Ένα ντοκουμέντο που επιτέλους πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας
Λόγω των πρόσφατων εορτασμών της επετείου του έπους του ’40 και με αφορμη δημοσιεύσεις άρθρων και σχολίων επί προσώπων και γεγονότων εκείνης της εποχής που στερούνται κάθε ίχνους αλήθειας έτσι ώστε να απαξιώνονται ήρωες και να δοξάζονται προδότες θεώρησα καθήκον μου προς όλους τους λάτρεις της αλήθειας και του δικαίου να γράψω αυτό το άρθρο προς αποκατάστασή τους.
Όσοι πιστεύουν πως η εναντίωση σε καθεστώτα μοναρχικά, ολιγαρχικά ενίοτε δε και αυταρχικά μπορεί να δικαιολογήσει ενέργειες που άνετα θα μπορουσαν να χαρακτηριστούν ως εγκλήματα εσχάτης προδοσίας δεν έχουν λόγο να συνεχίσουν την ανάγνωση αυτού του άρθρου.
Λόγω των πρόσφατων εορτασμών της επετείου του έπους του ’40 και με αφορμη δημοσιεύσεις άρθρων και σχολίων επί προσώπων και γεγονότων εκείνης της εποχής που στερούνται κάθε ίχνους αλήθειας έτσι ώστε να απαξιώνονται ήρωες και να δοξάζονται προδότες θεώρησα καθήκον μου προς όλους τους λάτρεις της αλήθειας και του δικαίου να γράψω αυτό το άρθρο προς αποκατάστασή τους.
Όσοι πιστεύουν πως η εναντίωση σε καθεστώτα μοναρχικά, ολιγαρχικά ενίοτε δε και αυταρχικά μπορεί να δικαιολογήσει ενέργειες που άνετα θα μπορουσαν να χαρακτηριστούν ως εγκλήματα εσχάτης προδοσίας δεν έχουν λόγο να συνεχίσουν την ανάγνωση αυτού του άρθρου.
Για
δε τους ως άνω περιγραφόμενους ως λάτρεις της αλήθειας και του δικαίου
παραθέτω απόσπάσματα από το ημερολόγιο του Ιωάννη Μεταξά του 1915 και συγκεκριμένα την υπ” αυτού καταγραφή της συνομιλίας του με τον τότε προθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, το απόγευμα της 15ης Ιανουαρίου του 1915. (φωτο 1)
Στο σημείο αυτο, σαν σύντομη επεξηγηματική παρένθεση θα πρέπει να αναφέρω ότι εκείνο το απόγευμα ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Μεταξάς συνομιλούσε με τον προθυπουργό ως διευθυντής των Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Ένα μήνα μετα (Φεβρουάριο) θα διορίζονταν αναπληρωτής αρχηγός του Γενικού Επιτελείου με τη σύμφωνη γώμη και τις ευλογίες του Βενιζέλου ο οποίος ήθελε έναν φιλοβασιλικό δίαυλο επικοινωνίας με το παλάτι. Δυστυχώς γι αυτόν ο ελιγμός αυτός δεν απέδωσε διότι ένα μήνα μετά (Μάρτιο) ο Μεταξάς παραιτήθηκε λόγω της απόφαση του Βενιζέλου για ένταξη της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων και με το αιτιολογικό ότι δεν συμφωνούσε με τον επικείμενο πόλεμο και επομένως δεν μπορούσε να παραμείνει αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. wikipedia
Όπως θα δείτε η αφωσίωση του Βενιζέλου στους προστάτες-υποστηρικτες και εντολοδότες του Άγγλους και τους συμμάχους των ήταν τέτοια που δεν θα δίσταζε να παραχωρήσει την Δράμα και την Καβάλα στους Βούλγαρους (φωτο 1&2 – κόκκινο πλαίσιο) προκειμένου στείλει ελληνικό στρατό να σκοτωθεί για χάρη των Άγγλων στον πολεμο που διεξήγαγαν οι τελευταίοι με τους Αυστρογερμανούς στη Σερβία.
Ο Μεταξάς ως ήδη εμειροπόλεμος στρατιωτικός δεν ετρεφε αίσθήματα εμπιστοσύνης και εκτιμησης για τους Άγγλους αλλά και γενικότερα για κανέναν υποτιθέμενο επίδοξο σύμμαχό μας
Η αντίδρασή του ήταν άμεση και η απάντηση του κατηγορηματική : « δεν έχεις κανένα δικαίωμα, αλλά και κανείς άλλος να παραχωρήσει ελληνική γη » (φωτο 2 – πράσινη υπογράμμιση).
Αμέσως μετα του ανέπτυξε τις αντιρήσεις του και τους λόγους πιθανής αποτυχίας μιας ενδεχόμενης εκστρατείας στη Μικρά Ασία (φωτο 2&3 – μπλε υπογράμμιση)
τις οποίες δυστυχως ο «εθνάρχης», δέσμιος της τυφλής υπακοής του στους Άγλους, δεν εισάκουσε με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στη Μικρασιατική καταστροφή με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρους Ελληνες οπλίτες και αξιωματικούς/υπαξιωματικους, επίσης εκατοντάδες χιλιάδες σφαγιασθέντες πολίτες κατοίκους της Μικράς Ασίας και του Πόντου αλλά και εκατομμύρια εξαθλιωμένους ξεριζωμένους πρόσφυγες.
Δεν νομίζω πως χρειάζεται επίλογος για όλα αυτά. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Τα συμπεράσματα δικά σας
Δείτε επίσης:
Πηγή:
maiandros-lykaon.gr
Στο σημείο αυτο, σαν σύντομη επεξηγηματική παρένθεση θα πρέπει να αναφέρω ότι εκείνο το απόγευμα ο αντισυνταγματάρχης Ιωάννης Μεταξάς συνομιλούσε με τον προθυπουργό ως διευθυντής των Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Ένα μήνα μετα (Φεβρουάριο) θα διορίζονταν αναπληρωτής αρχηγός του Γενικού Επιτελείου με τη σύμφωνη γώμη και τις ευλογίες του Βενιζέλου ο οποίος ήθελε έναν φιλοβασιλικό δίαυλο επικοινωνίας με το παλάτι. Δυστυχώς γι αυτόν ο ελιγμός αυτός δεν απέδωσε διότι ένα μήνα μετά (Μάρτιο) ο Μεταξάς παραιτήθηκε λόγω της απόφαση του Βενιζέλου για ένταξη της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων και με το αιτιολογικό ότι δεν συμφωνούσε με τον επικείμενο πόλεμο και επομένως δεν μπορούσε να παραμείνει αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. wikipedia
Όπως θα δείτε η αφωσίωση του Βενιζέλου στους προστάτες-υποστηρικτες και εντολοδότες του Άγγλους και τους συμμάχους των ήταν τέτοια που δεν θα δίσταζε να παραχωρήσει την Δράμα και την Καβάλα στους Βούλγαρους (φωτο 1&2 – κόκκινο πλαίσιο) προκειμένου στείλει ελληνικό στρατό να σκοτωθεί για χάρη των Άγγλων στον πολεμο που διεξήγαγαν οι τελευταίοι με τους Αυστρογερμανούς στη Σερβία.
Ο Μεταξάς ως ήδη εμειροπόλεμος στρατιωτικός δεν ετρεφε αίσθήματα εμπιστοσύνης και εκτιμησης για τους Άγγλους αλλά και γενικότερα για κανέναν υποτιθέμενο επίδοξο σύμμαχό μας
Η αντίδρασή του ήταν άμεση και η απάντηση του κατηγορηματική : « δεν έχεις κανένα δικαίωμα, αλλά και κανείς άλλος να παραχωρήσει ελληνική γη » (φωτο 2 – πράσινη υπογράμμιση).
Αμέσως μετα του ανέπτυξε τις αντιρήσεις του και τους λόγους πιθανής αποτυχίας μιας ενδεχόμενης εκστρατείας στη Μικρά Ασία (φωτο 2&3 – μπλε υπογράμμιση)
τις οποίες δυστυχως ο «εθνάρχης», δέσμιος της τυφλής υπακοής του στους Άγλους, δεν εισάκουσε με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στη Μικρασιατική καταστροφή με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρους Ελληνες οπλίτες και αξιωματικούς/υπαξιωματικους, επίσης εκατοντάδες χιλιάδες σφαγιασθέντες πολίτες κατοίκους της Μικράς Ασίας και του Πόντου αλλά και εκατομμύρια εξαθλιωμένους ξεριζωμένους πρόσφυγες.
Δεν νομίζω πως χρειάζεται επίλογος για όλα αυτά. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Τα συμπεράσματα δικά σας
Μανόλης Λίβας
"ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Θείος του Μητσοτάκη) ΚΑΙ ΚΕΜΑΛ"(Ξαδέρφια!)
Πηγή:
maiandros-lykaon.gr