Η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία Pfizer, κάτω από την κάλυψη «στατιστικών μελετών», χρημάτιζε τους γιατρούς οι οποίοι με τη σειρά τους εμφάνιζαν το φάρμακο ως αναγκαίο για την ασφάλεια του ασθενή.
Αυτά καταγγέλλει με έκθεση και ντοκουμέντα που έχει διαβιβάσει στις αμερικανικές Αρχές, στέλεχος της επιχείρησης στην Ελλάδα. Στη διάθεση του Hot Doc είναι κατάλογοι με τραπεζικούς λογαριασμούς γιατρών, που αποδεικνύουν πως πράγματι έλαβαν ποσά από την εταιρεία.
Πέρα όμως από αυτά καθαυτά τα στοιχεία, το γεγονός πως η Ελλάδα είναι μια από τις πρώτες χώρες του κόσμου στην κατανάλωση του προωθημένου φαρμάκου Lipitor, αποδεικνύει ή πως οι Έλληνες είναι καρδιοπαθείς σε μεγάλο βαθμό, ή πως ο εισαγγελέας και στην Ελλάδα πρέπει να εξετάσει ένα από τα πιο βρώμικα σκάνδαλα σε βάρος της υγείας των ασθενών»
Οι πρακτικές «dealers» της Pfizer και άλλων φαρμακευτικών περιγράφονται στο τελευταίο βιβλίο μου Παρά Φύση. [1] Όσο για τις στατίνες, ήδη από το 2010 προειδοποιούσαμε για το εμπορικό προφίλ των στατινών που τις καθιστούσε «φάρμακο» ελκυστικό για δωροδοκίες σε παγκόσμια κλίμακα. Όπως έγραφα λοιπόν τότε στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι γιατροί»
Α) Στατίνες και ελληνικά «λάδια» «Οι στατίνες, μαγικά φάρμακα που μειώνουν την κακή μάγισσα χοληστερόλη με υποτιθέμενο αποτέλεσμα να μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου έχουν γίνει πλέον καραμέλες, και η συνταγογράφησή τους έχει γίνει μια όλο και αυξανόμενη ιατρική τάση. Τα αποδεκτά όρια χοληστερόλης μειώνονται συνέχεια και οι πωλήσεις των στατινών αυξάνονται συνέχεια. Το 2004 οι πωλήσεις τους άγγιξαν τα 15 δις. δολάρια. Αλλά όπως αποδείχτηκε το νούμερο αυτό δεν αρκούσε για να μετριάσει την απληστία της φαμακοβιομηχανίας και των λακέδων της.
Το 2008, μια τεράστια μελέτη που περιλάμβανε περισσότερα από 18000 υγιή άτομα, η λεγόμενη μελέτη Jupiter, κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι στατίνες μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ακόμη και όταν οι αποδέκτες τους έχουν φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης! Έτσι έχουν τα πράγματα στο χρηματιστήριο αξιών της ιατρικής. Μια μεγάλη μελέτη, τεράστια περιθώρια κέρδους για τις εταιρίες σε μια καινούρια αγορά που ανοίγει με το (επιστημονικό) ζόρι. Α, και δεν σταματάμε στους υγιείς. Για ποιο λόγο να αφήσουμε την παιδική αγορά φαρμάκων έξω; Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία (American Academy of Pediatrics) συνέστησε τη χρήση στατινών σε παιδιά άνω των 8 ετών με προφίλ υψηλού κινδύνου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: οι στατίνες είναι θαυματουργές αν όχι για αυτούς που καθημερινά τις λαμβάνουν σαν αντίδωρα μακροζωίας, τουλάχιστον για τις εταιρίες που τις πουλάν.
Αυτό για το οποίο εξαρχής ανησυχούσαμε δεν ήταν κυρίως για το ιατρικό προφίλ των στατινών αλλά το εμπορικό τους. Οι στατίνες είναι ακριβούτσικα φάρμακα που μπορούν να δίνονται με βάση όχι πραγματικούς κινδύνους υγείας αλλά ένα δείκτη που εκφράζει αυξημένους πιθανούς κινδύνους υγείας. Το επόμενο βήμα στην προώθηση των στατινών ήταν τα ιατρικά ιερατεία να αναθεωρούν μονίμως προς τα κάτω τα αποδεκτά όρια τιμών αυτού του δείκτη, αυξάνοντας έτσι διαρκώς το κομμάτι του πληθυσμού στο οποίο θα ήταν επιτρεπτό να συνταγογραφούνται στατίνες, με αποτέλεσμα σήμερα 25 εκατομμύρια αμερικανοί να παίρνουν στατίνες, κάνοντας τις στατίνες ένα από τα μεγαλύτερα best sellers στην ιστορία της ιατρικής.
Και η τάση αυτή δεν αναχαιτίζεται. Αντιθέτως παραμένει διαρκώς αυξανόμενη. Το 2014 οι νέες οδηγίες του Αμερικανικού Καρδιατρικού Συλλόγου άθροισαν στους υπάρχοντες αριθμούς άλλα 15 εκατομμύρια ως «δικαιούχους» λήψης στατινών. Τα «στατινικά» κέρδη προκαλούν ίλιγγο και ίπτανται σε καινούρια ύψη κάθε χρόνο.
Οι θεοί της μοντέρνας ιατρικής, οι φαρμακευτικές εταιρίες, έχουν διπλό μηχανισμό για να αυξάνουν τις πωλήσεις και επομένως τα κέρδη τους και επομένως και την επιρροή τους η οποία στην συνέχεια εξαργυρώνεται σε ακόμη περισσότεροι κέρδη: Ο ένας είναι ο μηχανισμός επιβολής από τα πάνω και αφορά τη διάβρωση της κορυφής των κέντρων λήψεων αποφάσεων όπως οι παγκόσμιοι οργανισμοί υγείας και οι ιατρικοί σύλλογοι των μεγάλων χωρών, που ουσιαστικά «προτυποποιούν» κριτήρια τα οποία αργά ή γρήγορα οι μικρότερες χώρες θα ακολουθήσουν ως «βέλτιστη πρακτική».
Το άλλο κομμάτι είναι ο μηχανισμός προς τα κάτω, τα λαδώματα δηλαδή σε γιατρούς για να συνταγραφούν μαζικά. Και οι δύο επι μέρους αυτοί μηχανισμοί αλληλοενισχύονται. Όταν ένα μεγάλο κομμάτι της ιατρικής κοινότητας λαδώνεται, λίγοι θα προβάλλουν ένσταση για νέες διευρύνσεις -ακόμη και σκανδαλώδεις- προϋπαρχόντων κριτηρίων συνταγογράφησης. Το αντίθετο.
Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο που λέγαν και οι παλιοί. Επιστρέφοντας τώρα στις στατίνες, η διεύρυνση του αριθμού των «δικαιούχων» λήψης τους όχι μόνο εκθέτει όλο και περισσότερους σε κινδύνους παρενεργειών αλλά και μετακυλύει το κόστος των λαδωμάτων των ιατρών και των μπόνους των στελεχών στη δημόσια υγεία η οποία ήδη γνωρίζει δραματικές περικοπές σε πολλές χώρες, αποστερώντας της έτσι ζωτικούς πόρους.
Ειδικά για την Ελλάδα με τα δεκάδες κράτη εν κράτει υπό το προνομιακό καθεστώς της πλήρους ατιμωρησίας, τα πράγματα είναι ακόμη τραγικότερα. Όπως περιγράφαμε σε προηγούμενο άρθρο μας: «Δεν μιλάμε για περιστασιακά κρούσματα αλλά για μια βαριά βιομηχανία ιατροφαρμακευτικής διαφθοράς. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, οι ελίτ έχουν το προνόμιο της άτυπης ή της θεσμοθετημένης ασυλίας.
Στο συντεχνιακό ελιτισμό των Ελλήνων γιατρών πχ, η ασυλία είναι άτυπη μεν αλλά εξίσου αποτελεσματική με αυτή των πολιτικών, αφενός γιατί το νομικό πλαίσιο δεν είναι επαρκές καθώς τα ιατρικά εγκλήματα είναι ιδιότυπα και μπορεί να είναι διπλά και τριπλά (μια απλή πχ περίπτωση «λαδώματος» δεν επιβαρύνει μόνο οικονομικά τον πολίτη καθώς το κόστος της τελικά μετακυλύετε σε αυτόν αλλά μπορεί να απειλεί άμεσα ή και έμμεσα τη ζωή του) και αφετέρου γιατί τα πειθαρχικά όργανα (και η δικαιοσύνη) κάνουν τα στραβά μάτια υπερασπίζοντας τη συντεχνία τους εις βάρος της δημόσιας υγείας».
Για να καταλάβετε το γιατί η παραπάνω περιγραφή δεν έχει στόχο τον εντυπωσιασμό αλλά αποτελεί μια αντικειμενική αποτύπωση της πραγματικότητας, ας ασχοληθούμε λίγο με τα νούμερα που μας δίνουν οι αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη: 3000 Έλληνες γιατροί τα παίρναν μόνο από τη Pfizer, μόνο για ένα φάρμακο, το Lipitor.
Προσθέστε τώρα σε αυτούς ακόμη μερικές χιλιάδες που τα παίρναν από άλλες εταιρίες, πολυεθνικές και εγχώριες για τις δικές τους στατίνες, πολλαπλασιάστε αυτό το νούμερο με συντελεστή που σχετίζεται και με τα πολυάριθμα άλλα φάρμακα. Προσθέστε τώρα σε αυτό και τις δωροδοκίες σε είδος, όπως πολυτελή ταξίδια και άλλου είδους δώρα, ακόμη και σεξουαλικά.
Οι Έλληνες γιατροί που τα παίρναν από τις εταιρίες είναι δεκάδες χιλιάδες. Οι δηλώσεις για «εξαιρέσεις που τσουβαλιάζουν όλους τους γιατρούς» δεν είναι παρά κροκοδείλια δάκρυα. Αυτό που στην Ελλάδα είναι η εξαίρεση είναι οι έντιμοι γιατροί, αυτοί οι λίγοι που κρατάν το δημόσιο σύστημα υγείας στις πλάτες τους. Και ακόμη κι αυτοί, κάτω από το καθεστώς της παγκόσμιας απορρύθμισης και των περικοπών στα συστήματα υγείας, θα λυγίσουν. Ίσως θα έπρεπε να είχαν κηρύξει τον ανένδοτο πολύ νωρίτερα απέναντι στο κυρίαρχο παράδειγμα των επίορκων. [όμως δεν το έκαναν]
Β) Βρεφικές σκόνες γάλακτος και τα ιταλικά λάδια.
Στο τελευταίο μου βιβλίο με τίτλο «Παρά Φύση» [1] καταπιάστηκα με το θέμα της βρεφικής φόρμουλας γάλακτος. Και φυσικά δεν το κανα για λόγους εντυπωσιασμού. Μπορεί η σκόνη γάλακτος να είναι χρήσιμη για μητέρες που δεν μπορούν να θηλάσουν το μωρό τους, η χρήση της αντί του θηλασμού κρύβει πολλούς κινδύνους για το μωρό. Και φυσικά κατά τη γνωστή τους πρακτική του πολλαπλασιασμού της πελατείας τους και επομένως και των κερδών τους, οι εταιρίες δεν αρκέστηκαν στην πρώτη κατηγορία αλλά προσπάθησαν ενίοτε να προωθήσουν το προϊόν τους και στη δεύτερη. Ποιοι είναι και ποιοι ιστορικά υπήρξαν λοιπόν οι κίνδυνοι από τέτοιες εταιρικές πρακτικές; Ας αφήσουμε το Παρά Φύση να μας αφηγηθεί:
«Όσοι από εμάς είχαμε την κακοτυχία να αποχωριστούμε από νωρίς ή να μη γνωρίσουμε ποτέ το βυζί της μάνας θα αποκτούσαμε για τροφό μας εταιρίες της χημικής βιομηχανίας που θα μας εξοικείωναν με το αφύσικο από τα γεννοφάσκια μας για να συνεχίζουμε να τις υπηρετούμε μέχρι τα γεράματά μας.
Μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες-τροφούς είναι η Nestle η οποία παρασκευάζοντας και εμπορευόμενη ανάμεσα σε άλλα και παιδικές τροφές έχει συνδέσει το όνομα της με την παιδική αθωότητα, τη μητρική στοργή κλπ κλπ. Συγκεκριμένες πρακτικές της όμως φανερώνουν μια εταιρία που έχει επιδείξει αστοργία και μάλλον δεν διέπεται από -ούτε συμμερίζεται- την αθωότητα.
Η Nestle είναι ανάμεσα σε άλλα και ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στις βρεφικές φόρμουλες γάλακτος.
Για μια πλειάδα λόγων όμως το μητρικό γάλα είναι αναντικατάστατο: Ο θηλασμός συντελεί στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος του βρέφους. Λοιμώξεις, διαβήτης, βρεφική παχυσαρκία, σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου, εμφανίζονται σπανιότερα σε βρέφη που θηλάζονται. Γενικότερα, τα παιδιά που θηλάζονται είναι περισσότερο υγιή και καθώς μεγαλώνουν φαίνεται να εξελίσσονται και σε υγιέστερους ενήλικες όχι μόνο σωματικά αλλά και συναισθηματικά ενώ τα οφέλη υγείας δεν αφορούν μόνο τα βρέφη αλλά και τις μητέρες.
Σε αντίθεση, η υποκατάσταση του μητρικού γάλακτος από τις βρεφικές φόρμουλες γάλακτος φαίνεται να σχετίζεται με διάφορες δυσάρεστες ή και επικίνδυνες καταστάσεις για το μωρό. Στις αναπτυγμένες χώρες η υποκατάσταση του θηλασμού οδηγεί σε αυξημένους κινδύνους για ανάπτυξη γαστρεντερίτιδας, λοιμώξεων του αναπνευστικού, διαβήτη Ι και ΙΙ, παχυσαρκίας, ατοπικής δερματίτιδας, άσθματος, συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου, εκζέματος, νεκρωτικής εντεροκολίτιδας ακόμη και αυτισμού ενώ διερευνάται και η επίδραση της φόρμουλας στην νοητική ανάπτυξη του παιδιού.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου οι εγγενείς κίνδυνοι της βρεφικής φόρμουλας συνδυάζονται με σφάλματα στην παρασκευή του υποκατάστατου γάλακτος λόγω πχ της αδυναμίας πρόσβασης σε καθαρό νερό ή σε αδυναμία βρασμού του νερού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή της φόρμουλας, η κατάσταση είναι δραματική.
Οι μητέρες βλέπουν τα παιδιά τους να σβήνουν από διάρροιες, πνευμονίες και άλλες καταστάσεις. Περισσότερο από ένα εκατομμύρια βρέφη χάνονται κάθε χρόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες και σε αυτή την εικόνα έχει συμβάλει και η επιθετική διαφημιστική προσέγγιση των εταιριών φόρμουλας γάλακτος που δημιούργησαν στις αμόρφωτες κυρίως μητέρες την εντύπωση ότι η φόρμουλα γάλακτος είναι ασφαλής και εφάμιλλη του μητρικού γάλακτος.
Αυτός ήταν ο λόγος που στις ΗΠΑ το 1977 και αργότερα στην Ευρώπη το μποϋκοτάζ κατά της Nestle απέκτησε μεγάλες διαστάσεις. Δυστυχώς, παρότι η Ευρώπη εφάρμοσε μποϋκοτάζ σε αυτές τις κακές πρακτικές, οι ίδιες αυτές πρακτικές έχουν διεισδύσει στην Ευρώπη και μάλιστα μέσα από την ιατρική διαφθορά.
Έτσι, για μια ακόμη φορά δεν πέσαμε από τα σύννεφα όταν 12 Ιταλοί παιδίατροι, ανάμεσα τους και διευθυντές παιδιατρικών κλινικών, συνελήφθησαν χθες από την Ιταλική αστυνομία. Μαζί με τα βαποράκια των εταιρικών σκευασμάτων συνελήφθηκαν και οι εκπρόσωποι του πρεζέμπορα, 3 φαρμακευτικοί αντιπρόσωποι διαφορετικών εταιριών καθώς κι ένα στέλεχος εταιρίας.
Και όχι, δεν προωθούσαν σκόνη κοκαϊνης, Σκόνη γάλακτος πουλούσαν τα παιδιά. Δυστυχώς όμως, για τους λόγους που αναφέραμε, λόγους που αναγνωρίζει πλέον και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αλλά και η ΕΕ προβαίνοντας σε καμπάνιες υπέρ του θηλασμού, η χορήγηση σκόνης γάλακτος μπορεί να αποβεί επιζήμια στο μωρό.
Και ως εκ τούτου δεν είναι απλά κακή πρακτική η άσκηση ιατρικής πειθούς σε μητέρες που μπορούν να θηλάσουν ώστε αντί του θηλασμού να δίνουν στα μωρά τους βρεφική σκόνη θηλασμού… Όχι, δεν είναι απλά αντιδεοντολογική πρακτική. Είναι έγκλημα. Και για αυτό άλλωστε οι επίορκοι συνελήφθησαν από την ιταλική αστυνομία. Όπως ανέφερε το ανακοινωθέν της ιταλικής αστυνομίας για την προώθηση της σκόνης αντί του Θηλασμού, «η πρακτική αυτή είναι κοινή και διαδεδομένη»
Φυσικά και είναι κοινή και δεδομένη η ιατρική διαφθορά. Αυτό που σπανίζει είναι η τιμωρία της. Στην Ελλάδα δεν περιμένουμε πχ να συλληφθούν οι 3000 επίορκοι γιατροί της καινούριας «λίστας Βαξεβάνη», σημαντικό αλλά μικρό δείγμα της συνολικής ελληνικής ιατρικής διαφθοράς. Οι ελληνικές συντεχνιακές μαφίες παραμένουν παρά την κρίση κραταιές. Και παρά την κοινωνική, οικονομική και πνευματική καταστροφή που έχουν επιφέρει αυτές οι μαφίες στη χώρα, η στήριξη των πολιτών προς αυτές, είτε παθητική μέσω της επίκλησης άγνοιας ή αδιαφορίας είτε ενεργητική, αποτελεί ένα από το δύσκολα επιλήσιμα προβλήματα της χώρας.
Δεν είναι μόνο ότι έχουμε τους σάπιους πολιτικούς, γιατρούς και δικαστές που δεν αξίζουμε, είμαστε δυστυχώς πολίτες που δεν αξίζουν σε καμία χώρα, πολίτες που παρότι πλέον καταπιεζόμενοι και θύματα μιας άνευ προηγουμένου ασυδοσίας σε όλα τα επίπεδα, παραμένουν εξαρτημένοι στα σκληρά παραισθησιογόνα που η εξουσία τους παρέχει.
Οι περισσότεροι λαοί πλέον ζουν στη Πολυεθνία, το πανίσχυρο αυτό κράτος χωρίς σύνορα των πολυεθνικών. Οι πολιτικές της απορρύθμισης έχουν δώσει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στην κουλτούρα της εταιρικής ασυδοσίας και ανευθυνότητας ενώ υπό διαπραγμάτευση εμπορικές συμφωνίες θα καθιστούν τα κράτη υπόλογα απέναντι στις εταιρίες και όχι το αντίστροφο.
Οι Έλληνες έχουν τη διπλή δυστυχία να υποφέρουν όχι μόνο την ανομία της Πολυεθνίας, αλλά και την ανομία των εγχώριων Μαφιών.
Είναι επιτακτική η επαναφορά του Κράτους Δικαίου και η δημιουργία δρακόντειας νομοθεσίας για την αντιμετώπιση της εγχώριας και πολυεθνικής διαφθοράς που θα περιλαμβάνει την άμεση δήμευση περιουσιακών στοιχείων στο ύψος της κατάχρησης/κατασπατάλησης/υπεξαίρεσης, άμεσης ή έμμεσης, δημοσίου χρήματος.
