Σιβυλλικοί Χρησμοί - Πρώτος λόγος: Ο Σιβυλλικός αυτός χρησμός είναι μια από τις αρχαιότερες προφητείες του ανθρωπίνου γένους. Προφητεύει τον κατακλυσμό του Νώε - Δευκαλίωνα και θρηνεί για τους ανθρώπους που πρόκειται να χαθούν. Ο πανάρχαιος αυτός Σιβυλλικός χρησμός σε συνδυασμό με την Ερμητική Αποκάλυψη αποτελούν αδιάψευστη μαρτυρία ύπαρξης Ελληνικής προκατακλυσμιαίας γραμματείας, 12.000 χιλιάδες χρόνια πριν την σημερινή εποχή. Το νερό του κατακλυσμού είναι η αιτία της δημιουργίας ενός νέου ιερού γένους στην γη. Είναι το γένος που οικοδομείται από τους λίθινους γόνους της Πύρρας και του Δευκαλίωνα.
Οι εβραίοι οικειοποιήθηκαν τον φοβερό κατακλυσμό μετατρέποντας τον Δευκαλίωνα σε Νώε, αλλά δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν τα κωδικοποιημένα μηνύματα του Σιβυλλικού χρησμού, όπως ο πυραυγέας δίσκος, γιατί οι γενετικές τους καταβολές δεν τους επέτρεψαν να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες. Το σκάφος στο οποίο επιβιβάστηκε ο Νώε - Δευκαλίωνας, δεν προοριζόταν να ταξιδεύει στα κύματα της θάλασσας, αλλά υπεράνω αυτών. Αυτό το σκάφος περιγράφεται από την Σίβυλλα σαν πυραυγέας δίσκος και αυτή είναι η ακριβέστερη περιγραφή για ένα απαστράπτον σκάφος το οποίο βγάζει πυρ και είναι στρογγυλό όπως ένας ιπτάμενος δίσκος. Σύμφωνα με τον χρησμό, ο Θεός τοποθέτησε την Πύρρα και τον Δευκαλίωνα μέσα σε νεφέλες, τους έκρυψε μέσα σε πύρινο φεγγοβόλο δίσκο και τους τοποθέτησε στον ουράνιο θόλο μαζί με την σελήνη και τα αστέρια. Αν το σκάφος του Δευκαλίωνα ήταν ένα απλό καράβι, πως είναι δυνατόν να τοποθετήθηκε μεταξύ της σελήνης και των άστρων του ουρανού; Και γιατί πριν ξεκινήσει ο πυραυγέας δίσκος έπρεπε πρώτα να εφαρμοστεί με αρμονία το κλειδί επάνω στο στρογγυλό κάλυμμα, το οποίο με τη σειρά του έπρεπε να προσαρμοστεί επάνω στο πλαϊνό τμήμα του δίσκου; Το πλαϊνό μέρος του δίσκου χαρακτηρίζεται λαξευμένο, γιατί υπήρχαν οι εγκοπές επάνω στις οποίες θα εφάρμοζε το κάλυμμα του δίσκου, πριν αυτός ξεκινήσει.
Πως όμως μπόρεσαν να χωρέσουν μέσα στην ιπτάμενη κιβωτό όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου; Τα ζεύγη των ζώων τα οποία συγκέντρωσε ο Δευκαλίωνας - Νώε δεν μπορούσαν να χωρέσουν μόνο μέσα σε ένα ιπτάμενο δίσκο, αλλά ακόμη και μέσα σε ένα μικρό σπιρτόκουτο, γιατί είχαν συλλεχθεί με την μορφή γονιδίων. Λόγω των κατακλυσμών και των γεωλογικών ανακατατάξεων που έπρεπε να επέλθουν για να υπάρχει ισορροπία πάνω στη γη, οι Ολύμπιοι διατηρούσαν μέσα στις κιβωτούς-σκάφη όλα τα αρχέτυπα σε μορφή γονιδιακή.
Τα ζεύγη των γονιδίων που δια-φυλάχτηκαν πριν τον κατακλυσμό, αφέθησαν ξανά στη γη, σε μικρότερες όμως διαστάσεις, όπως είχε συμβεί και πριν από εκατομμύρια χρόνια, όταν οι Ολύμπιοι σπορείς είχαν σπείρει τα αρχέτυπα κύτταρα όλων των ειδών στη γη χρησιμοποιώντας μια ανάλογη κιβωτό έναν ανάλογο πυραυγέα δίσκο ή μια μηχανή πυρρός όπως περιγράφεται από τον Αρχιεπίσκοπο Ευστάθιο. Με άλλα λόγια, εκατομμύρια χρόνια πριν τα είδη των ζώων μπουν στη κιβωτό του Νώε, τα ίδια είδη είχαν βγει από μια άλλη κιβωτό, όχι σε φυσικό μέγεθος, αλλά σε μορφή γονιδιακή. Οι Εψιλον επιτηρούν την δημιουργία και επεμβαίνουν στην εξέλιξη των ειδών, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο. Οι Ελληνίδες Σίβυλλες, στις οποίες οφείλουμε την αποκάλυψη ότι η κιβωτός του Νώε ήταν πυραυγέας δίσκος ήταν ιέρειες του Απόλλωνα και οι προφητείες τους πλαισιώνουν όλη την ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα μέχρι και την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού.
6 Ο κατακλυσμός του Ωγύγη συνέβη περίπου το 24.000 - 23.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. Σαν πιθανότερες αιτίες αναφέρονται:
α Εγινε μια μεγάλη έκρηξη στον ουρανό, στα έγκατα του πλανήτη Αφροδίτη, ο οποίος άλλαξε χρώμα, μεταβλήθηκε η διάμετρός και το σχήμα και πήρε άλλη κατεύθυνση στον ουρανό.
β Πραγματοποιήθηκε μεγάλη αναταραχή στο ηλιακό μας σύστημα. Μεγάλες ανακατατάξεις στους πλανήτες που βρίσκονται κοντά και μακριά από τον ήλιο. Η Γη αποκτά δυο μικρούς δορυφόρους, την σημερινή Σελήνη και έναν ακόμα. Ο δεύτερος δορυφόρος που αναφέρεται και με το όνομα Αστερία, εξακοντίστηκε στο διάστημα ή απορροφήθηκε από τον ήλιο ή έπεσε στον Ατλαντικό και καταβύθισε την ήπειρο Ατλαντίδα ή έπεσε στο Αιγαίο και δημιούργησε το νησί Δήλο. Οι πόλοι της γης μετακινήθηκαν ή αντιστράφηκαν. Συνεπεία όλων αυτών, οι μεσημβρινοί της γης διαφοροποιήθηκαν, ο ισημερινός άλλαξε θέση μαζί και οι κλιματολογικές συνθήκες, οι εποχές άλλαξαν, οι πάγοι που κάλυπταν το Βόρειο ημισφαίριο της Γης έλιωσαν σε μεγάλο μέρος. Στο χώρο της Μεσογείου, τα νερά των πάγων διάνοιξαν τον Βόσπορο και τον Ελλήσποντο και χύθηκαν στην Αιγαία γη, που μισοβυθίστηκε τουλάχιστον 200 μέτρα και δημιούργησε το Αιγαίο πέλαγος με τις βουνοκορφές - νησιά. Διάνοιξαν τα Τέμπη και τα στενά στις Ηράκλειες στήλες και ενώθηκε ο Ατλαντικός με την μέχρι τότε Μεσόγειο λίμνη. Η Σαχάρα από λίμνη - θάλασσα μετατράπηκε σε ξηρά και αργότερα σε έρημο. Ο Ωγύγος και οι Ελληνες ειδικά της Αττικής μετακομίζουν προς την Αίγυπτο μεταφέροντας και όλον τον Ελληνικό πολιτισμό και τα μυστικά αρχεία της γνώσης. Ισως η διάνοιξη των Τεμπών να μην έγινε την εποχή του κατακλυσμού του Ωγύγου αλλά πολύ παλιότερα διότι έχουν βρεθεί και στις δυο όχθες του Πηνειού οικισμοί και παλαιολιθικά εργαλεία ηλικίας 90.000 με 40.000 χρόνια π.Χ.
7 Ο κατακλυσμός του Κέκροπα Α' έχει σχέση με την διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για το όνομα της πόλης και έλαβε χώρα το 18.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου, και κατέστρεψε ολοσχερώς την Αττική και την Βοιωτία.
8 Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα έγινε το 12.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου και έχει σχέση με την εξολόθρευση του γένους των Τιτάνων από τον Δία και τους υπόλοιπους Θεούς. Ο κατακλυσμός κράτησε εννέα μερόνυχτα και επέζησαν ο Δευκαλίων, η Πύρρα και τα παιδιά τους. Αυτόν τον κατακλυσμό έκλεψαν οι εβραίοι και τον έκαναν του Νώε.
9 Ο κατακλυσμός του Δάρδανου έγινε το 7.500 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου και ενώ οι ανακατατάξεις της Αιγαίας γης δεν είχαν ακόμα τελειώσει.
10 Ο πρώτος (παλαιός) κατακλυσμός της Ρόδου έγινε το 5.500 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου.
11 Ο κατακλυσμός της πρώτης (αρχαίας) Ελίκης έγινε το 2.300 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου. Οι Ελικωνιάδες Μούσες είχαν κτίσει στα μυθικά χρόνια μια μεγάλη πόλη στον Ελικώνα την Ελίκη. Ολόκληρη η πόλη ήταν χτισμένη από μάρμαρο και εκεί υπήρχε μεγάλο Μουσείο με τα ιερά βιβλία της ιστορίας των Ελλήνων χαραγμένα σε πλάκες από μαύρο γρανίτη. Υστερα από μεγάλο κατακλυσμό και σεισμούς συγχρόνως η πόλη βυθίστηκε μαζί με τους κατοίκους της. Ενας γέροντας από το μοναστήρι του Οσιου Λουκά αφηγήθηκε το 1971 : Πριν από πολλά χρόνια που δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και ύστερα από σεισμούς μιας ολόκληρης βδομάδας, που η θάλασσα του Κορινθιακού έβραζε από ατμούς και θόλωσε, ένα πρωί αντίκρισα στον πυθμένα της θάλασσας μια μαρμάρινη πόλη. Τα κτίρια, οι δρόμοι, όλα άστραφταν σαν να ήταν από χρυσάφι. Στη μέση ήταν μια μεγάλη πλατεία με ένα μεγάλο ψηφιδωτό ήλιο και πολλά αγάλματα. Εμεινα να την κοιτάζω απορροφημένος ώρες πολλές, μέχρι που έγινε ένας άλλος δυνατός σεισμός και η πόλη σκεπάστηκε πάλι από φύκια και λάσπες της θάλασσας. Από τότε δεν την ξαναείδα.
6 Ο κατακλυσμός του Ωγύγη συνέβη περίπου το 24.000 - 23.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. Σαν πιθανότερες αιτίες αναφέρονται:
α Εγινε μια μεγάλη έκρηξη στον ουρανό, στα έγκατα του πλανήτη Αφροδίτη, ο οποίος άλλαξε χρώμα, μεταβλήθηκε η διάμετρός και το σχήμα και πήρε άλλη κατεύθυνση στον ουρανό.
β Πραγματοποιήθηκε μεγάλη αναταραχή στο ηλιακό μας σύστημα. Μεγάλες ανακατατάξεις στους πλανήτες που βρίσκονται κοντά και μακριά από τον ήλιο. Η Γη αποκτά δυο μικρούς δορυφόρους, την σημερινή Σελήνη και έναν ακόμα. Ο δεύτερος δορυφόρος που αναφέρεται και με το όνομα Αστερία, εξακοντίστηκε στο διάστημα ή απορροφήθηκε από τον ήλιο ή έπεσε στον Ατλαντικό και καταβύθισε την ήπειρο Ατλαντίδα ή έπεσε στο Αιγαίο και δημιούργησε το νησί Δήλο. Οι πόλοι της γης μετακινήθηκαν ή αντιστράφηκαν. Συνεπεία όλων αυτών, οι μεσημβρινοί της γης διαφοροποιήθηκαν, ο ισημερινός άλλαξε θέση μαζί και οι κλιματολογικές συνθήκες, οι εποχές άλλαξαν, οι πάγοι που κάλυπταν το Βόρειο ημισφαίριο της Γης έλιωσαν σε μεγάλο μέρος. Στο χώρο της Μεσογείου, τα νερά των πάγων διάνοιξαν τον Βόσπορο και τον Ελλήσποντο και χύθηκαν στην Αιγαία γη, που μισοβυθίστηκε τουλάχιστον 200 μέτρα και δημιούργησε το Αιγαίο πέλαγος με τις βουνοκορφές - νησιά. Διάνοιξαν τα Τέμπη και τα στενά στις Ηράκλειες στήλες και ενώθηκε ο Ατλαντικός με την μέχρι τότε Μεσόγειο λίμνη. Η Σαχάρα από λίμνη - θάλασσα μετατράπηκε σε ξηρά και αργότερα σε έρημο. Ο Ωγύγος και οι Ελληνες ειδικά της Αττικής μετακομίζουν προς την Αίγυπτο μεταφέροντας και όλον τον Ελληνικό πολιτισμό και τα μυστικά αρχεία της γνώσης. Ισως η διάνοιξη των Τεμπών να μην έγινε την εποχή του κατακλυσμού του Ωγύγου αλλά πολύ παλιότερα διότι έχουν βρεθεί και στις δυο όχθες του Πηνειού οικισμοί και παλαιολιθικά εργαλεία ηλικίας 90.000 με 40.000 χρόνια π.Χ.
7 Ο κατακλυσμός του Κέκροπα Α' έχει σχέση με την διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς για το όνομα της πόλης και έλαβε χώρα το 18.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου, και κατέστρεψε ολοσχερώς την Αττική και την Βοιωτία.
8 Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα έγινε το 12.000 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου και έχει σχέση με την εξολόθρευση του γένους των Τιτάνων από τον Δία και τους υπόλοιπους Θεούς. Ο κατακλυσμός κράτησε εννέα μερόνυχτα και επέζησαν ο Δευκαλίων, η Πύρρα και τα παιδιά τους. Αυτόν τον κατακλυσμό έκλεψαν οι εβραίοι και τον έκαναν του Νώε.
9 Ο κατακλυσμός του Δάρδανου έγινε το 7.500 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου και ενώ οι ανακατατάξεις της Αιγαίας γης δεν είχαν ακόμα τελειώσει.
10 Ο πρώτος (παλαιός) κατακλυσμός της Ρόδου έγινε το 5.500 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου.
11 Ο κατακλυσμός της πρώτης (αρχαίας) Ελίκης έγινε το 2.300 χιλιάδες χρόνια π.Χ. περίπου. Οι Ελικωνιάδες Μούσες είχαν κτίσει στα μυθικά χρόνια μια μεγάλη πόλη στον Ελικώνα την Ελίκη. Ολόκληρη η πόλη ήταν χτισμένη από μάρμαρο και εκεί υπήρχε μεγάλο Μουσείο με τα ιερά βιβλία της ιστορίας των Ελλήνων χαραγμένα σε πλάκες από μαύρο γρανίτη. Υστερα από μεγάλο κατακλυσμό και σεισμούς συγχρόνως η πόλη βυθίστηκε μαζί με τους κατοίκους της. Ενας γέροντας από το μοναστήρι του Οσιου Λουκά αφηγήθηκε το 1971 : Πριν από πολλά χρόνια που δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και ύστερα από σεισμούς μιας ολόκληρης βδομάδας, που η θάλασσα του Κορινθιακού έβραζε από ατμούς και θόλωσε, ένα πρωί αντίκρισα στον πυθμένα της θάλασσας μια μαρμάρινη πόλη. Τα κτίρια, οι δρόμοι, όλα άστραφταν σαν να ήταν από χρυσάφι. Στη μέση ήταν μια μεγάλη πλατεία με ένα μεγάλο ψηφιδωτό ήλιο και πολλά αγάλματα. Εμεινα να την κοιτάζω απορροφημένος ώρες πολλές, μέχρι που έγινε ένας άλλος δυνατός σεισμός και η πόλη σκεπάστηκε πάλι από φύκια και λάσπες της θάλασσας. Από τότε δεν την ξαναείδα.
Πηγή: