Τιμώμενος Συνδαιτυμόνας
ο Ουρανός.
Το όνειρο υφαίνει
Ερωτική Μυσταγωγία.
Τραυματική ανάμνηση
απαιτεί Λύτρωση
σε Νέκταρ Ολυμπίων.
Στην Τελετή των Τελετών,
ο Ιερέας απουσιάζει.
Η φαντασία κερδίζει!
Η πραγματικότητα δακρύζει!
Άνθρωποι προσφέρουν αγάπη
-σταγόνα στον ωκεανό της
ανάμνησης-.
Χάδια νανουρίζουν,
Λόγια παρηγορούν γλυκά,
Αφές κανακεύουν,
Συνουσίες αποσπούν
περιστασιακά.
Στα διαλείμματα της σιωπής
η Αρχαία κραυγή
σχίζει το Χρόνο.
Αλύτρωτη Απουσία
στενάζει εκκωφαντικά.
Εκπέμπει SOS
από το ρήγμα των Εαυτών.
Το λεπίδι κεντρίζει πόνο
στην ασφάλεια των σωθικών.
Θάνατος καραδοκεί στον αντίποδα
ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ.
Σε καλώ στο μέλλον μου
γλυκέ Ιεροφάντη!
Στοιχειώνεις το παρελθόν μου.
Ακούω ξανά τα βήματά σου.
Τα’ χνάρια σου διαγράφονται
στο γκρίζο παρόν μου.
Το απλώνω καμβά
στη θεϊκή σου Παλέτα.
Η Φύση προστάζει
να μεγαλουργήσεις.
Φέρε την ΜΕΘΕΞΗ
στην ΙΕΡΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ.
Τέλεσε ΓΑΜΟΝ ΙΕΡΟΝ!
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
