Δυο μέρες πριν από τα εγκαίνια, πριν από τα τετελεσμένα, δηλαδή. Αυτά που λέει σήμερα το Υπουργείο Εξωτερικών τα φώναζε ο Σιεκέρσαββας της Αδούλωτης Κερύνειας και διάφοροι άλλοι «απορριπτικοί», εδώ και μήνες, αν όχι χρόνια, αλλά δεν τους άκουγαν αυτοί που έπρεπε, μάλλον όταν τους άκουγαν τους κατηγορούσαν ότι χαλούν το κλίμα. Τώρα τα λέει το υπουργείο στο οποίο προϊστάμενος είναι ο υπουργός που μόλις πριν από λίγες μέρες μας νουθετούσε να μη νομίζουμε ότι μόνο εμείς κάναμε υποχωρήσεις, ότι έκαναν και οι Τούρκοι και πρέπει να κάνουμε κι άλλες, κι ότι η υποχώρηση της τουρκικής πλευράς είναι ότι αποδέχτηκε τη θέση «ότι η Κύπρος θα λειτουργεί σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Αμέσως μετά βέβαια τον διέψευσε ο ίδιος ο Ακιντζί αυτοπροσώπως, αλλά σημασία έχει που ο υπουργός νομίζει ότι το αποδέχτηκαν.
Τώρα με το νερό η αντίδρασή του είναι συγκλονιστική. Βάζει τους Τούρκους στη θέση τους. Αλλά, πού ήταν τόσο καιρό; Έλειπε Βρυξέλλες; Την ώρα που τοποθετούσαν αγωγούς μέσα στο κατεχόμενο έδαφος της Δημοκρατίας, την ώρα που έκτιζαν το φράγμα μέσα στην κλεμμένη γη των Πανάγρων, δεν έπρεπε το Υπουργείο Εξωτερικών να κάνει καταγγελίες, να απαιτήσει κυρώσεις, να φέρει Ευρωπαίους αξιωματούχους να παρέμβουν, να προσφύγει ακόμα και στο Διεθνές Δικαστήριο; (Πολλά ζητώ, το τελευταίο το αποσύρω, εδώ ούτε για τις ομαδικές δολοφονίες των αγνοουμένων, που τους βρίσκουμε με μια σφαίρα στο κεφάλι, δεν καταγγείλαμε κανέναν δολοφόνο. Ούτε για το εξάμηνο βρέφος, τον Ανδρέα, που κηδεύσαμε το περασμένο Σάββατο.) Τώρα κατάλαβε το υπουργείο ότι αυτό που κάνει η Τουρκία με το νερό είναι παραβίαση του διεθνούς δικαίου και αποσκοπεί στην ενσωμάτωση των κατεχομένων; Και τώρα, που το κατάλαβε, σε ποιους απευθύνεται η ανακοίνωσή του; Στον κυπριακό λαό; Έπρεπε να απευθύνονται πολύ πιο έγκαιρα σε εκείνους στην Ευρώπη, που ο κ. Κασουλίδης και ο κ. Αναστασιάδης περηφανεύονται ότι έχουν προσβάσεις και φιλίες. Και προπάντων, στα Ηνωμένα Έθνη, που μασούν τα λόγια τους σε βάρος του νόμιμου κράτους όταν αναφέρονται στα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, για να μην χαλάσουν το κλίμα των συνομιλιών αλλά κι επειδή ξεδιάντροπα εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέρονται και όχι τα κυπριακά, όπως και στον χαρούμενο Έσπεν Μπαθ Άιντα, που πάει στις Βρυξέλλες και συνομιλεί με αξιωματούχους ακόμα και για την κατοχύρωση του χαλλουμιού, χωρίς κανένας, επίσης χαρούμενος, υπουργός μας, να αντιδρά. Και μετά θέλουν να σιωπούμε για να μην εμποδίζουμε τη διαδικασία και να μη σκοτώνουμε την ελπίδα. Σκάστε, λοιπόν, κορόιδα, έχουμε ανθρώπους που χειρίζονται τα πράματα με μαεστρία. Δεν το βλέπετε;
Υ.Γ. Το Σάββατο, που θα είναι τα εγκαίνια στα κατεχόμενα, μια ομάδα Ελληνοκυπρίων οργανώνει στο οδόφραγμα της Λήδρας εκδήλωση διαμαρτυρίας. Νομίζω ότι πρέπει να είναι εκεί και ο Ιωάννης Κασουλίδης.
Τώρα με το νερό η αντίδρασή του είναι συγκλονιστική. Βάζει τους Τούρκους στη θέση τους. Αλλά, πού ήταν τόσο καιρό; Έλειπε Βρυξέλλες; Την ώρα που τοποθετούσαν αγωγούς μέσα στο κατεχόμενο έδαφος της Δημοκρατίας, την ώρα που έκτιζαν το φράγμα μέσα στην κλεμμένη γη των Πανάγρων, δεν έπρεπε το Υπουργείο Εξωτερικών να κάνει καταγγελίες, να απαιτήσει κυρώσεις, να φέρει Ευρωπαίους αξιωματούχους να παρέμβουν, να προσφύγει ακόμα και στο Διεθνές Δικαστήριο; (Πολλά ζητώ, το τελευταίο το αποσύρω, εδώ ούτε για τις ομαδικές δολοφονίες των αγνοουμένων, που τους βρίσκουμε με μια σφαίρα στο κεφάλι, δεν καταγγείλαμε κανέναν δολοφόνο. Ούτε για το εξάμηνο βρέφος, τον Ανδρέα, που κηδεύσαμε το περασμένο Σάββατο.) Τώρα κατάλαβε το υπουργείο ότι αυτό που κάνει η Τουρκία με το νερό είναι παραβίαση του διεθνούς δικαίου και αποσκοπεί στην ενσωμάτωση των κατεχομένων; Και τώρα, που το κατάλαβε, σε ποιους απευθύνεται η ανακοίνωσή του; Στον κυπριακό λαό; Έπρεπε να απευθύνονται πολύ πιο έγκαιρα σε εκείνους στην Ευρώπη, που ο κ. Κασουλίδης και ο κ. Αναστασιάδης περηφανεύονται ότι έχουν προσβάσεις και φιλίες. Και προπάντων, στα Ηνωμένα Έθνη, που μασούν τα λόγια τους σε βάρος του νόμιμου κράτους όταν αναφέρονται στα κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, για να μην χαλάσουν το κλίμα των συνομιλιών αλλά κι επειδή ξεδιάντροπα εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέρονται και όχι τα κυπριακά, όπως και στον χαρούμενο Έσπεν Μπαθ Άιντα, που πάει στις Βρυξέλλες και συνομιλεί με αξιωματούχους ακόμα και για την κατοχύρωση του χαλλουμιού, χωρίς κανένας, επίσης χαρούμενος, υπουργός μας, να αντιδρά. Και μετά θέλουν να σιωπούμε για να μην εμποδίζουμε τη διαδικασία και να μη σκοτώνουμε την ελπίδα. Σκάστε, λοιπόν, κορόιδα, έχουμε ανθρώπους που χειρίζονται τα πράματα με μαεστρία. Δεν το βλέπετε;
Υ.Γ. Το Σάββατο, που θα είναι τα εγκαίνια στα κατεχόμενα, μια ομάδα Ελληνοκυπρίων οργανώνει στο οδόφραγμα της Λήδρας εκδήλωση διαμαρτυρίας. Νομίζω ότι πρέπει να είναι εκεί και ο Ιωάννης Κασουλίδης.
Άριστος Μιχαηλίδης
Πηγή:
philenews.com
