Πλάτων-Τίμαιος, Αρχαίο κείμενο
[47c] ἐκείναις οὔσας, ἀταράκτοις τεταραγμένας, ἐκμαθόντες δὲ καὶ
λογισμῶν κατὰ φύσιν ὀρθότητος μετασχόντες, μιμούμενοι τὰς τοῦ θεοῦ πάντως ἀπλανεῖς
οὔσας, τὰς ἐν ἡμῖν πεπλανημένας καταστησαίμεθα. φωνῆς τε δὴ καὶ ἀκοῆς πέρι
πάλιν ὁ αὐτὸς λόγος, ἐπὶ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν ἕνεκα παρὰ θεῶν δεδωρῆσθαι. λόγος τε γὰρ
ἐπ' αὐτὰ ταῦτα τέτακται, τὴν μεγίστην συμβαλλόμενος εἰς αὐτὰ μοῖραν, ὅσον τ' αὖ
μουσικῆς
[47d] φωνῇ χρήσιμον πρὸς ἀκοὴν ἕνεκα ἁρμονίας ἐστὶ δοθέν. ἡ δὲ ἁρμονία,
συγγενεῖς ἔχουσα φορὰς ταῖς ἐν ἡμῖν τῆς ψυχῆς περιόδοις, τῷ μετὰ νοῦ προσχρωμένῳ
Μούσαις οὐκ ἐφ' ἡδονὴν ἄλογον καθάπερ νῦν εἶναι δοκεῖ χρήσιμος, ἀλλ' ἐπὶ τὴν
γεγονυῖαν ἐν ἡμῖν ἀνάρμοστον ψυχῆς περίοδον εἰς κατακόσμησιν καὶ συμφωνίαν ἑαυτῇ
σύμμαχος ὑπὸ Μουσῶν δέδοται: καὶ ῥυθμὸς αὖ διὰ τὴν ἄμετρον ἐν ἡμῖν καὶ χαρίτων
[47e] ἐπιδεᾶ γιγνομένην ἐν τοῖς πλείστοις ἕξιν ἐπίκουρος ἐπὶ ταὐτὰ
ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἐδόθη. τὰ μὲν οὖν παρεληλυθότα τῶν εἰρημένων πλὴν βραχέων ἐπιδέδεικται
τὰ διὰ νοῦ δεδημιουργημένα: δεῖ δὲ καὶ τὰ δι' ἀνάγκης γιγνόμενα τῷ λόγῳ
παραθέσθαι. μεμειγμένη γὰρ
Απόδοση στα νεοελληνικά
Η εξοικείωση με τις ουράνιες κινήσεις, μας επιτρέπει να κατανοούμε την σύμφυτη
ορθότητα των μαθηματικών τους σχέσεων, οπότε μπορούμε να διορθώνουμε την πλάνη
των εσωτερικών μας κινήσεων, μιμούμενοι τις απλανείς θεϊκές τροχιές.
Τα ίδια ισχύουν και για την φωνή και την ακοή.
Οι θεοί μας τις δώρισαν για τον ίδιο σκοπό (όπως για την όραση) και για τις ίδιες
αιτίες.
Ο έναρθρος λόγος είναι προφανές ότι εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό, συμβάλει δε
αποφασιστικά στην εκπλήρωση του.
Το ίδιο όμως ισχύει και για το μέρος εκείνο της μουσικής που χρησιμοποιεί φωνή και
προσφέρεται στην ακοή - γιατί μας έχει δοθεί χάριν της αρμονίας.
Η αρμονία περιέχει περιφορές συγγενείς προς τις τροχιές της ψυχής μας.
Αυτός λοιπόν που επικαλείται τις Μούσες με σύνεση δεν προσφεύγει στην αρμονία
(μουσική) επειδή θέλει να επιτύχει αλόγιστη (χωρίς λογική) ηδονή, όπως όλοι
νομίζουν, αντιθέτως η αρμονία (μουσική) μας έχει δοθεί από τις Μούσες ως
σύμμαχος στην προσπάθεια μας να επιβάλουμε τάξη στην διαταραγμένη κίνηση της
ψυχής και να την φέρουμε σε αρμονία με τον εαυτό της (την υλική υπόσταση του
ανθρώπου, το σώμα).
Για τον ίδιο σκοπό οι Μούσες μας έδωσαν ως βοηθό τον ρυθμό, γιατί οι περισσότεροι
άνθρωποι χαρακτηρίζονται από έλλειψη μέτρου και έχουν ελάχιστη χάρη.
Αποκωδικοποίηση:
1. Μας ενημερώνει ότι τα ουράνια σώματα κινούνται βάση μαθηματικών αλγόριθμων.
2. Μας ενημερώνει ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μικρογραφία του Σύμπαντος.
3. Μας ενημερώνει ότι αν έχουμε απόκλιση από την αρμονία του Σύμπαντος πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτό, άρα οδηγός για την ορθότητα μας είναι το σύμπαν, άρα
κάποιο κλειδί για την υγεία βρίσκεται εκεί.
4. Μας ενημερώνει ότι η όραση είναι μέσον εκμάθησης, και ότι η ακοή παίζει κάποιο
αντίστοιχα σοβαρό ρόλο.
5. Μας ενημερώνει ότι ο έναρθρος λόγος παίζει κάποιον πολύ σημαντικό ρόλο, μέσω της φωνής και της ακοής. Όλα αυτά μας δόθηκαν ως δώρο για να μπορέσουμε να
ακολουθήσουμε την αρμονία του Σύμπαντος με ότι αυτό συνεπάγεται.
6. Μας ενημερώνει ότι υπάρχει συνάρτηση μεταξύ της αρμονίας (μουσικής) μέσω του ήχου και του ανθρώπου.
7. Μας ενημερώνει ότι μέσω της αρμονίας (μουσικής) ο άνθρωπος δύναται να φέρει σε ισορροπία και την ψυχή και το σώμα.
8. Να γιατί στα μεγάλα αρχαία θέατρα (μεγάφωνα προς το Σύμπαν) υπήρχαν Ασκληπιεία, στα οποία θεράπευαν και το σώμα και την ψυχή με ήχους.
9. Παλμός - Παλλάδα Αθηνά - Σοφία
10. Μελέτες έχουν δείξει ότι η επίδραση του ήχου επάνω στην ύλη έχουν δείξει ότι όσο υψηλότερη είναι η συχνότητα του κύματος (που δημιουργεί η δόνηση) τόσο πιο
πολύπλοκα είναι τα γεωμετρικά σχήματα δημιουργούν τα μόρια του υλικού που
υπόκεινται στην ενέργεια του. Με άλλα λόγια όταν μια πηγή δονεί ένα υλικό τότε
το υλικό τείνει να συντονιστεί με την συχνότητα της πηγής.
Τέσσερις αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα με σειρά από εδώ προς το Σύμπαν:
[47c] ἐκείναις οὔσας, ἀταράκτοις τεταραγμένας, ἐκμαθόντες δὲ καὶ
λογισμῶν κατὰ φύσιν ὀρθότητος μετασχόντες, μιμούμενοι τὰς τοῦ θεοῦ πάντως ἀπλανεῖς
οὔσας, τὰς ἐν ἡμῖν πεπλανημένας καταστησαίμεθα. φωνῆς τε δὴ καὶ ἀκοῆς πέρι
πάλιν ὁ αὐτὸς λόγος, ἐπὶ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν ἕνεκα παρὰ θεῶν δεδωρῆσθαι. λόγος τε γὰρ
ἐπ' αὐτὰ ταῦτα τέτακται, τὴν μεγίστην συμβαλλόμενος εἰς αὐτὰ μοῖραν, ὅσον τ' αὖ
μουσικῆς
[47d] φωνῇ χρήσιμον πρὸς ἀκοὴν ἕνεκα ἁρμονίας ἐστὶ δοθέν. ἡ δὲ ἁρμονία,
συγγενεῖς ἔχουσα φορὰς ταῖς ἐν ἡμῖν τῆς ψυχῆς περιόδοις, τῷ μετὰ νοῦ προσχρωμένῳ
Μούσαις οὐκ ἐφ' ἡδονὴν ἄλογον καθάπερ νῦν εἶναι δοκεῖ χρήσιμος, ἀλλ' ἐπὶ τὴν
γεγονυῖαν ἐν ἡμῖν ἀνάρμοστον ψυχῆς περίοδον εἰς κατακόσμησιν καὶ συμφωνίαν ἑαυτῇ
σύμμαχος ὑπὸ Μουσῶν δέδοται: καὶ ῥυθμὸς αὖ διὰ τὴν ἄμετρον ἐν ἡμῖν καὶ χαρίτων
[47e] ἐπιδεᾶ γιγνομένην ἐν τοῖς πλείστοις ἕξιν ἐπίκουρος ἐπὶ ταὐτὰ
ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἐδόθη. τὰ μὲν οὖν παρεληλυθότα τῶν εἰρημένων πλὴν βραχέων ἐπιδέδεικται
τὰ διὰ νοῦ δεδημιουργημένα: δεῖ δὲ καὶ τὰ δι' ἀνάγκης γιγνόμενα τῷ λόγῳ
παραθέσθαι. μεμειγμένη γὰρ
Απόδοση στα νεοελληνικά
Η εξοικείωση με τις ουράνιες κινήσεις, μας επιτρέπει να κατανοούμε την σύμφυτη
ορθότητα των μαθηματικών τους σχέσεων, οπότε μπορούμε να διορθώνουμε την πλάνη
των εσωτερικών μας κινήσεων, μιμούμενοι τις απλανείς θεϊκές τροχιές.
Τα ίδια ισχύουν και για την φωνή και την ακοή.
Οι θεοί μας τις δώρισαν για τον ίδιο σκοπό (όπως για την όραση) και για τις ίδιες
αιτίες.
Ο έναρθρος λόγος είναι προφανές ότι εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό, συμβάλει δε
αποφασιστικά στην εκπλήρωση του.
Το ίδιο όμως ισχύει και για το μέρος εκείνο της μουσικής που χρησιμοποιεί φωνή και
προσφέρεται στην ακοή - γιατί μας έχει δοθεί χάριν της αρμονίας.
Η αρμονία περιέχει περιφορές συγγενείς προς τις τροχιές της ψυχής μας.
Αυτός λοιπόν που επικαλείται τις Μούσες με σύνεση δεν προσφεύγει στην αρμονία
(μουσική) επειδή θέλει να επιτύχει αλόγιστη (χωρίς λογική) ηδονή, όπως όλοι
νομίζουν, αντιθέτως η αρμονία (μουσική) μας έχει δοθεί από τις Μούσες ως
σύμμαχος στην προσπάθεια μας να επιβάλουμε τάξη στην διαταραγμένη κίνηση της
ψυχής και να την φέρουμε σε αρμονία με τον εαυτό της (την υλική υπόσταση του
ανθρώπου, το σώμα).
Για τον ίδιο σκοπό οι Μούσες μας έδωσαν ως βοηθό τον ρυθμό, γιατί οι περισσότεροι
άνθρωποι χαρακτηρίζονται από έλλειψη μέτρου και έχουν ελάχιστη χάρη.
Αποκωδικοποίηση:
1. Μας ενημερώνει ότι τα ουράνια σώματα κινούνται βάση μαθηματικών αλγόριθμων.
2. Μας ενημερώνει ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μικρογραφία του Σύμπαντος.
3. Μας ενημερώνει ότι αν έχουμε απόκλιση από την αρμονία του Σύμπαντος πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτό, άρα οδηγός για την ορθότητα μας είναι το σύμπαν, άρα
κάποιο κλειδί για την υγεία βρίσκεται εκεί.
4. Μας ενημερώνει ότι η όραση είναι μέσον εκμάθησης, και ότι η ακοή παίζει κάποιο
αντίστοιχα σοβαρό ρόλο.
5. Μας ενημερώνει ότι ο έναρθρος λόγος παίζει κάποιον πολύ σημαντικό ρόλο, μέσω της φωνής και της ακοής. Όλα αυτά μας δόθηκαν ως δώρο για να μπορέσουμε να
ακολουθήσουμε την αρμονία του Σύμπαντος με ότι αυτό συνεπάγεται.
6. Μας ενημερώνει ότι υπάρχει συνάρτηση μεταξύ της αρμονίας (μουσικής) μέσω του ήχου και του ανθρώπου.
7. Μας ενημερώνει ότι μέσω της αρμονίας (μουσικής) ο άνθρωπος δύναται να φέρει σε ισορροπία και την ψυχή και το σώμα.
8. Να γιατί στα μεγάλα αρχαία θέατρα (μεγάφωνα προς το Σύμπαν) υπήρχαν Ασκληπιεία, στα οποία θεράπευαν και το σώμα και την ψυχή με ήχους.
9. Παλμός - Παλλάδα Αθηνά - Σοφία
10. Μελέτες έχουν δείξει ότι η επίδραση του ήχου επάνω στην ύλη έχουν δείξει ότι όσο υψηλότερη είναι η συχνότητα του κύματος (που δημιουργεί η δόνηση) τόσο πιο
πολύπλοκα είναι τα γεωμετρικά σχήματα δημιουργούν τα μόρια του υλικού που
υπόκεινται στην ενέργεια του. Με άλλα λόγια όταν μια πηγή δονεί ένα υλικό τότε
το υλικό τείνει να συντονιστεί με την συχνότητα της πηγής.
Τέσσερις αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα με σειρά από εδώ προς το Σύμπαν:
1. Μαθηματικά (αριθμοί)
2. Γεωμετρία (σχήματα)
3. Αρμονία (μουσική)
4. Αστρονομία (νόμου που διέπουν τα αστέρια).
Βλέπουμε λοιπόν τις 4 αδελφές επιστήμες να υπάρχει η μια μέσα στην άλλη με οδό από το Σύμπαν προς τα κύτταρα μας, δηλαδή: το Σύμπαν δονείται (αστρονομία), στέλνει κύματα άρα ήχο (αρμονία-μουσική), τα οποία όσο υψηλότερη συχνότητα έχουν τόσο πολυπλοκότερα σχήματα (Γεωμετρία) δημιουργούν στα κύτταρα μας, και όλα τα παραπάνω υπόκεινται σε μαθηματικούς αλγόριθμους.
2. Γεωμετρία (σχήματα)
3. Αρμονία (μουσική)
4. Αστρονομία (νόμου που διέπουν τα αστέρια).
Βλέπουμε λοιπόν τις 4 αδελφές επιστήμες να υπάρχει η μια μέσα στην άλλη με οδό από το Σύμπαν προς τα κύτταρα μας, δηλαδή: το Σύμπαν δονείται (αστρονομία), στέλνει κύματα άρα ήχο (αρμονία-μουσική), τα οποία όσο υψηλότερη συχνότητα έχουν τόσο πολυπλοκότερα σχήματα (Γεωμετρία) δημιουργούν στα κύτταρα μας, και όλα τα παραπάνω υπόκεινται σε μαθηματικούς αλγόριθμους.
Πηγή: