ΜΕ ΤΟΝ "ΘΑΝΑΤΟ", ΟΤΑΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΑΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΗΪΝΟΥΣ "ΔΗΜΗΤΡΙΟΥΣ" ΜΑΝΔΥΕΣ ΤΩΝ (ΔΗΜΗΤΡΙΟΥΣ ΔΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕ Η ΔΗΜΗΤΡΑ / ΓΑ ΜΗΤΡΑ / ΓΑΙΑ), ΜΕΤΑΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑΛΕΡΟΥΣ ΛΕΙΜΩΝΕΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ / ΑΔΗ / ΑΪΔΗ / ΑΪΔΩΝΕΩΣ Ή ΧΘΟΝΙΟΥ ΔΙΑ.
ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗΝ ΣΟΦΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ, ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΑΠΟΚΑΘΑΙΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΣΚΟΤΕΙΝΟΝ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ (ΠΟΝΩΝ/ΒΑΣΑΝΩΝ, ΚΑΚΩΝ, ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ) ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΣΚΙΕΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΞΕΙ ΣΤΙΓΜΑΤΑ.
ΕΤΣΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΕΠΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΦ' ΕΝΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΦΟΔΡΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑΝ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΑΦ' ΕΤΕΡΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΕΣΙΟΥΡΓΟΥ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΗΓΗΣ.
ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟ-ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΣ ΠΕΡΙΟΔΟΝ, ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΥΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΡΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΕΜΨΥΧΩΣΙΣ (ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΙΣ) ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΩΝ.
ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΥΘΥΝΗ, ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ, ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΑ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟΝ ΑΡΧΕΙΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ.
«Ἀνάγκης θυγατρὸς κόρης Λαχέσεως λόγος. Ψυχαὶ
ἐφήμεροι, ἀρχὴ ἄλλης περιόδου θνητοῦ γένους θανατηφόρου.
[617e] οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ’ ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε.
πρῶτος δ’ ὁ λαχὼν πρῶτος αἱρείσθω βίον ᾧ συνέσται ἐξ
ἀνάγκης. ἀρετὴ δὲ ἀδέσποτον, ἣν τιμῶν καὶ ἀτιμάζων
πλέον καὶ ἔλαττον αὐτῆς ἕκαστος ἕξει. αἰτία ἑλομένου·
θεὸς ἀναίτιος.» {ΠΟΛΙΤΕΙΑΠΛΑΤΩΝΟΣ: [617d][617e]}
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΥΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΜΑΣ ΑΠΟΣΑΦΗΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ ΕΙΣ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΑΔΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΩΝ: “Άδης” = “Πλούτων”!
ΣΩ.: Ποιος δεσμός είναι για κάποιο ζώο ισχυρότερος ως προς το να παραμείνει σε κάποιο μέρος, η ανάγκη ή η επιθυμία;
ΕΡΜ.: Πολύ υπερέχει η επιθυμία.
ΣΩ.: Δεν πιστεύεις ότι πολλοί θα έφευγαν από τον Άδη, αν δεν τους έδενε με τον ισχυρότερο δεσμό;
ΕΡΜ.: Προφανώς.
ΣΩ.: Επομένως τους κρατάει δέσμιους, όπως φαίνεται, με κάποια επιθυμία, αν τους κρατάει με τον ισχυρότερο δεσμό, και όχι με κάποια ανάγκη.
ΕΡΜ.: Έτσι φαίνεται.
ΣΩ.: Οι επιθυμίες, πάλι, είναι πολλών ειδών;
ΕΡΜ.: Ναι.
ΣΩ.: Με τη μεγαλύτερη επιθυμία, λοιπόν, τους κρατάει δέσμιους, αν εννοεί να τους κρατάει με τον μεγαλύτερο δεσμό.
ΕΡΜ.: Ναι.
ΣΩ.: Υπάρχει μεγαλύτερη επιθυμία από το να πιστεύει κάποιος ότι, αφού συναναστραφεί κάποιον άλλον, θα γίνει καλύτερος;
ΕΡΜ.: Μα τον Δία, με κανένα τρόπο, Σωκράτη.
ΣΩ.: Γι’ αυτά θα πούμε, Ερμογένη, ότι κανένας από τους εκεί δεν θέλησε να έλθει προς τα εδώ, ούτε οι ίδιες οι Σειρήνες, και ότι και αυτές και όλοι οι άλλοι μαγεύτηκαν από κείνον. Καθώς φαίνεται, τόσο ωραίους λόγους γνωρίζει και λέει ο Άδης και εξ αυτού είναι τέλειος σοφιστής και μεγάλος ευεργέτης όσων βρίσκονται κοντά του, ο οποίος άλλωστε και στους εδώ χαρίζει πολλά αγαθά. Τόσα πολλά είναι τα πλούτη του εκεί, ώστε από αυτό πήρε το όνομα “Πλούτων”. Δεν θέλει να συντροφεύει ανθρώπους με σωματική υπόσταση, αλλά τότε μόνο θέλει να είναι μαζί τους, όταν η ψυχή είναι αποκαθαρμένη απ’ όλα τα σωματικά κακά και επιθυμίες. Τότε τους δεσμεύει, και μόνο με την επιθυμία της αρετής.
Επίσης το “Άιδης” κάθε άλλο παρά το “αιδές” (αόρατο) ορίζει, αλλά πολύ περισσότερο το “πάντα και καλά ειδέναι”, γνώση όλων των καλών πραγμάτων).
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΤΥΑΝΕΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑΝΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΓΕΝΕΣΙΣ .
«Θάνατος ουδείς ουδενός ή μόνον εμφάσει, καθάπερ ουδέ γένεσις ουδενός ή μόνον εμφάσει. Το μεν γαρ εξ ουσίας τραπέν εις φύσιν έδοξε γένεσις, το δε εκ φύσεως εις ουσίαν κατά ταυτά θάνατος ούτε γιγνομένου κατ΄αλήθειάν τινος, ούτε φθειρομένου ποτέ, μόνον δε εμφανούς όντος αοράτου τε ύστερον του μεν διά παχύτητα της ύλης, του δε διά λεπτότητα της ουσίας, ούσης μεν αιεί της αυτής, κινήσει δε διαφερούσης και στάσει. Τούτο γαρ που το ίδιον ανάγκηι της μεταβολής ουκ έξωθεν γενομένης ποθέν, αλλά του μεν όλου μεταβάλλοντος εις τα μέρη, των μερών δε εις το όλον τρεπομένων ενότητι του παντός»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:«Θάνατος δεν υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά, ούτε γένεση υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά. Η τροπή της ουσίας σε φύση θεωρείται γένεση, ενώ η τροπή της φύσεως σε ουσία κατά τα αυτά θεωρείται θάνατος. Ούτε γεννιέται αληθινά κάτι ούτε φθείρεται ποτέ, μόνο τη μια γίνεται φανερό και ύστερα γίνεται αόρατο· και το μεν πρώτο συμβαίνει λόγω παχύτητος της ύλης, το δε δεύτερο λόγω λεπτότητος της ουσίας, η οποία είναι πάντα ίδια και απλώς διαφέρει κατά την κίνηση και την στάση. Διότι αυτό είναι αναγκαστικά το ίδιον της μεταβολής, που δεν γίνεται από κάπου έξω, αλλά το μεν όλον μεταβάλλεται στα μέρη, τα δε μέρη στο όλον λόγω της ενότητος του παντός» {ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΥΣ – Επιστολή νη’ -Στον Βαλέριο. [Περί ζωής και θανάτου] -Απολλώνιος ο Τυανεύς – Βίος και Έργο.}
Ο ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ Δρ Robert Lanza, ΠΑΤΗΡ ΤΗΣ ΒΙΟΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟΝ ΣΥΜΠΑΝ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΤ' ΟΥΣΙΑΝ, ΑΠΛΑ ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟΙΟΥΤΟΤΡΟΠΩΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΣΧΥΡΑΣ ΤΑΥΤΙΣΕΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.
Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΝΟΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ
"Ο Lanza υποστηρίζει ότι κουβαλάμε και μεταφέρουμε τον χώρο και το χρόνο γύρω με μας, όπως η χελώνα μεταφέρει το καβούκι της. Αυτό σημαίνει ότι όταν το κέλυφος αποκολληθεί από πάνω μας (ο χώρος και ο χρόνος), εμείς εξακολουθούμε να υπάρχουμε.
Ισχυρίζεται ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αντικείμενα ή πράγματα, αλλά μάλλον εργαλεία της νόησης των όντων.
Η θεωρία υπονοεί ότι δεν υπάρχει θάνατος της συνείδησης. Υπάρχει μόνο η σκέψη του συνειδησιακού θανάτου, επειδή οι άνθρωποι ταυτίζονται με το υλικό τους σώμα."
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ