Καὶ που παιδίον ποίμνια νέμον ἐφ᾿ ὑψηλοῦ
τόπου ἱστάμενον πολλάκις ἀνέκραγε· Βοηθεῖτέ μοι, λύκοι. Οἱ δὲ ἀγρότεροι
τρέχοντες ἐν τῇ ποίμνῃ τοῦτον ηὕρισκον μηδαμῶς ἀληθεύοντα. Τοῦτο δὲ
πολλάκις τοῦ παιδὸς πραξαμένου, οἱ τοιοῦτοι συνήρχοντο καὶ ἀεὶ ψεῦδος
εὑρίσκοντες ἀπήρχοντο. Μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ λύκου προσελθόντος, ὁ παῖς
ἐβόα· Ὁ λύκος, δεῦτε. Ἐπεὶ δὲ οὐδεὶς ἐπίστευεν οὐδ᾿ ἀπήρχετο βοηθῆσαι, ὁ
λύκος ἀδείας λαβόμενος, εὐκόλως τὴν ποίμνην πᾶσαν διέφθειρεν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι τοσοῦτον οὐκ ὠφελεῖ
τινα τὸ μὴ λαλεῖν τὰ ἀληθῆ ὅσον δεῖ φοβεῖσθαι μήπως ἐκ τούτου οὐδὲ τὰ
ἀληθῆ λέγων εἰσακούσθῃ.
Συνήθειο είχε ένας βοσκός κόσμο να ξεγελάει
φωνάζοντας πως έρχεται λύκος τ’ αρνιά να φάει.
Τρομάζαν τότε οι χωρικοί και τρέχαν για βοήθεια
και μ' ανακούφιση άκουγαν πως δεν ήταν αλήθεια.
Κι όταν ο λύκος πράγματι να κυνηγήσει βγήκε
όσο κι αν φώναζε ο βοσκός, βοηθό του ούτ’ έναν βρήκε.
Γιατί νομίσαν όλοι τους πως πάλι ψέμα λέει.
Κι αν το κοπάδι του έχασε, που ήταν ψεύτης φταίει.
Πώς να πιστέψεις άνθρωπο που σε παραμυθιάζει;…
Γιατί κι αλήθεια όταν πει, πάλι με ψέμα μοιάζει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΕΔΩ
Πηγή:
100mythoi.blogspot.gr
