Η αρχαία θεότητα Νέμεσις, προσδιορίζεται άλλοτε ως Ιχναίη, άλλοτε ως
Αδράστεια ή Ραμνουσία. Η ετυμολογία του ονόματος είναι από το ρήμα
«νέμω», δηλαδή κατανέμω δικαίως σε μία μοιρασιά. Με την πάροδο του
χρόνου, το ρήμα αυτό χρησιμοποιήθηκε στην απονομή δικαιοσύνης με τρόπο
αντικειμενικό, άρα ακριβοδίκαιο. Αλληγορικά σήμερα, όταν αναφερόμαστε
στην Νέμεσι, εννοούμε την θεία δίκη, εκεί που η ανθρώπινη δεν μπορεί να
φθάσει..
Ήταν η Νύχτα σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου και τον Παυσανία, που
δίχως σύντροφο αρσενικό γέννησε την Νέμεσι, για να κρατά σε ισορροπία
τις ανθρώπινες υποθέσεις. Στα Διονυσιακά του Νόννου έχουμε μια
διαφορετική άποψη, που θέλει την Νέμεσι κόρη του Ωκεανού, ενώ ο Υγίνος
την περιγράφει ως δημιούργημα του Ερέβους και της Νύχτας.
Ονομαζόταν, επίσης, Ραμνουσία, εξαιτίας ενός αγάλματος και ενός ναού της στον Ραμνούντα, χωριό της βόρειας Αττικής.
Μαζί με την Θέμιδα, τις Τρεις Μοίρες, αποτελούσαν την αποκατάσταση της Θείας Τάξης όταν η ανθρώπινη παρέμβαση την διασάλευε. Μάλιστα τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν). Εμφανίζοταν όταν πλέον ο άνθρωπος υπερέβαινε τα όρια της αίσθησης δικαίου.
Η Νέμεσις ως θεότητα προσωποποιούσε μαζί με άλλες (Θέμιδα, Ειμαρμένη κ.ο.κ.) την έννοια της δικαιοσύνης και αποκαθιστούσε την τάξη (της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου), όταν αυτή διασαλευόταν. Τότε τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν). Αν κάποιος αδικεί τους άλλους συνεχώς, και κάποια στιγμή η ίδια η ζωή του θέσει οδυνηρό φρένο στη στρεβλή πορεία του, τότε μιλάμε για «θεία δίκη».
Στην Βικιπέδια μαθαίνουμε συνοπτικά πως:
Ορισμένοι συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και ο Απολλόδωρος, γράφουν πως η Νέμεσις όταν ενώθηκε με τον Δία, γέννησε την Ελένη. Παρόλο που η Νέμεσις υπέστη μεγάλη καταδίωξη για να αποφύγει τον πόθο του Δία, ενώθηκε μαζί του με τη μορφή χήνας, όταν ο Δίας είχε τη μορφή κύκνου. Κατά την καταδίωξή της πέρασε η Νέμεσις χώρες και ηπείρους, θάλασσες όπου μεταμορφώνονταν σε ψάρι, και γενικά άλλαζε εκείνη συνέχεια μορφή. Η Νέμεσις γέννησε ένα αβγό το οποίο βρήκε στο δάσος ένας βοσκός και το έδωσε στη Λήδα. Η Λήδα το έκλεισε σε ένα ερμάρι και όταν γεννήθηκε η Ελένη, την ανέθρεψε σαν κόρη της. Υπάρχουν άλλες δύο εκδοχές για το αβγό αυτό:
-ότι ο Ερμής το έριξε στον κόρφο της Λήδας
-ότι έπεσε από τον ουρανό.
Υπάρχει και μια άλλη άποψη της μυθολογικής διαδρομής της Νέμεσης. Λεγόταν πως από την ένωση του Ταρτάρου και της Νέμεσης γεννήθηκαν οι Τελχίνες. Τα ονόματά τους ήταν Χρυσός, Άργυρος και Χαλκός, από τα μέταλλα που είχαν ανακαλύψει ή κατά τον Βακχυλίδη Ακταίος, Μεγαλήσιος, Ορμενός και Λύκος. Οι Τελχίνες ήταν μάγοι και προκαλούσαν βροχή, χαλάζι, χιόνι και κεραυνούς. Ήταν πνεύματα της φωτιάς-ηφαιστειακά, από ρίζες έφτιαχναν φίλτρα θαυματουργά και κατείχαν τρομερές δεξιότητες. Περιγράφονται ενίοτε δίχως χέρια ή πόδια. Ήταν όντα αμφίβια και είχαν κάτι από άνθρωπο και κάτι από ψάρι, σαν τον Όανες της σουμερο-βαβυλωνιακής μυθολογίας. Τους περιέγραφαν με μεμβράνη στα δάχτυλα και φημισμένες οικογένειες ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τη γενιά τους.
Αστρονομική αναφορά
Ο αστεροειδής 128 Nemesis, είναι ένας σκοτεινός αστεροειδής με άνθρακα και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο James Craig Watson στις 25 Νοεμβρίου 1872. Η περιστροφή του διαρκεί τέσσερα χρόνια και μισό, γύρω από τον ήλιο και περίπου παραμένει σε κάθε ζώδιο τρεις μήνες.
Αστρολογική προσέγγιση
Στην αστρολογική γλώσσα, η Νέμεσις δηλώνει μία δύναμη ενέργειας που ανατρέπει τα πάντα και μπορεί να φανεί σαν μία αρνητική καταλυτική επιρροή. Ωστόσο, υπάρχει σκληρότητα με την αίσθηση του ακριβοδίκαιου. Η ψυχή ωριμάζει και εξελίσσεται μέσα από μάχες που δίνει για την αίσθηση του δικαίου και της τάξης. Όταν αυτή η τάξη δεν τηρείται, τότε έχουμε ένα τροχό που θα φέρει τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Στην ουσία είναι συνδεδεμένη με το Κάρμα (ανταποδοτική δικαιοσύνη)
Δεν είναι αρνητική ή θετική, είναι αντικειμενική! Η Νέμεσις είναι ουδέτερη και είναι ως επί το πλείστον για την ισορροπία και την αποδοχή της ευθύνης.
Τα πρότυπα συμπεριφοράς που προέρχονται από τις καταβολές μας, φαίνονται μέσω των συνδυασμών του συγκεκριμένου αστεροειδούς και εξηγούν τη στάση ζωής μας.
Η Νέμεσις απαιτεί υπευθυνότητα και αποδοχή του σκιερού μας εαυτού. Σημειώνει τις αδυναμίες μας. Όπου τοποθετείται η Νέμεσις είναι το κλειδί για την προσωπική μας δυσαρέσκεια. Είναι το σημείο που μπορεί να μας κάνει να ζηλεύουμε την ηρεμία, τάξη και αρμονία στους άλλους, να αντιμετωπίζουμε γεγονότα δύσκολα και απρόβλεπτα που όμως θεωρούμε αρχικά πως μας αδικούν και μας βαραίνουν άνευ λόγου… Ωστόσο, πρέπει να αναζητηθεί ο λόγος και η ερμηνεία της είναι πολυσύνθετη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα…
Η Νέμεσις φέρνει και τον έπαινο, την επιβράβευση, σε όσους στάθηκαν έντιμοι και σωστοί παρά τις δυσκολίες. Η αχαριστία πληρώνεται και η αλαζονεία θεωρείται θεία προσβολή.
Με τη Νέμεσι, θα ήταν σημαντικό να μην πάρουμε τον ρόλο του μάρτυρα και να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για όλους.
Αλλά και να μην θεωρούμε πως μόνο εμείς υποφέρουμε!
Πηγή:
therapywave.eu
revealedtheninthwave.blogspot.gr
Ονομαζόταν, επίσης, Ραμνουσία, εξαιτίας ενός αγάλματος και ενός ναού της στον Ραμνούντα, χωριό της βόρειας Αττικής.
Μαζί με την Θέμιδα, τις Τρεις Μοίρες, αποτελούσαν την αποκατάσταση της Θείας Τάξης όταν η ανθρώπινη παρέμβαση την διασάλευε. Μάλιστα τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν). Εμφανίζοταν όταν πλέον ο άνθρωπος υπερέβαινε τα όρια της αίσθησης δικαίου.
Η Νέμεσις ως θεότητα προσωποποιούσε μαζί με άλλες (Θέμιδα, Ειμαρμένη κ.ο.κ.) την έννοια της δικαιοσύνης και αποκαθιστούσε την τάξη (της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου), όταν αυτή διασαλευόταν. Τότε τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν). Αν κάποιος αδικεί τους άλλους συνεχώς, και κάποια στιγμή η ίδια η ζωή του θέσει οδυνηρό φρένο στη στρεβλή πορεία του, τότε μιλάμε για «θεία δίκη».
Στην Βικιπέδια μαθαίνουμε συνοπτικά πως:
Ορισμένοι συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και ο Απολλόδωρος, γράφουν πως η Νέμεσις όταν ενώθηκε με τον Δία, γέννησε την Ελένη. Παρόλο που η Νέμεσις υπέστη μεγάλη καταδίωξη για να αποφύγει τον πόθο του Δία, ενώθηκε μαζί του με τη μορφή χήνας, όταν ο Δίας είχε τη μορφή κύκνου. Κατά την καταδίωξή της πέρασε η Νέμεσις χώρες και ηπείρους, θάλασσες όπου μεταμορφώνονταν σε ψάρι, και γενικά άλλαζε εκείνη συνέχεια μορφή. Η Νέμεσις γέννησε ένα αβγό το οποίο βρήκε στο δάσος ένας βοσκός και το έδωσε στη Λήδα. Η Λήδα το έκλεισε σε ένα ερμάρι και όταν γεννήθηκε η Ελένη, την ανέθρεψε σαν κόρη της. Υπάρχουν άλλες δύο εκδοχές για το αβγό αυτό:
-ότι ο Ερμής το έριξε στον κόρφο της Λήδας
-ότι έπεσε από τον ουρανό.
Υπάρχει και μια άλλη άποψη της μυθολογικής διαδρομής της Νέμεσης. Λεγόταν πως από την ένωση του Ταρτάρου και της Νέμεσης γεννήθηκαν οι Τελχίνες. Τα ονόματά τους ήταν Χρυσός, Άργυρος και Χαλκός, από τα μέταλλα που είχαν ανακαλύψει ή κατά τον Βακχυλίδη Ακταίος, Μεγαλήσιος, Ορμενός και Λύκος. Οι Τελχίνες ήταν μάγοι και προκαλούσαν βροχή, χαλάζι, χιόνι και κεραυνούς. Ήταν πνεύματα της φωτιάς-ηφαιστειακά, από ρίζες έφτιαχναν φίλτρα θαυματουργά και κατείχαν τρομερές δεξιότητες. Περιγράφονται ενίοτε δίχως χέρια ή πόδια. Ήταν όντα αμφίβια και είχαν κάτι από άνθρωπο και κάτι από ψάρι, σαν τον Όανες της σουμερο-βαβυλωνιακής μυθολογίας. Τους περιέγραφαν με μεμβράνη στα δάχτυλα και φημισμένες οικογένειες ισχυρίζονταν ότι κατάγονταν από τη γενιά τους.
Αστρονομική αναφορά
Ο αστεροειδής 128 Nemesis, είναι ένας σκοτεινός αστεροειδής με άνθρακα και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο James Craig Watson στις 25 Νοεμβρίου 1872. Η περιστροφή του διαρκεί τέσσερα χρόνια και μισό, γύρω από τον ήλιο και περίπου παραμένει σε κάθε ζώδιο τρεις μήνες.
Αστρολογική προσέγγιση
Στην αστρολογική γλώσσα, η Νέμεσις δηλώνει μία δύναμη ενέργειας που ανατρέπει τα πάντα και μπορεί να φανεί σαν μία αρνητική καταλυτική επιρροή. Ωστόσο, υπάρχει σκληρότητα με την αίσθηση του ακριβοδίκαιου. Η ψυχή ωριμάζει και εξελίσσεται μέσα από μάχες που δίνει για την αίσθηση του δικαίου και της τάξης. Όταν αυτή η τάξη δεν τηρείται, τότε έχουμε ένα τροχό που θα φέρει τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Στην ουσία είναι συνδεδεμένη με το Κάρμα (ανταποδοτική δικαιοσύνη)
Δεν είναι αρνητική ή θετική, είναι αντικειμενική! Η Νέμεσις είναι ουδέτερη και είναι ως επί το πλείστον για την ισορροπία και την αποδοχή της ευθύνης.
Τα πρότυπα συμπεριφοράς που προέρχονται από τις καταβολές μας, φαίνονται μέσω των συνδυασμών του συγκεκριμένου αστεροειδούς και εξηγούν τη στάση ζωής μας.
Η Νέμεσις απαιτεί υπευθυνότητα και αποδοχή του σκιερού μας εαυτού. Σημειώνει τις αδυναμίες μας. Όπου τοποθετείται η Νέμεσις είναι το κλειδί για την προσωπική μας δυσαρέσκεια. Είναι το σημείο που μπορεί να μας κάνει να ζηλεύουμε την ηρεμία, τάξη και αρμονία στους άλλους, να αντιμετωπίζουμε γεγονότα δύσκολα και απρόβλεπτα που όμως θεωρούμε αρχικά πως μας αδικούν και μας βαραίνουν άνευ λόγου… Ωστόσο, πρέπει να αναζητηθεί ο λόγος και η ερμηνεία της είναι πολυσύνθετη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα…
Η Νέμεσις φέρνει και τον έπαινο, την επιβράβευση, σε όσους στάθηκαν έντιμοι και σωστοί παρά τις δυσκολίες. Η αχαριστία πληρώνεται και η αλαζονεία θεωρείται θεία προσβολή.
Με τη Νέμεσι, θα ήταν σημαντικό να μην πάρουμε τον ρόλο του μάρτυρα και να μην αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για όλους.
Αλλά και να μην θεωρούμε πως μόνο εμείς υποφέρουμε!
Πηγή:
therapywave.eu
revealedtheninthwave.blogspot.gr