ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΙΡΛΑΝΔΩΝ.
Οι Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς ονομάζουν την Νήσο με το όνομα «ΙΕΡΝΗ».
Τούτο το συναντούμε στα Αργοναυτικά στον Αριστοτέλη και στον Στράβωνα.
Στα Ελληνικά «ΙΕΡΝΗ»
σημαίνει Ιερά Νήσος.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης την ονομάζει «Νήσο της Ίριδος».
Η Ίριδα ήταν Θεά Αγγελιοφόρος του Δία και της Ήρας.
Στο ιρλανδικό βιβλίο Leadharcadhal αναφέρεται ότι «περί το 1240 π.Χ.
έφθασαν στο νησί της κόρης τους της Ίριδος,
Ο ΘΑΥΜΑΣ,
Θεός του Πόντου και η Ηλέκτρα κόρη του Άτλαντα και της Πλειόνης».
Δηλαδή είτε το ένα είτε το άλλο, η ονομασία του νησιού σχετίζεται με την Ελλάδα.
Στο βιβλίο του Τζιράλτους ντε Μπάρι (History and Topography of Irland) αναφέρεται:
«Αργότερα ο Έλληνας πρίγκιπας Παρθόλος έφθασε στο Νησί συνοδευόμενος από 24 ζεύγη Ελλήνων, μεταξύ των οποίων και οι τρεις υιοί του με τις συζύγους τους αποβιβάστηκαν στον κόλπο ΚΕΝΜΑΡ και εγκατασταθήκαν στην περιοχή του ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ.
Σε τριακόσια χρόνια έγιναν πέντε χιλιάδες.
Από επιδημία οι περισσότεροι πέθαναν και τάφησαν σε ομαδικό τάφο (τύμβο) στο Tallaght έξω από το Δουβλίνο».
Μετά τον Τρωικό Πόλεμο, όπως γράφουν ο Φ. Ζιρώ και Ζ. Ροθ στο βιβλίο τους «Γενική Μυθολογία», έφθασαν στο Νησί οι Thuta de Danan (ΈΛΛΗΝΕΣ ΔΑΝΑΟΙ) άνθρωποι Θείας καταγωγής με ρομφαίες και δόρατα καθώς και την «ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ» που έφεραν
από το Σπήλαιο του Διός, στο όρος Ίδη της Κρήτης, όπου ο Βασιλιάς Μίνωας ο Α’ αγρυπνούσε κάθε εννιά χρόνια, περιμένοντας την επιφοίτηση του προγόνου του, του Διός, για να νομοθετήσει και να κυβερνά σωστά το λαό του.
Αργότερα οι Βασιλείς της Νήσου κάθονταν πάνω σ’ αυτήν την «πέτρα» περιμένοντας τη Θεία έμπνευση.
Οι Δαναοί στην αρχή συγκρούστηκαν με τους Γίγαντες, τους Φορμόρους, που ήσαν και αυτοί θεϊκής καταγωγής, μετά όμως συμβίωσαν.
Στη συλλογή «Αρχαίες Ιρλανδικές Ιστορίες» αναφέρεται ότι οι Δαναοί που ζούσαν στα βόρεια νη-σιά έγιναν οι σοφότεροι της ανθρωπότητος.
Έκτι-σαν τέσσερις πόλεις:
τη ΦΑΛΙΑ,
τη ΓΟΡΙΑ,
τη ΜΥΡΙΑ,
και την ΦΙΔΙΑ.
Στην περιοχή ΑΡΑΝ της Β. Ιρλανδίας διασώζονται ΚΥΚΛΩΠΕΙΑ ΤΕΙΧΗ
που τα κατασκεύασαν οι άνθρωποι της θάλασσας, οι Έλληνες Γίγαντες.
Τα ίδια περίπου αναφέρονται και στο βιβλίο των Επιδρομών του Λεβάρ Γαβχάλα.
Οι Ιρλανδοί καυχώνται ότι είναι απόγονοι των Κελτών που έφθασαν στη Νήσο τον τρίτο π.Χ. αιώνα. Να μη διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι Κέλτες είναι ΕΛΛΗΝΟΓΕΝΕΙΣ.
Το όνομά τους το πήραν
είτε από τον προγεννήτωρά τους, τον Κέλτο, γιο του Ηρακλή και της Κελτίνης κόρης του Βασιλιά Βρεττανού της Βρεττάνης στη Βόρεια Γαλλία,
είτε από τους Κέλητες ίππους των Αρχαίων Ελλήνων. Κέλητες ίπποι είναι τα γρήγορα και δυνατά άλογα.
Οι Κέλτες εθεωρούντο πολύ καλοί πολεμιστές.
Μετά εγκαταστάθηκαν στο Νησί οι ΠΙΚΤΟΙ από την Καλληδονία (Σκωτία) και την Ουαλία.
Σχεδόν όλοι οι Καλληδόνες ήσαν Έλληνες.
Οι σημερινοί Ιρλανδοί είναι απόγονοι όλων όσων αναφέρθηκαν.
Πενήντα χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Δουβλίνου στην περιοχή Meath βρίσκεται το μεγαλύτερο μεταλλείο ψευδαργύρου και μολύβδου της Ευρώπης.
Ένας λόφος του μεταλλείου, ο λόφος Tara είναι το πιο ενδιαφέρον αρχαιολογικό μέρος της Ιρλανδίας. Βάση των αρχαιολογικών ευρημάτων η ηλικία του είναι πέραν των 5000 ετών.
Ανήκει στη νεολιθική και ορειχάλκινη εποχή.
Πάνω στο λόφο αυτό βρίσκεται η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ, που λέγεται
και ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ.
Πάνω στην πέτρα αυτή κάθονταν οι βασιλιάδες και περίμεναν τη φώτιση του Θεού.
Δεν αποκλείεται η πέτρα αυτή να είναι η πέτρα που έφεραν οι Έλληνες Δαναοί
από το Σπήλαιο του Διός της Κρήτης.
Για τούτο πρέπει να γίνει ειδική έρευνα.
Δείτε επίσης:
Grigoris Makrinitsas
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
