Ο Πλάτων ως γνωστόν μίλησε για τα πρότυπα που υπήρχαν και υπάρχουν στον αόρατο κόσμο. Τα πρότυπα αυτά είναι η βάση της δημιουργίας των διάφορων υλικών μορφών του ορατού κόσμου.
Οι Στωικοί πίστευαν πως κάθε πράγμα περιέχει το δικό του ειδικό πνεύμα που το ονόμαζαν σπερματικόν λόγον.
Ο άνθρωπος πράγματι σ' ένα επίπεδο συχνοτήτων μιας συγκεκριμένης ηλεκτρομαγνητικής ταλάντωσης έχει την ικανότητα να ενεργοποιήσει απίστευτες δυνάμεις και ιδιότητες...
Ο Αινστάιν προς το τέλος της ζωής του θεωρούσε πως όλες οι μορφές ενέργειας αποτελούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας.
Το ανθρώπινο σώμα δέχεται τις ουράνιες επιδράσεις διαμέσου του πανομοιότυπου αιθερικού του σώματος.
Η γνώση της φύσης του μακρόκοσμου (σύμπαντος κόσμου) οδηγεί στη γνώση του εαυτού μας (μικρόκοσμου). Μεταξύ αυτών των δυο κόσμων υπαρχει άμεση συνάφεια (ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ).
Αυτό ακριβώς ορίζει ο Αριστοτέλης ως φύση: την μετάβαση από μια δυνατότητα σε μια πραγματικότητα....
