Διαβάστε τι γνώμη ειχαν για τον Απολλώνιο μερικοί από τους αγίους των χριστιανών:
- Ο άγιος Τατιανός ο Σύρος (172 μ.Χ.) αποκαλεί μάγο και ψεύτη τον Τυανέα. Μισούσε γενικά τους Έλληνες τους οποίους αποκαλούσε ψεύτες και αλαζόνες με μια γελοία θρησκεία, φιλοσοφία και επιστήμη (Τατιανός, προς Έλληνες).
- Ο άγιος Αυγουστίνος (354-430 μ.Χ.) θεωρούσε κάθε συστηματική έρευνα ως πνευματική πορνεία και το δωδεκάθεο ως ένα ανίερο όργιο θεών. Έλεγε τον Τυανέα σατανά και μάγο και ήταν υπέρ της μαζικής δολοφονίας των αλλόθρησκων
- Ο άγιος Ιερώνυμος (340-420 μ. Χ.) γνωστός ως διορθωτής των ιερών γραφών έλεγε πως ο Τυανέας έκανε θαύματα με την βοήθεια του Σατανά ως ένα τρίτο τέρας αποκάλυψης..
- Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ενώ τον θαύμαζε όσο τον μελετούσε και τον θεωρούσε ισάξιο του Σωκράτη, αργότερα τον αποκαλούσε «γόη-απατεώνα» και απαγόρευε να ζυγώνουν το άγαλμά του, γιατί έλεγε ότι μέσα σε αυτό κατοικούσε ένας δαίμονας. Την ίδια εποχή είχε δώσει και εντολή να κλείσει ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
- Ο Μέγας Βασίλειος αποκαλεί τον Απολλώνιο αγύρτη των Τυάνων. και τους Έλληνες που εμμένανε στο δωδεκάθεο, τους έλεγε, βλάσφημους φρενοβλαβείς.
- Ο άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρείας (3ος αι. μ.Χ.) αποκαλεί τον Τυανέα, όργανο του Σατανά και τους εθνικούς χαρακτηρίζει ανθρωπόμορφα-κτήνη, βιαστές-γουρούνια (επιστολή Αγίου Κυπριανού) και κάθε τι αρχαιοελληνικό έλεγε πως είναι βλασφημία και παράνοια (Κλήμεντος Αλεξανδρείας - Λόγος Προτρεπτικός προς Έλληνες).
- Ο άγιος Κύριλλος έλεγε σατανικό τέρας τον Τυανέα. Κατ’ εντολή του ιδίου και του Μεθοδίου ημών αγίου, όπως είναι ήδη γνωστό, διαμελίζουν με όστρακα την μέγιστη των φιλοσόφων, αστρονόμο και μαθηματικό, Υπατία την Αλεξανδρινή όπου υπήρξε και η τελευταία βιβλιοθηκάριος της Αλεξάνδρειας.
- Ο Αρνόβιος ο πρεσβύτερος (290 μ.Χ.) και ο Λακτάνιος (240-320 μ.Χ.) δέχονται τα θαύματα του Τυανέα αλλά τα αποδίδουν σε μυστική μαγεία και απόκρυφη επιστήμη κι όχι σε θεία φώτιση. Το ίδιο έλεγαν και για τον Χριστό κάποια απόκρυφα ευαγγέλια, γι’ αυτό έμειναν απόκρυφα.
- Ο Μέγας Αθανάσιος,, αποκαλεί τους εθνικούς άθεους και αδαείς (Αθανασίου, περί απολογίας Αρειανών & επιστολή προς Αμμούν) και θεωρεί αξιέπαινη πράξη την εξόντωση κάθε θρησκευτικού αντιπάλου.
- Ο Φίρμικος ο Ματερνός (360 μ.Χ.) ήταν δευτεροκλασάτος άγιος πατέρας και μέγας υβριστής του Απολλωνίου, εκπρόσωπος της γενοκτονίας κάθε τι ελληνικού, εθνικού και «θύραθεν» στοιχείου. Πρότεινε τον ολοκληρωτικό αφανισμό κάθε αρχαιοελληνικού στοιχείου (Φιρμίκου Ματερνού, επιστολή προς Κωνστάντιο).
- Ο Τερτυλλιανός ο απολογητής (160-220 μ.Χ.) αποκαλούσε τον Τυανέα όργανο του Σατανά και στρεφόμενος ο ίδιος κατά του δόγματός του γίνεται αιρεσιάρχης. Αποκαλούσε την αγαλματοποιεία των εθνικών πράξη πορνείας (Τερτυλλιανού, Απολογητικός)
- Ο αρχιμανδρίτης Αντιοχείας Παύλος αποκαλούσε τον Τυανέα αγύρτη-μάγο και επέβαλλε στους χριστιανούς όταν έβγαζε λόγο, να χειροκροτούν χτυπώντας πόδια και χέρια.
- Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Γεώργιος ο Καππαδόκας (361 μ.Χ.) αποκαλεί τον Τυανέα μάγο και κιβδηλοποιό του Χριστού.
- Ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας Λούκιος (377 μ.Χ.), έβριζε ασύστολα τον Τυανέα και κυκλοφορούσε με σωματοφύλακες.
- Ο Πατριάρχης Φώτιος (820-891 μ.Χ.) αποκαλούσε τις ομιλίες του Τυανέα ως ευαγγελικές παρωδίες (Φωτίου, Μυριόβιβλος).
- Το 325 μ.Χ. με την 1η οικουμενική σύνοδο, ο Μέγας (παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος) Κωνσταντίνος, αποφάσισε να παραχαράξει την ιστορία αντιγράφοντας τον βίο του Τυανέα στο πρόσωπο ενός υπερφυσικού Σωτήρα. Ευτυχώς που διεσώθη για 1000 χρόνια από άραβες το πιο απαγορευμένο βιβλίο «ο βίος του Τυανέα» γραμμένο από τον βιογράφο Φιλόστρατο και παρά τις προσπάθειες των παπικών σταυροφόρων να το βρουν και να το καταστρέψουν.
Είναι αμέτρητοι οι εχθροί του Τυανέα και εδώ σημειώνουμε μόνο τους κυριότερους και από όσες μαρτυρίες μας έχουν σωθεί. Το οξύμωρο είναι πως των παραπάνω έργα, χρησιμοποιεί η επίσημη επιστήμη της φιλοσοφίας για μελέτη και διατριβές.
- Ο άγιος Αυγουστίνος (354-430 μ.Χ.) θεωρούσε κάθε συστηματική έρευνα ως πνευματική πορνεία και το δωδεκάθεο ως ένα ανίερο όργιο θεών. Έλεγε τον Τυανέα σατανά και μάγο και ήταν υπέρ της μαζικής δολοφονίας των αλλόθρησκων
- Ο άγιος Ιερώνυμος (340-420 μ. Χ.) γνωστός ως διορθωτής των ιερών γραφών έλεγε πως ο Τυανέας έκανε θαύματα με την βοήθεια του Σατανά ως ένα τρίτο τέρας αποκάλυψης..
- Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ενώ τον θαύμαζε όσο τον μελετούσε και τον θεωρούσε ισάξιο του Σωκράτη, αργότερα τον αποκαλούσε «γόη-απατεώνα» και απαγόρευε να ζυγώνουν το άγαλμά του, γιατί έλεγε ότι μέσα σε αυτό κατοικούσε ένας δαίμονας. Την ίδια εποχή είχε δώσει και εντολή να κλείσει ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
- Ο Μέγας Βασίλειος αποκαλεί τον Απολλώνιο αγύρτη των Τυάνων. και τους Έλληνες που εμμένανε στο δωδεκάθεο, τους έλεγε, βλάσφημους φρενοβλαβείς.
- Ο άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρείας (3ος αι. μ.Χ.) αποκαλεί τον Τυανέα, όργανο του Σατανά και τους εθνικούς χαρακτηρίζει ανθρωπόμορφα-κτήνη, βιαστές-γουρούνια (επιστολή Αγίου Κυπριανού) και κάθε τι αρχαιοελληνικό έλεγε πως είναι βλασφημία και παράνοια (Κλήμεντος Αλεξανδρείας - Λόγος Προτρεπτικός προς Έλληνες).
- Ο άγιος Κύριλλος έλεγε σατανικό τέρας τον Τυανέα. Κατ’ εντολή του ιδίου και του Μεθοδίου ημών αγίου, όπως είναι ήδη γνωστό, διαμελίζουν με όστρακα την μέγιστη των φιλοσόφων, αστρονόμο και μαθηματικό, Υπατία την Αλεξανδρινή όπου υπήρξε και η τελευταία βιβλιοθηκάριος της Αλεξάνδρειας.
- Ο Αρνόβιος ο πρεσβύτερος (290 μ.Χ.) και ο Λακτάνιος (240-320 μ.Χ.) δέχονται τα θαύματα του Τυανέα αλλά τα αποδίδουν σε μυστική μαγεία και απόκρυφη επιστήμη κι όχι σε θεία φώτιση. Το ίδιο έλεγαν και για τον Χριστό κάποια απόκρυφα ευαγγέλια, γι’ αυτό έμειναν απόκρυφα.
- Ο Μέγας Αθανάσιος,, αποκαλεί τους εθνικούς άθεους και αδαείς (Αθανασίου, περί απολογίας Αρειανών & επιστολή προς Αμμούν) και θεωρεί αξιέπαινη πράξη την εξόντωση κάθε θρησκευτικού αντιπάλου.
- Ο Φίρμικος ο Ματερνός (360 μ.Χ.) ήταν δευτεροκλασάτος άγιος πατέρας και μέγας υβριστής του Απολλωνίου, εκπρόσωπος της γενοκτονίας κάθε τι ελληνικού, εθνικού και «θύραθεν» στοιχείου. Πρότεινε τον ολοκληρωτικό αφανισμό κάθε αρχαιοελληνικού στοιχείου (Φιρμίκου Ματερνού, επιστολή προς Κωνστάντιο).
- Ο Τερτυλλιανός ο απολογητής (160-220 μ.Χ.) αποκαλούσε τον Τυανέα όργανο του Σατανά και στρεφόμενος ο ίδιος κατά του δόγματός του γίνεται αιρεσιάρχης. Αποκαλούσε την αγαλματοποιεία των εθνικών πράξη πορνείας (Τερτυλλιανού, Απολογητικός)
- Ο αρχιμανδρίτης Αντιοχείας Παύλος αποκαλούσε τον Τυανέα αγύρτη-μάγο και επέβαλλε στους χριστιανούς όταν έβγαζε λόγο, να χειροκροτούν χτυπώντας πόδια και χέρια.
- Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Γεώργιος ο Καππαδόκας (361 μ.Χ.) αποκαλεί τον Τυανέα μάγο και κιβδηλοποιό του Χριστού.
- Ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας Λούκιος (377 μ.Χ.), έβριζε ασύστολα τον Τυανέα και κυκλοφορούσε με σωματοφύλακες.
- Ο Πατριάρχης Φώτιος (820-891 μ.Χ.) αποκαλούσε τις ομιλίες του Τυανέα ως ευαγγελικές παρωδίες (Φωτίου, Μυριόβιβλος).
- Το 325 μ.Χ. με την 1η οικουμενική σύνοδο, ο Μέγας (παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος) Κωνσταντίνος, αποφάσισε να παραχαράξει την ιστορία αντιγράφοντας τον βίο του Τυανέα στο πρόσωπο ενός υπερφυσικού Σωτήρα. Ευτυχώς που διεσώθη για 1000 χρόνια από άραβες το πιο απαγορευμένο βιβλίο «ο βίος του Τυανέα» γραμμένο από τον βιογράφο Φιλόστρατο και παρά τις προσπάθειες των παπικών σταυροφόρων να το βρουν και να το καταστρέψουν.
Είναι αμέτρητοι οι εχθροί του Τυανέα και εδώ σημειώνουμε μόνο τους κυριότερους και από όσες μαρτυρίες μας έχουν σωθεί. Το οξύμωρο είναι πως των παραπάνω έργα, χρησιμοποιεί η επίσημη επιστήμη της φιλοσοφίας για μελέτη και διατριβές.
Πηγή:
