Ο αετός είναι ο μακροβιότερος από τα αρπακτικά πτηνά. Μπορεί να ζήσει μέχρι εβδομήντα χρόνια, αλλά για να φθάσει σε αυτή την ηλικία πρέπει κάποια στιγμή να πάρει μια σκληρή απόφαση.
Στα σαράντα του ο αετός είναι πια γέρος. Τα μακριά και ευέλικτα νύχια του δεν μπορούν πλέον να αρπάξουν τη λεία του για να τραφεί. Το μακρύ και κοφτερό ράμφος του γίνεται πολύ κυρτό. Τα υπερήλικα και βαριά φτερά του, που οφείλονται στα πυκνά του πούπουλα, κολλάνε στο στήθος του και τον δυσκολεύουν στο πέταγμα.
Του μένουν, λοιπόν, δύο επιλογές: Να πεθάνει ή να περάσει μια επώδυνη διαδικασία αλλαγής που διαρκεί 150 ημέρες.
Η διαδικασία της αλλαγής απαιτεί να πετάξει στην κορυφή του βουνού όπου έχει τη φωλιά του. Εκεί ο αετός χτυπάει το ράμφος του σε ένα βράχο μέχρι να το αποκόψει. Αφού το αποκόψει, ο αετός θα περιμένει να φυτρώσει καινούργιο και έπειτα θα αποκόψει τα νύχια του. Αφού φυτρώσουν τα καινούργια του νύχια, ο αετός αρχίζει να μαδάει τα γερασμένα του φτερά. Όλα αυτά μόνος του και κυρίως απροστάτευτος, μιας και χάνει διαδοχικά όλα του τα όπλα.
Μετά από πέντε επώδυνους μήνες, ο αετός είναι πια σε θέση να πετάξει ξανά και να συνεχίσει ξαναρχίζοντας τη ζωή του. Πραγματοποιεί λοιπόν την πτήση της αναγέννησής του, την πτήση προς τη ζωή ξανά, η οποία του επιτρέπει να ζήσει ακόμη τριάντα χρόνια περίπου.
Πηγή:
hiropoiito.blogspot.gr