Για εμάς, οι αριθμοί είναι γήινοι, τετριμμένοι, αληθινοί. Είναι τα εργαλεία που μας βοηθούν να δουλεύουμε, τα όργανα με τα οποία μετράμε, υπολογίζουμε και χειριζόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Για τον Πυθαγόρα, οι αριθμοί είχαν σχεδόν μαγική δύναμη. Κι επειδή έκρυβαν το μυστικό του σύμπαντος, ήταν η ουσία του κόσμου.
Κι επειδή είμαστε παιδιά του Πυθαγόρα διαποτισμένα από το δικό του τρόπο σκέψης, είναι αδύνατο να φανταστούμε τον εαυτό μας σ' έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν οι θεωρίες του Πυθαγόρα.
Η άποψη του Πυθαγόρα ότι ο κόσμος βασιζόταν σε νούμερα ήταν κάτι που δεν είχε ειπωθεί από κανέναν πριν. Υπήρχαν κάποιοι θρησκευτικοί μύθοι, αλλά κανείς δεν είχε δώσει μια εξήγηση για τον κόσμο. Ο κόσμος ήταν μια αφηρημένη, θεωρητική αντίληψη. Άλλοι Έλληνες έλεγαν ότι ο κόσμος ήταν από νερό ή φωτιά. Οι αριθμοί δεν βρίσκονταν μέσα στον κόσμο. Φαίνονταν να είναι έξω από τον φυσικό κόσμο. Γι' αυτό, για τον Πυθαγόρα, ήταν κάτι ιερό και μυστηριώδες.
Σύμφωνα μ' έναν μύθο, ο Πυθαγόρας περνούσε από έναν σιδηρουργό όταν σκέφτηκε ότι οι νότες από το σφυρί πάνω στο αμόνι διέφεραν ανάλογα με το μέγεθος του σφυριού. Όταν επέστρεψε σπίτι του, το δοκίμασε με χορδές και συμπέρανε ότι, αν ήταν αριθμητικές οι μουσικές νότες, ίσως να ήταν και ο κόσμος.
Πηγή:
egriechen.info
