Η συμπεριφορά αναπαράγει την συμπεριφορά. Συμπεριφορά δεν είναι μόνο τι
λέμε, αλλά και πως το λέμε, ο τόπος, ακόμη και το κατάλληλο της ώρας.
Οι λέξεις όμως είναι «μάγια!». Με λέξεις γίνεται από πάντα η δημιουργία, η ευχή, η ευλογία, αλλά και η κατάρα, η καταστροφή και η ύβρις.
Οι λέξεις έχουν δύναμη- ενέργεια, είναι δονήσεις, εκφράζουν σκέψεις, προκαλούν συναισθήματα και σ’ αυτόν που τις εκστομίζει και σ’ αυτόν που τις ακούει.
Ανάλογα με το τι θα πείτε θα προκαλέσετε την ανάλογη αντίδραση.
Με τις λέξεις μπορείτε να διευκολύνετε ή να φρενάρετε την εξέλιξη του άλλου.
Μπορείτε να τον βάλετε σε κατάσταση άμυνας, να θέλει να δικαιολογείται και να απολογείται ή να τον ανεβάσετε στα μάτια του και να νιώσει την απαραίτητη ασφάλεια για να εξελιχθεί.
Χρειαζόμαστε μια διαρκή εγρήγορση, ευαισθησία και συνειδητότητα για το τι προκαλούμε στους άλλους με αυτά που λέμε.
Θα βοηθούσατε αν είχαμε περισσότερο αυτοέλεγχο και εισάγουμε όλο και περισσότερο τη σιωπή τη ζωή μας.
Αυτό δεν σημαίνει απομόνωση ούτε αντικοινωνική στάση.
Σημαίνει ακρόαση, αναγνώριση, ενσυναίσθηση, σεβασμό για τον άλλον.
Πηγή: