Ξέρω καλά γιατί οι τραχιοί, λιγομίλητοι Σπαρτιάτες, που απ' όλους τους Ελληνες έπαιραν πιο σοβαρά και τραγικά τη ζωή, είχαν υψώσει βωμό στο θεό τον Γέλωτα.
Μονάχα το πηγαίο, καθαρότατο γέλιο μπορεί, όχι βέβαια να νικήσει (αυτή δε νικιέται ποτέ) μα να εξουδετερώσει όσο ζούμε τη φρίκη της ζωής.
Η τραγωδία δεν μπορούσε να γεννηθεί (θα 'ταν αβάσταχτη για τον άνθρωπο), χωρίς να γεννηθεί, την ίδια στιγμή, κι η κωμωδία.
Είναι δίδυμες αδερφάδες.
Μονάχα όποιος ένιωσε την τραγικότητα της ζωής, αυτός μπορεί να νιώσει την απολυτρωτική δύναμη του γέλιου"
Νίκος Καζαντζάκης
Πηγή:
