Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ - ΑΡΙΣΤΑΙΑΣ Ο ΛΥΡΙΟΣ

-Αρχες δεκαετιας ογδοντα, διαβασα όλα τα βιβλια ενός σπουδαιου ανθρωπου από το Θιβετ που εγραψε για τα παντα, πριν και μετα τον φυσικο θανατο και σαν ανθρωπος της δυσης, καποια βιβλια τα περασα γρηγορα τρομαγμενος από το περιεχομενο τους.
-Παλαιοτερα μα και τωρα καποια γνωση αυτων την μεταφερω ώστε οσα είναι αγνωστα να βοηθησουν και αλλους,όμως κοιτω αυτό το βιβλιο και μου σφιγγει το στομαχι, θυμαμαι ελαχιστα πως το εχω μελετησει και τοτε, μα το εσπρωξα στην ακρη, τωρα που το ξανα πηρα 03.30 νυχτιατικα στα χερια μου αμυδρα εχω καποια θυμιση, μα και παλι τα καταλοιπα της εβραιο-αιρεσης ηρθαν να με αποθαρυνουν???

-Βλεπεις φιλε εσυ που με διαβαζεις,ότι δεν αποτελω εξαιρεση από εσενα,με τρομαζουν ακομη καποια πραγματα,μα τα παλεψα και τα παλευω,γιαυτο μην αποθαρυνεσαι και συνεχισε,θα διαβασεις τι συμβαινει όταν το φυσικο σωμα παυει να υφισταται και το πνευμα που πηγαινει,για να μην χαθει και τριγυρνα ασκοπα και φυσικα καποια στιγμη θα βρει τον σωστο δρομο.
-Στο βιβλιο περιγραφονται διαφορες καταστασεις,μα εμας μα ενδιαφερουν το νοημα και η ουσια,ετσι θα ειναι περιληψη!!!

-Η περιγραφη ενός αθεου που αφηνει αυτόν τον κοσμο,η κατασταση στην οποια βρισκεται το πνευμα του,καθως και η διαδικασια ολη της αγνοιας του γυρω από αυτό το ζητημα,μου δημιουργουν την αισθηση ότι τελικα,ειμαστε ερμαιο της κάθε ασχετης θρησκειας,του κάθε αγραμματου ιερωμενου και το πώς παραμενουμε ένα κοπαδι αμαθων με σκοπο,δεν ξερουν την αληθεια,μα επιμενουν να μαθουμε ότι αυτους βολευει και ετσι χανομαστε μεσα σε λεξεις,εργα και πραξεις αλλων.
-Εάν είναι αληθεια όλα αυτά που διαβαζεις,θα μπορουσε ευκολα να αποδειχθουν στον καθενα,εάν ξεκινουσαμε από μικρη ηλικια να τα διδασκομαστε και να τα κανουμε πραξη,μα φροντισαν αλλοι να μην τα μαθουμε,ομως οσοι μπορουν και εγκαταλειπουν το σωμα τους [ολοι το κανουν στην διαρκεια του υπνου τους] συνειδητα τα γνωριζουν,μα ας ξεκινησουμε :
-Οδοκαθαριστης,μοναχικος στην ζωη του γέρος και πριν να σταματησει να δουλευει καποια μερα ακουσε φωνες από ένα παρκο διπλα που ειχε μια ρηχη λιμνουλα,κοιτωντας ειδε ένα κοριτσακι μεσα στο νερο,μια να είναι εξω το κεφαλι της και μια μεσα,πνιγοταν αλλα κανεις ουτε η μητερα δεν εκανε κινηση για να το σωσουν.!!!

-Πηδηξε μεσα,γλιστρησε και εγινε μουσκεμα,αλλα σηκωθηκε και επιασε το μικρο,το γυρισε αναποδα να βγει το νερο από μεσα και το πηγε στην μητερα του,η οποια αντι να ενδιαφερθει για το παιδι της εψαχνε το καινουργιο καπελο της μικρης.
-Εφυγε αηδιασμενος,μα ηταν μουσκεμα και το κρυο αρχισε να τον ενοχλει,πηγε να παρει το αυτοκινητο του και ξεκινωντας προσεξε ότι ειχε λαστιχο,μεχρι να το αλλαξει παγωσε και όταν εφτασε σπιτι του,ειχε το αποτελεσμα της διπλης πνευμονιας,πυρετο και τα συνηθη,περασε στο νοσοκομειο παρακεντηση και καποια ωρα της ημερας,αφησε τον κοσμο αυτόν.
-TΑ παντα σκοτεινιασαν,ενιωσε ότι βρισκεται μεσα σε πλαστικο σωληνα και προσπαθησε να παει προς κατι που εμοιαζε με φως,αλλα ειχε κολλησει ???
-Εμεινε ακινητος προσπαθωντας να ακουσει κατι,μα ουτε τους χτυπους της καρδιας του δεν ακουγε,ουτε και την ανασα του.
Χωρις την παραμικρη κινηση,αισθανθηκε κατι να τον σπρωχνει προς εκεινο το αμυδρο φως και πεταχτηκε εξω και ……. Δεν υπηρχε τιποτε,ουτε φως,ουτε σκοταδι,απολυτο κενο.
-Δεν μπορουσε να δει,ουτε να κινηθει,ηταν κολλημενος και τρομοκρατημενος,αρχισε να ιδρωνει και να κρυωνει,τρομος,ενταξει σκεφτηκε υπαρχω μεσα στην ανυπαρξια ???
-Ομως καπου πρεπει να υπαρχω.!!!

-Καποτε ειχε βρει σε κατι σκουπιδια και ειχε διαβασει ένα βιβλιο μα τα οσα ειδε του φανηκαν περιεργα και απιστευτα,κατι για την μετα θανατο ζωη,όμως το πεταξε στην ακρη,τωρα μετανιωμενος σκεφτοταν ποσο λαθος ειχε κανει.
-Σκοταδι γυρω του,καποιο αμυδρο φως και τιποτε περισσοτερο,που ηταν δεν ηξερε,δεν εβλεπε γυρω του,θορυβος απο ενα ξυπνητηρι,μα σαν καποιος να τον εσπρωξε,επεφτε προς την γη με ταχυτητα και σταματησε σε ένα δωματιο με σωματα νεκρα,καπου αναμεσα τους ηταν και το δικο του,δεν καταλαβαινε τι συμβαινει,αφου πεθανε μπορουσε να σκεφτεται,να βλεπει τριγυρω του ??? Τοτε ???
-Προσπαθησε να θυμηθει κατι από οσα ειχε ακουσει να μιλανε για την Βιβλο,μα και για καποιον συγγραφεα που ελεγε κατι περιεργα τετοια,μα δεν θυμοταν.
-Ακουσε δυο να συζητανε για τον συγγραφεα Ραμπα πως αν δεν πιστευεις σε κατι,τοτε δεν θα εχεις κατι να ακουμπησεις όταν πεθανεις,ο καθενας αναλογα με την θρησκεια του βλεπει οσα ξερει,μα στο τελος όταν όλα αποδειχθουν ψευτικα και το καταλαβει τοτε η πραγματικη κατασταση επιστρεφει.
-Κατι τον εσπρωξε και βρεθηκε στο υποστεγο Καθαριοτητας εκει οπου μαζευονταν καθε μερα πριν και μετα την εργασια τους οι συναδελφοι του και ακουσε ολη την συζητηση για το πως θα πληρωναν τα εξοδα της κηδειας του κανοντας ερανο μεταξυ των.
-Ειδε τον νεκροθαφτη που παζαρευε με τους συναδελφους του το ποσον της κηδειας του,παρακολουθησε την ολη διαδικασια της ταφης,μα οι σκεψεις του,ηταν συνεχως εκει : Τι μου συμβαινει που ειμαι ???

-Προσπαθησε να θυμηθει το προσωπο του συγγραφεα,καπου τον ειχε δει και τοτε τον ειδε να κοιτα προς τα πανω και λεξεις σχηματιστηκαν στα χειλη του : Πιστεψε σε κατι,υπαρχουν ανθρωποι να σε βοηθησουν ……. ακουσε λεξεις που δεν ειπωθηκαν,μα πως??? Θυμηθηκε μια σειρα από την Βιβλο ο Κυριος ο ποιμην με οδηγει και ειπε : μακαρι να μπορουσε καποιος να με βοηθησει.
-Μια δυναμη τον εσπρωξε και η ταχυτητα τον εκανε να αντριχιασει στο προσωπο,εχω προσωπο ??? σκεφτηκε μα δεν προλαβε να συνεχισει,αισθανθηκε ανθρωπους γυρω του,ακουγε φωνες μα δεν μπορουσε να κουνησει τα ποδια,ειχε ποδια ??? ηταν κολλημενα …. σε πισσα και απελπισμενος φωναξε : Ενταξει ρε μαγκες δεν μπορειτε να μου δωσετε ένα χερι βοηθειας που εχω κολλησει ???
-Πιστεψε,πρεπει να πιστεψεις να αφησεις ελευθερο το μυαλο σου για να σε βοηθησουμε,οι σκεψεις σου μας διωχνουν.
-Με εκπληξη ειδε φως να γινεται ζωηρο και σκεφτηκε,ένα παραξενο συνεφο,διεκρινε μια μορφη να του κανει νοημα,όμως μουρμουρισε : κανενας δεν θελει να βοηθησει ……. Ξανα βυθιστηκε στην πισσα και στο σκοταδι και ο χρονος ξανα χαθηκε.
-Θυμηθηκε αθελα του παλι το συγγραφεα να μιλα με καποιον : Πρεπει να ξερεις η χριστιανικη Βιβλος ριχνει πολύ φως στο θεμα της ζωης μετα θανατο και δεν παυει να μου κανει εντυπωση το γεγονος ότι ενώ οι χριστιανοι πιστευουν στους αγγελους και στους διαβολους,για καποιον ανεξηγητο λογο δειχνουν να εχουν αμφιβολιες για την υπαρξη της μετα θανατον ζωης.Συγκεκριμενα :
-Ο Ανθρωπος πηγαινει στην αιωνια κατοικια του και αυτοι που τον πενθουν περιπλανιωνται στους δρομους.Πριν σπασει το ασημενιο σχοινι,πριν σπασει το χρυσο δοχειο,η σκονη επιστρεφει στην γη όπως ηταν και το πνευμα επιστρεφει στον Θεο που το εδωσε,δηλ. ένα κομματι από το σωμα του ανθρωπου γυριζει στην γη και το άλλο στον Θεο ή στην ζωη περα από αυτην,αλλα οι χριστιανοι προφανως δεν το παραδεχονται,θα το ανακαλυψουν όμως όταν βρεθουν στην Αλλη Πλευρα.!!!

ΑΡΙΣΤΑΙΑΣ Ο ΛΥΡΙΟΣ

Πηγή:

Fileas Fonk
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ