Οι Λοκροί ήταν αρχαίο ελληνικό φύλο, που κατοικούσε στην κεντρική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Λοκρίδα, η οποία στην αρχαιότητα χωριζόταν σε δύο περιοχές. Σύμφωνα με τον Στράβωνα, στα δυτικά κατοικούσαν οι ΕΣΠΕΡΙΟΙ Ή ΟΖΟΛΕΣ ΛΟΚΡΟΙ – - Στα ανατολικά ("Εώα Λοκρίς") οι Λοκροί κατοικούσαν στην περιοχή του σημερινού νομού Φθιώτιδας.
- Αυτοί με την σειρά τους χωρίζονταν σε Λοκρούς Οπούντιους (σ' αυτούς δηλαδή που είχαν μητρόπολη τον Οπούντα)
- και Λοκρούς Επικνημίδιους (που ονομάζονταν έτσι από το βουνό πλάι στο οποίο ζούσαν, την Κνημίδα, με κυριότερη πόλη το Θρόνιο), αλλά, γενικά, δεν συνήθιζαν να τους διαχωρίζουν καθώς ήταν ενωμένοι σε κοινό με πρωτεύουσα την πόλη Οπούς.
Επιφανής ήρωας των Λοκρών υπήρξε ο ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ, που έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο ως επικεφαλής των υπόλοιπων Λοκρών.
- Η πόλη ΝΑΡΥΞ Ή ΝΑΡΥΚΑ (Στράβ. 9.4.2 ? Διόδ. Ούτω. 14.82 , 16.38?) τα ερείπια της οποίας βρίσκονται στην περιοχή Ρεγγινίου ήταν η γενέτειρα του και η Σημαντικότερη Λοκρική πόλη.
- Ο ΑΙΑΣ Ο ΛΟΚΡΟΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΩΝ ΛΟΚΡΩΝ – ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΟΙΛΕΑ - ο ένας από τους δύο γνωστούς ήρωες με αυτό το όνομα (ο άλλος ήταν ο Αίας ο Τελαμώνιος από την Σαλαμίνα) που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο.
Διέπρεψε στον πόλεμο εναντίον των Τρώων και μετά την άλωση της Τροίας, Ο ΑΙΑΣ ατίμασε την ιέρεια Κασσάνδρα μέσα στον ναό της θεάς Αθηνάς. Κατά την επιστροφή στην Λοκρίδα, ξέσπασε καταιγίδα κοντά στην Εύβοια και ο Αίας σώθηκε πάνω σε έναν βράχο λέγοντας προς τους θεούς ότι θα επιβιώσει παρά την θέληση τους.
- Τότε ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ προσβεβλημένος από την αλαζονεία του, διέλυσε τον βράχο με την τρίαινα του και ο Αίας χάθηκε.
- Η θεά Αθηνά, εξαιτίας της ασέβειας του Αίαντα, προκάλεσε τα δεινά της φυλής των Λοκρών για χίλια χρόνια και τους υποχρέωσε να στέλνουν κάθε χρόνο παρθένες καλών οικογενειών στο ΙΛΙΟΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, για να υπηρετούν σαν δούλες στον ναό της.
Οι Λοκροί πολεμώντας με την φάλαγγα τους, άφηναν πάντα μια θέση κενή γιατί πίστευαν ότι ο ΑΙΑΣ πολεμούσε πάντα μαζί τους και μετά τον θάνατό του.
Η γιορτή των Λοκρών προς τιμήν του ήρωά τους ήταν τα "ΑΙΑΝΤΕΙΑ ", ενώ πολλά νομίσματά τους τον απεικόνιζαν σαν τον αγέρωχο και περήφανο πολεμιστή. Η πόλη ΝΑΡΥΚΑ εικάζεται ότι βρίσκονταν στην περιοχή της ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΑΣ ΡΕΓΓΙΝΙΟΥ όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν τα ερείπια αρχαίου θεάτρου, αλλά και ψηφιδωτό δάπεδο Βυζαντινού ναού, δείγμα ότι η περιοχή βρίσκονταν σε ανάπτυξη και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους..........
Ένα μικρό αφιέρωμα στο σημερινό ΡΕΓΓΙΝΙ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ.
Πηγή:
Grigoris Makrinitsas
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
