Την άποψη πως δεν είναι αυτή καθεαυτή η Ελλάδα το πρόβλημα της ευρωζώνης αλλά το ίδιο το ευρώ που δεν μπορεί να λειτουργήσει σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ, εκφράζει ο οικομικός συντάκτης του Guardian Aditya Chakrabortty.Ο Chakrabortty υποστηρMatt Kenyon ίζει ότι «το κοινό νόμισμα έχει οδηγήσει σε μείωση των μισθών σε ολόκληρη την ήπειρο και έχει χτυπήσει τους εργαζόμενους στην κορυφαία οικονομία της (Ευρώπης) σκληρότερα» από οπουδήποτε.
Οσο για την ελληνική υπόθεση, την χαρακτηρίζει το «ελληνικό φιάσκο» που κάθε συζήτηση για αυτό «βασίζεται σε ένα έργο ηθικής», το οποίο θα μπορούσε να έχει τον τίτλο: «Η Άτακτη Ελλάδα ενάντια στην Ευρώπη των Ευγενών» και θέμα της θα ήταν πως «η ταραγμένη Ελλάδα δεν ανήκε ποτέ στο ευρώ και με το που μπήκε, έβαλε την Ευρώπη σε τεράστια προβλήματα, και τώρα πρέπει αυτή να βρει τη λύση τους».
«Ομως, υπάρχει ένα πρόβλημα σε όλη αυτή την ιστορία, όπως σε κάθε λαϊκό ηθικοπλαστικό μύθο: Καταστρέφει την επαφή με την πραγματικότητα. Η Αθήνα είναι απλώς το χειρότερο ξέσπασμα μιας πολύ μεγαλύτερης νόσου στο πλαίσιο της λειτουργίας του ευρώ. Επειδή το κοινό νόμισμα δεν λειτουργεί για τους απλούς Ευρωπαίους, από την κοιλάδα του Ρουρ μέχρι τη Ρώμη» υποστηρίζει ο αναλυτής της βρετανικής εφημερίδας.
Βέβαια, τονίζει πως δεν παραβλέπει τα στραβά της Ελλάδας, όπως τη διαφθορά, και όπως φλεγματικά επισημαίνει, δεν πρόκειται να προβεί σε μια ανάλυση τύπου Φάρατζ, αλλά όπως υποστηρίζει «η κρίση μου είναι πολύ πιο απλή: το σχέδιο του ευρώ δεν απέτυχε απλώς να ανταποκριθεί στις υποσχέσεις των δημιουργών του, αλλά έκανε το ακριβώς αντίθετο, διαβρώνοντας το βιοτικό επίπεδο των απλών Ευρωπαίων. Και αυτό είναι αλήθεια ακόμη και για εκείνους που ζουν στη νούμερο 1 οικονομία της ηπείρου, τη Γερμανία».
Κατά τον , «η νομισματική ένωση αντί να ανεβάσει το βιοτικό επίπεδο σε όλη την Ευρώπη, το έσπρωξε προς τα κάτω για όλους. Αντί να βαθύνει τη δημοκρατία, την υποτίμησε. Οσο για την “πραγματική ευρωπαϊκή κουλτούρα” (σ.σ. η οποία θα ενοποιούταν όταν θα εμβαθυνόταν η ευρωπαϊκή ενοποίηση), όταν οι Γερμανοί δημοσιογράφοι κατηγορούν τους Ελληνες υπουργούς για “ψύχωση”, τότε η μυθική ένωση των εθνών είναι πολύ μακριά».
Ο οικονομικός αναλυτής του Guardian συνεχίζει τα επιχειρήματά του με παραδείγματα από την καθημερινή ζωή από το 1999 οπότε και υιοθετήθηκε το κοινό νόμισμα έως και το 2013, χρονιά που η ευρωζώνη βίωνε δραματικά την οικονομική κρίση. «Αυτό που μας βρήκε στο διάστημα των 14 ετών είναι ότι οι Γερμανοί εργαζόμενοι είδαν ελάχιστα να αυξάνονται οι μισθοί τους. Στη σύντομη ζωή του ευρώ, οι Γερμανοί τα πήγαν χειρότερα από ό,τι οι Γάλλοι, οι Αυστριακοί, οι Ιταλοί και πολλοί άλλοι στη Νότια Ευρώπη […] Παρά το γεγονός ότι εκεί ο κόσμος εργάζεται και κάνει τη χώρα να ευημερεί όλο και περισσότερα είδαν ελάχιστα να ανταμείβονται οι προσπάθειές τους. Και αυτό είναι το μοντέλο της ηπείρου […] Αυτό που έκανε το ευρώ είναι να κάνει τα προβλήματα των χαμηλών μισθών στη Γερμανία να καταστρέψουν ολόκληρη την ήπειρο. Εργαζόμενοι στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την υπόλοιπη ευρωζώνη τώρα υφίστανται μειώσεις από το επικό πάγωμα μισθών που κάνει η γιγαντιαία χώρα».
Ο αρθρογράφος του Guardian, όπως και οι περισσότεροι Βρετανοί, υποστηρίζει πως «κατά τον τελευταίο αιώνα, οι υπόλοιπες χώρες στην ευρωζώνη θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερο ανταγωνιστικές υποτιμώντας τα νομίσματά τους τα εθνικά -όπως ακριβώς έκανε το Ηνωμένο Βασίλειο έπειτα από την κατάρρευση των τραπεζών, αλλά τώρα είναι όλες μέρος της ίδιας λέσχης, κι έτσι η μοναδική λύση μετά την κατάρρευση ήταν να πληρώνει με λιγότερα τους εργαζόμενους».
Αυτό άλλωστε, υπενθυμίζει στο βρετανικό κοινό ο Chakrabortty, ζητούν κάθε φορά από την Ελλάδα οι δανειστές: να μειώσει κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις. «Αυτό είναι αυτό στο οποίο μετατρέπεται το ευρωπαϊκό πρότζεκτ των Ευγενών: σε μια προς τα κάτω ζοφερή πορεία. Αυτό δεν είναι για να δημιουργήσουμε πιο βαθιά δημοκρατία, αλλά για να βαθύνουμε τις αγορές, και αυτά τα δύο είναι ολοένα και πιο ασύμβατα μεταξύ τους». Απόδειξη αυτού ήταν η έλλειψη σεβασμού της Ανγκελα Μέρκελ προς το ελληνικό εκλογικό σώμα όταν προεκλογικά καλούσε τους Ελληνες να μην εκλέξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ή όταν ανάγκασε τον Ισπανό πρώην πρωθυπουργό, τον Σοσιαλιστή Χοσέ Λουίς Θαπατέρο να σκίσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.
Ο οικονομικός συντάκτης του Guardian συνεχίζει την ανάλυσή του γράφοντας: «Τα διπλωματικά χτυπήματα ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ από τότε που ανέβηκε στην εξουσία φέτος, μπορούν να ιδωθούν μόνο σαν την προσπάθεια της Ευρώπης να δώσει ένα μάθημα προς τους Ισπανούς ψηφοφόρους για παράδειγμα, οι οποίοι μπορεί να φλερτάρουν με την ιδέα να στηρίξουν το αδελφό κίνημα των Ποδέμος. Το να πάτε πολύ αριστερά, λέει το μήνυμα, θα έχετε την ίδια “θεραπεία”.
»Οποια κι αν ήταν τα ιδανικά της θεμελίωσης της ευρωζώνης, δεν ταιριάζουν με τη ζοφερή πραγματικότητα του 2015. Αυτή είναι η επανάσταση της Θάτσερ ή του Ρίγκαν στην οποία παραδόθηκε ολόκληρη η ήπειρος. Και όπως τότε, έτσι και τώρα, συνοδεύεται από την ιδέα πως δεν υπάρχει εναλλακτική για να προχωρήσει μια οικονομία ή για το ποια κυβέρνηση πρέπει να επιλέξει ένας λαός».
Ετσι, λοιπόν, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα slideshow, το ευρώ έχει πλήρως αποτύχει και η Γερμανία έχει γίνει και αυτή θύμα της εν λόγω αποτυχίας, ενώ κατά τον δημοσιογράφο το γεγονός πως «το όλο σόου» στα Eurogroup είναι μια «σκέτη υποκρισία».
Πηγή:
toxrima.gr
