Η οικολογική γεωργία στα χέρια των γυναικών είναι η λύση όχι μόνο για το πρόβλημα του υποσιτισμού, αλλά και για την κλιματική αλλαγή.Οι δύο μεγαλύτερες προκλήσεις της εποχής μας είναι η δραματική μείωση της βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή. Και οι δύο αυτές προκλήσεις είναι αλληλένδετες ως προς τα αίτια και τις λύσεις.
Η βιομηχανική γεωργία έχει συμβάλει δραστικά στη μείωση της βιοποικιλότητας και την αλλαγή του κλίματος. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το 93% της ποικιλότητας των φυτών έχει εξαφανιστεί τα τελευταία 80 χρόνια.
Οι μονοκαλλιέργειες με βάση τα χημικά πρόσθετα δεν καταστρέφουν απλώς τη βιοποικιλότητα των φυτών, αλλά και τη βιοποικιλότητα του εδάφους, η οποία οδηγεί στην εμφάνιση παθογόνων μικροοργανισμών, νέων ασθενειών, με αποτέλεσμα τη χρήση περισσότερων χημικών.
Η μελέτη του εδάφους στην περιοχή Vidharba όπου καλλιεργείται γενετικά τροποποιημένο βαμβάκι Bt μας έδειξε ότι υπάρχει δραματική μείωση στους ωφέλιμους οργανισμούς του εδάφους. Σε πολλές περιοχές με εντατική χρήση φυτοφαρμάκων και ΓΤΟ, οι μέλισσες και οι πεταλούδες εξαφανίζονται. Ενώ δεν υπάρχουν επικονιαστές σε φυτά του βαμβακιού Bt, την ίδια στιγμή ο πληθυσμός των επικονιαστών σε γειτονική φάρμα που σέβεται τις αρχές της βιώσιμης γεωργίας στην περιοχή Doon Valley είναι έξι φορές μεγαλύτερος.
Ο UNEP έχει υπολογίσει ότι η συμβολή των επικονιαστών στην οικονομία φτάνει τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η βιομηχανική γεωργία επίσης σκοτώνει την υδρόβια και θαλάσσια ζωή, με τη δημιουργία νεκρών ζωνών λόγω της απορροής λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Εκτός από τη μεγάλη ζημιά στη βιοποικιλότητα και το κλίμα, η βιομηχανική γεωργία υπονομεύει στην πραγματικότητα τα τρόφιμα και τη διατροφική ασφάλεια. Πρώτον, η βιομηχανική γεωργία δημιουργεί προϊόντα με στόχο την αύξηση των κερδών των πολυεθνικών εταιρειών αγροτεχνολογίας. Μόνο το 10% της ετήσιας παραγωγής γτο καλαμποκιού και σόγιας προορίζεται για την διατροφή των ανθρώπων. Το υπόλοιπο χρησιμοποιείται για ζωοτροφές και βιοκαύσιμα. Αυτό σαφώς δεν είναι ένα βιώσιμο σύστημα που εξασφαλίζει τρόφιμα για τον κόσμο.
Οι ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων που καλλιεργούνται για χρόνια από γυναίκες (στην Ινδία) παρέχουν πολλή περισσότερη τροφή από ότι η βιομηχανική γεωργία και τα προϊόντα της. Από το 1985 το ψεύτικο θαύμα του "Χρυσού Ρυζιού" (Golden Rice) προσφέρεται ως λύση για την ανεπάρκεια σε βιταμίνη Α. Αλλά το χρυσό ρύζι είναι ακόμα υπό ανάπτυξη. Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν σπαταληθεί σε μια φάρσα.
Στις 20, Απριλίου, ο Λευκός Οίκος βράβευσε την εταιρεία Syngenta, η οποία έχει προσπαθήσει να πατεντάρει τις παραδοσιακές ποικιλίες ρυζιού στην Ινδία καταστρέφοντας την ποικιλομορφία του. Σήμερα, διαθέτει περισσότερα από 80 διπλώματα ευρεσιτεχνίας που σχετίζονται με το "Χρυσό Ρύζι". Όμως "ο βασιλιάς είναι γυμνός". Το "Χρυσό Ρύζι" προσφέρει 350% λιγότερη βιταμίνη Α, σε σχέση με τις ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες που παράγονται από γυναίκες στην Ινδία. Οι "πλούσιες σε σίδηρο" γτο μπανάνες περιέχουν 3.000% λιγότερο σίδηρο από την κουρκούμη και 2.000% λιγότερο σίδηρο από το amchur (μάνγκο σε σκόνη).
Εκτός του ότι δεν έχουν καμία διατροφική αξία, οι ΓΤΟ αποτελούν μέρος ενός βιομηχανικού συστήματος γεωργίας που καταστρέφει τον πλανήτη και τις πηγές του νερού μας, οδηγώντας τους αγρότες σε υπέρογκα χρέη και τελικά στην αυτοκτονία. Γι' αυτό, η οικολογική γεωργία στα χέρια των γυναικών είναι μια λύση, όχι μόνο για την κρίση υποσιτισμού, αλλά και για την κλιματική κρίση.
Παραδοσιακά, οι γυναίκες ήταν εκείνες που καλλιεργούσαν τη γη για να προσφέρουν τροφή στον πληθυσμό. Σήμερα, οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν αρπάξει αυτή την τροφή από τα χέρια μας και την αντικαθιστούν με τα τοξικά προϊόντα τους. Η βιομηχανική γεωργία έχει πάρει την ποιότητα, την γεύση και τα θρεπτικά συστατικά από την τροφή μας.
Εκτός από την καταστροφή της βιοποικιλότητας, η βιομηχανική γεωργία συμβάλει και στην αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου, γεγονός που οδηγεί στην αλλαγή του κλίματος.
Από την άλλη, η οργανική γεωργία μειώνει τις εκπομπές αερίων και κάνει τις καλλιέργειες πιο ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή.
Επειδή η βιολογική γεωργία βασίζεται στην επιστροφή της οργανικής ύλης στο έδαφος, θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό μέσο για να απομακρυνθεί το περιττό διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, όπου δεν ανήκει, και να πάρει τη θέση του στο έδαφος, όπου και ανήκει. Έρευνα της Navdanya έδειξε ότι η βιολογική γεωργία έχει αυξήσει την απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα κατά 55%. Διεθνείς μελέτες δείχνουν ότι με 2 τόνους οργανικής ύλης του εδάφους (SOM) ανά εκτάριο, μπορούμε να αφαιρέσουμε 10 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, η οποία μπορεί να μειώσει την ατμοσφαιρική συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στα προ-βιομηχανικά επίπεδα των 350 ppm.
Η οργανική ύλη του εδάφους αυξάνει επίσης την ικανότητα συγκράτησης νερού, μειώνοντας ταυτόχρονα τις επιπτώσεις από πλημμύρες και ξηρασίες. Μία μικρή αύξηση κατά 1% της οργανικής ύλης του εδάφους μπορεί να αυξήσει την ικανότητα συγκράτησης νερού από το χώμα στα 100.000 λίτρα ανά εκτάριο. Από την άλλη πλευρά, το τσιμέντο και το σκυρόδεμα αυξάνουν την απορροή νερού, με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερες πλημμύρες και ξηρασία. Είναι κάτι που είδαμε στην καταστροφή της Uttarakhand το 2013 και στην καταστροφή του Κασμίρ το 2014.
Κατά τη διάρκεια της συγκομιδής την άνοιξη του 2015, η Ινδία είχε βροχές που κατέστρεψαν τις καλλιέργειες. Περισσότεροι από 100 αγρότες αυτοκτόνησαν. Οι εποχιακές βροχές, λόγω της αστάθειας του κλίματος, αποτελούν ένα επιπλέον βάρος για τους υπερχρεωμένους αγρότες, που ασφυκτιούν λόγω της αύξησης του κόστους παραγωγής και της πτώσης των τιμών. Μία, λοιπόν, είναι η λύση : μετατόπιση προς την οικολογική γεωργία, η οποία δεν απαιτεί έξοδα για αγορά χημικών ουσιών και πατενταρισμένων σπόρων.
Πηγή:
enallaktikos.gr
