«Αμφί των ώμων έβαλε αιγίδα θυσσανόεσσα,
δεινή, την οποία από παντού στεφανώνει ο Φόβος, εντός δε η Έρις και η
Αλκή και η κρυόεσσα Καταδίωξη και η κεφαλή της Γοργούς δεινή πελώρια,
δεινή και φοβερή, τέρας του αιγιόχου Διός» (Ιλιάς, Ε738-742)
«Και όσο την αιγίδα στα χέρια ασάλευτη είχε ο Φοίβος Απόλλων, τόσο αμφοτέρων τα βέλη έπιαναν και επιπτε ο λαός.Σαν όμως κατάματα ιδών τους ταχυπώλους Δαναούς την έσεισε κι αυτός δυνατή έβγαλε φωνή, έθελξε τον θυμό στα στήθη τους και ελησμόνησαν την θούρια αλκή"[/b](Ιλιάς, Ο318-322)
(Εκδόσεις Γεωργιάδη-Ιδεοθέατρο, Ιλιάς, Μετάφρασις Κώστας Δούκας).
Από τις ανωτέρω περιγραφές της Ιλιάδος (οι οποίες όπως συνάγεται εκ της γλαφυρότητος και της λεπτομερείας τους είναι περιγραφές αυτόπτου μάρτυρος και μάλιστα μυημένου) γίνεται αντιληπτό ότι:
1.Η σειομένη αιγίς «θέλγει τον θυμό», δηλαδή μαγεύει το θυμοειδές τμήμα της ψυχής, η οποία εδράζεται εις το στήθος, συνδέεται με την καρδιά και περιλαμβάνει τα αισθήματα, όπως η ανδρεία και ο φόβος.Η αιγίς λοιπόν, επηρρεάζουσα την θυμοειδή ψυχή, καταστέλλει την ανδρεία των πολεμιστών και τους γεννά τον φόβο, ο οποίος οδηγεί εις την άτακτη φυγή και την νίκη των δυνάμεων του αιγιόχου.Δια τούτο και αναφέρεται εις την Ιλιάδα ότι την αιγίδα «στεφανώνει ο φόβος» και εντός είναι η αλκή, η έρις και η ιωκή=καταδίωξις Επομένως, η αιγίς δεν είναι υλικό όπλο με την συμβατική έννοια, αλλά όπλο ψυχοτρονικό που επιτίθεται άμεσα εις τις ψυχές των αντιπάλων.Και ούτως η αιγίς είναι ακατανίκητη, διότι όποιος νικά ψυχικά τον αντίπαλό του, τον συντρίβει και υλικά.Και οι ισχυρότερες στρατιές αν κτυπηθούν από την αιγίδα κατατροπώνονται, εις όση έκταση και αν απλώνονται, αφού ως ψυχικό όπλο η αιγίς έχει απεριόριστη εμβέλεια..Ακόμη και οι φάλαγγες των Αχαιών ηρώων κατετροπώθησαν παρά της αιγίδος.
2.Από την Ιλιάδα πληροφορούμεθα και τον τρόπο λειτουργίας της αιγίδος:Όταν ο Απόλλων κρατά ακίνητη την αιγίδα ουδέν προξενείται, όταν όμως αρχίζει να την σείει και ταυτοχρόνως κραυγάζει δυνατά, τρέπει εις άτακτη φυγή τις Αχαϊκές φάλαγγες.Δηλαδή, η αιγίς είναι όπλο που λειτουργεί δια της σείσεως, δηλαδή δια της δονήσεως, της παλμικής κινήσεως.Άρα η αιγίς δημιουργεί κάποιου είδους παλμικά κύματα, όχι βεβαίως των γνωστών υλοενεργειακών συχνοτήτων (από την ακτινοβολία γάμμα έως τα μακροκύματα), αλλά υπερυλικά-ψυχικά κύματα, ίσως κύματα αιθέρος (η πεμπτουσίας, ή πνεύματος), τα οποία δεν δύναται να κατανοήση η συμβατική, «λογική» επιστήμη.Την σχέση της αιγίδος με κύματα, αποδεικνύει και ο χαρακτηρισμός της ως «θυσανόεσσα»=φουντωτή, κροσσωτή.Η μορφή του θυσάνου όμως μας θυμίζει επίσης κύματα ή δίνες.Τα κύματα σχηματίζουν δίνες και οι δίνες έχουν την τάση να σχηματίζουν πύλες, ίσως σε και η ίδια η αιγίς να λειτουργεί και ως δίνη-πύλη.Πάντως, από την αναφορά ότι, όταν σείει την αιγίδα ο Απόλλων, ταυτοχρόνως κραυγάζει δυνατά, συνάγεται κάποια σχέσις της λειτουργίας της αιγίδος με την «ηχοφωταύγεια», αφού ο Απόλλων είναι ο Θεός του φωτός, του λόγου=αρμονίας και της μουσικής=αρμονικύ ήχου
3.Επίσης, διαπιστώνουμε ότι η Αθηνά, φορά την αιγίδα ως θώρακα, δηλαδή την χρησιμοποιεί ως αμυντικό όπλο, ενσωματώνοντας μάλιστα και το Γοργόνειο, ενώ ο Απόλλων την χρησιμοποιείς ως επιθετικό όπλο.Αυτό εξηγείται από την παλμική-κυματική φύση της αιγίδος, αφού κάθε πεδίο κυμάτων, αναλόγως της ισχύος του είναι ταυτοχρόνως και δυναμικό πεδίο απωθήσεως σωμάτων.Π.χ. ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο εκτός της εκπομπής ακτινοβολίας προς τα έξω δύναται να λειτουργήση και ως πεδίο απωθήσεως σωματιδίων.
4.Επειδή η αιγίς είναι υπέρτατο κοσμικό-αιθερικό-ψυχικό όπλο, δεν δύναται να την φέρη οποιοσδήποτε, αλλά μόνο η υπερτάτη Θεϊκή Τριάς Ζευς Ύψιστος Πατήρ, Απόλλων Λόγος Υιός, Αθηνά Άγιο Πνεύμα, δια των ενδοκοσμικών εκφάνσεών τους
5.Σημαντικές πληροφορίες δια την αιγίδα μας δίνει και η ετυμολογική ανάλυσις:
Η λέξις αιγίς προέρχεται εκ του αιξ, αιγός=γίδα.Κατά τον Ησύχιο αίγες=κύματα, αφού η κίνησις των αγριοκατσίκων με τα συνεχή άλματα είναι κυματιστή.Επίσης, οι αιγίς και αίξ συδέονται ετυμολογικώς με τα:
αίσσω=κινούμαι ταχέως, ορμώ, απαστράπτω
αίγδην=ορμητικώς, ταχέως
αιγανέη=ακόντιο (το οποίο πάλλει ο πολεμιστής και εκτοξεύομενο κινείται παλμικώς)
αίγλη=λαμπρότης
Αιγαίων ή Βριάρεως=Ο πανίσχυρος Εκατόγχειρ, ο οποίος μαζί με τους άλλους δύο εκατόγχειρες Κόττο και Γύη συνέτριψε τους Τιτάνες.Επίσης, όταν ο Ποσειδών, ο Απόλλων, η Ήρα και η Αθηνά συνωμότησαν κατά τους Διός, η Θέτις κάλεσε τον Αιγαίωνα, ο οποίος με την παρουσία του και μόνο τρομοκράτησε τους συνομώτες Θεούς.Δηλαδή, ο Αιγαίων Βριάρεως είναι ο υπέρτατος φύλαξ του Διός και του σύμπαντος.
Επίσης, είναι προφανής η σύνδεσις και με τις λέξεις; Αιγεύς, Αιγαίο, Αιγές, Αίγινα, Αίγυπτος, καταιγίς κ.λ.π.
Η ρίζα αίγ- σημαίνει παλμό, δόνηση.
Επομένως, από την ετυμολογική ανάλυση της αιγίδος προκύπτει ότι έχει σχέση με παλμούς, δονήσεις, κύματα, λαμπρότητα κ.λ.π.
Συμπερασματικώς, ένας ορισμός της αιγίδος θα εδύνατο να είναι ο εξής:
ΚΟΣΜΙΚΟ ΟΠΛΟ ΠΥΚΝΩΣΕΩΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΠΕΔΙΟΥ ΑΙΘΕΡΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ
Και η αιγίς είναι απλώς ένα από τα πολλά πανίσχυρα όπλα των επερχομένων Ολυμπίων.Και αυτοί που ματαίως πιστεύουν ότι, δύνανται να τους αντισταθούν, είναι σαν να πολεμούν μαχητικά αεροσκάφη με ακρίδες.
Υ.Γ:Μήπως το εις την ενεργειακή πύλη των Άλπεων, επικείμενο πείραμα CERN στοχεύει ματαίως εις την δημιουργία αιγίδος;
Πηγή:
ΛΕΝΤΖΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
«Και όσο την αιγίδα στα χέρια ασάλευτη είχε ο Φοίβος Απόλλων, τόσο αμφοτέρων τα βέλη έπιαναν και επιπτε ο λαός.Σαν όμως κατάματα ιδών τους ταχυπώλους Δαναούς την έσεισε κι αυτός δυνατή έβγαλε φωνή, έθελξε τον θυμό στα στήθη τους και ελησμόνησαν την θούρια αλκή"[/b](Ιλιάς, Ο318-322)
(Εκδόσεις Γεωργιάδη-Ιδεοθέατρο, Ιλιάς, Μετάφρασις Κώστας Δούκας).
Από τις ανωτέρω περιγραφές της Ιλιάδος (οι οποίες όπως συνάγεται εκ της γλαφυρότητος και της λεπτομερείας τους είναι περιγραφές αυτόπτου μάρτυρος και μάλιστα μυημένου) γίνεται αντιληπτό ότι:
1.Η σειομένη αιγίς «θέλγει τον θυμό», δηλαδή μαγεύει το θυμοειδές τμήμα της ψυχής, η οποία εδράζεται εις το στήθος, συνδέεται με την καρδιά και περιλαμβάνει τα αισθήματα, όπως η ανδρεία και ο φόβος.Η αιγίς λοιπόν, επηρρεάζουσα την θυμοειδή ψυχή, καταστέλλει την ανδρεία των πολεμιστών και τους γεννά τον φόβο, ο οποίος οδηγεί εις την άτακτη φυγή και την νίκη των δυνάμεων του αιγιόχου.Δια τούτο και αναφέρεται εις την Ιλιάδα ότι την αιγίδα «στεφανώνει ο φόβος» και εντός είναι η αλκή, η έρις και η ιωκή=καταδίωξις Επομένως, η αιγίς δεν είναι υλικό όπλο με την συμβατική έννοια, αλλά όπλο ψυχοτρονικό που επιτίθεται άμεσα εις τις ψυχές των αντιπάλων.Και ούτως η αιγίς είναι ακατανίκητη, διότι όποιος νικά ψυχικά τον αντίπαλό του, τον συντρίβει και υλικά.Και οι ισχυρότερες στρατιές αν κτυπηθούν από την αιγίδα κατατροπώνονται, εις όση έκταση και αν απλώνονται, αφού ως ψυχικό όπλο η αιγίς έχει απεριόριστη εμβέλεια..Ακόμη και οι φάλαγγες των Αχαιών ηρώων κατετροπώθησαν παρά της αιγίδος.
2.Από την Ιλιάδα πληροφορούμεθα και τον τρόπο λειτουργίας της αιγίδος:Όταν ο Απόλλων κρατά ακίνητη την αιγίδα ουδέν προξενείται, όταν όμως αρχίζει να την σείει και ταυτοχρόνως κραυγάζει δυνατά, τρέπει εις άτακτη φυγή τις Αχαϊκές φάλαγγες.Δηλαδή, η αιγίς είναι όπλο που λειτουργεί δια της σείσεως, δηλαδή δια της δονήσεως, της παλμικής κινήσεως.Άρα η αιγίς δημιουργεί κάποιου είδους παλμικά κύματα, όχι βεβαίως των γνωστών υλοενεργειακών συχνοτήτων (από την ακτινοβολία γάμμα έως τα μακροκύματα), αλλά υπερυλικά-ψυχικά κύματα, ίσως κύματα αιθέρος (η πεμπτουσίας, ή πνεύματος), τα οποία δεν δύναται να κατανοήση η συμβατική, «λογική» επιστήμη.Την σχέση της αιγίδος με κύματα, αποδεικνύει και ο χαρακτηρισμός της ως «θυσανόεσσα»=φουντωτή, κροσσωτή.Η μορφή του θυσάνου όμως μας θυμίζει επίσης κύματα ή δίνες.Τα κύματα σχηματίζουν δίνες και οι δίνες έχουν την τάση να σχηματίζουν πύλες, ίσως σε και η ίδια η αιγίς να λειτουργεί και ως δίνη-πύλη.Πάντως, από την αναφορά ότι, όταν σείει την αιγίδα ο Απόλλων, ταυτοχρόνως κραυγάζει δυνατά, συνάγεται κάποια σχέσις της λειτουργίας της αιγίδος με την «ηχοφωταύγεια», αφού ο Απόλλων είναι ο Θεός του φωτός, του λόγου=αρμονίας και της μουσικής=αρμονικύ ήχου
3.Επίσης, διαπιστώνουμε ότι η Αθηνά, φορά την αιγίδα ως θώρακα, δηλαδή την χρησιμοποιεί ως αμυντικό όπλο, ενσωματώνοντας μάλιστα και το Γοργόνειο, ενώ ο Απόλλων την χρησιμοποιείς ως επιθετικό όπλο.Αυτό εξηγείται από την παλμική-κυματική φύση της αιγίδος, αφού κάθε πεδίο κυμάτων, αναλόγως της ισχύος του είναι ταυτοχρόνως και δυναμικό πεδίο απωθήσεως σωμάτων.Π.χ. ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο εκτός της εκπομπής ακτινοβολίας προς τα έξω δύναται να λειτουργήση και ως πεδίο απωθήσεως σωματιδίων.
4.Επειδή η αιγίς είναι υπέρτατο κοσμικό-αιθερικό-ψυχικό όπλο, δεν δύναται να την φέρη οποιοσδήποτε, αλλά μόνο η υπερτάτη Θεϊκή Τριάς Ζευς Ύψιστος Πατήρ, Απόλλων Λόγος Υιός, Αθηνά Άγιο Πνεύμα, δια των ενδοκοσμικών εκφάνσεών τους
5.Σημαντικές πληροφορίες δια την αιγίδα μας δίνει και η ετυμολογική ανάλυσις:
Η λέξις αιγίς προέρχεται εκ του αιξ, αιγός=γίδα.Κατά τον Ησύχιο αίγες=κύματα, αφού η κίνησις των αγριοκατσίκων με τα συνεχή άλματα είναι κυματιστή.Επίσης, οι αιγίς και αίξ συδέονται ετυμολογικώς με τα:
αίσσω=κινούμαι ταχέως, ορμώ, απαστράπτω
αίγδην=ορμητικώς, ταχέως
αιγανέη=ακόντιο (το οποίο πάλλει ο πολεμιστής και εκτοξεύομενο κινείται παλμικώς)
αίγλη=λαμπρότης
Αιγαίων ή Βριάρεως=Ο πανίσχυρος Εκατόγχειρ, ο οποίος μαζί με τους άλλους δύο εκατόγχειρες Κόττο και Γύη συνέτριψε τους Τιτάνες.Επίσης, όταν ο Ποσειδών, ο Απόλλων, η Ήρα και η Αθηνά συνωμότησαν κατά τους Διός, η Θέτις κάλεσε τον Αιγαίωνα, ο οποίος με την παρουσία του και μόνο τρομοκράτησε τους συνομώτες Θεούς.Δηλαδή, ο Αιγαίων Βριάρεως είναι ο υπέρτατος φύλαξ του Διός και του σύμπαντος.
Επίσης, είναι προφανής η σύνδεσις και με τις λέξεις; Αιγεύς, Αιγαίο, Αιγές, Αίγινα, Αίγυπτος, καταιγίς κ.λ.π.
Η ρίζα αίγ- σημαίνει παλμό, δόνηση.
Επομένως, από την ετυμολογική ανάλυση της αιγίδος προκύπτει ότι έχει σχέση με παλμούς, δονήσεις, κύματα, λαμπρότητα κ.λ.π.
Συμπερασματικώς, ένας ορισμός της αιγίδος θα εδύνατο να είναι ο εξής:
ΚΟΣΜΙΚΟ ΟΠΛΟ ΠΥΚΝΩΣΕΩΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΠΕΔΙΟΥ ΑΙΘΕΡΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ
Και η αιγίς είναι απλώς ένα από τα πολλά πανίσχυρα όπλα των επερχομένων Ολυμπίων.Και αυτοί που ματαίως πιστεύουν ότι, δύνανται να τους αντισταθούν, είναι σαν να πολεμούν μαχητικά αεροσκάφη με ακρίδες.
Υ.Γ:Μήπως το εις την ενεργειακή πύλη των Άλπεων, επικείμενο πείραμα CERN στοχεύει ματαίως εις την δημιουργία αιγίδος;
Πηγή:
ΛΕΝΤΖΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ