Σκοτεινές οργανώσεις…. μασονισμός. Ποιοι κρύβονται; Ποίοι είναι πιστοί ακόλουθοι και υποστηρικτές του μασονισμού;
Μερικές από τις οργανώσεις για να γίνει κάποιος μέλος τους πρέπει οπωσδήποτε να είναι Μασόνος και να συνεχίσει να είναι όσο θα βρίσκεται σε κάποια από αυτές οι οποίες θα τον εκπαιδεύσουν ειδικά για να τον χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν του σχεδίου που κατάστρωσαν οι δημιουργοί αυτών των σκοτεινών και ανελεύθερων οργανώσεων.
Ένα τέτοιο είναι το πλέον επικίνδυνο Μασονικό Τάγμα «Νεκροκεφαλή και οστά» αλλιώς «SCULL AND BONES» για το οποίο ο ANTONY SATON στο βιβλίο του «Το μυστικό κατεστημένο της Αμερικής» έγραψε «Το τάγμα ή έχει δημιουργήσει ή έχει διεισδύσει σε κάθε ερευνητική, πολιτική και άλλη οργάνωση που επηρεάζει την κοινή γνώμη στις ΗΠΑ. Με επιμονή και πείσμα κυριαρχεί στην κατεύθυνση της Αμερικανικής κοινωνίας μέσα από τις εκκλησίες, τις επιχειρήσεις, τον νόμο, την κυβέρνηση και την πολιτική για έναν αιώνα».
Ένα άλλο είναι το Τάγμα των Μποϊμίανς (BOHEMIANS). Το περιοδικό NEWS WEEK στις 2-8-1982 έγραφε γι” αυτούς «Η πιο σημαντική καλοκαιρινή συνάντηση πραγματοποιείται τώρα στο Βοημικό Άλσος 75 μίλια βορείως του ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ.
Το αυστηρά φυλασσόμενο «κρησφύγετο» έκτασης 2700 εκταρίων είναι η εξοχική προέκταση της αποκλειστικά ανδρικής λέσχης των «Βοημών» του Σαν Φρανσίσκο στην οποία ανήκαν όλοι οι Ρεπουμπλικανοί πρόεδροι από την εποχή του Χέρμπερτ Χούβερ.
Με την πανίσχυρη πελατεία του και τις Καβαλιστικές τελετουργίες το Άλσος των «Βοημών» έχει προκαλέσει αρκετές υποψίες». Τον Αύγουστο του 1981 η έγκυρη ακτιβιστική επιθεώρηση «MotherJones» δημοσίευσε μία λίστα από τα πιο διακεκριμένα μέλη αυτών, Τζωρτζ Σουλτς,Τζέραλντ Φορντ, Χένρυ Κίσσινγκερ, Ρόναλντ Ρήγκαν, Κάσπαρ Γουαϊνμπέργκερ και άλλοι.
Ώσπου το 2000 οι αποκαλύψεις του περιοδικού ESQUIRE έσκασαν σαν βόμβα μεγατόνων. Μεγάλοι κύριοι φωτογραφίζονται σε γελοίες ερωτικές στάσεις ντυμένοι με γυναικεία ρούχα βαμμένοι με προκληρικό μεϊκάπ με υπερμεγέθη ψεύτικα στήθη και δικτυωτές κάλτσες πίνοντας και γελώντας.
Πολυτελείς σκηνές που κάθε μια έχει ένα τοτέμ ξύλινο κουκουβάγιας τους φιλοξενούν. Το περιβάλλον απόκοσμο, κόκκινα φανάρια κρεμόταν στα δέντρα πίσω από κούφιους δράκους ξύλινους και έδειχναν σαν μικρά διαβολικά μάτια.Ξύλινα σύμβολα με λύκους, δράκους και χαμένους αγγέλους είδε ο εισβολέας ρεπόρτερ σε διάφορα τμήματα του «καταφύγιου» αυτού.
Τέλος κοντά σε μια λίμνη κρέμονταν πτυχωτές μαύρες κουρτίνες από τις δεντροστοιχίες. Ήταν ο ναός τους.Μίλησαν πριν την τελετή ο Χένρυ Κίσσινγκερ και ο Ρίτσαρτν Τσένευ. Χίλιοι άνδρες σχεδόν παρακολουθούσαν την τελετή με χαρακτηριστικές ρόμπες και κουκούλες. Τύμπανα αντηχούν μέσα από τα δέντρα πυρσοφόροι διασχίζουν τον χώρο και η τελετή που θυμίζει αποκρυφιστικές τελετουργίες αρχίζει μπροστά σε ένα τεράστιο πέτρινο είδωλο κερασφόρου κουκουβάγιας.
Στο τέλος χάρη σε μια πυροτεχνουργική μαγεία γίνεται παρανάλωμα ένα ανθρώπινο ομοίωμα ενώ στην φωτιά οι συγκεντρωμένοι VIPS ούρλιαζαν και ζητωκραύγαζαν. Το ρεπορτάζ αυτό το έκανε ο Τζων Ρόνσον ο οποίος είδε εκεί και δρυΐδες με μανδύες και κόκκινες κουκούλες να ψάλλουνύμνους στην Μεγάλη Κουκουβάγια (τον Μολώχ τον αρχαίο Θεό που απαιτούσε ανθρωποθυσίες).
Οι αντιβιστές λένε ότι στον χώρο εκείνο υπάρχει ένας υπόγειος χώρος που δεν μπαίνουν παρά ελαχιστότατοι άνθρωποι και εκεί υπάρχει ένα σκοτεινό δωμάτιο ένα δερμάτινο δωμάτιο και ένα δωμάτιο νεκροφιλίας. Αυτή η λέσχη έχει εξελιχθεί σε μια ένωση πλούσιων και ισχυρών ανδρών κυρίως Αμερικανών, ηθοποιών, υπουργών, γενικών διευθυντών μεγάλων οργανισμών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα σηματικότερα οικονομικά ιδρύματα.
Το κίνημα των «Βοημών» των Μποέμ δηλαδή άνθισε στο Παρίσι τον 19ο αιώνα τότε που η «πόλη του φωτός» ήταν η «Αναβίωση του Αποκρυφισμού». Αργότερα αυτό μεταφέρθηκε στην Αμερική για να γίνει αυτό που αναφέραμε. Διάσημα μέλη του Παρισινού Μποέμ τα οποία επηρεάστηκαν από τις Κοβαλιστικές σέκτες των Εβραίων ήταν ο Μπαλζάκ, ο Μπωντλαίρ, ο Γκωτιέ οι οποίοι προσχώρησαν σ” αυτές και επηρέασαν την Παρισινή κουλτούρα σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που λάβαιναν.
Και αυτό το λέμε διότι ισχυρότερο όνομα της οργάνωσης αυτής τότε ήταν ο Ελιφάς Λεβί («Τρίτο Μάτι», τεύχος 97)
Πηγή:
