στον απόηχο των ΑΓΓΕΛΩΝ.
Γυάλιζες τα φτερά Σου
στα όρια του Μύθου
να μεγαλώσουν.
Σπούδαζες γεωμετρικές δομές
των Μαιάνδρων της ΥΠΑΡΞΗΣ,
Ανοιγες σύνορα του ΝΟΥ
στη χώρα του Επέκεινα.
Γυμναζόσουν στη φωτιά και το όνειρο.
Ερευνούσες ΑΡΡΗΤΑ ΡΗΜΑΤΑ.
Ιερό κέντρο η ΚΑΡΔΙΑ,
απροσπέλαστη,
προσδοκούσε τη Μέθεξη.
Βυθίστηκες στου Μύθου
τη σκοτεινή αγκαλιά.
Ξέθαψες τον ΈΡΩΤΑ.
Κάλπασες στον ίλιγγο των αστεριών.
Άστραψαν βέλη στο ΑΝΘΟΣ του Λωτού,
ξεχύθηκε πορφυρός ποταμός.
«Γαία Πυρί Μιχθήτω!»
Ο Μύθος ξέρασε φωτιά και λάβα.
Στο πύρινο δάκρυ των αστεριών
ξεπλένει ο ΙΚΑΡΟΣ
τα καμένα φτερά του.
Δέσμιος στον κόσμο των ΘΝΗΤΩΝ
παρατηρεί Κύκλους
να εναλλάσσονται.
Προσδοκεί να ΠΕΤΑΞΕΙ!
Ότι γεννιέται πεθαίνει!
διασκεδάζεται εις «Α
ΕΞ ΩΝ ΣΥΝΕΤΕΘΗ»,
Ξαναγεννιέται Αμόλυντο,
έως ότου η ΑΓΝΟΤΗΣ
αποκτήσει συνειδητή επίγνωση
του ΕΑΥΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Συνδετικός κρίκος
το ΙΕΡΟ ΦΥΛΑΚΤΟ της ΓΝΩΣΗΣ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Πηγή:Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
