Το πρόγραμμα δίνει στις ΗΠΑ την δυνατότητα να δίνει εντολή αντεπίθεσης μόνο του χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση και να δίνει εντολές βομβαρδισμού “εχθρικών θέσεων”.
«Θα μπορούσε κάποιος να βρίσκεται στην Κίνα και να κάνει την επίθεσή του να φανεί ότι ξεκινά από τη Ρωσία. Και τότε εμείς θα καταλήγαμε να βομβαρδίσουμε κάποιο ρωσικό νοσοκομείο από το οποίο αυτός που κάνει την επίθεση θα έκανε να φανεί ότι προέρχεται. Τι γίνεται τότε;» αναρωτιέται.
Πρακτικά δίνει μια εικόνα ανάλογη του σεναρίου των ταινιών “Terminator”, όπου ο πλανήτης καταστρέφεται όταν τα κομπιούτερ, οι “μηχανές” έχουν αναλάβει τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων…
Με το πρόγραμμα που θα εγκαθιστούσε η ομάδα η NSA θα είχε πρόσβαση στη διαδικτυακή «κίνηση» όλης της χώρας και θα μπορούσαν να ελέγξουν τις διαδυκτιακές επιοινωνίες και τα e-mails όλης της χώρας.
Αλλά κάτι πήγε λάθος και τελικά με την παρέμβασή τους οι χάκερς έριξαν ολόκληρο το ίντερνετ στη Συρία μολονότι οι Σύροι δεν κατάλαβαν ποτέ ότι πίσω από την κίνηση αυτή ήταν η αμερικανική κυβέρνηση.
Σε ότι αφορά την παρακολούθηση των Αμερικανών πολιτών, αυτή έγινε εφικτή μέσω ενός μυστικού προγράμματος που επιτρέπει να περνάνε από ένα τεράστιο κτίριο γνωστού ως Mission Data Repository όλες οι επικοινωνίες των Αμερικανώνκαι να αποθηκεύονται ένα τετράκις εκατομμύριο Gb (gidabyte) δεδομένων!
Κατι που παραδέχθηκε και ο διευθυντής της NSA Τζέιμς Κλάπερ στην ένορκη κατάθεσή του ενώπιον της Γερουσίας.
Ο άλλοτε συνεργάτης της NSA δηλώνει επίσης στην συνέντευξη ότι «με ενδιαφέρει περισσότερο για τη χώρα μου παρά για το τι θα γίνει με μένα».
Ο Σνόουντεν ζει στην Μόσχα προστατευμένος και πάντα έχει το ρολόϊ του σε ώρα Νέας Υόρκη ώστε να επικοινωνεί καλύτερα με τους υποστηρικτές τους.
Μιλώντας, μάλιστα, για την παιδική του ηλικία – αν και δεν θέλησε να μπει σε λεπτομέρειες – αποκαλύπτει ότι ένα από τα καλύτερα αναγνώσματά του ήταν η ελληνική μυθολογία.
Όπως λέει, δε, χαρακτηριστικά, «πιστεύω ότι τότε ήταν που ξεκίνησα να σκέφτομαι πάνω στο πώς αναγνωρίζουμε τα προβλήματα ενώ κατέληξα ότι η αξία ενός ανθρώπου προκύπτει από το πώς αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα».
Θέλοντας να δείξει την αγαθότητα των προθέσεων του ο Σνόουντεν εξομολογείται ότι λειτούργησε με τέτοιο τρόπο ώστε η κυβέρνηση να έχει μια ιδέα του τι ακριβώς έκλεψε.
Όπως λέει άφησε ψηφιακά «ψίχουλα» ώστε αυτοί που θα αναλάμβαναν την έρευνα να μπορούσαν εύκολα να καταλάβουν ποια έγγραφα έχει αντιγράψει και ποια έγγραφα έχει απλά «ακουμπήσει» ώστε να γίνει κατανοητό ότι πρόθεσή του δεν ήταν να γίνει κατάσκοπος για λογαριασμό μιας τρίτης χώρας αλλά να προχωρήσει σε αποκαλύψεις.
Παράλληλα με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση θα είχε τον απαραίτητο χρόνο να «καλύψει τα νώτα της» αλλάζοντας κωδικούς και αναθεωρόντας τα επιχειρησιακά της πλάνα.
Τελικά όμως πιστεύει ότι το μόνο που έκαναν όσοι ασχολήθηκαν με την υπόθεσή του ήταν να καταλήξουν στον αριθμό των εγγράφων που ακούμπησε – 1,7 εκατομμύρια έγγραφα. «Πίστευα ότι απλά θα τους δυσκόλευε. Δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο απόλυτα ανίκανοι».
Επιχειρώντας να ερμηνεύσει τις αντιδράσεις της αμερικανικής κυβέρνησης ο Σνόουντεν εκτιμά ότι η αποτυχία της έρευνάς τους – το οτι δεν ξέρουν τι ακριβώς εκλάπη και συνεχώς μιλάνε για αυτά τα 1,7 εκατ. έγγραφα – υποννοεί ότι πιστεύουν πως μέσα στα υποκλαπέντα στοιχεία είναι κάτι που τους φοβίζει.
Ο Σνόουντεν ωστόσο δεν ήταν πάντα σίγουρος αν αυτό που έκανε θα είχε τον επιδιωκόμενο αντίκτυπο. Θυμάται να σκέφτεται στην πρώτη πτήση του προς το Χονγκ Κονγκ με τα καυτά έγγραφα στα χέρια του ότι «ήταν πολύ πιθανό η κοινωνία ομαδικά να αδιαφωρήσει και να συνεχίσει την πορεία της».
Η πραγματικότητα βέβαια τον διέψευσε καθώς οι παρακολουθήσεις της NSA έγιναν για ένα μεγάλο διάστημα ένα από τα πρώτα θέματα στην παγκόσμια ατζέντα.
Οι πρώτες ανησυχίες για τις πρακτικές των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ δημιουργήθηκαν στον Σνόουντεν την περίοδο της κυβέρνησης Μπους όταν «βασανίζαμε ανθρώπους και είχαμε παρακολουθήσεις χωρίς εντάλματα».
Αλλά τότε άλλαξε γνώμη ενόψει της εκλογής Ομπάμα. «Έλεγε ότι δεν επρόκειτο να θυσιάσει τα δικαιώματά μας. Ότι δεν θα αλλάξουμε αυτό που είμαστε απλά για να συλλάβουμε ένα μικρό ποσοστό τρομοκρατών».
Αλλά ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος τον απογοήτευσε: «Τράβηξαν τον εντελώς αντίθετο δρόμο. Τι σημαίνει για τη δημοκρατία και για μια κοινωνία όταν οι άνθρωποι που εκλέγεις στη βάση των δεσμεύσεων τους μπορούν να εξαγοράσουν τη θέληση των ψηφοφόρων;» αναρωτιέται.
Το επόμενο χτύπημα ήρθε τον Μάρτιο του 2012 όταν ο Σνόουντεν ανακάλυψε ότι η NSA διοχέτευε χωρίς επεξεργασία επικοινωνίες και δεδομένα στην Ισραηλινή αντικατασκοπεία.
Αυτά αφορούσαν κυρίως τα email και τα τηλεφωνήματα εκατομμυρίων αμερικανών αραβικής και παλαιστινιακής καταγωγής οι συγγενείς των οποίων στην Παλαιστίνη θα μπορούσαν να γίνουν στόχοι μόνο βάση των επικοινωνιών τους.
«Ένας θάνατος είναι τραγωδία, ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι στατιστική»αναφέρει χαρακτηριστικά χρησιμοποιώντας τη φράση του Στάλιν. «Ακριβώς όπως έγινε πρώτη είδηση η κατασκοπεία σε βάρος της Μέρκελ και όχι η κατασκοπεία 80 εκατομμυρίων Γερμανών».
Γι’ αυτό και πιστεύει ότι η λύση όλου του προβλήματος βρίσκεται στην τεχνολογία και όχι στους πολιτικούς.
«Η απάντηση είναι απλά η κωδικοποίηση. Με το να κάνουμε την κωδικοποίηση όλων των επικοινωνιών μια διεθνή σταθερά θα μπορούσαμε να τελειώσουμε μια και καλή με την μαζική παρακολούθηση από όπου κι αν προέρχεται».
Πηγή:
grothia.gr
