Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας και το Γενικό Επιτελείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας παραδέχτηκε ότι έχει τεθεί σε ισχύ το σύστημα «Периметр» (Περίμετρος) σύμφωνα με τον αντιστράτηγο Σ. Καρακάεφ.
«Βαλλιστικοί πύραυλοι που φέρονται επί ειδικών οχημάτων κινούνται συνεχώς στην ρωσική επικράτεια, και είναι πάντοτε σε διαφορετικό βαθμό ετοιμότητας.Υπάρχει όμως η δυνατότητα της άμεσης ενεργοποίησης τους με χρήση του πυρηνικού οπλοστασίου μετά από Προεδρική εντολή», δήλωσε ο Ρώσος αξιωματικός.
Εχουμε έναν κανόνα, αν κάποιος απειλεί την ασφάλεια της Ρωσίας, τότε αμέσως τίθενται σε συναγερμό οι αεροπορικές μας βάσεις, τα πυρηνικά μας όπλα, τα αμυντικά πυραυλικά συστήματα και τα υποβρύχια μας»..
«Είναι αδύνατον να μιλήσουμε σχετικά με το αν οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις τέθηκαν σε συναγερμό μετά την κατάρριψη του Su-24, πάντα είναι σε κατάσταση μέγιστου συναγερμού ή σε όρους πολιτικούς σε «ανώτερη ετοιμότητα μάχης». Υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ετοιμότητας, συνεχώς, υψηλής, πλήρης και οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις είναι σε ετοιμότητα άμεσης χρήσης του πυρηνικού οπλοστασίου»..
Ερωτώμενος για πιθανή σύγκρουση με τη Τουρκία στην περιοχή της Συρίας, απάντησε ότι «Οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις έχουν όλα τα μέσα να καταστρέψουν όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Τουρκία όπως και σε κάθε άλλη χώρα αλλά πρώτα τον λόγο έχει η διπλωματία!
Η Ρωσία είναι υποχρεωμένη να προσφύγει στην άμεση χρήση πυρηνικών όπλων ακόμη και ως απάντηση μη πυρηνικής επίθεσης που απειλεί όμως την ύπαρξη της χώρας»!
Αλλος Ρώσος αξιωματούχος, ο Viktor Murakhovski μίλησε επίσης και για την ανάπτυξη στην Κριμαία των «Iskander-M», των ρωσικών ICBM και όλων των στρατηγικών όπλων που διαθέτει η Ρωσία και πλέον στοχεύουν την Τουρκία:
«Στόχοι υψηλών προτεραιοτήτων των ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων ήταν μέχρι τώρα οι βάσεις της αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ που αναπτύσσει στην Ευρώπη, στη Πολωνία και στη Ρουμανία. Τώρα προστέθηκε και η Τουρκία» είπε στην Pravda.ru το μέλος του συμβουλίου και πρόεδρος της Στρατιωτικής Βιομηχανικής Επιτροπής Viktor Murakhovski.
Πριν λίγα μόλις χρόνια, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Δύση έμαθε για το σύστημα “Περίμετρος”.
Πρόκειται για έναν υπερυπολογιστή (κωδικός URV RVSN-15E601) που είχε σκοπό την συνεχή επιτήρηση του χώρου της Σοβιετικής Ένωσης για σημάδια πυρηνικής επίθεσης, όπως η παρουσία ραδιενέργειας, σεισμικά φαινόμενα, τεράστιες και σύντομες μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης, ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί, κ.α..
Πιστεύεται ότι τέθηκε σε λειτουργία το 1985, σχεδιάστηκε από το κατασκευαστικό γραφείο “Uznoe”, βάσει της απόφασης N695-227, της Κεντρικής Κυβέρνησης της ΕΣΣΔ, στις 30 Αυγούστου 1974 και παρά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, πιθανολογείται ότι δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί.
Το σύστημα με την κωδική ονομασία «“Περίμετρος”», άρχισε να γίνεται γνωστό μετά τον ψυχρό πόλεμο, την δεκαετία του 1990.
Σε περίπτωση ανακάλυψης τέτοιων φαινομένων, το σύστημα θα προσπαθούσε να έρθει σε επικοινωνία με κάποιους ανθρώπους. Αν δεν έπαιρνε απάντηση, θα έδινε την δυνατότητα εκτόξευσης των πυραύλων στον εκάστοτε εν υπηρεσία αξιωματικό που θα ήταν στο καταφύγιο. Όσο και αν πολλοί πύραυλοι θα είχαν καταστραφεί, υπολογίζεται ότι απ” την πλευρά της Αμερικής θα υπήρχαν τουλάχιστον 100 εκατομμύρια νεκροί.
Το σύστημα δεν ήταν απολύτως αυτοματοποιημένο, προφανώς από τον φόβο κάποιου λάθους. Αν ανίχνευε πυρηνική επίθεση, έπρεπε να δοθεί η τελική εντολή από κάποιους αξιωματικούς, που βρίσκονταν σε κάποιο υπόγειο καταφύγιο, προστατευμένοι, τουλάχιστον θεωρητικά, από κάθε πυρηνική επίθεση.
Έτσι λοιπόν, ακόμα και αν το Κρεμλίνο είχε καταστραφεί, μπορούσαν να δώσουν εντολή εκτόξευσης, με τον ακόλουθο τρόπο: θα εκτόξευαν πυραύλους τύπου 15Α11 που σχεδιάστηκε το 1975, παραλλαγή του 15Α16 (MR-UR-100UTTX: μάζα 71 τόνοι, εμβέλεια 11.000 χλμ., δύο σταδίων υγρών καυσίμων), φέροντας το σύστημα τηλεπικοινωνιών 15Β99, σχεδιασμένο από το Πολυτεχνείο του Λένινγκραντ), προς όλες τις κατευθύνσεις μέσα στην έκταση της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι με ασύρματο σήμα, θα έστελναν εντολή εκτόξευσης σε όλους τους πυραύλους, σιγουρεύοντας ένα χτύπημα στην Αμερική με όσους τουλάχιστον είχαν απομείνει.
Ο αριθμός αυτών των προστατευμένων σιλό μάλλον ήταν 4, ένα εκ των οποίων πιθανόν κοντά και νότια από την Μόσχα. Λέγεται πως το πρώτο σιλό του συστήματος δημιουργήθηκε στα Ουράλια. Κατά μία εκδοχή, αυτό το σιλό έχει την δυνατότητα να εκπέμπει σήμα, στα 3-30 kHz, που δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από τις συνθήκες ενός πυρηνικού πολέμου, για εκτόξευση από εκεί, χωρίς την χρήση “διοικητικών-πυραύλων”.
Τον Δεκέμβριο του 1990 έγιναν κάποιες βελτιώσεις και εκσυγχρονιστικές εργασίες οπότε και το νέο σύστημα πήρε την ονομασία “Περίμετρος-RCh”. Συνέχισε την λειτουργία του μέχρι τον Ιούνιο του 1995, οπότε και λόγω των συνθηκών για τα πυρηνικά όπλα, μπήκε σε “αναμονή”.
