Άρης,
206 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη ή 200 φορές η απόσταση Γης
Σελήνης, πέντε μήνες ταξίδι με τους συμβατικούς πυραύλους.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά αντικείμενα στον Άρη, που φαίνονται σαν γλυπτά κατασκευασμένα από ανθρώπινα όντα.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015 η NASA ανακοινώνει την ύπαρξη νερού στον Άρη.
Εάν λοιπόν υπάρχει τρεχούμενο υπόγειο νερό στον Άρη, και δεδομένου ότι όλες οι χημικές δομές των ουσιών στον Άρη που είναι απαραίτητες για τη ζωή, είναι ίδιες όπως στη Γη, τότε είναι απίθανο να μην υπάρχει ή να μην υπήρχε ζωή στον κόκκινο πλανήτη.
Η αίσθηση που υπάρχει σε ορισμένους επιστήμονες που ασχολήθηκαν σχολαστικά με την ύπαρξη ή μη ζωής στο Άρη είναι ότι οι συνθήκες είναι πιο ιδανικές ακόμη και από την Γη.
Ο Steve Benner καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ,δήλωσε πρόσφατα ότι ορισμένα στοιχεία που είναι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη ζωής όπως το βόριο και το μολυβδαίνιο,δεν υπάρχουν άμεσα στην γη και εμφανίζονται στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη, και δε σταματά εδώ, αλλά υποστηρίζει ότι η ζωή στην Γη, προήλθε από τον Άρη μέσω μετεωριτών.
Πως όμως θα ήταν οι άνθρωποι που ζούσαν στον Άρη;
Με βάσει τις μελέτες που έχει κάνει η NASA στους αστροναύτες στον διαστημικό σταθμό έχουν καταλήξει στις φυσιολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να εμφανιστούν στις επόμενες γενιές εάν είχαν γεννηθεί στον Άρη.
Επειδή το ανθρώπινο σώμα έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα,π.χ οι αστροναύτες που όταν μένουν στο διάστημα αρκετό καιρό ψηλώνουν 5-8 εκατοστά περίπου έτσι και ένας άνθρωπος που έχει γεννηθεί στον Άρη θα έχει αλλαγμένη τη δομή του σώματος του και θα είναι ψηλός και αδύνατος,με μεγαλύτερο κεφάλι και πιο μακριά άκρα λόγω της βαρύτητας που είναι πιο μικρή από αυτή της Γης.
Ακόμη θα έχει ελαφρώς μεγαλύτερα μάτια τα οποία θα ήταν εξοπλισμένα καλύτερα στο να βλέπουν στο σκοτάδι, γιατί θα έχουν απλά λιγότερο ηλιακό φως από αυτό που έχουν στη Γη, καθώς επίσης και πιο χλωμοί.
Αν λοιπόν υπήρχε ζωή στον Άρη τι συνέβει λοιπόν στους Αρειανούς;
Ενδείξεις ίσως μπορεί να βρεθούν μετά από εξέταση, από αυτούς που λένε, ότι υπάρχει αναμφισβήτητη απόδειξη όπλων μαζικής καταστροφής.
Μια κολοσσιαία βαθιά πληγή στο φλοιό του Άρη, η οποία επεκτείνετε για 4000 χιλιόμετρα που ονομάζεται valles Marineris με τρομακτικό βάθος, πάνω από 6000 μέτρα, τέσσερις φορές το βάθος του Grand kanyon και με μήκος ίσο με την απόσταση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Νέα Υόρκη μέχρι την Καλιφόρνια.
Το valles Marineris είναι από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στον Άρη και πήρε το όνομα του σε μία από τις αποστολές του Mariner τη δεκαετία του ΄70.
Κάποια γεωλογικά χαρακτηριστικά είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση ώστε να κατανοήσουμε τι πραγματικά σχημάτισε αυτήν την τεράστια κοιλότητα.
Είναι πραγματικά τεράστια, και το ερώτημα είναι γιατί υπάρχουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε τόσο μεγάλη κλίμακα.
Ενώ γνωρίζουμε ότι το Grand kanyon δημιουργήθηκε από τον ποταμό Κολοράντο το valles Marineris,δεν δημιουργήθηκε από ποταμό, γιατί δεν υπάρχει διάβρωση νερού.
Η υπάρχουσα επιστημονική άποψη είναι ότι δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα σε συνδυασμό με μετακινήσεις πλακών στον φλοιό.
Ωστόσο ο μηχανικός Ralph Juerqens σε άρθρο του το 1974 με τίτλο "Από τη Σελήνη στον Άρη",υποστήριξε ότι τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του valles Marineris,δεν δείχνουν να σκίζονται και να αναποδογυρίζονται, όπως γίνεται στις ηφαιστειακές ωθήσεις, αλλά απ΄ότι φαίνεται αποκόπηκαν από έξω.
Τα χαρακτηριστικά αυτά μοιάζουν με υπολειμματικά σημάδια από μία τεράστια ηλεκτρική εκκένωση δηλαδή από έναν πανίσχυρο κοσμικό κεραυνό που απέσυρε έξω όλο το τοπίο, καθώς προωθείτο σε όλη την επιφάνεια εκτινάσσοντας υλικά προς το διάστημα.
Η Nasa απέρριψε αυτήν την θεωρία, η οποία όμως κέρδιζε έδαφος στους ηλεκτρολόγους μηχανικούς που απέδειξαν πειραματικά ότι με την χρήση δύο ηλεκτροδίων πάνω από μία αμμώδη επιφάνεια, μπόρεσαν να αποδείξουν σε μικρή κλίμακα πως το valles Marineris έχει δημιουργηθεί απ΄έξω.
Θα μπορούσε λοιπόν ένα όπλο μαζικής καταστροφής να είχε χρησιμοποιηθεί στον Άρη;
Οι επιστήμονες είναι θετικοί σε μία τέτοια άποψη και υποστηρίζουν ότι υπάρχει απόδειξη άλλων όπλων μαζικής καταστροφής που πυροδοτήθηκαν στο κόκκινο πλανήτη.
Η εφημερίδα κοσμολογία σε άρθρο της το 2014, ο φυσικός dr. John Brandebourg,παρουσίασε ευρήματα που δείχνουν ότι κάποιος ή κάτι αφάνισε τη ζωή στον Άρη με τεράστιες πυρηνικές εκρήξεις ,και στήριξε την θεωρία του αυτή στην ύπαρξη τεραστίων ποσοτήτων xenon 129, το οποίο παράγεται από βίαιες πυρηνικές αντιδράσεις.
Ακόμη και η θεωρία περί φυσικού αντιδραστήρα ο οποίος έγινε ασταθής,απορρίπτεται από τους επιστήμονες καθώς το φάσμα του xenon που υπάρχει στον Άρη είναι υπογραφή πυρηνικού όπλου και σε καμμία περίπτωση δεν προέρχεται από φυσικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Η ακτινοβολία που υπάρχει στη επιφάνεια στον Άρη, επικεντρώνεται σε δύο καυτά σημεία βόρεια, και επεκτείνονται σε μία διαδρομή που διασχίζει όλον τον πλανήτη.
Τα υπολείμματα που έχουν βρεθεί στις καυτές περιοχές καλύπτονται από ένα είδος οξειδωμένου γυαλιού, όμοιο με αυτό που βρέθηκε σε πεδία πυρηνικών δοκιμών στo νέο Μεξικό και αλλού που καλύπτει χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα , και ονομάζεται trinitite.
Κάποιος λοιπόν έριξε δύο τεράστια μαζικά πυρηνικά όπλα στον Άρη τα οποία εξεράγησαν στον αέρα και έφεραν και την μαζική καταστροφή.
Άλλωστε τρανταχτή απόδειξη είναι και οι χιλιάδες φωτογραφίες που έχει στείλει το Mars Curiosity Rover με τα παράξενα αντικείμενα διάσπαρτα σε όλον τον πλανήτη και μάλιστα όμοια με αυτά που υπάρχουν και στον δικό μας πλανήτη, που υποδηλώνουν την ύπαρξη αρχαίου χαμένου πολιτισμού στον Άρη.
Πηγή:
kapistrinews.blogspot.gr
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά αντικείμενα στον Άρη, που φαίνονται σαν γλυπτά κατασκευασμένα από ανθρώπινα όντα.
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015 η NASA ανακοινώνει την ύπαρξη νερού στον Άρη.
Εάν λοιπόν υπάρχει τρεχούμενο υπόγειο νερό στον Άρη, και δεδομένου ότι όλες οι χημικές δομές των ουσιών στον Άρη που είναι απαραίτητες για τη ζωή, είναι ίδιες όπως στη Γη, τότε είναι απίθανο να μην υπάρχει ή να μην υπήρχε ζωή στον κόκκινο πλανήτη.
Η αίσθηση που υπάρχει σε ορισμένους επιστήμονες που ασχολήθηκαν σχολαστικά με την ύπαρξη ή μη ζωής στο Άρη είναι ότι οι συνθήκες είναι πιο ιδανικές ακόμη και από την Γη.
Ο Steve Benner καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ,δήλωσε πρόσφατα ότι ορισμένα στοιχεία που είναι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη ζωής όπως το βόριο και το μολυβδαίνιο,δεν υπάρχουν άμεσα στην γη και εμφανίζονται στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη, και δε σταματά εδώ, αλλά υποστηρίζει ότι η ζωή στην Γη, προήλθε από τον Άρη μέσω μετεωριτών.
Πως όμως θα ήταν οι άνθρωποι που ζούσαν στον Άρη;
Με βάσει τις μελέτες που έχει κάνει η NASA στους αστροναύτες στον διαστημικό σταθμό έχουν καταλήξει στις φυσιολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να εμφανιστούν στις επόμενες γενιές εάν είχαν γεννηθεί στον Άρη.
Επειδή το ανθρώπινο σώμα έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα,π.χ οι αστροναύτες που όταν μένουν στο διάστημα αρκετό καιρό ψηλώνουν 5-8 εκατοστά περίπου έτσι και ένας άνθρωπος που έχει γεννηθεί στον Άρη θα έχει αλλαγμένη τη δομή του σώματος του και θα είναι ψηλός και αδύνατος,με μεγαλύτερο κεφάλι και πιο μακριά άκρα λόγω της βαρύτητας που είναι πιο μικρή από αυτή της Γης.
Ακόμη θα έχει ελαφρώς μεγαλύτερα μάτια τα οποία θα ήταν εξοπλισμένα καλύτερα στο να βλέπουν στο σκοτάδι, γιατί θα έχουν απλά λιγότερο ηλιακό φως από αυτό που έχουν στη Γη, καθώς επίσης και πιο χλωμοί.
Αν λοιπόν υπήρχε ζωή στον Άρη τι συνέβει λοιπόν στους Αρειανούς;
Ενδείξεις ίσως μπορεί να βρεθούν μετά από εξέταση, από αυτούς που λένε, ότι υπάρχει αναμφισβήτητη απόδειξη όπλων μαζικής καταστροφής.
Μια κολοσσιαία βαθιά πληγή στο φλοιό του Άρη, η οποία επεκτείνετε για 4000 χιλιόμετρα που ονομάζεται valles Marineris με τρομακτικό βάθος, πάνω από 6000 μέτρα, τέσσερις φορές το βάθος του Grand kanyon και με μήκος ίσο με την απόσταση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Νέα Υόρκη μέχρι την Καλιφόρνια.
Το valles Marineris είναι από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στον Άρη και πήρε το όνομα του σε μία από τις αποστολές του Mariner τη δεκαετία του ΄70.
Κάποια γεωλογικά χαρακτηριστικά είναι μια ενδιαφέρουσα πρόκληση ώστε να κατανοήσουμε τι πραγματικά σχημάτισε αυτήν την τεράστια κοιλότητα.
Είναι πραγματικά τεράστια, και το ερώτημα είναι γιατί υπάρχουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε τόσο μεγάλη κλίμακα.
Ενώ γνωρίζουμε ότι το Grand kanyon δημιουργήθηκε από τον ποταμό Κολοράντο το valles Marineris,δεν δημιουργήθηκε από ποταμό, γιατί δεν υπάρχει διάβρωση νερού.
Η υπάρχουσα επιστημονική άποψη είναι ότι δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα σε συνδυασμό με μετακινήσεις πλακών στον φλοιό.
Ωστόσο ο μηχανικός Ralph Juerqens σε άρθρο του το 1974 με τίτλο "Από τη Σελήνη στον Άρη",υποστήριξε ότι τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του valles Marineris,δεν δείχνουν να σκίζονται και να αναποδογυρίζονται, όπως γίνεται στις ηφαιστειακές ωθήσεις, αλλά απ΄ότι φαίνεται αποκόπηκαν από έξω.
Τα χαρακτηριστικά αυτά μοιάζουν με υπολειμματικά σημάδια από μία τεράστια ηλεκτρική εκκένωση δηλαδή από έναν πανίσχυρο κοσμικό κεραυνό που απέσυρε έξω όλο το τοπίο, καθώς προωθείτο σε όλη την επιφάνεια εκτινάσσοντας υλικά προς το διάστημα.
Η Nasa απέρριψε αυτήν την θεωρία, η οποία όμως κέρδιζε έδαφος στους ηλεκτρολόγους μηχανικούς που απέδειξαν πειραματικά ότι με την χρήση δύο ηλεκτροδίων πάνω από μία αμμώδη επιφάνεια, μπόρεσαν να αποδείξουν σε μικρή κλίμακα πως το valles Marineris έχει δημιουργηθεί απ΄έξω.
Θα μπορούσε λοιπόν ένα όπλο μαζικής καταστροφής να είχε χρησιμοποιηθεί στον Άρη;
Οι επιστήμονες είναι θετικοί σε μία τέτοια άποψη και υποστηρίζουν ότι υπάρχει απόδειξη άλλων όπλων μαζικής καταστροφής που πυροδοτήθηκαν στο κόκκινο πλανήτη.
Η εφημερίδα κοσμολογία σε άρθρο της το 2014, ο φυσικός dr. John Brandebourg,παρουσίασε ευρήματα που δείχνουν ότι κάποιος ή κάτι αφάνισε τη ζωή στον Άρη με τεράστιες πυρηνικές εκρήξεις ,και στήριξε την θεωρία του αυτή στην ύπαρξη τεραστίων ποσοτήτων xenon 129, το οποίο παράγεται από βίαιες πυρηνικές αντιδράσεις.
Ακόμη και η θεωρία περί φυσικού αντιδραστήρα ο οποίος έγινε ασταθής,απορρίπτεται από τους επιστήμονες καθώς το φάσμα του xenon που υπάρχει στον Άρη είναι υπογραφή πυρηνικού όπλου και σε καμμία περίπτωση δεν προέρχεται από φυσικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Η ακτινοβολία που υπάρχει στη επιφάνεια στον Άρη, επικεντρώνεται σε δύο καυτά σημεία βόρεια, και επεκτείνονται σε μία διαδρομή που διασχίζει όλον τον πλανήτη.
Τα υπολείμματα που έχουν βρεθεί στις καυτές περιοχές καλύπτονται από ένα είδος οξειδωμένου γυαλιού, όμοιο με αυτό που βρέθηκε σε πεδία πυρηνικών δοκιμών στo νέο Μεξικό και αλλού που καλύπτει χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα , και ονομάζεται trinitite.
Κάποιος λοιπόν έριξε δύο τεράστια μαζικά πυρηνικά όπλα στον Άρη τα οποία εξεράγησαν στον αέρα και έφεραν και την μαζική καταστροφή.
Άλλωστε τρανταχτή απόδειξη είναι και οι χιλιάδες φωτογραφίες που έχει στείλει το Mars Curiosity Rover με τα παράξενα αντικείμενα διάσπαρτα σε όλον τον πλανήτη και μάλιστα όμοια με αυτά που υπάρχουν και στον δικό μας πλανήτη, που υποδηλώνουν την ύπαρξη αρχαίου χαμένου πολιτισμού στον Άρη.
Πηγή:
kapistrinews.blogspot.gr