Ο Αλληλέγγυος παράγεται από τις λέξεις ἀλλήλων + ἔγγυος (δηλαδή "εγγυημένος"). Η λέξη π.χ. φερέγγυος (< αρχ. φέρω + ἐγγύη), που σημαίνει «φέρω εγγύηση», «έδωσα το χέρι μου και κρατάω τον λόγο μου», μάς βοηθά να κατανοήσουμε την έννοια «έγγυος» και «εγγύη»).
Η λέξη «αλλήλων» (αλληλοπαθής αντων. γεν. πληθ. άνευ ονομαστικής) σημαίνει: εις δήλωσιν αμοιβαίας ενεργείας ή καταστάσεως, μεταξύ δύο ή πλειόνων προσώπων ή πραγμάτων, ο είς τον άλλον ή ο είς προς τον άλλον ή ο είς με τον άλλον, ήτοι αμοιβαίως.
Αλλήλως = προς αλλήλους, αμοιβαίως
(Μέγα Λεξικόν όλης της Ελληνικής Γλώσσης – Δ. Δημητράκου, εκδόσεις Δομή)
Επίσης…
Αλλήλως - επίρ. (εκ του αλλήλων) = αμοιβαίως
(Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη)
Αλληλέγγυοι: οι δι’ αλλήλους υπόχρεοι, ενώπιον του νόμου, οι δι΄ αλλήλους υπόλογοι.
(Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη)
Αλληλέγγυος - Ετυμολογία: [<μτγν. ἀλληλέγγυος < ἀλλήλων + ἔγγυος "εγγυημένος"] (Το μεγαλύτερο λεξικό Συνωνύμων – Αντιθέτων)
Αλληλέγγυος = ο μετ’ άλλου, είτε εκουσίως, είτε εκ του νόμου, υπέχων κοινήν υποχρέωσιν ή ευθύνην.
(Επίτομον Ερμηνευτικόν Εγκυκλοπαιδικόν Γλωσσικόν Λεξικόν της Πάπυρος Λαρούς)
Η δε Αλληλεγγύη, κατά το λεξικό σημαίνει:
Αλληλεγγύη - Ετυμολογία: Η λέξη προέρχεται από το επίθετο “αλληλέγγυος” (αλληλο+εγγύη=ενέχυρο) και σημαίνει αυτόν που έχει, μαζί με κάποιον, κοινές υποχρεώσεις ή ευθύνες.
(Λεξικό Εννοιών, του Αργύρη Ματακιά - Εκδόσεις Πελεκάνος)
Αλληλεγγύη = η αμοιβαία ή υπέρ αλλήλων εγγύησις
(Μέγα Λεξικόν όλης της Ελληνικής Γλώσσης – Δ. Δημητράκου, εκδόσεις Δομή)
Επίσης...
Αλληλεγγύη = αλληλοβοήθεια, υλική ή ηθική, μεταξύ των μελών της κοινωνίας ή μιάς ομάδος αυτής. Η αμοιβαία εγγύησις υπέρ αλλήλων.
(Επίτομον Ερμηνευτικόν Εγκυκλοπαιδικόν Γλωσσικόν Λεξικόν της Πάπυρος Λαρούς)
Διαβάζοντας αυτά, γεννήθηκαν στο μυαλό μου πολλά ερωτηματικά και γι’ αυτό αποφάσισα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, γράφοντας αυτό το κείμενο.
Ερώτηση 1η: Γιατί “κάποιοι” βαπτίζουν τις πράξεις ανθρωπιστικής βοηθείας, φιλανθρωπίας, συμπαθείας, εθελοντισμού ή ελεημοσύνης, με την λέξη Αλληλεγγύη, που έχει άλλη έννοια και χροιά;
Ερώτηση 2η (συνεχεία της 1ης...): Υπάρχει κάποια σκοπιμότητα πίσω απ' αυτό ή είναι απλώς έλλειψη εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, που εκτείνεται σε όλον τον κοινωνικό ιστό;
Ερώτηση 3η: Άραγε, οι προσφυγο-μετανάστες (ή ό,τι άλλο) είναι ενήμεροι ότι με την βοήθεια Αλληλεγγύης που λαμβάνουν, είναι υποχρεωμένοι να ανταποδώσουν την ίδια, σε μιά δύσκολη στιγμή του Ελληνισμού; Τούς το έχει πει αυτό κάποιος; Και μ' αυτό, μού 'ρχεται στο μυαλό η κατακλείδα από το ανέκδοτο με τον τρελό, που νόμιζε ότι ήταν καλαμπόκι... “Γιατρέ μου, εγώ το ξέρω πως δεν είμαι καλαμπόκι, οι κότες όμως το ξέρουν;”
Ερώτηση 4η: Όλοι αυτοί οι Αλληλέγγυοι, που “σκίζονται” να βοηθήσουν τους προσφυγο-μετανάστες, έχουν σιγουρευτεί ότι οι πράξεις τους έχουν εγγύηση αμοιβαιότητος και γιατί δεν μάς το λένε, να το μάθουμε κι εμείς;
Αφήνω το πεδίο ελεύθερο για τις δικές σας απορίες και επισημαίνω, για ακόμη μία φορά την Δύναμη του Λόγου. Η Γλώσσα μας υπακούει σε Συμπαντικούς Νόμους και έχει μιά δική της δυναμική (Κώδιξ Έλληνος Λόγου – Σημαιοφόρου Θεολόγου). Η λάθος χρήση της, επιφέρει προβλήματα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, όπως και αντιθέτως με την σωστή χρήση γινόμαστε εύ-στροφοι, έξ-υπνοι και θεραπευόμαστε...
Ουσιαστικώς, πάντα πρέπει να προσέχουμε τί λέμε, αλλά και τί μάς λένε, καθώς η λανθασμένη χρήση του Λόγου μπορεί να έχει άσχημες συνέπειες στην ζωή μας και επ' αυτού, θα σας δώσω μερικά παραδείγματα:
Εδώ και κάποια χρόνια οι πολιτικές εξουσίες και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κάνουν μελέτες, συμβούλια και προσπάθειες, “για να γίνει το χρέος βιώσιμο”...
Ας δούμε στο Λεξικό, λοιπόν, τί μας πετούν κατάμουτρα, τόσα χρόνια, με τις προσπάθειές τους να γίνει το χρέος βιώσιμο:
Βιώσιμος (βιόω) = ο δυνάμενος ή έχων ελπίδα να ζήση, ο άξιος να ζήση.
(Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη)
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις, για όλα τα νέα μέτρα που λαμβάνονται για την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους και απ' ό,τι φαίνεται, οι προσπάθειες αυτές αποδίδουν τα μέγιστα! Το Ελληνικό χρέος, όχι μόνο είναι βιώσιμο, αλλά μεγαλώνει και επεκτείνεται σε ύψος και βάθος χρόνου!
Είμαι θυμωμένη με τους πτυχιούχους φιλολόγους, που δεν βρέθηκε ούτε ένας για να διαμαρτυρηθεί γι' αυτά που ακούμε. Θα μου πείτε, βέβαια, πως με την φράση “να γίνει το χρέος βιώσιμο” εννοούν να γίνει βιώσιμο για εμάς. Όμως ούτε το λένε έτσι, ούτε το κάνουν.
Θυμάμαι το τέλος ενός παιδικού παραμυθιού, που ο φιλάργυρος πρωταγωνιστής είχε την διαβεβαίωση, πως αν κάνει μιά ευχή την ώρα που πέφτει ένα αστέρι, θα αποκτήσει ό,τι ζητήσει. Έτσι, την ώρα που έπεφτε τ' αστέρι, αυτός είπε “Θέλω χίλια χρυσά...” νομίσματα ήθελε να πει, αλλά δεν πρόλαβε. Το αστέρι είχε πέσει και αυτός απέκτησε χείλια χρυσά...!
Ας συνεχίσουμε με την δύναμη του Λόγου.
Πριν μερικά χρόνια γνωστός πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας, στην προεκλογική του εκστρατεία, ανέφερε (και μάλιστα αρκετές φορές...) ότι όταν πάρει την εξουσία θα αποκαταστήσει όλες τις αδικίες.
Τό 'πε και τό 'κανε! Παρόμοια φράση ξεστόμισε και γνωστός μεγαλοδημοσιογράφος...
Ας δούμε τι λέει το λεξικό:
Αποκατάστασις (αποκαθίστημι) = πλήρης επανόρθωσις
(Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη)
Επίσης...
Αποκατάστασις = το επαναφέρειν τινά ή τι είς την προτέραν αυτού κατάστασιν.
(Μέγα Λεξικόν όλης της Ελληνικής Γλώσσης – Δ. Δημητράκου, εκδόσεις Δομή)
Αποκαθιστάνω (αποκαθίστημι) = μελ. Αποκαταστήσω – επανιδρύω, επανορθώ, αποκαθιστώ.
(Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωαν. Σταματάκου, εκδόσεις Δεδεμάδη)
Για να μην παιδεύετε το κεφαλάκι σας, η σωστή έκφραση είναι “Θα αποκαταστήσω το δίκαιον” και όχι την αδικία... Αποκαθιστούμε την λειτουργία ένος μηχανήματος και όχι την βλάβη. Αποκαθιστούμε την κόρη μας, όταν την παντρεύουμε και αποκαθιστούμε την υγεία μας και όχι την αρρώστια.
Ας πούμε, λοιπόν, καλοπροαίρετα, πως ο πολιτικός αυτός έκανε λάθος. Από τόσους ανθρώπους γύρω του, δεν τον διόρθωσε κανείς; Οι δημοσιογράφοι που τον άκουσαν; Ο κόσμος των Γραμμάτων;
Είμαι θυμωμένη, γιατί μας πετούν κατάμουτρα, όλα όσα σκοπεύουν να μας κάνουν και εμείς χειροκροτούμε και τους ψηφίζουμε κιόλας!
Δύο μεγάλες δυνάμεις μπορούν να αλλάξουν έναν ανθρωπο ή μιά κοινωνία.
Η δύναμη του Λόγου και η συνήθεια στα πλαίσια της ανάγκης. Στην συνήθεια ενυπάρχει το ήθος. Συνήθειες που μπορούν να αλλάξουν την δομή της σκέψεως ενός ανθρώπου ή την δομή της κοινωνίας, μπορούν να προέλθουν από την μόδα, αυτό που είναι “in”...
Έτσι μας είπαν πως είναι “in” οι χαλκάδες στην μυτη και στ' αφτιά και τρέξαμε να τους περάσουμε, οικειοθελώς. Δεν μας είπαν όμως, πως αυτό το έκαναν κάποτε στα ζώα και στους φυλακισμένους, όπως δεν μας είπαν πως έκαναν τατουάζ στους “στιγματισμένους” της κοινωνίας, καθώς και στα ζώα για να τα ξεχωρίζουν οι ιδιοκτήτες τους.
Μας έμαθαν πως τα σκισμένα ρούχα είναι της μόδας και τρέξαμε να τα χρυσοπληρώσουμε, νοιώθοντας υπερήφανοι που κυκλοφορούμε με πανάκριβα κουρέλια...
Μας προετοίμασαν τέλεια, μέσω της μόδας, για να ζούμε σαν ρακένδυτα σημαδεμένα ζώα, τέλειοι δούλοι του συστήματος. Για ξανασκεφτείτε το, έχει ή δεν έχει δύναμη η συνήθεια;
Όσο για την δύναμη του Λόγου, ας θυμηθούμε τα γνωστά μας greeklish ή τις συντμημένες λέξεις στα SMS της νεολαίας μας (π.χ. Τ κνς = Τί κάνεις;). Αυτό που έχασαν αυτά τα παιδιά ήταν ο πνευματικός φωτισμός, γιατί τα φωνήεντα είναι τα φώτα του νοός. (Κώδιξ Έλληνος Λόγου – Σημαιοφόρου Θεολόγου). Δεν είναι άξιον απορίας, που τα παιδιά μας περπατούν στους δρόμους σαν ζόμπι.
“Οι γυναίκες” ήταν κάποτε “Αι γυναίκες”, με ένα άρθρο που εξέφραζε τις αιώνιες δυνάμεις συνεχούς τροφοδοσίας (Κώδιξ Έλληνος Λόγου – Σημαιοφόρου Θεολόγου). Όμως “κάποιοι” αποφάσισαν “αι γυναίκες” να πάρουν το αρσενικό άρθρο πληθυντικού. Έτσι έγιναν “οι γυναίκες” που, μαζί με το άρθρο, πήραν τις θέσεις των ανδρών στην κοινωνία και την εργασία... Μειώθηκαν και οι γεννήσεις, καθώς χάθηκε η αιώνια τροφοδοσία και αν δεν κάνουμε κάτι, σύντομα θα μας επιβάλλουν να τις γράφουμε “ι γινέκες”! Στείρο το όνομα και από άντρες πάπαλα...!
Και μέσα σ' αυτή την παράνοια, χρησιμοποιώ την δύναμη του Λόγου για να κρατηθώ, λέγοντας στον εαυτό μου “Με λένε Φωτεινή και είμαι καλά...”
Από την Φωτεινή Τυράσκη*
▪ Πτυχιούχο Τ.Ε.Ι. Αθηνών, της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, του Τμήματος Γραφιστικής, με ειδικότητα στο Κινούμενο Σχέδιο, τη Γραφιστική Κινηματογράφου και τα Ειδικά Εφέ
▪ Μαθήτρια του Κώδικος της Ελληνικής Γλώσσης – Σχολείον του Έλληνος Λόγου του Σημαιοφόρου Θεολόγου
Πηγή:
Για την ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΥΡΑΣΚΗ*
