Τήν δουλειά αυτή ανέλαβε ο παπάς Νικόλαος Σοφιανός κατ' εντολή τού ουνίτη Πάπα Παύλου Γ’ από τό 1520!!!
Τό 1520 δημιουργήθηκε στήν Βενετία ένα ειδικό ουνίτικο κέντρο μέ επικεφαλής τόν ουνίτη παπά Νικόλαο Σοφιανό πού αφιέρωσε ολόκληρη τήν δραστηριότητά του στήν δημιουργία μιάς λαϊκής ελληνικής γλώσσας γιά τόν σκλαβωμένο Ελληνικό λαό.
Καταστρώθηκε ένα ειδικό πρόγραμμα γιά τόν σκοπό αυτόν καί κατά τό 1540 εμφανίσθηκε η πρώτη νεοελληνική γραμματική. Ακολούθησαν καί άλλες εκδόσεις μέ ολόκληρη ομάδα βοηθών. Ανάμεσά τους ήταν βέβαια καί εβραίοι.
Μέχρι τό 1534 Ο Ν.Σοφιανός είχε δημοσιεύσει άλλο ένα βιβλίο μέ τίτλο "Γραμματική τής κοινής γλώσσας τών Ελλήνων".
Έτσι επόμενο ήταν πώς ξεκόβοντας από τήν γλώσσα μας , οι Έλληνες μέ τούς αιώνες πού πέρασαν έπαψαν νά καταλαβαίνουν όχι μόνο τούς αρχαίους συγγραφείς προγόνους μας, αλλά ούτε κάν τήν Καινή Διαθήκη.
{Απόσπασμα από τό βιβλίο τού C.YermaK, "Ο ΑΞΟΝΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ"}
Νά όμως πώς μάς τόν παρουσιάζουν τόν Ν. Σοφιανό . Σχεδών τόν άνθρωπο πού μάς έμαθε γράμματα. Μάς έσωσε από τήν αμορφωσιά στά δύσκολα χρόνια τής σκλαβιάς.
Διαβάζουμε από Βικιπαίδεια.
"Ο Νικόλαος Σοφιανός ήταν Έλληνας λόγιος του 16ου αιώνα.Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και εκπαιδεύτηκε στο Ελληνικό Γυμνάσιο της Ρώμης, όπου και επιμελήθηκε αργότερα τις εκδόσεις του τυπώθηκαν εκεί. Ευδοκίμησε και προσέλκυσε την εύνοια του καρδιναλίου Νικολάου του Ροδολφίου, του οποίου ο οίκος δίκαια ονομαζόταν ενδιαίτημα σοφίας, διότι πολλοί μορφωμένοι άνδρες ποικίλης παιδείας διέτριβαν εκεί. Ο Σοφιανός διατρίβων στην Ρώμη εργάστηκε αρχικά ως αντιγραφέας Ελληνικών χειρογράφων. Αρκετά ιδιόχειρα του αντίγραφα φυλάγονται στην βιβλιοθήκη του Παρισιού με χρονολογία περίπου 1534. Τον προσκάλεσε ο Πάπας Παύλος Γ’ να εργαστεί κοντά του.Από την Ρώμη ο Σοφιανός πήγε στην Βενετία, όπου το 1543 τον γνώρισε ο Ισπανός Ιάκωβος Μενδόζας και τον έστειλε στο Άγιο Όρος για να συλλέξει ελληνικά χειρόγραφα.{σ.Φ.Ε: βάλτε μέ τό νού σας τί πλιάτσικο έγινε καί πού καταχωνιάσθηκαν αυτά ολόκληρα αρχεία ελληνικής γνώσης} Ο Νικόλαος στην περιοδεία του αυτή ανακάλυψε πολύτιμα χειρόγραφα, μεταξύ των άλλων κείμενα του Ισοκράτη, πληρέστερα αυτών που είχαν μέχρι τότε τυπωθεί.
Ο Σοφιανός παρατήρησε ότι στην Ελλάδα κυριαρχούσε βαθιά αγραμματοσύνη, και ότι τα απαραίτητα για την μόρφωση του λαού βιβλία ήταν ανύπαρκτα. Συνέλαβε λοιπόν την αξιοπρεπέστατη ιδέα να γράψει και να τυπώσει μια σειρά από βιβλία στην δημοτική γλώσσα. Συνέταξε λοιπόν Εισαγωγή στην Γραμματική, και επρόκειτο να γράψει επίσης ρητορική, λογική, γεωμετρία, αστρονομία και άλλα βιβλία φιλοσοφικού περιεχομένου, μέχρι και απλό λεξικό της Ελληνικής γλώσσας."
Πηγή:
master-lista.blogspot.gr
