Βερολίνο, της Φαίης Καραβίτη
Το πιστοποιεί το ίδιο το γερμανικό Κοινοβούλιο, με εμπιστευτική γνωμοδότησή του, από την οποία καταδεικνύεται με σαφήνεια η χειραγώγηση των ευρωπαϊκών οργάνων από το Βερολίνο.
«Το Eurogroup είναι ένα ανεπίσημο συμβουλευτικό και διαβουλευτικό forum των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης που συνεδριάζει πριν από τις συνεδριάσεις του ECOFIN. Δεν είναι όργανο της Ένωσης, διότι του λείπει η δυνατότητα να δράσει νομικά δεσμευτικά για την Ε.Ε. Ως ανεπίσημο και μόνο διαβουλευτικό forum το Eurogroup δεν είναι κατ’ αρχήν εξουσιοδοτημένο να λαμβάνει αυτόνομα αποφάσεις. Υπηρετεί ως ανεπίσημο φόρουμ τον σκοπό να διευκολύνει την ανταλλαγή απόψεων για συγκεκριμένα θέματα, τα οποία είναι κοινού ενδιαφέροντος για όλα τα συμμετέχοντα κράτη-μέλη», αναφέρει η γνωμοδότηση PE 6-3000-102/15 της Bundestag, η οποία εκδόθηκε στις 20 Αυγούστου και την οποία έχει στην διάθεσή του το Real.gr.
Αφορμή για την εκπόνησή της υπήρξε η επεισοδιακή συνεδρίαση του Eurogroup στις 27 Ιουνίου του 2015, όταν, αφού η ελληνική κυβέρνηση είχε εξαγγείλει το δημοψήφισμα, οι εταίροι αρνήθηκαν να παραταθεί το β’ πρόγραμμα και συνεδρίασαν χωρίς τον Γιάνη Βαρουφάκη, σε μια άνευ προηγουμένου διαδικασία αποκλεισμού του εκπροσώπου ενός κράτους-μέλους.
Η βουλευτής της γερμανικής Αριστεράς και Πρόεδρος της Επιτροπής της Bundestag για τον Προϋπολογισμό Γκεζίνε Λετς υπέβαλε το ερώτημα στη γερμανική Βουλή, ζητώντας να πληροφορηθεί τον νομικό χαρακτήρα του Eurogroup, τη νομική και πολιτική ισχύ του, αλλά και, ειδικά για το συγκεκριμένο περιστατικό, τη νομιμότητα της συνεδρίασης με ένα μέλος εκτός της αίθουσας.
Όπως προκύπτει από την γνωμοδότηση των Γερμανών εμπειρογνωμόνων, στις 27.6.2015, επιστρατεύτηκαν νομικά «τεχνάσματα», προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει «τυπικό» κώλυμα.
Έτσι, ενώ από την πρώτη συνεδρίαση, με τη συμμετοχή του Ελληνα υπουργού Οικονομικών, εξεδόθη, όπως συνηθίζεται, «δήλωση του Eurogroup», από την δεύτερη, των «18», εξεδόθη «δήλωση των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης εκτός της Ελλάδας».
Η διαδικασία δρομολογήθηκε υπό την καθοδήγηση του Γερμανού υπουργού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος εκείνη τη νύχτα ήθελε πάση θυσία ένα αποτέλεσμα. Και το πήρε: Δύο μέρες αργότερα οι ελληνικές τράπεζες θα έκλειναν και θα επιβάλλονταν αυστηροί περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.
Στις 2 Ιουλίου οι New York Times έγραφαν ότι ήταν ο κ. Σόιμπλε που μίλησε πρώτος για την επιβολή capital controls στις ελληνικές τράπεζες, ως μοναδική λύση, καθώς το χρηματοδοτικό πρόγραμμα εξέπνεε από ώρα σε ώρα και οι Έλληνες πήγαιναν σε δημοψήφισμα.
Τώρα, έρχεται η ίδια η γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή να επιβεβαιώσει εμμέσως ότι το Eurogroup, από το οποίο έχουν ληφθεί όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για την Ελλάδα, λειτουργεί και αποφασίζει περίπου κατά τα «γούστα» του Βερολίνου.
Είναι ενδεικτική η διατύπωση, με την οποία η γνωμοδότηση επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα της νομιμότητας της συνεδρίασης ερήμην του Έλληνα εκπροσώπου:
«Το εάν η μη συμμετοχή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών βασίζεται σε παράλειψη πρόσκλησης από την πλευρά του Προέδρου του Eurogroup ή σε ρητή μη πρόσκληση, υπό την έννοια ενός αποκλεισμού από τη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, δεν μπορεί να κριθεί οριστικά εδώ βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών. Σίγουρο είναι, όμως, ότι οι κανονισμοί για το Eurogroup δεν επιτρέπουν σε καμία περίπτωση έναν τέτοιο αποκλεισμό».
Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι υπάρχουν στοιχεία τα οποία συνηγορούν στο ότι ο αποκλεισμός του κ. Βαρουφάκη δεν ήταν νόμιμος, ενώ είναι μάλλον αναπόφευκτη η διαπίστωση ότι η Ευρωζώνη διοικείται ουσιαστικά από το... επισήμως ανεπίσημο Eurogroup, το οποίο, όχι μόνο δεν μπορεί να λάβει δεσμευτικές αποφάσεις, αλλά δεν διαθέτει καν δημοκρατική νομιμοποίηση ή έστω διαφανείς διαδικασίες.
Σοβαρότατα ζητήματα της νομισματικής ένωσης συζητούνται εμπιστευτικά, χωρίς πρακτικά, ενώ το εν λόγω σώμα δεν λογοδοτεί σε κανένα εκλεγμένο όργανο – ούτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η γνωμοδότηση της Bundestag αποφεύγει, πάντως, να «αφορίσει» τη συνάντηση που πραγματοποίησαν οι «18» της Ευρωζώνης, παραπέμποντας στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προβλέπει ότι «τα κράτη-μέλη στη συνεργασία τους δεν είναι περιορισμένα μόνο στις συνθέσεις που προβλέπονται από το πρωτογενές δίκαιο, αλλά μπορούν να επιλέξουν και άλλες συνθέσεις της διακυβερνητικής συνεργασίας, όσο δεν παραβιάζουν το δίκαιο της Ε.Ε., π.χ. υπό τη μορφή της αρχής της πιστής συνεργασίας ή της αρχής της θεσμικής ισορροπίας».
Οι Γερμανοί εμπειρογνώμονες καταλήγουν, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι «για μια τέτοια παραβίαση δεν διαφαίνονται εδώ βάσιμα στοιχεία».
«Χρειαζόμαστε λιγότερες ανεπίσημες ομάδες και περισσότερη δημοκρατία»
Διαφορετική, ωστόσο, είναι η ανάγνωση της Προέδρου της Επιτροπής Προϋπολογισμού της Bundestag Γκεζίνε Λετς, η οποία, σε δήλωσή της στο Real.gr, κάνει λόγο για «κόλπα» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Γερούν Ντάισελμπλουμ «για να πετύχουν τον αποκλεισμό της ελληνικής κυβέρνησης από τις συνεδριάσεις του Eurogroup» και τονίζει ότι όλα αυτά δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτά.
«Ο Σόιμπλε δημιουργεί ανεπίσημες ομάδες ώστε να μπορεί να επιβάλει ευρωπαϊκά θέματα αρχής χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση. Ειδικά τώρα, χρειαζόμαστε λιγότερες ανεπίσημες ομάδες και περισσότερη δημοκρατία», καταλήγει η κυρία Λετς.
Πηγή:
real.gr
