Στα απόρρητα ντοκουμέντα-έγγραφα και ηχητικό υλικό- «εμφανίζεται» ένας Kennedy πανούργος αλλά και ιδιαίτερα πνευματώδης ενώ υπάρχουν εκτενείς αναφορές σε μυστικές συνομιλίες που είχε με την υπηρεσία πληροφοριών της ΕΣΣΔ, σε μυστικές ηχογραφήσεις συνομιλιών ενώ υπάρχουν και πληροφορίες για το «σύστημα ερωμένων» και πολλά ακόμη.
Όπως σχολίασε, φρόντισαν να καλλιεργήσουν το προφίλ ενός χαρισματικού ηγέτη που μέχρι σήμερα προβληματίζει και γοητεύει τους Αμερικανούς όλων των πολιτικών και ιδεολογικών καταβολών. Οι δε θεωρίες συνωμοσίας, γύρω από τον θάνατο, αλλά και τη ζωή του, δεν σταμάτησαν ποτέ…
Τώρα, ο ιστορικός Naftali επιχειρεί, βάσει των πληροφοριών που έχει στη διάθεσή του από την μελέτη των διαβαθμισμένων εγγράφων, να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα που αφορούν την «θρυλική» οικογένεια και τον πιο επιφανή γόνο της.
Μυστικές συνομιλίες με Ρώσους κατασκόπους
Κατά τον Naftali λοιπόν, ο Kennedy «ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον διανοητικά αλλά πολύ λιγότερο ελκυστικός σε προσωπικό επίπεδο» απ” ότι συγγενείς του και φίλοι του προσπαθούν να τον παρουσιάσουν. Κατά τον ίδιο, ο Kennedy δεν θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηριστεί ως «γεράκι» αλλά μάλλον ένας σοβαρός σκεπτικιστής σε ό,τι αφορά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Μάλιστα αναφέρεται και στην κρίση με τους πυραύλους στην Κούβα το 1961, αποκαλύπτοντας πως ο τότε πρόεδρος είχε στείλει τον αδερφό του Robert στην Αβάνα, προκειμένου να διεξάγει μυστικές συνομιλίες με τον Ρώσο κατάσκοπο, Georgi Bolshakov. Ηχογραφήσεις μάλιστα αποκαλύπτουν πως ο είχε αποφασίσει να επιδιώξεις διαπραγματεύσεις παρά τις συμβουλές περί του αντιθέτου.
Ο Naftali βέβαια, σπεύδει να τονίσει πως ο Kennedy δεν ήταν οπαδός του ρητού «σήκωσε το βάρος και πλήρωσε τίμημα, όποιο και αν είναι. Ήταν πολιτικός και ήθελε αν είναι δημοφιλής».
«Δίαυλοι επικονωνίας» με την ΕΣΣΔ
Σε ό,τι αφορά την αποτυχημένη απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων, επίσης το 1961, ο ιστορικός υποστηρίζει πως ο Kennedy ήταν κατά της επιχείρησης αλλά αισθανόταν πως είχε εγκλωβιστεί από την ασκούμενη πολιτική και πως έπρεπε να αποδείξει πως ήταν κατά του Castro, ο οποίος φλέρταρε με την Σοβιετική Ένωση.
«Ο Kennedy έπαιρνε “προεκλογικές αποφάσεις”. Πίστευε ότι οι Αμερικανοί δεν διέθεταν το απαραίτητο πολιτικό σθένος για την ανάπτυξη διπλωματικών σχέσεων με τις κομμουνιστικές χώρες».
Ωστόσο, δεν σταμάτησε να επιδιώκει να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με την ΕΣΣΔ. Για παράδειγμα κάλεσε, δημόσια και ιδιωτικά, τους Σοβιετικούς να συνεργαστούν με τις ΗΠΑ και να κατακτήσουν μαζί το διάστημα ενώ όταν ανησυχούσε για την κατάρρευση του Λάος, προσπάθησε να συνεργαστεί με τους Σοβιετικούς για να μειωθεί η ένταση που είχε δημιουργηθεί.
Αρρωστημένα μυστικοπαθής και γυναικάς
Γενικά ο Kennedy, όπως παρατηρεί ο ιστορικός, ήταν έντονα μυστικοπαθής. Αυτό το χαρακτηριστικό τον συνόδευε όχι μόνο στην πολιτική αλλά και στην προσωπική του ζωή αφού ακόμη και οι στενοί του φίλοι φαίνεται πως δεν γνώριζαν ποιος ήταν πραγματικά. Ουδείς για παράδειγμα γνώριζε πως κρατούσε πάντα στο γραφείο του ένα μαγντητοφωνάκι για την ηχογράφηση συνομιλιών
Ειδικότερα σε ο,τι αφορά την αυστηρά προσωπική ζωή του προέδρου, ο Nafatali είναι εξίσου αποκαλυπτικός. Κάνει λόγο για ένα «girlfriend system», βάσει το οποίου ερωμένες μπαινόβγαιναν στα ιδιαίτερα δωμάτιά του. Μια σειρά εγγράφων και αρχείων που τηρούνταν, αποκαλύπτει πως η Jackie δεν ήταν σχεδόν ποτέ μαζί με τον άνδρα της, τα βράδια της Παρασκευής ενώ υπάρχουν και επίσημα στοιχεία πως μια 19χρονη – η Mimi Beardsley -που έκανε την πρακτική της στον Λευκό Οίκο είχε συνοδεύσει τον Κennedy σε κάποια ταξίδια αν και δεν είχε καμία θέση εκεί. «Ποια είναι αυτή που είχε μια εξασφαλισμένη θέση στο αεροπλάνο, πριν από όλους τους άλλους;», αναρωτήθηκε ο Νaftali για να απαντήσει πως είναι επιβεβαιωμένο, πως πρόκειται για μια ακόμη από τις ερωμένες του προέδρου.
H λογοκρισία και η «παραμόρφωση» του προφίλ του
Σιγά-σιγά, όπως παρατηρεί, ο Kennedy γινόταν όλο και πιο μυστικοπαθής. Μιλούσε ανοιχτά μόνο με τους πολύ κοντινούς συγγενείς του, ηχογραφούσε τις συνομιλίες του ακόμη και με άτομα που δεν είχαν ποτέ κάποιον ενδιαφέροντα διάλογο. Σύντομα άρχισε να καταφεύγει σε ίντριγκες και να ενδίδει στα σχέδια της CIA.
Κατά τον ιστορικό, η οικογένεια του προέδρου φρόντισε να εξαφανίσει όλες τις «δυσάρεστες» εκδοχές, πολλών ιστοριών που αφορούσαν τον JFK- κάτι που αποδεικνύεται από τα αρχεία που μελέτησε ο Naftali- ενώ βασικό ρόλο σε αυτή την παραποίηση της αλήθειας είχε ο πατριάρχης της οικογένειας Joseph Kennedy τον οποίο ο ιστορικός αποκαλεί «γυναικά» και με πολύ «αντιδημοφιλείς απόψεις για τους Ναζί».
Σε ανάλογες πράξεις, επιδόθηκαν ο αδερφός Robert και η σύζυγος Jackie, φροντίζοντας με τη σειρά τους να εξαφανίσουν στοιχεία για την προσωπική ζωή του πρόεδρο μετά τη δολοφονία του το 1963, καταφέρνοντας ακόμη και να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε κυβερνητικά έγγραφα ή φροντίζοντας να λογοκρίνουν όσους έγραψαν βιβλία για τον «αγαπημένο πρόεδρο των ΗΠΑ».
