Θέμα: Τα εξωαστικά Ιερά.
Οι πρόγονοί μας Έλληνες… αφού εποίκησαν τον πλανήτη Γαία ξεκινώντας από τον Ταύγετο-(ΔΕΛΦΟΙ)-Όλυμπο-Τροία…δηλαδή ΕΝ ΔΥΟ ΤΡΙΑ (1-2-3)…εξ ου και ΕΛΛΗΝ=123….όπου είναι η Αγία τριάς…επεκτάθηκαν γεωμετρικώς επάνω στην Ελλάνια Γη και κατόπιν σε όλον τον πλανήτη. Χτίζοντας τις πόλεις με τέτοιο τρόπο, όπως επάνω και κάτω…. έφτιαχναν ταυτόχρονα και τα Ιερά τους.
Τα Ιερά αυτά αποτελούσαν τον χώρο διαμόρφωσης του συλλογικού Πνεύματος που οδήγησε εξελικτικά στην πορεία της διαμόρφωση της Ελληνικής πόλεως, με συγκεκριμένη μαθηματική δομή καθώς αποτελούσαν τον χώρο συνάντησης των (Ολύμπιων) Θεών και ανθρώπων…. και στη συνέχεια και ανθρώπων αναμεταξύ τους.
Στις παλιές εποχές υπήρχαν μικροί οικισμοί και οι άνθρωποι βρήκαν στο Θείο μια αιτία για να έρθουν πιο κοντά πνευματικά και στο Ιερό ένα χώρο που θα οριοθετούσαν την πίστη τους. Η κοινή πορεία των Ελλήνων σ’ αυτό τον τομέα έφερε τους Έλληνες… ένα βήμα πιο κοντά στο συνοικισμό και στη γέννηση της πόλεως, η οποία γινόταν με μαθηματικό τρόπο. Η σημασία των Ιερών…ήταν όμως πολλαπλή: Για Κοινωνικό σκοπό, για πολιτικό σκοπό, για στρατιωτικό σκοπό, για θρησκευτικό σκοπό και για συμβολικό σκοπό. Θέλω να επισημάνω και να αντιληφθούμε όλοι μας, ότι οι πρόγονοί μας… μέσα στους ναούς τους… είχαν μόνον τα αγάλματα των θεών, όμως ποτέ εκεί δεν έκαμαν τις δεήσεις, παρακλήσεις, προσφορές και προσευχές κλπ , αλλά τις έκαμαν έξω από το ναό σε ειδικό μέρος που λέγονταν βωμός και είχαν και την εσχάρα, εάν επέλεγαν να θυσιάζουν κάποιο ζώο, όπου αυτό φαινόμενο εμφανίστηκε αργότερα… αφού πρώτα χρησιμοποιούσαν φυτικά προϊόντα, κριθάρι, βρώμη, δάφνες κλπ. Η προσευχή γινόταν στον έξω χώρο… όχι μόνον για πρακτικούς λόγους, αλλά και για ουσιαστικούς, όπου γειώνονταν στη γη με γυμνά τα πόδια τους, αφού είχαν βγάλει τα σανδάλια τους και ειδικά οι ιερείς και οι ιέρειες και σήκωναν τα χέρια τους ψηλά στον ουρανό σε σχήμα έψιλον (ως κάτοπτρο) λήψης και εκπομπής.
Για όσους δεν γνωρίζουν το αριστερό χέρι είναι ο δέκτης της ενέργειας και το δεξί είναι ο πομπός. (Εάν ενώσουμε τα χέρια μας (παλάμες) και τα φέρουμε το ένα απέναντι από το άλλο, από την εσωτερική πλευρά χωρίς να τα έχουμε κολλημένα και σε μικρή απόσταση, εκεί μέσα στο κενό αέρα δημιουργείται ένα φορτίο ενέργειας του σώματός μας, που εάν κάποιος-α...άλλος-η βάλει προσεχτικά το χέρι του σε αργό ρυθμό, ανάμεσα στις δύο παλάμες, μπορεί να αισθανθεί το ενεργειακό ηλεκτρομαγνητικό φορτίο…αυτού που έχει τοποθετήσει τα χέρια του έτσι.) Εάν επίσης λοιπόν θέλετε να αποχτήσετε ενέργεια από τον ήλιο, τότε θα πρέπει να έχετε τις παλάμες σας από την εσωτερική πλευρά και τα δάχτυλα ενωμένα και να δείχνουν προς τα επάνω στον ουρανό και πάντα γειωμένοι και με γυμνά τα πόδια (πατούσες).
Ο άνθρωπος ως γεωμετρική κατασκευή έχει σχήμα Πεντάγραμμον γι’ αυτό κι έχει πέντε άκρες-ακμές με κορυφή το κεφάλι Ν1, τις άκρες των χεριών Ν2 και Ν3 και τις άκρες των ποδιών του Ν4 και Ν5. Την πεντάλφα… δηλαδή τα πέντε ΑΛΦΑ…όπου είναι το ιερό γεωμετρικό σχήμα των ανθρώπων….το οποίο παραποίησαν οι αποστάτες και γι’ αυτό στις σατανικές τους λατρείες σχηματίζουν το πεντάγραμμο σχήμα ανάποδα, γι’ αυτό και θα βλέπετε στις απεικονίσεις τους να δείχνουν επάνω στο πεντάγραμμο τις δύο ακμές…να προβάλλουν ως κέρατα και προσπάθησαν να αλλοιώσουν το πανανθρώπινο αυτό ιερό σχήμα των ανθρώπων με σκοπό να τους υποδουλώσουν, όπως έχουν επίσης κάνει κι άλλες παραποιήσεις και σε άλλα σύμβολα όπως η σβάστικα κλπ. Και για να γυρίσουμε πίσω πάλι στο θέμα μας τα Ιερά γίνονταν…όπως σας έγραψα βάση γεωμετρικής-γεωμαντικής- ενεργειακής δομής.
Τα εξωαστικά Ιερά της περιόδου χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες:
Α) Στα καθαρά εξωαστικά …δηλαδή τα…μεθοριακά. Τα καθαρά εξωαστικά Ιερά απείχαν από 6 έως 12 χιλιόμετρα από την πόλη και συνεπώς ήταν δυσπρόσιτα για τους κατοίκους και ήταν μακριά από τις καθημερινές εκδηλώσεις της λατρείας των Ελλήνων, αλλά και από κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Κάποια από αυτά τα γνωστότερα και τα σπουδαιότερα Ιερά της αρχαιότητας ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία.
Β) Στα προαστιακά ή περιαστικά Ιερά. Τα προαστιακά Ιερά ή περιαστικά βρίσκονταν σχετικά κοντά στον οικισμό ή στις παρυφές του. Όμως κάποιες φορές τα συναντούμε πλέον και εντός των πόλεων, που ήταν σημάδι μια μεταγενέστερης εποχής του μνημείου της εδαφικής επέκτασης και δόμησης του χώρου.
Επίσης μία ξεχωριστή περίπτωση και θέση αποτελούσαν και τα ιερά των Ακροπόλεων.
Γνωρίζουμε ότι οι κυριότερες (Θεότητες) που τύγχαναν της τιμής ανέγερσης ενός εξωαστικού ιερού ήταν: η Θεά Αθηνά, η θεά Ήρα, η θεά Άρτεμις και ο Θεός Απόλλων. Φυσικά δε λείπουν βέβαια και οι ναοί του Διός και του Ποσειδώνος… αλλά σε καμία περίπτωση η ανέγερση των Ιερών δε σχετίζεται με την ιεραρχία των Ολύμπιων Θεών που έχουμε εμείς στο μυαλό μας σήμερα. Υπήρχε η πολιτική τους σημασία…. η συμβολική τους αξία και φυσικά έπειτα και η γεωγραφική τους θέση… όπου έπαιζε ρόλο πιο πολύ στους μυημένους.
Οι αμφικτιονίες π.χ. και οι περιπτώσεις όπως η δωρική εξάπολις κατά τον αποικισμό της Μικράς Ασίας αποτελούσαν ξεχωριστά παραδείγματα. Στη δεύτερη περίπτωση ξεχωριστές πόλεις διατηρούσαν τη φυλετική τους συνοχή και ομόνοια και όριζαν ένα Ιερό, ως κέντρο της ένωσης τους. Στη πρώτη περίπτωση (των αμφικτιονιών) επρόκειτο για ενώσεις διάφορων φυλών, που σκοπό είχαν την φροντίδα και διαχείριση του Ιερού, που όμως σταδιακά μορφοποιήθηκαν σε ομοσπονδίες με μεγάλη πολιτική σημασία για τα ελληνικά πράγματα.
Η ανέγερση, η εκμετάλλευση και η διαχείριση ενός Ιερού μεταγενέστερα ήταν θέμα ύψιστης ασφάλειας και σημασίας για μια πόλη. Παρατηρήθηκε συχνά μια προσπάθεια ανταγωνισμού των γειτονικών και των αντίπαλων πόλεων στην ανέγερση ναών και μέσω αυτών είχαν την επίδειξη της πίστης τους…. που είναι ανθρώπινο (φτωχό) στοιχείο και συχνά το κόστος των Ιερών γινόταν δυσβάσταχτο.. για να λέμε και τις αλήθειες…. αλλά οι πόλεις που δεν υπολόγιζαν τέτοια θέματα.. λόγω πλούσιας κατάστασης…. προκειμένου να ευχαριστήσουν τους Θεούς και του Ημίθεους…ήθελαν να δείξουν σε όλο τον κόσμο… το τι είναι ικανές να δημιουργήσουν και να πράξουν… ως ένα δείγμα ανταγωνισμού και όχι άμιλλας… αφού στο τέλος κυριαρχεί η προβολή και όχι η ουσία…που σκοπό είχε την Πνευματική Αφύπνιση. Είναι κάτι που ακόμη και σήμερα συνεχίζεται με άσχημο τρόπο και στους Χριστιανούς που φτιάχνουν τεράστιους χρυσοπελέκητους ναούς…αγνοώντας ο κλήρος ότι δεν υπάρχουν σχολεία και πολλά από αυτά είναι σε άθλιες καταστάσεις, όπου τελικά μαζεύονται μέσα στις εκκλησίες οι πιστοί...και ντύνονται με σικ ρούχα ακριβής μάρκας και λανσάρουν την μόδα με τα ταγεράκια τους και τα ακριβά κοστούμια με τις γραβάτες…αλλά τους διαφεύγει η ουσία….αφού το κουτσομπολιό πάει σύννεφο…κι αυτό λέγεται υποτίθεται…Πνευματική συνάθροιση….αφού έχουν ήδη μαστουρωθεί από τα λιβάνια κι έχουν αφήσει ως Καλοί Χριστιανοί τον οβολό τους και ο Ιεροκύρηκας εκ του Άμβωνος…τους κηρύττει το Ευαγγέλιο ως σανό κι ακούνε…εάν ακούνε…και το τρώνε αμάσητο…και γυρίζουν στα σπίτια τους ευχαριστημένοι…!!! ...αφού ήδη τους έχουν αρμέξει χρηματικά και έχουν βιαστεί συγχρόνως και ευνουχιστεί ψυχολογικά. Για όσους δυστυχώς δεν έχουν αποβάλλει το δέρμα του φιδιού…της Χριστιανισμού…από επάνω τους και δεν έχουν κάνει το κλικ…σίγουρα βρίσκονται σε ομηρία και συνεχίζουν εκ του ασφαλούς να μην ψάχνουν και να μην ερευνούν την φυσιογνωμία της ΑΛΗΘΕΙΑΣ…διότι δεν αμφιβάλλουν ποτέ για ότι βλέπουν γύρω τους και δεν ερευνούν ούτε βιωματικά και ούτε πνευματικά…και ότι τους λένε το χάφτουν….αυτοί βαδίζουν το δρόμο που κάποιοι άλλοι επέλεξαν για αυτούς…οπότε και δεν τους κάνει ελεύθερους ανθρώπους. Δεν επιθυμώ όμως να πείσω κάποιους -οιες και ο καθένας ας ψαχτεί στο σημείο που το επιθυμεί και θέλει και δεν έχω καμία όρεξη για αντιπαράθεση. Οι πρόγονοί μας λοιπόν…αυτοί που ήταν…όποιοι και εάν ήταν…αλλά τέλος πάντων είναι όμως και εξακολουθούν να είναι οι δικοί μας Έλληνες Πρόγονοι και όχι πρόγονοι του Ισραήλ…κι αφού μας έδωσαν τα φώτα τους….χρησιμοποιούσαν τα σύμβολα αυτά για τη δύναμη και τον πλούτο της πόλης, πάντα όμως μέσα σε ένα υγιές κλίμα ή έστω ομαλό πολιτικό πλαίσιο. Η γεωγραφική θέση του εξωαστικού Ιερού ήταν πολυσήμαντη. Αρχικά οριοθετούσε τα σύνορα της χώρας της πόλεως. Ήταν τοποθετημένα στην άκρη μιας πεδιάδας, συνήθως κοντά σε μια ακτή ή ένα δάσος και πάντα είχαν σε οπτική επαφή την πόλη. Ο κάθε ναός συμβόλιζε νοητικά και πρακτικά τα όρια της επικράτειας. Η καταπάτηση του Ιερού σήμαινε την καταπάτηση του χώρου της πόλεως και οποιαδήποτε προκλητική ενέργεια συχνά οδηγούσε σε πολεμική σύγκρουση. Έτσι θάλεγα ότι αποτελούσε το γεωγραφικό όριο και το σύνορο.
Επίσης η λειτουργία του Ιερού είχε και θρησκευτική σημασία και η «πίστη» ήταν μια πνευματική λειτουργία που δε χώριζε, αλλά τους ένωνε. Οπότε ένα εξωαστικό Ιερό που ήταν ανάμεσα σε δυο πόλεις και η γιορτή του όποιου τιμώμενου Θεού…. ήταν ακριβώς μια ευκαιρία για τους κατοίκους των όμορων περιοχών…να συναντηθούνε, να επικοινωνήσουνε, να διασκεδάσουνε και να τιμήσουνε την εορτή μαζί κι ενωμένοι. Ακόμη πιο σημαντική λειτουργία ήταν αυτή του ελέγχου της περιοχής με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ηραίον του Άργους….όπου οι Αργείοι έλεγχαν το Ιερό… το οποίο δέσποζε σε όλη την Αργολική πεδιάδα. Επίσης οπτική επαφή είχαν με το ναό και οι πόλεις των Μυκηνών, της Τίρυνθας και του Ναυπλίου. Συνεπώς θάλεγα η κατοχή του Ιερού συμβόλιζε τον τυπικό ή και τον πρακτικό (πολιτικό και στρατιωτικό) συνάμα έλεγχο….όλης της αργολικής πεδιάδος και αυτό ήταν αδιαμφισβήτητο. Εάν πάρουμε το παράδειγμα της Αθήνας, με το ναό της Αρτέμιδος Βραυρώνας και του Ποσειδώνος στο Σούνιο, θα δούμε ότι ο έλεγχος της Ελευσίνας και του ναού της Δήμητρας- Κόρης, όπου υπήρχε το Αμφιαράειον…αποτελούσαν τυπικά σύνορα και αποδείξεις ελέγχου της περιοχής από τους Αθηναίους. Θάλεγα επίσης ότι λειτουργούσε κάτι σαν ένα είδους φρουρίου-κάστρου, εξασφαλίζοντας και υποδηλώνοντας την Αθηναϊκή επιρροή στα ανατολικά, δυτικά, νότια και βόρεια της πόλεως, κυκλώνοντας όλη την Αττική…ως χώρα της πόλεως των Αθηνών.
Κλείνοντας…παρατηρούμε ότι η οποιαδήποτε καταστροφή ενός εξωαστικού Ιερού τότε…στον πόλεμο…αποτελούσε κι ένα κύριο πλήγμα για την πολιτική ύπαρξη της πόλης και το ηθικό των πολιτών της εξασθενούσε…και ήταν σαν να χτυπούσαμε την καρδιά…και ιδιαίτερα στις μικρές πόλεις…όπου τα Ιερά αυτά αποτελούσαν τα κύρια ή και μοναδικά Ιερά τους. Την εξαίρεση την αποτελούσαν και πάλι οι πόλεις που διέθεταν Ακρόπολη…. οπότε τα Ιερά αυτά είχαν μια διπλή αξία:
Α) Αφενός συναποτέλεσαν ένα σημείο εκκίνησης στη δημιουργία της πόλεως-κράτους.
Β) Αφετέρου συνόδεψαν τις πόλεις σε όλη τη διάρκεια της πορείας τους ως φάροι δύναμης, επιρροής , πολιτισμού και γενικότερα πίστης και έρευνας της Ελληνικής Κοσμοθεάσεως.
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
Πηγή:
