«Και πίνει ο Μεγαλέξανδρος και πίνει κι ο Βουκεφάλας.
Κι ευθύς ουρανοδρόμισαν σα φτερωτές κολώνες
και φτάσανε στον Όλυμπο, Κι απ' τους θεούς τους δόθηκε
αντάμα οι δυο να περπατούν μες στους αιώνες».
(Όμηρος Μπεκέ, «Τραγούδι του Μεγαλέξανδρου»).##
Η παρουσία των υπεράνθρωπων μέσα στην ανθρωπότητα είτε αυτό έγινε προ αιώνων, είτε χθες σηματοδοτεί έναν ηρωικότερο τρόπο ζωής και επενεργεί μαγευτικά στις ψυχές των επερχόμενων γενεών που έχουν χρέος να διαδραματίσουν και αυτές τον ρόλο τους μέσα στο αδιάκοπο ρεύμα της ιστορίας. Έτσι εξηγείται το αμείωτο ενδιαφέρον του κόσμου ακόμη και σήμερα για το φαινόμενο «Μέγας Αλέξανδρος» που έζησε πριν από είκοσι τέσσερες αιώνες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, γιος της Ολυμπιάδας και του βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου,
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΝΥΧΤΑ , 22/23ΙΟΥΛΙΟΥ 356 π.Χ. στην Πέλλα της Μακεδονίας.
Ανακηρύχτηκε βασιλιάς το 336 π.Χ. στο εικοστό έτος της ηλικίας του, και βασίλεψε από το 336 έως το 323 π.Χ. Πέθανε στις 13 Ιουνίου του 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα σε ηλικία 33 ετών ενώ είχε κατακτήσει τις βαλκανικές χώρες, την Αίγυπτο και όλη την τότε γνωστή Ασία.
Ο Αλέξανδρος ήταν εξ αίματος απόγονος δύο μυθικών ηρώων, ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ, ΔΥΟ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑ , και κληρονόμησε όλα τα χαρίσματά τους.
Και οι δύο αυτοί ήρωες σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο, θεωρούντο ως οι καλύτεροι και αντιπροσωπευτικότεροι τύποι της παλικαριάς, της σωφροσύνης και της ωραιότητας.
Οι ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τη γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφέρουν τα εξής:
@ «Μια νύχτα πριν παντρευτεί η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (ή Στρατονίκη ή Ευγενία ή Μυρτάλη) 374 - 316 π.Χ.
θύελλα λυσσομανούσε γύρω της και ένας κεραυνός από τον ουρανό τη χτύπησε στην κοιλιά. Φλόγες ξεπετάχτηκαν από αυτή και σκέπασαν όλο τον κόσμο».
(Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβαση - Πλούταρχος, Περί Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου - Κόιντος Κούρτιος Ρούφος, Η Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου).
@ «Ο Φίλιππος μόλις είδε το βρέφος που γεννήθηκε, είπε ότι η σπορά είναι θεϊκή! Γιατί μόλις το παιδί έπεσε στη γη ακούστηκαν αλλεπάλληλες βροντές και αστραπές φώτισαν τον ουρανό και ταρακουνήθηκε ολόκληρο το σύμπαν».
(Ψευδοκαλλισθένης, Αλεξάνδρου Βίος).
Ο Πλούταρχος και ο Ψευδοκαλλισθένης αναφέρουν σαν «Πραγματικό πατέρα του Αλέξανδρου τον Αιγύπτιο Θεό Άμμωνα Ρα».
@ «Κατά γέννηση του Αλέξανδρου δύο αετοί παρέμειναν στην οροφή του πατρικού σπιτιού όλη την ημέρα, προλέγοντας την κυριαρχία του σε Ευρώπη και Ασία». (Ρωμαίος ιστορικός Ιουστίνος).
Ο Πλούταρχος (Βίοι Παράλληλοι) και ο Κούρτιος Κόιντος Ρούφος αναφέρουν ένα σημαδιακό όνειρο του Φιλίππου:
@ «Είδε πως είχε κλείσει με σφραγίδα την κοιλιά της γυναίκας του και το σήμα της σφραγίδας είχε τη μορφή λιονταριού. Ανησύχησε γι' αυτό, αλλά ο μάντις Αρίστανδρος, από την Τελμησσό της Φρυγίας, τον διαβεβαίωσε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος και δεν σφραγίζει κανένας κάτι το αδειανό, κι ότι θα γεννήσει αγόρι με ψυχή λιονταριού».
Ο Μέγας Αλέξανδρος, γιος της Ολυμπιάδας και του βασιλιά των Μακεδόνων Φιλίππου,
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΝΥΧΤΑ , 22/23ΙΟΥΛΙΟΥ 356 π.Χ. στην Πέλλα της Μακεδονίας.
Ανακηρύχτηκε βασιλιάς το 336 π.Χ. στο εικοστό έτος της ηλικίας του, και βασίλεψε από το 336 έως το 323 π.Χ. Πέθανε στις 13 Ιουνίου του 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα σε ηλικία 33 ετών ενώ είχε κατακτήσει τις βαλκανικές χώρες, την Αίγυπτο και όλη την τότε γνωστή Ασία.
Ο Αλέξανδρος ήταν εξ αίματος απόγονος δύο μυθικών ηρώων, ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ, ΔΥΟ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑ , και κληρονόμησε όλα τα χαρίσματά τους.
Και οι δύο αυτοί ήρωες σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο, θεωρούντο ως οι καλύτεροι και αντιπροσωπευτικότεροι τύποι της παλικαριάς, της σωφροσύνης και της ωραιότητας.
Οι ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τη γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου αναφέρουν τα εξής:
@ «Μια νύχτα πριν παντρευτεί η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ (ή Στρατονίκη ή Ευγενία ή Μυρτάλη) 374 - 316 π.Χ.
θύελλα λυσσομανούσε γύρω της και ένας κεραυνός από τον ουρανό τη χτύπησε στην κοιλιά. Φλόγες ξεπετάχτηκαν από αυτή και σκέπασαν όλο τον κόσμο».
(Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβαση - Πλούταρχος, Περί Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου - Κόιντος Κούρτιος Ρούφος, Η Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου).
@ «Ο Φίλιππος μόλις είδε το βρέφος που γεννήθηκε, είπε ότι η σπορά είναι θεϊκή! Γιατί μόλις το παιδί έπεσε στη γη ακούστηκαν αλλεπάλληλες βροντές και αστραπές φώτισαν τον ουρανό και ταρακουνήθηκε ολόκληρο το σύμπαν».
(Ψευδοκαλλισθένης, Αλεξάνδρου Βίος).
Ο Πλούταρχος και ο Ψευδοκαλλισθένης αναφέρουν σαν «Πραγματικό πατέρα του Αλέξανδρου τον Αιγύπτιο Θεό Άμμωνα Ρα».
@ «Κατά γέννηση του Αλέξανδρου δύο αετοί παρέμειναν στην οροφή του πατρικού σπιτιού όλη την ημέρα, προλέγοντας την κυριαρχία του σε Ευρώπη και Ασία». (Ρωμαίος ιστορικός Ιουστίνος).
Ο Πλούταρχος (Βίοι Παράλληλοι) και ο Κούρτιος Κόιντος Ρούφος αναφέρουν ένα σημαδιακό όνειρο του Φιλίππου:
@ «Είδε πως είχε κλείσει με σφραγίδα την κοιλιά της γυναίκας του και το σήμα της σφραγίδας είχε τη μορφή λιονταριού. Ανησύχησε γι' αυτό, αλλά ο μάντις Αρίστανδρος, από την Τελμησσό της Φρυγίας, τον διαβεβαίωσε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος και δεν σφραγίζει κανένας κάτι το αδειανό, κι ότι θα γεννήσει αγόρι με ψυχή λιονταριού».
*Λίγο μετά τη γέννηση του Αλέξανδρου, η Ολυμπιάδα τον πήγε στο ιερό του ΑΠΟΛΛΩΝΑ.
*Το ίδιο βράδυ, ο Φίλιππος ονειρεύτηκε τον Θεό Άμμωνα να κρατάει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο Αλέξανδρο, αναγγέλλοντας πως ο γιος του θα γίνει βασιλιάς του κόσμου.
*Και οι αστρολόγοι επίσης προσπάθησαν να εξηγήσουν το φαινόμενο Αλέξανδρος, ο οποίος γεννήθηκε τη νύχτα της 22ας προς την 23η Ιουλίου, όταν η Γη εξέρχεται από τον Αστερισμό του ΚΑΡΚΙΝΟΥ και εισέρχεται στον Αστερισμό του ΛΕΟΝΤΟΣ , δηλαδή ο νεογέννητος βασιλιάς έχει τα στοιχεία και των δύο αυτών αστερισμών.
Η απαράμιλλη γενναιοφροσύνη του και η ανυπέρβλητη παλικαριά του, είναι στοιχεία του αστερισμού του Λέοντος, και ο εκρηκτικός χαρακτήρας του είναι γνωρίσματα του αστερισμού του Καρκίνου.
Ο Πλούταρχος αναφέρει κάποια γεγονότα και οιωνούς που προοιώνιζαν τη θριαμβευτική πορεία του Αλέξανδρου.
«Ο Φίλιππος την ημέρα που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος κατέλαβε την Ποτίδαια που την πολιορκούσε, και του αναγγέλθηκαν άλλα τρία χαρμόσυνα γεγονότα,
η γέννηση του Αλέξανδρου,
η συντριβή των Ιλλυριών από τον στρατηγό του Παρμενίωνα,
και ότι ένα άλογό του πρώτευσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες (106η Ολυμπιάδα).
Όλα αυτά τα γεγονότα στάθηκαν αρκετά για τους μάντεις ώστε να βεβαιώσουν τον βασιλιά ότι ο γιος του, όταν μεγαλώσει, θα είναι ανίκητος». (Πλούταρχος)
Οι άνθρωποι πίστεψαν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΟΤΙ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ , ο οποίος και αν ακόμη δεν γεννήθηκε με θεία επέμβαση,
έγινε θεός με τους άθλους,
τους ηρωισμούς
και τα κατορθώματά του.
Όλοι οι αρχαίοι θεοί όλων των θρησκειών έχουν ξεχαστεί• ΑΥΤΟΣ ΖΕΙ ΑΚΟΜΑ.
Η επιχειρούμενη κακοποίηση αυτού του επίγειου θεού είναι μια ακόμα έκφραση του άθλιου κόσμου που ζούμε που δεν είναι μόνο μέσα μας αλλά και γύρω μας.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΕΙΝΑΙ:
η συκοφαντία
και δυστυχώς η σκληρότερη όλων ήταν η αχαριστία των επιγόνων.
Δοξάστηκε το όνομά του, αλλά και πολεμήθηκε μετά τον θάνατό του, πρώτα από τους επιγόνους και ύστερα από τους άλλους.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΝΔΡΩΝ:
Η ΔΟΞΑ
Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
ΚΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ.
Οι Μακεδόνες πίστευαν , επί 500 χρόνια μετά τον θάνατό του, ότι το πνεύμα του Αλέξανδρου περιφερόταν στη Μακεδονία του.
Τον έβλεπαν οι άνθρωποι ζωντανό.
Είχε αναστηθεί και ακουγόταν οι κλαγγές των όπλων των πολεμιστών του.
Στο χειρόγραφο της Βαβυλώνας υπάρχει η εξής στιχομυθία μεταξύ του μικρού παιδιού Αλέξανδρου και Ολυμπιάδας.
«Αλέξανδρος: Μητέρα τι σημαίνει Θεός;
Ολυμπιάδα: Ο δυνατός, αυτός που δεν φοβάται τίποτε και τον φοβούνται όλοι.
Αλέξανδρος: Είμαι κι εγώ Θεός;
Ολυμπιάδα: Είσαι.
Αλέξανδρος: Και δεν φοβάμαι;
Ολυμπιάδα: Δεν πρέπει να φοβάσαι».
Σίγουρα γιος θεού! Δεν φοβόταν κανένα και τον φοβόταν όλοι, γιατί η δύναμή του ήταν πέρα από τ' ανθρώπινα, δοσμένη από τους θεούς.
Αξίζει να σημειωθεί πως όλοι σχεδόν οι θεοί των μεγάλων πολιτισμών έχουν ξεχαστεί, ακόμη και το ίδιο το δωδεκάθεο των Ελλήνων. Ο μόνος από τους θεούς του αρχαίου κόσμου που έζησε μέχρι σήμερα με όλη τη θεϊκή του μεγαλοπρέπεια,
Ο ΜΟΝΟΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΩΣ ΕΜΑΣ
- ΝΕΟΣ
- ΔΥΝΑΤΟΣ
- ΚΙ ΟΜΟΡΦΟΣ
- ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.
Κι αυτό έγινε γιατί ΗΤΑΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ
που μπόρεσε με τη μυστική δύναμη που έκλεινε μέσα του, να νικήσει τον χρόνο και τη λήθη.
ΚΑΙ ΕΖΗΣΕ ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΓΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΕΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΩΣ ΕΜΑΣ.
