Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Tύπου που ήταν αφιερωμένη σε πεσόντες
ισραηλινούς στρατιώτες ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ ανέφερε με
επιφυλακτικό τόνο ότι κάθε κοινωνική ομάδα που ανήκει σε κάποιο ρεύμα
προσπαθεί να επιβληθεί έναντι μιας άλλης, κάτι που θα οδηγήσει εν τέλει
στην καταστροφή.
Ενδεχομένως ο Pardo να κάνει έμμεση αναφορά στο ζήτημα της Παλαιστίνης
επί του οποίου δεν απέφυγε να τοποθετηθεί, προβλέποντας πως η λύση της
αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης είναι η πιο συμφέρουσα για το
Ισραήλ, αφού θα επιτευχθεί με αυτό τον τρόπο η ειρήνη στην ευρύτερη
περιοχή.
Όμως αυτή η δήλωση ενδεχομένως να εξυπηρετεί κι άλλους σκοπούς πέραν των
προφανών και το πραγματικό της νόημα να εστιάζει αλλού. Θα μπορούσε
δηλαδή να αποτελεί μία προειδοποίηση προς τον ισραηλινό λαό ότι η ηγεσία
του Ισραήλ, πολιτική και στρατιωτική, οφείλει να χειριστεί τα θέματα
της όπως αυτή νομίζει καλύτερα χωρίς καμία κριτική και αντιδράσεις, ή,
ακόμα χειρότερα, ο φόβος του εμφυλίου να αποτελεί κίνητρο για περαιτέρω
επιθετικές ενέργειες εναντίον της Παλαιστίνης.
Γνωρίζοντας το βαθύ αίσθημα εθνικής αλληλεγγύης που χαρακτηρίζει τον
ισραηλινό λαό και την ενότητα που επιδεικνύει στις κρίσιμες ιστορικές
του στιγμές ίσως αυτή η προειδοποίηση να λειτουργεί περισσότερο ενωτικά,
παρά προφητικά και διχαστικά. Αυτό που μένει να δούμε είναι το κατά
πόσο το Ισραήλ θα εντείνει τις πολεμικές του επιχειρήσεις στην ευρύτερη
περιοχή ή αν απλώς επιδιώξει με διπλωματικό τρόπο την επίτευξη ειρήνης
προς αποφυγή ενός εμφυλίου πολέμου, που θα ταράξει τις ήδη διαταραγμένες
γεωστρατηγικές ισορροπίες στη Μ. Ανατολή.
Πηγή:
