Ζεὺς καὶ Προμηθεὺς καὶ Ἀθηνᾶ
κατασκευάσαντες, ὁ μὲν ταῦρον, Προμηθεὺς δὲ ἄνθρωπον, ἡ δὲ οἶκον, Μῶμον
κριτὴν εἵλοντο. Ὁ δὲ φθονήσας τοῖς δημιουργήμασιν ἀρξάμενος ἔλεγε τὸν
μὲν Δία ἡμαρτηκέναι, τοῦ ταῦρου τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπὶ τοῖς κέρασιν μὴ
θέντα, ἵνα βλέπῃ ποῦ τύπτει· τὸν δὲ Προμηθέα, διότι τοῦ ἀνθρώπου τὰς
φρένας οὐκ ἔξωθεν ἀπεκρέμασεν, ἵνα μὴ λανθάνωσιν οἱ πονηροί, φανερὸν δὲ ᾖ
τί ἕκαστος κατὰ νοῦν ἔχει, τρίτον δὲ ἔλεγεν ὡς ἔδει τὴν Ἀθηνᾶν τὸν
οἶκον τροχοῖς ἐπιθεῖναι, ἵνα, ἐὰν πονηρός τις παροικισθῇ γείτων, ῥᾳδίως
μεταβαίνῃ. Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας κατ᾿ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ βασκανίᾳ τοῦ Ὀλύμπου
αὐτὸν ἐξέβαλεν.
Ο Δίας με την Αθηνά και με τον Προμηθέα
συναγωνίζονταν σκληρά σ’ έργα πολύ ωραία.
Το Μώμο βάλανε κριτή για τις κατασκευές τους.
Καθόλου δεν αργήσανε να δείξουν τις δουλειές τους.
Ο Δίας ταύρο έπλασε, άνθρωπο ο Προμηθέας,
σπίτι η Αθηνά· ποιος θα ’παιρνε το έπαθλο της ιδέας;…
Κι ο Μώμος που τα έργα τους είχε πολύ φθονήσει
βρήκε κι από ένα ελάττωμα στην καθεμιά του κρίση:
« Στα κέρατα τους οφθαλμούς να ’χει ο ταύρος πρέπει
κι έτσι όταν θέλει να χτυπά, το στόχο του να βλέπει.
Ο άνθρωπος έξω απ’ το νου τις σκέψεις να κρεμάει,
να ξέρουμε τι σκέφτεται, να μη μας ξεγελάει.
Το σπίτι θα ’τανε καλό γοργούς τροχούς να έχει
αν τύχει γείτονας κακός, μακριά πολύ να τρέχει ».
Κι ο Δίας εξοργίστηκε τόσο μ’ αυτήν την κρίση,
που αμέσως αποφάσισε το Μώμο να εξορίσει.
Τίποτε δεν είν’ άψογο, μας λέει η ιστορία,
που να μην επιδέχεται καμιά κατηγορία.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΕΔΩ
Πηγή:
100mythoi.blogspot.gr
