Ήταν η ώρα να γευματίσω και ετοίμαζα σπιτική κοτόσουπα από το πρωί.
Καθώς σήκωσα το κατσαρολάκι για να αδειάσω τη σούπα σε ένα δοχείο, το χερούλι μου γλίστρησε και έχυσα την καυτή σούπα στο αριστερό μου χέρι.
Το κατσαρολάκι μού έπεσε και η σούπα χύθηκε πάνω στον πάγκο. Μόλις ένιωσα το καυτό υγρό στο χέρι μου, η πρώτη μου σκέψη ήταν να βεβαιωθώ πως τα σκυλιά μου δεν ήταν από κάτω.
Η δεύτερη σκέψη μου ήταν… Άου!
Οι επόμενες κινήσεις που έκανα ήταν κρίσιμες…
Κοίταξα το χέρι μου που είχε γίνει κατακόκκινο και το έβαλα κάτω από τρεχούμενο νερό.
Ήξερα ποια ήταν τα πρακτικά βήματα που έπρεπε να κάνω. Να το βάλω κάτω από κρύο νερό για να κατέβει η θερμοκρασία του δέρματος και μετά να απλώσω αλόη ή κάποια ενυδατική κρέμα.
Καθώς κρύωνα την περιοχή, άρχισα να εντοπίζω την ενέργεια που οδήγησε σε αυτό το γεγονός.
Θυμάμαι που παρακολουθούσα ειδήσεις το προηγούμενο βράδυ (κάτι που κάνω πολύ σπάνια) όπου έλεγαν την ιστορία μιας Αφροαμερικανίδας της οποίας ο σύντροφος εξοργίστηκε που τον χώρισε και της έριξε στο πρόσωπο οξύ, καίγοντάς την τόσο που δεν μπορούσαν να την αναγνωρίσουν. Συνήθως όταν παρακολουθώ ειδήσεις παραμένω ψύχραιμη, βλέποντας όμως τη συνέντευξη της γυναίκας αυτής ένιωσα βαθιά συμπόνια προς εκείνη γιατί η ιστορία της με επηρέασε. Είχα μια δυνατή συναισθηματική αντίδραση.
Έπειτα θυμήθηκα ένα συναίσθημα βαθιάς συμπόνιας προς την κοπέλα που μου καλλωπίζει τους σκύλους η οποία έσπασε το χέρι της και μου είπε πως έπρεπε να της το ξανασπάσουν ώστε να θεραπευτεί σωστά. Και πάλι είχα μια έντονη συναισθηματική αντίδραση.
Το ότι επέτρεψα σε αυτές τις δύο ιστορίες να εισέλθουν στον εσωτερικό μου κόσμο – το προσωπικό μου ενεργειακό πεδίο – ήταν αυτό που υλοποίησε την εμπειρία να κάψω το αριστερό μου χέρι.
Η εστιασμένη επίγνωση είναι πανίσχυρη.
Η συναισθηματική αντίδραση που δημιουργεί μια κυρίαρχη δόνηση στο πεδίο σας, υλοποιείται ταχύτατα.
Δεν υπάρχει κρίση στην δημιουργία.
Καθημερινά δημιουργούμε, είτε το κάνουμε συνειδητά είτε όχι.
Και παρακαλώ καταλάβετε ότι δεν λέω πως το να νιώσετε συμπόνια για κάποιους άλλους είναι λάθος, απλά λέω πως εγώ μπόρεσα να εντοπίσω αυτό που επέτρεψα να κυριαρχήσει στο συναισθηματικό μου πεδίο. Αυτή είναι η υποκείμενη αιτία που πολλοί διακεκριμένοι πνευματικοί δάσκαλοι επαναλαμβάνουν «Να γίνετε χαρούμενοι». Γιατί; Επειδή είστε παντοδύναμοι δημιουργοί και θα υλοποιήσετε όποια εμπειρία ταιριάζει με την κυρίαρχη δόνησή σας.
Καθώς κρατούσα το χέρι μου κάτω από το νερό, αναγνώρισα πως στην παρούσα στιγμή ήξερα γιατί συνέβη αυτό αλλά ήξερα επίσης πως αυτό που θα ακολουθούσε εξαρτιόταν από εμένα. Το μέλλον μου δεν είχε ακόμα στηθεί.
Έπιασα δουλειά γρήγορα. Κάλεσα τον Griffen και την ομάδα μου (τους πνευματικούς μου οδηγούς). Άρχισα να εφαρμόζω προσαρμοσμένες συχνότητες. Είπα στο χέρι μου πολλές φορές ότι το αγαπώ. Του μίλησα για την απίστευτη ικανότητα του DNA, την κυτταρική θεραπεία. Του μίλησα για την εκπληκτική δουλειά του Masaru Emoto με το νερό.
Για τις επόμενες τέσσερις ώρες επικεντρώθηκα μόνο στην αγάπη που ένιωθα για το αριστερό μου χέρι, στην ικανότητα του σώματός μου να θεραπεύεται, στα κύτταρά μου, στους ιστούς μου και στη δομή του DNA μου. Όσο έπαιρνα πρακτικά μέτρα κι έβαζα στο κάψιμο πάγο και λάδι καρύδας, επικεντρώθηκα μονάχα στο αποτέλεσμα που ήθελα να έχω.
Για τέσσερις ώρες παρακολουθούσα το χέρι μου να αλλάζει χρώμα και από κατακόκκινο και γεμάτο φουσκάλες να γίνεται φυσιολογικός, χαρούμενος, υγιής ιστός.
Μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία λίγο κόκκινο στις αρθρώσεις και σε μια περιοχή στον δείκτη ανάμεσα στην άρθρωση και στη βάση του δαχτύλου.
Έμεινα ξύπνια χθες μέχρι τα μεσάνυχτα, συνεπαρμένη από το αποτέλεσμα, ανακουφισμένη και φυσικά εκστασιασμένη από τη δύναμη που έχουμε ως δημιουργικά όντα.
Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της δημιουργίας αυτού του γεγονότος και της δημιουργίας μιας εξαιρετικά θετικής εμπειρίας.
Μόλις συνειδητοποιήσουμε πώς λειτουργούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ή να επιτύχουμε.
Ξεκινά με την ευθύνη.
Πηγαίνει στην επίγνωση και τη συγκέντρωση.
Υλοποιείται μέσω της πρόθεσης.
Και γίνεται ένας ατέρμων κύκλος μεταξύ αυτού που ξέρετε ότι ήσασταν στο παρελθόν, αυτού που είστε στο παρόν και αυτού που θα γίνετε στο μέλλον…
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με απίστευτη διαύγεια όσον αφορά το τι θέλω να προσφέρω.
Ο Griffen και η ομάδα μου, μού το φανέρωσαν κατά τη διάρκεια της πιο αγαπημένης μου ώρας της ημέρας, στο διάστημα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου… όταν δεν βρίσκομαι εντελώς στο σώμα μου και οι σκέψεις δεν έχουν αρχίσει να γεμίζουν το μυαλό μου.
Για πολλούς μήνες οι πελάτες μου με ρωτούσαν αν κάνω κάποιου είδους προσωπικά μαθήματα πέρα από τις προσωπικές συνεδρίες. Μέχρι σήμερα δεν έκανα.
Μέσα από τη δική μου δουλειά πάνω στη διεύρυνση για την οποία με ακούτε να μιλώ συχνά, πως δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα, πως είμαστε συνειδητά όντα που έχουν πρόσβαση σε όλα όσα θα χρειαζόμασταν ποτέ, πως είμαστε πανίσχυροι πέρα από την ικανότητά μας να κατανοούμε κλπ… τώρα δημιούργησα κι ένα εξάμηνο Πρόγραμμα Καθοδήγησης.
Καθώς ο κόσμος γύρω μας γίνεται όλο και πιο θορυβώδης, ο εσωτερικός μας κόσμος μάς γνέφει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα που σχεδιάσαμε για τον εαυτό μας.
Σας εύχομαι πανίσχυρες (και χαρούμενες) δημιουργίες…
ΧχMeg
________________
Συγγραφέας: Meg Adamson-Gour
Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός healinghome.gr
Πηγή: www.justbepowerful.com
Καθώς σήκωσα το κατσαρολάκι για να αδειάσω τη σούπα σε ένα δοχείο, το χερούλι μου γλίστρησε και έχυσα την καυτή σούπα στο αριστερό μου χέρι.
Το κατσαρολάκι μού έπεσε και η σούπα χύθηκε πάνω στον πάγκο. Μόλις ένιωσα το καυτό υγρό στο χέρι μου, η πρώτη μου σκέψη ήταν να βεβαιωθώ πως τα σκυλιά μου δεν ήταν από κάτω.
Η δεύτερη σκέψη μου ήταν… Άου!
Οι επόμενες κινήσεις που έκανα ήταν κρίσιμες…
Κοίταξα το χέρι μου που είχε γίνει κατακόκκινο και το έβαλα κάτω από τρεχούμενο νερό.
Ήξερα ποια ήταν τα πρακτικά βήματα που έπρεπε να κάνω. Να το βάλω κάτω από κρύο νερό για να κατέβει η θερμοκρασία του δέρματος και μετά να απλώσω αλόη ή κάποια ενυδατική κρέμα.
Καθώς κρύωνα την περιοχή, άρχισα να εντοπίζω την ενέργεια που οδήγησε σε αυτό το γεγονός.
Θυμάμαι που παρακολουθούσα ειδήσεις το προηγούμενο βράδυ (κάτι που κάνω πολύ σπάνια) όπου έλεγαν την ιστορία μιας Αφροαμερικανίδας της οποίας ο σύντροφος εξοργίστηκε που τον χώρισε και της έριξε στο πρόσωπο οξύ, καίγοντάς την τόσο που δεν μπορούσαν να την αναγνωρίσουν. Συνήθως όταν παρακολουθώ ειδήσεις παραμένω ψύχραιμη, βλέποντας όμως τη συνέντευξη της γυναίκας αυτής ένιωσα βαθιά συμπόνια προς εκείνη γιατί η ιστορία της με επηρέασε. Είχα μια δυνατή συναισθηματική αντίδραση.
Έπειτα θυμήθηκα ένα συναίσθημα βαθιάς συμπόνιας προς την κοπέλα που μου καλλωπίζει τους σκύλους η οποία έσπασε το χέρι της και μου είπε πως έπρεπε να της το ξανασπάσουν ώστε να θεραπευτεί σωστά. Και πάλι είχα μια έντονη συναισθηματική αντίδραση.
Το ότι επέτρεψα σε αυτές τις δύο ιστορίες να εισέλθουν στον εσωτερικό μου κόσμο – το προσωπικό μου ενεργειακό πεδίο – ήταν αυτό που υλοποίησε την εμπειρία να κάψω το αριστερό μου χέρι.
Η εστιασμένη επίγνωση είναι πανίσχυρη.
Η συναισθηματική αντίδραση που δημιουργεί μια κυρίαρχη δόνηση στο πεδίο σας, υλοποιείται ταχύτατα.
Δεν υπάρχει κρίση στην δημιουργία.
Καθημερινά δημιουργούμε, είτε το κάνουμε συνειδητά είτε όχι.
Και παρακαλώ καταλάβετε ότι δεν λέω πως το να νιώσετε συμπόνια για κάποιους άλλους είναι λάθος, απλά λέω πως εγώ μπόρεσα να εντοπίσω αυτό που επέτρεψα να κυριαρχήσει στο συναισθηματικό μου πεδίο. Αυτή είναι η υποκείμενη αιτία που πολλοί διακεκριμένοι πνευματικοί δάσκαλοι επαναλαμβάνουν «Να γίνετε χαρούμενοι». Γιατί; Επειδή είστε παντοδύναμοι δημιουργοί και θα υλοποιήσετε όποια εμπειρία ταιριάζει με την κυρίαρχη δόνησή σας.
Καθώς κρατούσα το χέρι μου κάτω από το νερό, αναγνώρισα πως στην παρούσα στιγμή ήξερα γιατί συνέβη αυτό αλλά ήξερα επίσης πως αυτό που θα ακολουθούσε εξαρτιόταν από εμένα. Το μέλλον μου δεν είχε ακόμα στηθεί.
Έπιασα δουλειά γρήγορα. Κάλεσα τον Griffen και την ομάδα μου (τους πνευματικούς μου οδηγούς). Άρχισα να εφαρμόζω προσαρμοσμένες συχνότητες. Είπα στο χέρι μου πολλές φορές ότι το αγαπώ. Του μίλησα για την απίστευτη ικανότητα του DNA, την κυτταρική θεραπεία. Του μίλησα για την εκπληκτική δουλειά του Masaru Emoto με το νερό.
Για τις επόμενες τέσσερις ώρες επικεντρώθηκα μόνο στην αγάπη που ένιωθα για το αριστερό μου χέρι, στην ικανότητα του σώματός μου να θεραπεύεται, στα κύτταρά μου, στους ιστούς μου και στη δομή του DNA μου. Όσο έπαιρνα πρακτικά μέτρα κι έβαζα στο κάψιμο πάγο και λάδι καρύδας, επικεντρώθηκα μονάχα στο αποτέλεσμα που ήθελα να έχω.
Για τέσσερις ώρες παρακολουθούσα το χέρι μου να αλλάζει χρώμα και από κατακόκκινο και γεμάτο φουσκάλες να γίνεται φυσιολογικός, χαρούμενος, υγιής ιστός.
Μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία λίγο κόκκινο στις αρθρώσεις και σε μια περιοχή στον δείκτη ανάμεσα στην άρθρωση και στη βάση του δαχτύλου.
Έμεινα ξύπνια χθες μέχρι τα μεσάνυχτα, συνεπαρμένη από το αποτέλεσμα, ανακουφισμένη και φυσικά εκστασιασμένη από τη δύναμη που έχουμε ως δημιουργικά όντα.
Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της δημιουργίας αυτού του γεγονότος και της δημιουργίας μιας εξαιρετικά θετικής εμπειρίας.
Μόλις συνειδητοποιήσουμε πώς λειτουργούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ή να επιτύχουμε.
Ξεκινά με την ευθύνη.
Πηγαίνει στην επίγνωση και τη συγκέντρωση.
Υλοποιείται μέσω της πρόθεσης.
Και γίνεται ένας ατέρμων κύκλος μεταξύ αυτού που ξέρετε ότι ήσασταν στο παρελθόν, αυτού που είστε στο παρόν και αυτού που θα γίνετε στο μέλλον…
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με απίστευτη διαύγεια όσον αφορά το τι θέλω να προσφέρω.
Ο Griffen και η ομάδα μου, μού το φανέρωσαν κατά τη διάρκεια της πιο αγαπημένης μου ώρας της ημέρας, στο διάστημα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου… όταν δεν βρίσκομαι εντελώς στο σώμα μου και οι σκέψεις δεν έχουν αρχίσει να γεμίζουν το μυαλό μου.
Για πολλούς μήνες οι πελάτες μου με ρωτούσαν αν κάνω κάποιου είδους προσωπικά μαθήματα πέρα από τις προσωπικές συνεδρίες. Μέχρι σήμερα δεν έκανα.
Μέσα από τη δική μου δουλειά πάνω στη διεύρυνση για την οποία με ακούτε να μιλώ συχνά, πως δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα, πως είμαστε συνειδητά όντα που έχουν πρόσβαση σε όλα όσα θα χρειαζόμασταν ποτέ, πως είμαστε πανίσχυροι πέρα από την ικανότητά μας να κατανοούμε κλπ… τώρα δημιούργησα κι ένα εξάμηνο Πρόγραμμα Καθοδήγησης.
Καθώς ο κόσμος γύρω μας γίνεται όλο και πιο θορυβώδης, ο εσωτερικός μας κόσμος μάς γνέφει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα που σχεδιάσαμε για τον εαυτό μας.
Σας εύχομαι πανίσχυρες (και χαρούμενες) δημιουργίες…
ΧχMeg
________________
Συγγραφέας: Meg Adamson-Gour
Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός healinghome.gr
Πηγή: www.justbepowerful.com