Οι ψυχές στην πραγματικότητα δημιουργούνται από την ίδια την ουσία του σύμπαντος και μπορεί να υπάρχουν από την αρχή του χρόνου, γι' αυτό και δεν πεθαίνουν.
Με τον θάνατο του σώματος οι κβαντικές ουσίες που αποτελούν την ψυχή εγκαταλείπουν το ανθρώπινο σώμα και εισέρχονται στο σύμπαν, σύμφωνα με την προτεινόμενη θεωρία των δύο διαπρεπών επιστημόνων.
Οι εσωτεριστές διδάσκουν ότι «Όταν φεύγουμε πέρα από τον χωροχρόνο του κόσμου μας, φθάνουμε στο σημείο χωρίς επιστροφή και ξαναμπαίνουμε στο κύμα ζωής περιμένοντας τη νέα ενσάρκωση, γιατί μας περιμένουν άλλοι κόσμοι».
Πώς οι διάφορες αδελφότητες δημιούργησαν και διατηρούν όλη αυτή τη γνώση της μυήσεως των μελών, της ζωής και του θανάτου;
Αν ρωτήσεις κάποιο καταξιωμένο επιστήμονα να σου μιλήσει σχετικά με την εμπιστοσύνη που δείχνει στις υπάρχουσες γραπτές ή προφορικές παραδόσεις της ανθρωπότητας, περί μυήσεως, θανάτου και ψυχής, πιθανότατα να είναι τόσο απαξιωτικός, που ίσως να σου εξαφανίσει κάθε διάθεση να ασχοληθείς ξανά με το θέμα.
Κι αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο.
Μπορεί κάποιοι να το δικαιολογήσουν λέγοντας ότι οι επιστήμονες απλά αρνούνται να χρησιμοποιήσουν αναπόδεικτα δεδομένα, αλλά αυτό το επιχείρημα είναι λάθος.
Πώς διαπίστωσαν ότι δεν είναι αλήθεια χωρίς να το εξετάσουν;
Μήπως δεν έχουν τη δυνατότητα να το εξετάσουν;
Ωστόσο πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να αποδείξουν την αληθινή φύση της ψυχής και της ζωής στις πνευματικές διαστάσεις, ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ.
Η ΨΥΧΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΘΗΚΕ – τη στιγμή που εγκαταλείπει το φυσικό σώμα μετά τον θάνατο, από τον Ρώσο Κωνσταντίν Κοροτκόβ, διευθυντή του Ερευνητικού Ινστιτούτου Φυσικής της Αγίας Πετρούπολης. Η μέθοδος φωτογράφισης έχει εγκριθεί ως επίσημη ιατρική τεχνολογική μέθοδος από το Υπουργείο Υγείας της Ρωσίας και χρησιμοποιείται παγκοσμίως από γιατρούς για τον έλεγχο του άγχους καθώς και την καταγραφή της προόδου ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπείες ασθενειών, όπως ο καρκίνος.
Η φωτογράφιση της ψυχής έγινε με βιοηλεκτρογραφική κάμερα, προηγμένης τεχνικής φωτογράφισης, τύπου Kirlian και απεικονίζει με «ΜΠΛΕ ΧΡΩΜΑ» τη ζωτική ενέργεια του ατόμου που εγκαταλείπει σταδιακά το σώμα.
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίν Κοροτκόβ, Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΤΑΙ – ΠΤΩΤΑ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΗ (η οποία αποτελεί την ψυχή), ΕΝΩ Η ΒΟΥΒΩΝΙΚΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΟΠΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ - ΠΡΙΝ αυτό περάσει στη φαντασμαγορία του ΑΠΕΙΡΟΥ.
Σε μερικές περιπτώσεις, οι ανθρώπινες «ψυχές» που υπέστησαν κάποιου είδους βίαιο ή απροσδόκητο θάνατο, εκδηλώνουν συνήθως μια κατάσταση σύγχυσης, όσον αφορά τη διαχείριση της ενέργειάς τους και επιστρέφουν στο φυσικό σώμα μέρες μετά τον θάνατο.
Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε ένα πλεόνασμα αχρησιμοποίητης ενέργειας.
Είναι η ελεύθερη βούληση μια κατάρα, ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙ και δεν μπορούμε να βρούμε τον δρόμο της επιστροφής στο αληθινό σύμπαν;
Μήπως ο λόγος που φοβόμαστε τον θάνατο, είναι γιατί η ψυχή μας θυμάται εμπειρίες από τους κατώτερους κόσμους και έχει ξεχάσει τους ανώτερους;
Η Μετενσάρκωση της ψυχής αποτελεί συμπαντικό νόμο, με τον οποίο τα πάντα ανανεώνονται συνεχώς.
ΑΠΟ «ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ» ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
Πηγή:Grigoris Makrinitsas
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
