Τα παιδιά που γεννιόντουσαν, μεγάλωναν μέσα στις σκοτεινές στοές και δεν έβλεπαν ποτέ το φως του ήλιου. Κάποτε ένα από αυτά ξέφυγε από την προσοχή των φρουρών και έφτασε μέχρι την έξοδο.
Δεν πίστευε στα μάτια του με αυτά που έβλεπε. Γύρισε πίσω χαρούμενο και μίλησε στα άλλα παιδιά για το φως, τον ήλιο, τον ουρανό, τα πουλιά, τα δέντρα, τον αέρα. Αυτά αντί να πάνε να δουν για τα πράγματα για τα οποία τους μίλησε, θύμωσαν μαζί του. Τον είπαν τρελό, παραμυθά, τον κτύπησαν και έπαψαν να του μιλούν..
Πηγή:
Nicos Kastanias
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
