«Πολλοί προσπάθησαν να παρουσιάσουν τον Όλυμπο, όμως αυτό το
ντοκιμαντέρ τον ψήλωσε ακόμα περισσότερο», έλεγαν χαρούμενοι,
συγκινημένοι, γεμάτοι πεφηφάνεια για τον τόπο τους, όσοι παραβρέθηκαν
στην Παγκόσμια Πρεμιέρα (Δίον) του «Mt Olympus the Creation» (Όρος Όλυμπος, η δημιουργία), το οποίο ξεκίνησε (σε παραγωγή της ELLOPIA FILMS) την Παρασκευή 24 Ιουνίου το όμορφο ταξίδι του για τα φεστιβάλ του κόσμου…
Ο Όλυμπος έλαμψε μέσα από αναφορές που ξεκίνησαν 250 εκατομμύρια χρόνια πριν, με τη βοήθεια της Γεωλόγου Άννας Ράσσιου, σε σενάριο και συν-σκηνοθεσία (μαζί με τον Δημήτρη Ζησόπουλο) της Αθηνάς Κρικέλη. Κι όλα αυτά «ντύθηκαν» πανέμορφα και με μία ιδιαίτερη αρμονία με τη μουσική του Γιώργου Χαντζή και των 30 μουσικών του. Ενα μοναδικό θέαμα, που συνδυάζει τη γνώση (με την αναδρομή τόσα πολλά εκατομμύρια χρόνια πίσω), με τη δύναμη της έρευνας, της εικόνας και της «ανάσας» ενός τόσο σημαντικού βουνού.
Η Αθηνά Κρικέλη μιλάει στο humanstories.gr κι εκμυστηρεύεται την αιτία που οδήγησε στην απόφαση για την παραγωγή των 12 ντοκιμαντέρ αφιερωμένα στον Όλυμπο… Ομως καλό είναι να μάθουμε και τη δικιά της προσωπική ιστορία, πριν μπούμε στα άδυτα ενός τόσο μοναδικού βουνού: «Εχω ταξιδέψει σε όλο τον πλανήτη εκτός από τη Ν. Ζηλανδία και την Αυστραλία. Ζω τα τελευταία 25 χρόνια στη Ν. Υόρκη κι έχω καλύψει για μεγάλα ΜΜΕ πολέμους από το 1987 μέχρι το 2014. Εχω κερδίσει πολλά «τατουάζ» από τα ταξίδια μου και 18 εγχειρήσεις να μου θυμίζουν όλο αυτό το ευχάριστο ταξίδι. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ. Κάθε φορά γυρνούσα σπίτι μου πιο ταπεινή, πιο ήσυχη μέσα μου, λιγότερο φλύαρη και μπορούσα να καταλάβω πιο εύκολα ακόμη και τους πιο ντροπαλούς ανθρώπους. Αυτούς τους ανθρώπους, που μπορεί να είναι κι οι πιο σοφοί γύρω σου. Μπορεί να ακούγονται περίεργα σε ορισμένους οι 18 εγχειρήσεις κι η κάλυψη τόσων πολλών πολέμων ανά τον κόσμο, όμως ό, τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό κι αυτό το βιώνω εγώ. Δε μιλάω θεωρητικά. Αν ξυπνήσεις ένα πρωινό κι όλα είναι μαύρα ή blue που λένε οι Αμερικανοί και γράψεις στη μια κόλλα χαρτί αυτά που σε ενοχλούν και στην άλλη να βάλεις τα καλά σου στοιχεία, αυτά για τα οποία είσαι ευτυχής, περήφανος, τότε η 2η λίστα θα είναι πενταπλάσια. Και το πρώτο και βασικό στοιχείο που υπερτερεί έναντι όλων είναι ότι είσαι ζωντανός!».
Πώς, όμως από το πρώτο ντοκιμαντέρ, ήρθε το δεύτερο και πάρθηκε η απόφαση για την παραγωγή 12 ντοκιμαντέρ όσοι κι οι Θεοί του Ολύμπου; Η Αθηνά Κρικέλη μάς εξηγεί: «Στον Όλυμπο ανέβηκα πριν τρία χρόνια, έτσι το γνώρισα… Ξεκινήσαμε από την πλευρά της Θεσσαλίας, από την Ελλασσόνα και τότε κάναμε το πρώτο ντοκιμαντέρ (που είναι προτεινόμενο για το 1ο βραβείο τον προσεχή Οκτώβριο, στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης) το «Ελασσόνα, το μυστικό μονοπάτι στο βουνό Όλυμπος» (διαβάστε αναλυτικά τα βραβεία που πήρε). Αυτό παίχτηκε στην Αμερική κι εκεί γεννήθηκε η ανάγκη για τη δημιουργία άλλων 11 ντοκιμαντέρ! Το αποφασίσαμε μετά από έναν τεράστιο θυμό πιου βιώσαμε, όταν μας κάλεσαν σε Πανεπιστήμια της Ν. Υόρκης για να το προβάλουμε στους φοιτητές των θετικών σπουδών. Οταν άνοιξαν τα φώτα κι ήμασταν έτοιμοι για να δεχθούμε ερωτήσεις από τα παιδιά, σηκωνόταν πάνω οι φοιτητές με έκδηλη την έκπληξη στο πρόσωπό τους κι έλεγαν: «Ακόμα υπάρχει ο Όλυμπος; Δεν είναι μυθικό βουνό; Δεν είναι σαν την χαμένη Ατλαντίδα;». Στην αρχή τα βάλαμε με τους Αμερικανούς, αφού ήταν το πιο εύκολο για εμάς… Ομως όταν πήγαμε στο 2ο, 3ο, 4ο και 5ο Πανεπιστήμιο κι αυτή αντίδραση, η συμπεριφορά συνεχιζόταν, τότε είπαμε κάτι γίνεται εδώ…
»Στην εποχή του Ίντερνετ, στην εποχή που μπορείς να βρεις τα πάντα στο διαδίκτυο, δεν μπορεί να σκεφθεί το μυαλό μου ότι τα δύο πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στον πλανήτη, ο Αλέξανδρος κι ο Όλυμπος, για τον υπόλοιπο κόσμο εκτός Ελλάδας δεν υπάρχουν όπως διαπιστώσαμε για το ελληνικό βουνό μας. Και να σας δώσω ένα παράδειγμα με τη μεγαλύτερη πλατφόρμα καιρού στον κόσμο… Οταν μπεις και ψάξεις για το βουνό Όλυμπος, βγάζει τρεις Ολύμπους, έναν στο Οχάιο των ΗΠΑ, το δεύτερο στον Όλυμπο στη Ν. Ζηλανδία και τον τρίτο στην Κύπρο. Δεν υπάρχει ο Όλυμπος της Ελλάδας γιατί όταν ψάξαμε, δεν βρήκαμε τίποτα στα αγγλικά.
»Εγώ ζω στις ΗΠΑ 25 χρόνια και βιώνω όλο αυτή τη διαδικασία ότι ο ΕΟΤ χρηματοδοτεί τα ΜΜΕ για να προωθήσει τις ομορφιές και τα αξιοθέατα της Ελλάδας, άσχετα που ως ELLOPIA δεν πήραμε ποτέ χρηματοδότηση από τον ΕΟΤ. Ομως κανένας οργανισμός δεν έκανε κάτι για να προωθηθεί ο Όλυμπος, μεταξύ κι άλλων σημειών της πατρίδας μας, στο εξωτερικό. Ετσι είπαμε ότι έχουμε τη δυνατότητα, ξέρουμε πώς γίνεται, διαθέτουμε το πείσμα και την τρέλα κι εκπληκτικούς συνεργάτες στην Ελλάδα και θα το κάνουμε… Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα με τα capital controls το καλοκαίρι του 2015. Πηγαίναμε όλοι οι συνεργάτες στο βουνό και νωρίτερα καθόμασταν στις ουρές των ΑΤΜ για να βγάλουμε χρήματα για τις βενζίνες και τις υποχρεώσεις μας. Ετσι έγινε αυτό το ντοκιμαντέρ. Ανεβήκαμε 14 φορές πέρυσι το καλοκαίρι στον Όλυμπο, η παραγωγή γινόταν τον χειμώνα στη Ν. Υόρκη και το σενάριο γράφτηκε σε 4 μήνες από εμένα, με τον Γιώργο Χατζή να γράφει με την ορχήστρα του την εκπληκτική μουσική», επισήμανε.
Η περιγραφή, όμως, της σεναριογράφου για όλα όσα συνέβησαν στο Δίον, μάς οδηγεί στα άδυτα του εξαιρετικού της ντοκιμαντέρ: «Εχουν δει τα ματάκια μου χιλιάδες ντοκιμαντέρ, αφού συνεργάζομαι για πολλά χρόνια με το National Geographic κι είμαι η μοναδική Ελληνίδα που ψηφίζω από το 1994 στο New York Festivals και στη διαδικασία των προκαταρκτικών στα βραβεία Όσκαρ. Έτσι γνωρίζω τι θέλει να δει ο Αμερικανός κι ο μη Έλληνας. Ξέρω τη νοοτροπία του έξω. Οταν, όμως, τόσος κόσμος, πάνω από 1.600 άτομα, γέροι, νέοι, παιδιά, οικογένειες είπαν όλοι το ίδιο πράγμα… ότι στο τέλος περίμεναν την επόμενη σκηνή σαν να ήταν ταινία, καταλαβαίνετε πόσο μάς συγκίνησαν και μας χαροποίησαν αυτά τα σχόλια. Αυτά αποτελούν για εμάς το μεγαλύτερο βραβείο.
»Αν δείτε τι είδους πληροφόρηση περνάει από αυτό το ντοκιμαντέρ, θα πείτε δε γίνεται αυτό… Αν το δίναμε αυτό το ντοκιμαντέρ σε μορφή βιβλίου, θα έφευγε τρέχοντας κάποιος, λέγοντας «είσαι τρελή που θα κάτσω εγώ να διαβάσω και να μάθω όλα αυτά τα πράγματα». Ομως η δύναμη της εικόνας, του κειμένου κι η ασύλληπτη μουσική του Γιώργου Χατζή που το πήρε και το εξύψωσε, πήγαν σε άλλο επίπεδο αυτό το ντοκιμαντέρ. Οι θεατές έμειναν στο τέλος για 5 λεπτά όρθιοι και χειροκροτούσαν. Μας έλεγαν ότι παρακολούθησαν κάτι μεγαλειώδες. Ξαφνικά ο Όλυμπος που κοιτάνε καθημερινά, άλλαξε όψη κι είδαν μέσα από ένα ντοκιμαντέρ να ορθώνεται μπροστά τους κάτι μεγαλοπρεπές. Υπήρχε κόσμος που έκλαψε από τη συγκίνηση, αφού καταφέραμε να παντρέψουμε την επιστήμη με την ιστορία και τη μυθολογία. Εμείς πήγαμε πίσω 250 εκ. χρόνια, όταν ο Όλυμπος ήταν ακόμη παραλία στην Αφρική πριν γίνει η σύγκρουση των τεκτονικών πλακών, χάρη στην εξαιρετική έρευνα της Άννας Ράσσιου. Το ντοκιμαντέρ είχε να κάνει και με τη γεωλογική προσέγγιση και τις γεωλογικές πρωτιές που διαθέτει ο Όλυμπος. Ηταν σα να ζητούσαν οι επιστήμονες την επιβεβαίωση από τον Όμηρο και τον Ησίοδο, αυτό εισέπραξα ως σεναριογράφος. Πήγαμε χέρι, χέρι με τους Αρχαίους Έλληνες για να δείξουμε στους σημερινούς γιατί ήταν τόσο σημαντικός ο Όλυμπος».
Στην ερώτηση τι σημαίνει για την Αθηνά Κρικέλη ο Όλυμπος, απάντησε εντελώς συναισθηματικά: «Μου άλλαξε τη ζωή… Θεωρώ ότι κάθε φορά που ανεβαίνω στον Όλυμπο, ζητάω ταπεινά χάρη να με αφήσει να το κάνω, αφού νιώθω ότι παρεμβαίνω μέσα σε έναν πολύ μοναδικό χώρο της Ελλάδας. Νιώθω ότι μπαίνω στα σπλάχνα του. Ο Όλυμπος αφήνει πολύ έντονα αποτυπώματα σε κάθε άνθρωπο που θα αποφασίσει να τον πλησιάσει, είτε είναι μικρός είτε μεγάλος, ξένος, γραμματιζούμενος ή αγγράμματος. Κάτι που γράφτηκε στο σενάριο κι ακούστηκε στο ντοκιμαντέρ από τη φωνή του Ντέιβιντ Ουάσιγκτον ήταν πως ο Όλυμπος δεν είναι προορισμός ταξιδιού, αλλά είναι προορισμός ύπαρξης».
Το ντοκιμαντέρ «Όρος Όλυμπος, η δημιουργία» είναι στην αγγλική γλώσσα, όμως για τις ανάγκες της προβολής στην Ελλάδα τοποθετήθηκαν κι ελληνικοί υπότιτλοι. Η Αθηνά Κρικέλη μάς εξηγεί πώς ξεκινάει πλέον το μεγάλο του ταξίδι στο εξωτερικό με προορισμό τις υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ! «Ολο το καλοκαίρι θα το δείξουμε στην Ελλάδα, όπου υπάρχει ενδιαφέρον. Δεν μπορούμε, όμως, να το δώσουμε ούτε σε κανάλια ούτε στο διαδίκτυο γιατί έχει ήδη ξεκινήσει το δρόμο του για τα φεστιβάλ. Τα φεστιβάλ γενικότερα δεν είναι αυστηρά, όμως το φεστιβάλ των βραβείων όσκαρ είναι. Από τη στιγμή που έγινε η Παγκόσμιο Πρεμιέρα στο Δίον, θα πρέπει να πάει στην Αμερική και να παίξει μια εβδομάδα στη Ν. Υόρκη, παράλληλα μια εβδομάδα στο Λος Άντζελες, να γίνει μια δημοσίευση για την προβολή στους Times της Ν. Υόρκης και του Λος Άντζελες κι έτσι θα κλείσει ο φάκελος της υποψηφιότητάς μας.
»Στην Ελλάδα θα βρίσκομαι μέχρι τις 5 Οκτωβρίου, αφού έχουμε ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα του 3ου ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Macedonia: The gate to Mount Olumpus» («Μακεδονία, η πύλη για το όρος Όλυμπος»). Κάποια στιγμή πρέπει να αξιοποιήσουμε τα ονόματά μας…».
Ο Όλυμπος έλαμψε μέσα από αναφορές που ξεκίνησαν 250 εκατομμύρια χρόνια πριν, με τη βοήθεια της Γεωλόγου Άννας Ράσσιου, σε σενάριο και συν-σκηνοθεσία (μαζί με τον Δημήτρη Ζησόπουλο) της Αθηνάς Κρικέλη. Κι όλα αυτά «ντύθηκαν» πανέμορφα και με μία ιδιαίτερη αρμονία με τη μουσική του Γιώργου Χαντζή και των 30 μουσικών του. Ενα μοναδικό θέαμα, που συνδυάζει τη γνώση (με την αναδρομή τόσα πολλά εκατομμύρια χρόνια πίσω), με τη δύναμη της έρευνας, της εικόνας και της «ανάσας» ενός τόσο σημαντικού βουνού.
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΡΙΑ ΓΙΑ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ «ΠΑΡΑΣΗΜΑ» 18 ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΝ!
Η Αθηνά Κρικέλη μιλάει στο humanstories.gr κι εκμυστηρεύεται την αιτία που οδήγησε στην απόφαση για την παραγωγή των 12 ντοκιμαντέρ αφιερωμένα στον Όλυμπο… Ομως καλό είναι να μάθουμε και τη δικιά της προσωπική ιστορία, πριν μπούμε στα άδυτα ενός τόσο μοναδικού βουνού: «Εχω ταξιδέψει σε όλο τον πλανήτη εκτός από τη Ν. Ζηλανδία και την Αυστραλία. Ζω τα τελευταία 25 χρόνια στη Ν. Υόρκη κι έχω καλύψει για μεγάλα ΜΜΕ πολέμους από το 1987 μέχρι το 2014. Εχω κερδίσει πολλά «τατουάζ» από τα ταξίδια μου και 18 εγχειρήσεις να μου θυμίζουν όλο αυτό το ευχάριστο ταξίδι. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ. Κάθε φορά γυρνούσα σπίτι μου πιο ταπεινή, πιο ήσυχη μέσα μου, λιγότερο φλύαρη και μπορούσα να καταλάβω πιο εύκολα ακόμη και τους πιο ντροπαλούς ανθρώπους. Αυτούς τους ανθρώπους, που μπορεί να είναι κι οι πιο σοφοί γύρω σου. Μπορεί να ακούγονται περίεργα σε ορισμένους οι 18 εγχειρήσεις κι η κάλυψη τόσων πολλών πολέμων ανά τον κόσμο, όμως ό, τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό κι αυτό το βιώνω εγώ. Δε μιλάω θεωρητικά. Αν ξυπνήσεις ένα πρωινό κι όλα είναι μαύρα ή blue που λένε οι Αμερικανοί και γράψεις στη μια κόλλα χαρτί αυτά που σε ενοχλούν και στην άλλη να βάλεις τα καλά σου στοιχεία, αυτά για τα οποία είσαι ευτυχής, περήφανος, τότε η 2η λίστα θα είναι πενταπλάσια. Και το πρώτο και βασικό στοιχείο που υπερτερεί έναντι όλων είναι ότι είσαι ζωντανός!».
ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ: «ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΟΣ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΙΚΟ ΒΟΥΝΟ;» ΚΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ…
Πώς, όμως από το πρώτο ντοκιμαντέρ, ήρθε το δεύτερο και πάρθηκε η απόφαση για την παραγωγή 12 ντοκιμαντέρ όσοι κι οι Θεοί του Ολύμπου; Η Αθηνά Κρικέλη μάς εξηγεί: «Στον Όλυμπο ανέβηκα πριν τρία χρόνια, έτσι το γνώρισα… Ξεκινήσαμε από την πλευρά της Θεσσαλίας, από την Ελλασσόνα και τότε κάναμε το πρώτο ντοκιμαντέρ (που είναι προτεινόμενο για το 1ο βραβείο τον προσεχή Οκτώβριο, στο Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης) το «Ελασσόνα, το μυστικό μονοπάτι στο βουνό Όλυμπος» (διαβάστε αναλυτικά τα βραβεία που πήρε). Αυτό παίχτηκε στην Αμερική κι εκεί γεννήθηκε η ανάγκη για τη δημιουργία άλλων 11 ντοκιμαντέρ! Το αποφασίσαμε μετά από έναν τεράστιο θυμό πιου βιώσαμε, όταν μας κάλεσαν σε Πανεπιστήμια της Ν. Υόρκης για να το προβάλουμε στους φοιτητές των θετικών σπουδών. Οταν άνοιξαν τα φώτα κι ήμασταν έτοιμοι για να δεχθούμε ερωτήσεις από τα παιδιά, σηκωνόταν πάνω οι φοιτητές με έκδηλη την έκπληξη στο πρόσωπό τους κι έλεγαν: «Ακόμα υπάρχει ο Όλυμπος; Δεν είναι μυθικό βουνό; Δεν είναι σαν την χαμένη Ατλαντίδα;». Στην αρχή τα βάλαμε με τους Αμερικανούς, αφού ήταν το πιο εύκολο για εμάς… Ομως όταν πήγαμε στο 2ο, 3ο, 4ο και 5ο Πανεπιστήμιο κι αυτή αντίδραση, η συμπεριφορά συνεχιζόταν, τότε είπαμε κάτι γίνεται εδώ…
»Στην εποχή του Ίντερνετ, στην εποχή που μπορείς να βρεις τα πάντα στο διαδίκτυο, δεν μπορεί να σκεφθεί το μυαλό μου ότι τα δύο πιο αναγνωρίσιμα ονόματα στον πλανήτη, ο Αλέξανδρος κι ο Όλυμπος, για τον υπόλοιπο κόσμο εκτός Ελλάδας δεν υπάρχουν όπως διαπιστώσαμε για το ελληνικό βουνό μας. Και να σας δώσω ένα παράδειγμα με τη μεγαλύτερη πλατφόρμα καιρού στον κόσμο… Οταν μπεις και ψάξεις για το βουνό Όλυμπος, βγάζει τρεις Ολύμπους, έναν στο Οχάιο των ΗΠΑ, το δεύτερο στον Όλυμπο στη Ν. Ζηλανδία και τον τρίτο στην Κύπρο. Δεν υπάρχει ο Όλυμπος της Ελλάδας γιατί όταν ψάξαμε, δεν βρήκαμε τίποτα στα αγγλικά.
»Εγώ ζω στις ΗΠΑ 25 χρόνια και βιώνω όλο αυτή τη διαδικασία ότι ο ΕΟΤ χρηματοδοτεί τα ΜΜΕ για να προωθήσει τις ομορφιές και τα αξιοθέατα της Ελλάδας, άσχετα που ως ELLOPIA δεν πήραμε ποτέ χρηματοδότηση από τον ΕΟΤ. Ομως κανένας οργανισμός δεν έκανε κάτι για να προωθηθεί ο Όλυμπος, μεταξύ κι άλλων σημειών της πατρίδας μας, στο εξωτερικό. Ετσι είπαμε ότι έχουμε τη δυνατότητα, ξέρουμε πώς γίνεται, διαθέτουμε το πείσμα και την τρέλα κι εκπληκτικούς συνεργάτες στην Ελλάδα και θα το κάνουμε… Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα με τα capital controls το καλοκαίρι του 2015. Πηγαίναμε όλοι οι συνεργάτες στο βουνό και νωρίτερα καθόμασταν στις ουρές των ΑΤΜ για να βγάλουμε χρήματα για τις βενζίνες και τις υποχρεώσεις μας. Ετσι έγινε αυτό το ντοκιμαντέρ. Ανεβήκαμε 14 φορές πέρυσι το καλοκαίρι στον Όλυμπο, η παραγωγή γινόταν τον χειμώνα στη Ν. Υόρκη και το σενάριο γράφτηκε σε 4 μήνες από εμένα, με τον Γιώργο Χατζή να γράφει με την ορχήστρα του την εκπληκτική μουσική», επισήμανε.
ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ, ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕ ΘΕΤΙΚΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΙΔΑΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΗΣ
Η περιγραφή, όμως, της σεναριογράφου για όλα όσα συνέβησαν στο Δίον, μάς οδηγεί στα άδυτα του εξαιρετικού της ντοκιμαντέρ: «Εχουν δει τα ματάκια μου χιλιάδες ντοκιμαντέρ, αφού συνεργάζομαι για πολλά χρόνια με το National Geographic κι είμαι η μοναδική Ελληνίδα που ψηφίζω από το 1994 στο New York Festivals και στη διαδικασία των προκαταρκτικών στα βραβεία Όσκαρ. Έτσι γνωρίζω τι θέλει να δει ο Αμερικανός κι ο μη Έλληνας. Ξέρω τη νοοτροπία του έξω. Οταν, όμως, τόσος κόσμος, πάνω από 1.600 άτομα, γέροι, νέοι, παιδιά, οικογένειες είπαν όλοι το ίδιο πράγμα… ότι στο τέλος περίμεναν την επόμενη σκηνή σαν να ήταν ταινία, καταλαβαίνετε πόσο μάς συγκίνησαν και μας χαροποίησαν αυτά τα σχόλια. Αυτά αποτελούν για εμάς το μεγαλύτερο βραβείο.
»Αν δείτε τι είδους πληροφόρηση περνάει από αυτό το ντοκιμαντέρ, θα πείτε δε γίνεται αυτό… Αν το δίναμε αυτό το ντοκιμαντέρ σε μορφή βιβλίου, θα έφευγε τρέχοντας κάποιος, λέγοντας «είσαι τρελή που θα κάτσω εγώ να διαβάσω και να μάθω όλα αυτά τα πράγματα». Ομως η δύναμη της εικόνας, του κειμένου κι η ασύλληπτη μουσική του Γιώργου Χατζή που το πήρε και το εξύψωσε, πήγαν σε άλλο επίπεδο αυτό το ντοκιμαντέρ. Οι θεατές έμειναν στο τέλος για 5 λεπτά όρθιοι και χειροκροτούσαν. Μας έλεγαν ότι παρακολούθησαν κάτι μεγαλειώδες. Ξαφνικά ο Όλυμπος που κοιτάνε καθημερινά, άλλαξε όψη κι είδαν μέσα από ένα ντοκιμαντέρ να ορθώνεται μπροστά τους κάτι μεγαλοπρεπές. Υπήρχε κόσμος που έκλαψε από τη συγκίνηση, αφού καταφέραμε να παντρέψουμε την επιστήμη με την ιστορία και τη μυθολογία. Εμείς πήγαμε πίσω 250 εκ. χρόνια, όταν ο Όλυμπος ήταν ακόμη παραλία στην Αφρική πριν γίνει η σύγκρουση των τεκτονικών πλακών, χάρη στην εξαιρετική έρευνα της Άννας Ράσσιου. Το ντοκιμαντέρ είχε να κάνει και με τη γεωλογική προσέγγιση και τις γεωλογικές πρωτιές που διαθέτει ο Όλυμπος. Ηταν σα να ζητούσαν οι επιστήμονες την επιβεβαίωση από τον Όμηρο και τον Ησίοδο, αυτό εισέπραξα ως σεναριογράφος. Πήγαμε χέρι, χέρι με τους Αρχαίους Έλληνες για να δείξουμε στους σημερινούς γιατί ήταν τόσο σημαντικός ο Όλυμπος».
Στην ερώτηση τι σημαίνει για την Αθηνά Κρικέλη ο Όλυμπος, απάντησε εντελώς συναισθηματικά: «Μου άλλαξε τη ζωή… Θεωρώ ότι κάθε φορά που ανεβαίνω στον Όλυμπο, ζητάω ταπεινά χάρη να με αφήσει να το κάνω, αφού νιώθω ότι παρεμβαίνω μέσα σε έναν πολύ μοναδικό χώρο της Ελλάδας. Νιώθω ότι μπαίνω στα σπλάχνα του. Ο Όλυμπος αφήνει πολύ έντονα αποτυπώματα σε κάθε άνθρωπο που θα αποφασίσει να τον πλησιάσει, είτε είναι μικρός είτε μεγάλος, ξένος, γραμματιζούμενος ή αγγράμματος. Κάτι που γράφτηκε στο σενάριο κι ακούστηκε στο ντοκιμαντέρ από τη φωνή του Ντέιβιντ Ουάσιγκτον ήταν πως ο Όλυμπος δεν είναι προορισμός ταξιδιού, αλλά είναι προορισμός ύπαρξης».
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΗ Ν. ΥΟΡΚΗ ΚΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ ΣΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ
Το ντοκιμαντέρ «Όρος Όλυμπος, η δημιουργία» είναι στην αγγλική γλώσσα, όμως για τις ανάγκες της προβολής στην Ελλάδα τοποθετήθηκαν κι ελληνικοί υπότιτλοι. Η Αθηνά Κρικέλη μάς εξηγεί πώς ξεκινάει πλέον το μεγάλο του ταξίδι στο εξωτερικό με προορισμό τις υποψηφιότητες των βραβείων Όσκαρ! «Ολο το καλοκαίρι θα το δείξουμε στην Ελλάδα, όπου υπάρχει ενδιαφέρον. Δεν μπορούμε, όμως, να το δώσουμε ούτε σε κανάλια ούτε στο διαδίκτυο γιατί έχει ήδη ξεκινήσει το δρόμο του για τα φεστιβάλ. Τα φεστιβάλ γενικότερα δεν είναι αυστηρά, όμως το φεστιβάλ των βραβείων όσκαρ είναι. Από τη στιγμή που έγινε η Παγκόσμιο Πρεμιέρα στο Δίον, θα πρέπει να πάει στην Αμερική και να παίξει μια εβδομάδα στη Ν. Υόρκη, παράλληλα μια εβδομάδα στο Λος Άντζελες, να γίνει μια δημοσίευση για την προβολή στους Times της Ν. Υόρκης και του Λος Άντζελες κι έτσι θα κλείσει ο φάκελος της υποψηφιότητάς μας.
»Στην Ελλάδα θα βρίσκομαι μέχρι τις 5 Οκτωβρίου, αφού έχουμε ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα του 3ου ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Macedonia: The gate to Mount Olumpus» («Μακεδονία, η πύλη για το όρος Όλυμπος»). Κάποια στιγμή πρέπει να αξιοποιήσουμε τα ονόματά μας…».