Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Η ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ (Η ΓΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ)

Το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
φυλλορροεί στην οθόνη μου.
Στάλες μελαγχολίας
αυτοσχεδιάζουν σε καθρέφτες
σουρεαλιστικά σκιρτήματα
Το κίτρινο ραγίζει την καρδιά.
Στις ρωγμές του πυθμένα
δυο μάτια θλιμμένα.
Ολόγυρα κυλούν μαργαριτάρια.
Μαργαριταρένια δάκρυα
κύλησαν στο σήμερα
απ’ το παραμύθι
του Θλιμμένου Πρίγκιπα.



Μας μήνυσαν ξανά:

-«Ο πόνος ευθεία συνεχής
με αρχή
στον πυρήνα του χρόνου
και τέλος
στο απέραντο ανάπτυγμά του».

Τα χέρια δεν φθάνουν
ν’αγκαλιάσουν τη ΣΟΦΙΑ
που ακολουθεί σαν σκιά,
χαραγμένη
σε δυσανάγνωστες Σφήνες.

Κι ο ΝΟΥΣ βραχυκυκλώνει
στο πλατάγισμα του Ανέμου
που αντηχεί τις οπλές του Θανάτου.
Συγκεντρώνεται, μοχθεί
να κάνει υπέρβαση
στη «ΓΗ της ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ»!
στη ΓΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ!
Γυρεύει τη χαμένη ΔΙΑΥΓΕΙΑ
που φυλάσσεται
σ’ αόρατη ΚΙΒΩΤΟ!

Την αγγίζει, ΟΧΙ τυχαία:
- στη νηνεμία της Θάλασσας,
- στο ασημένιο αντιφέγγισμα
του Μαγικού Καθρέφτη,
-στης νύχτας το Μυστήριο
σαν ο καημός κορυφώνεται
κι η Αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου
μεταμορφώνεται
σε Μάγισσα - Σειρήνα.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ