Αν κανείς διέλθει περιφερειακά της Λάρισας θα ακούσει από μακριά τους
ήχους από το κορναρίσματα και το μαρσάρισμα των τρακτέρ. Θα δει αμυδρά
καπνούς να ξεπροβάλουν μακριά από την Νίκαια.Μα τι γίνεται εκεί θα αναρωτηθεί κάποιος που δεν ξέρει. Τι συμβαίνει, κι από πότε τα τρακτέρ σφυρίζουν στην εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης; Από πότε άρχισαν να βάζουν φωτιές στους δρόμους άνθρωποι για να ζεσταθούν από την παγωνιά;
Η απάντηση είναι εύλογη όσο πλησιάζει κανείς στη Νίκαια. Οι ήχοι προκαλούνται από τους ήχους των τρακτέρ των Θεσσαλών αγροτών οι φωτιές έχουν μπει από τους μαχόμενους κολίγους που προσπαθούν να ζεσταθούν από τα παγερά μέτρα που προετοιμάζει σε βάρος του η κυβέρνηση, εκτελώντας καθ’ υπόδειξη των δανειστών μας.
Εκεί το μπλόκο της οργής και της πάλης των αγροτών στην Νίκαια «πλημμύρισε» από νέους ανθρώπους. Πολύ περισσότερους από παλιότερα χρόνια, ανθρώπους από την μια έως την άλλη άκρη της Θεσσαλίας. Από τη Φαρκαδόνα, από τα Τρίκαλα, από το Καληφώνι έως τον Παλαμά, από τα Φάρσαλα έως τους Σοφάδες, από το Λεοντάρι μέχρι το Ορμένιο, από την Λάρισα και τον Τύρναβο, από τους Αγίους Θεοδώρους έως το Κιλελέρ, το Φύλλο και τους Μαυραχάδες και δεκάδες άλλα χωριά της Θεσσαλίας.
Είναι τα νέα παιδιά που αποφάσισαν να συνεχίσουν το επάγγελμα των γονιών τους, να ασχοληθούν με τη γη, να την ποτίσουν με νερό κι αλάτι από τον ιδρώτα τους, με το αίμα τους για να θραφούν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους. Να σπουδάσουν παιδιά και στη συνέχεια αυτοί οι ίδιοι να αποτρέψουν να ασχοληθούν με το δικό τους επάγγελμα το οποίο πλέον δεν έχει μέλλον από τις ασκούμενες πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων και της ευρωπαϊκής ένωσης.
Το «KriniLive» δεν θα μπορούσε να μην δώσει λόγο στους νέους αγρότες που βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες στις επάλξεις του αγώνα. Στα νέα παιδιά που πραγματικά περιγράφουν την κατάσταση με μελανά χρώματα, δηλώνοντας κάθετα, ότι αν δεν στηριχτούν από την πολιτεία δεν έχουν άλλη επιλογή, από εκείνη να εγκαταλείψουν χωριά και χωράφια.
Νύχτα μέρα στα μπλόκα
Από την περασμένη Πέμπτη νυχθημερόν βρίσκονται στα μπλόκα πολλοί νέοι άνθρωποι. Ο Αποστόλης και ο Σπύρος δυο 27χρόνοι φίλοι άφησαν το χωριό, πήραν τα τρακτέρ και βγήκαν στα μπλόκα.
«Δεν είχα άλλη λύση. Μέχρι σήμερα δεν είδα προκοπή, γι” αυτό βρίσκομαι εδώ», λέει ο Απόστόλης.
Αυτοί οι εκατοντάδες νέοι άνθρωποι δεν σκέφτονται καν το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουν τον αγώνα να που ξεκίνησαν προ πενθημέρου. Αντιθέτως μένουν ακλόνητοι στο πόστο τους καθώς για αυτούς ο αγώνας είναι θέμα επιβίωσης.
«Κανείς δεν μπήκε στον «πειρασμό» να προβληματιστεί για το αν θα έπρεπε να συνεχίσουμε, ή να σταματήσουμε τις κινητοποιήσεις. Το «δεν πρόκειται να φύγουμε, αν δεν ικανοποιηθούμε», προέρχεται από τα στόματα όλων μας», συμπληρώνει ο Σπύρος.
Αγώνας μέχρι τέλους
Από την περασμένη Πέμπτη βρίσκεται στον αγώνα και ο 40χρονος Γιάννης. Πατέρας δυο μικρών παιδιών αναπολεί το παρελθόν, όταν στην ηλικία των παιδιών του ο πατέρας του τον ανέβαζε στο τρακτέρ και τον έπαιρνε μαζί του στο χωράφι.
Ο ίδιος σήμερα δεν θέλει και δεν σκέφτεται να ανεβάσει τα παιδιά στο τρακτέρ.
«Να τα ανεβάσω για ποιο λόγο, αφού εγώ δεν μπορώ να τα θρέψω σήμερα, πώς να τα παροτρύνω να ασχοληθούν με τη γεωργία», τονίζει ο 40χρονος αγρότης.
«Τα συσσωρευμένα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που δε θέλουν να έχουμε παραγωγή, μας έφεραν εδώ στα μπλόκα », Πώς θα μείνουν οι νέοι, με τι θα απασχοληθούν; Δεν παντρεύονται γιατί δεν μπορούν να ζήσουν τις οικογένειες», συνεχίζει το «κατηγορώ» του.
Ο 40χρονος Γιάννης προσπαθεί να εξηγήσει στα παιδιά του τις τελευταίες ημέρες από το τηλέφωνο γιατί απουσιάζει από το σπίτι.
Τι να πει στα παιδιά; Αφού και τα ίδια βιώνουν τις αγωνίες του…
Πηγή:
krinitrikalon.gr
