Ο Μπους ο πρεσβύτερος, που κατέλαβε το Οβάλ Γραφείο από το 1989 μέχρι το 1993, σπάει τη σιωπή του στα 91 του χρόνια σχετικά με την αμφιλεγόμενη διπλή θητεία του ενός γιου του (2001-2009), τη στιγμή που ο έτερος γιος του, ο Τζεμπ Μπους ελπίζει να διαιωνίσει την δυναστεία με την είσοδό του στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο 2017.
Στο βιβλίο με τίτλο “Destiny and Power: The American Odyssey Of George Herbert Walker Bush”, ο Μπους εξαπολύει τα βέλη του κατά δύο κεντρικών προσώπων της προεδρίας του Μπους του νεώτερου, του τότε αντιπροέδρου Ντικ Τσέινι, τον οποίο κατηγορεί ότι οικοδόμησε τη “δική του αυτοκρατορία” και του υπουργού Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ, ενός “αλαζονικού ατόμου” που προσέφερε “κακές υπηρεσίες στον πρόεδρο”.
Σύμφωνα με αποσπάσματα του βιβλίου που δημοσιεύονται στους New York Times, ο πατέρας Μπους προσάπτει στον Ντικ Τσέινι ότι υιοθέτησε “σκληρή γραμμή” για να πείσει τον υιό Μπους να προσφύγει στην αμερικανική στρατιωτική δύναμη στο Ιράκ το 2003 και στο Αφγανιστάν το 2001. Δύο πολεμικές συγκρούσεις που τραυμάτισαν την Αμερική και συνέβαλαν την ήττα του δημοκρατικού υποψήφιου Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος εξελέγη εν μέρει για να τερματίσει αυτούς τους δύο πολέμους.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μπους του νεώτερου, “ανησυχούσα για την ρητορική της εποχής. Μέρος της προερχόταν από τον ίδιο (τον πρόεδρο) και μέρος της προερχόταν από τους ανθρώπους που τον περιέβαλλαν”, λέει ο Τζορτζ Χ. Μπους στον συγγραφέα του βιβλίου Τζον Μίτσαμ.
“Είναι αρκετά εύκολο να κάνεις ειδησεογραφικούς τίτλους χρησιμοποιώντας εμπρηστική ρητορική, αλλά αυτό δεν διευθετεί αναγκαστικά τα διπλωματικά προβλήματα”, λέει ο πατέρας Μπους, ο οποίος υπήρξε ένας δημοφιλής πρόεδρος μέχρι να εξαπολύσει τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, τον Ιανουάριο 1991, για να ηττηθεί στη συνέχεια από τον Μπιλ Κλίντον, το 1992.
Ο “Αξονας του Κακού”
Ο Μπους ο πρεσβύτερος κατηγορεί τον γιο του για την ομιλία του ενώπιον του Κονγκρέσου για την Κατάσταση της Ενωσης το 2002, η οποία έμεινε στα χρονικά για την εφεύρεση του “Αξονα του Κακού”, σχήμα στο πλαίσιο του οποίου το Ιράκ, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα έγιναν τα μαύρα πρόβατα της Αμερικής.
“Στρεφόμενος εναντίον αυτού του “Αξονα του Κακού” και τέτοιου είδους πράγματα, ιστορικά, θεωρώ, ότι αυτό δεν ωφέλησε κανέναν”, λέει.
Ο Μπους ο πρεσβύτερος είχε συνεργασθεί επί της δικής του προεδρίας με τον Ντίκ Τσέινι , ο οποίος ήταν υπουργός Αμυνας της κυβέρνησής του κατά την ιρακινή εισβολή στο Κουβέιτ το 1991 και την υπό τις ΗΠΑ διεθνή στρατιωτική επέμβαση που ακολούθησε για την εκδίωξη των δυνάμεων του Σαντάμ Χουσέιν από τη χώρα.
Ομως, δέκα χρόνια αργότερα, στο τέλος του 2001, και υπό την επήρεια των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, ο Ντικ Τσέινι, αντιπρόεδρος του υιού Μπους, έγινε “υποστηρικτής της σκληρής γραμμής, πολύ διαφορετικός από τον Ντικ Τσέινι που γνώριζα και με τον οποίο είχα συνεργασθεί”.
“Ποιο ήταν το λάθος του προέδρου; Το ότι άφησε μεγάλο περιθώριο κινήσεων στον κ. Τσέινι, ο οποίος είχε δημιουργήσει το δικό του κλιμάκιο εξωτερικής πολιτικής, ανταγωνιζόμενος το υπουργείο Εξωτερικών”, λέει ο Μπους.
Οσο για τον υπουργό Αμυνας της εποχής, τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, ήταν “ένας αλαζόνας, με υπερβολική αυτοπεποίθηση και επαρμένος” και τελικά έβλαψε τον πρόεδρο”, λέει.
ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ, ΑΠΕ-ΜΠΕ, Ουάσινγκτον, United States
Πηγή:
mignatiou.com
