Ένας Θεός ζει. «ΕΝ ΖΕΙ ΘΕ-ΟΣ». Η πρόταση αυτή επαναλαμβάνεται εις διπλούν. Θα μπορούσε, όμως να μεταφραστεί και πως «Ο ΘΕΟΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ μας».
Ο χορός συνεχίζει την παράκληση...
«ΖΗ-ΤΩ ΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΕ» πάλι εις διπλούν. Ζητά εκτός από τον Δια, το ΠΑΙΔΙ, ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. Ερώτηση....ποια είναι η μητέρα; Αναφέρεται ο χορός στη ΡΕΑ/ΕΡΑ-ΗΡΑ;Ή....στην μητέρα του παιδιού; Ποιου παιδιού; (Ο Όμηρος εμφανίζεται....)
«ΜΕΝ Η ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ» ... η μεν από το Δία (έρχεται; / υπάρχει; / υφίσταται;) «ΜΟΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ» ... μόνη της από το Δία... (έρχεται; / υπάρχει; / υφίσταται;)
Αν η μητέρα είναι ΘΕΑ, και δη η ΗΡΑ /ΡΕΑ που μυθολογικά είναι το ίδιο πρόσωπο, έχει νόημα να λεχθεί πως η μητέρα υπάρχει από μόνη της....καθότι προϋπάρχει του Διός. Αν, όμως δεν εννοείται η ύπαρξη κάποιας θεάς του επίσημου δωδεκάθεου, αλλά μια πιο παλιά, αρχέγονη θεότητα, με μεγαλύτερη δύναμη από μια ΗΡΑ ή μια ΡΕΑ, τότε αυτή η μητέρα είναι η ΕΚΑΤΗ. Η θεά της Νύχτας, της Γονιμότητας (=μητέρα!), αλλά και η θεά που φέρνει την καταστροφή. Επίσης, μπορεί να αναφέρεται στην Πηνελόπη, που κατονομάζεται στο τέλος,.η οποία όμως, δεν είναι θεά. Απλά είναι μια γυναίκα που είναι μητέρα....άρα μιλάμε για μια γυναίκα έγκυο σε ένα θεϊκό παιδί....και ίσως το παιδί ακόμη να μην έχει γεννηθεί.
Για να σας κάνω τώρα να σκεφτείτε λίγο....πότε είδαμε όλοι μας μια γυναίκα ΈΓΚΥΟ που έρχεται από το διάστημα; Αύγουστος. 2004 στην 1η Ολυμπιάδα της Νέας Εποχής1. Μετά την παρέλαση των αρμάτων...μια γυναίκα....ξεπροβάλει την φωτισμένη της κοιλιά στο σύμπαν...και εκείνο ανταποκρίνεται...κάνοντας τα άστρα να λάμπουν. Ο εκφωνητής στην τελετή έναρξης λέει... η Ήρα ανακάλυψε πως τυχαία θήλαζε ένα άγνωστο μωρό...τον Ηρακλή, χαρίζοντας του με το γάλα της, την Αθανασία....Ο Γαλαξίας...το γάλα τροφή του σύμπαντος...κι αμέσως το στάδιο πλημμυρίζει από αστέρια.
Μήπως, λέω μήπως, αυτό που παρακολουθήσαμε όλοι μας στην μαγική τελετή έναρξης, δεν ήταν μόνο μια τελετή έναρξης για τους Αγώνες, αλλά και μια εναρκτήρια τελετή για έναν Αγώνα που θα ξεκινήσει εντός ολίγου; Μήπως αναμένεται η γέννηση ενός παιδιού, που από την κοιλιά της μάνας του ακόμη, αγέννητο, φωτίζει τον κόσμο; Σας θυμίζει κάτι αυτή η εικόνα;
Σκεφτείτε μόνο την αίγλη που άρχισε να αποκτά η χώρα μας, μετά το Ευρο2004, και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά, και την γνωστή σε όλους μας ιστορία της άμωμου συλλήψεως του Κεχρισμένου, που πριν ακόμη γεννηθεί το σύμπαν άρχισε να «αντιδρά» με διάφορα συπαντικά μέσα, όπως πχ το άστρο της Βηθλεέμ. Αν δε μάλιστα συνδέσουμε και τα λόγια του Χριστού, πως στη 2η παρουσία του στη Γη θα έρθει ταχέως όπως το πρωινό άστρο (ο Σείριος), και το Movement Ι, όπου το ίδιο αναφέρεται και στον ΔΕΙΜΟ, που πρέπει να έρθει εδώ «ταχύ», καταλαβαίνετε την προφανή σχέση των μυστικιστικών συμβόλων της συμφωνίας.
Ο χορός συνεχίζει εμφατικά να ζητά και την εμφάνιση του παιδιού, που πρέπει να έρθει, ενώ ταυτόχρονα σύσσωμος ο Χορός σηκώνει τα χέρια του σε στάση ικεσίας, κάνοντας δέηση «ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ» στον Δία.... και στη Μητέρα (ΤΕ ΤΗ ΜΗ ΤΕ ΡΑ). ΕΛΑ (να έλθεις/έλθετε!)...ενώ στην οθόνη προβάλλονται μορφές τόσο του Δία, όσο κι ενός νεαρότερου σε ηλικία ανδρός, στο κέντρο της οθόνης, με δεξιά κι αριστερά πλήθος κόσμου σε στάση ικεσίας επίσης. Το Μovement Ι «κλείνει» με τον Οφθαλμό της Δίκης πάλι σε πρώτο πλάνο.
Ο χορός συνεχίζει την παράκληση...
«ΖΗ-ΤΩ ΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΕ» πάλι εις διπλούν. Ζητά εκτός από τον Δια, το ΠΑΙΔΙ, ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. Ερώτηση....ποια είναι η μητέρα; Αναφέρεται ο χορός στη ΡΕΑ/ΕΡΑ-ΗΡΑ;Ή....στην μητέρα του παιδιού; Ποιου παιδιού; (Ο Όμηρος εμφανίζεται....)
«ΜΕΝ Η ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ» ... η μεν από το Δία (έρχεται; / υπάρχει; / υφίσταται;) «ΜΟΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ» ... μόνη της από το Δία... (έρχεται; / υπάρχει; / υφίσταται;)
Αν η μητέρα είναι ΘΕΑ, και δη η ΗΡΑ /ΡΕΑ που μυθολογικά είναι το ίδιο πρόσωπο, έχει νόημα να λεχθεί πως η μητέρα υπάρχει από μόνη της....καθότι προϋπάρχει του Διός. Αν, όμως δεν εννοείται η ύπαρξη κάποιας θεάς του επίσημου δωδεκάθεου, αλλά μια πιο παλιά, αρχέγονη θεότητα, με μεγαλύτερη δύναμη από μια ΗΡΑ ή μια ΡΕΑ, τότε αυτή η μητέρα είναι η ΕΚΑΤΗ. Η θεά της Νύχτας, της Γονιμότητας (=μητέρα!), αλλά και η θεά που φέρνει την καταστροφή. Επίσης, μπορεί να αναφέρεται στην Πηνελόπη, που κατονομάζεται στο τέλος,.η οποία όμως, δεν είναι θεά. Απλά είναι μια γυναίκα που είναι μητέρα....άρα μιλάμε για μια γυναίκα έγκυο σε ένα θεϊκό παιδί....και ίσως το παιδί ακόμη να μην έχει γεννηθεί.
Για να σας κάνω τώρα να σκεφτείτε λίγο....πότε είδαμε όλοι μας μια γυναίκα ΈΓΚΥΟ που έρχεται από το διάστημα; Αύγουστος. 2004 στην 1η Ολυμπιάδα της Νέας Εποχής1. Μετά την παρέλαση των αρμάτων...μια γυναίκα....ξεπροβάλει την φωτισμένη της κοιλιά στο σύμπαν...και εκείνο ανταποκρίνεται...κάνοντας τα άστρα να λάμπουν. Ο εκφωνητής στην τελετή έναρξης λέει... η Ήρα ανακάλυψε πως τυχαία θήλαζε ένα άγνωστο μωρό...τον Ηρακλή, χαρίζοντας του με το γάλα της, την Αθανασία....Ο Γαλαξίας...το γάλα τροφή του σύμπαντος...κι αμέσως το στάδιο πλημμυρίζει από αστέρια.
Μήπως, λέω μήπως, αυτό που παρακολουθήσαμε όλοι μας στην μαγική τελετή έναρξης, δεν ήταν μόνο μια τελετή έναρξης για τους Αγώνες, αλλά και μια εναρκτήρια τελετή για έναν Αγώνα που θα ξεκινήσει εντός ολίγου; Μήπως αναμένεται η γέννηση ενός παιδιού, που από την κοιλιά της μάνας του ακόμη, αγέννητο, φωτίζει τον κόσμο; Σας θυμίζει κάτι αυτή η εικόνα;
Σκεφτείτε μόνο την αίγλη που άρχισε να αποκτά η χώρα μας, μετά το Ευρο2004, και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά, και την γνωστή σε όλους μας ιστορία της άμωμου συλλήψεως του Κεχρισμένου, που πριν ακόμη γεννηθεί το σύμπαν άρχισε να «αντιδρά» με διάφορα συπαντικά μέσα, όπως πχ το άστρο της Βηθλεέμ. Αν δε μάλιστα συνδέσουμε και τα λόγια του Χριστού, πως στη 2η παρουσία του στη Γη θα έρθει ταχέως όπως το πρωινό άστρο (ο Σείριος), και το Movement Ι, όπου το ίδιο αναφέρεται και στον ΔΕΙΜΟ, που πρέπει να έρθει εδώ «ταχύ», καταλαβαίνετε την προφανή σχέση των μυστικιστικών συμβόλων της συμφωνίας.
Ο χορός συνεχίζει εμφατικά να ζητά και την εμφάνιση του παιδιού, που πρέπει να έρθει, ενώ ταυτόχρονα σύσσωμος ο Χορός σηκώνει τα χέρια του σε στάση ικεσίας, κάνοντας δέηση «ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ» στον Δία.... και στη Μητέρα (ΤΕ ΤΗ ΜΗ ΤΕ ΡΑ). ΕΛΑ (να έλθεις/έλθετε!)...ενώ στην οθόνη προβάλλονται μορφές τόσο του Δία, όσο κι ενός νεαρότερου σε ηλικία ανδρός, στο κέντρο της οθόνης, με δεξιά κι αριστερά πλήθος κόσμου σε στάση ικεσίας επίσης. Το Μovement Ι «κλείνει» με τον Οφθαλμό της Δίκης πάλι σε πρώτο πλάνο.
Δείτε επίσης:
Πηγή: