Τους τελευταίους αιώνες οι επιστήμονες χρησιμοποιούν μια ολική έκλειψη Ηλίου για να μπορέσουν να τον παρατηρήσουν, καθώς ένα τέτοιο φαινόμενο αποτελεί την μοναδική ευκαιρία τους, λόγω της φωτεινότητάς του, για την μελέτη του.
Μια ολική έκλειψη του Ηλίου, που θα είναι ορατή από ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο, πρόκειται να συμβεί τη Δευτέρα 21 Αυγούστου. Ο Ίππαρχος, ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, ο οποίος έζησε πριν από 2.000 χρόνια, χρησιμοποίησε την ολική έκλειψη του Ηλίου προκειμένου να λύσει κάποια προβλήματα της ουράνιας γεωμετρίας. Γνώριζε πως σε ένα σημείο της βορειοδυτικής Τουρκίας η έκλειψη είχε καλύψει ολοκληρωτικά τον Ήλιο. Όμως στην Αλεξάνδρεια, περίπου σε απόσταση χιλίων χιλιομέτρων, μόνο τα τέσσερα πέμπτα του Ηλίου είχαν καλυφθεί. Από αυτό υπολόγισε την απόσταση ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη και κατάφερε να το επιτύχει σωστά κατά το 20%.
Μια ολική έκλειψη του Ηλίου, που θα είναι ορατή από ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο, πρόκειται να συμβεί τη Δευτέρα 21 Αυγούστου. Ο Ίππαρχος, ο αρχαίος Έλληνας αστρονόμος και μαθηματικός, ο οποίος έζησε πριν από 2.000 χρόνια, χρησιμοποίησε την ολική έκλειψη του Ηλίου προκειμένου να λύσει κάποια προβλήματα της ουράνιας γεωμετρίας. Γνώριζε πως σε ένα σημείο της βορειοδυτικής Τουρκίας η έκλειψη είχε καλύψει ολοκληρωτικά τον Ήλιο. Όμως στην Αλεξάνδρεια, περίπου σε απόσταση χιλίων χιλιομέτρων, μόνο τα τέσσερα πέμπτα του Ηλίου είχαν καλυφθεί. Από αυτό υπολόγισε την απόσταση ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη και κατάφερε να το επιτύχει σωστά κατά το 20%.
Το 1605, ο Γερμανός αστρονόμος Γιοχάνες Κέπλερ διατύπωσε τη θεωρία ότι η στεφάνη του Ηλίου που είναι ορατή κατά την έκλειψη μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ατμόσφαιρας γύρω από τη Σελήνη που διαχέει το ηλιακό φως που περνά.
Η ανακάλυψη του φασματοσκοπίου στα μέσα του 19ου αιώνα έφερε νέες ηλιακές ανακαλύψεις. Το 1868, ο Γάλλος επιστήμονας Πιερ Γιάνσεν ταξίδεψε μέχρι την Ινδία για να παρακολουθήσει την ολική έκλειψη Ηλίου μέσα από ένα φασματοσκόπιο και κατέληξε ότι οι μεγάλοι πίδακες που εμφανίζονταν στην επιφάνεια του Ηλίου ήταν από θερμό αέριο υδρογόνο.
Η ανακάλυψη του φασματοσκοπίου στα μέσα του 19ου αιώνα έφερε νέες ηλιακές ανακαλύψεις. Το 1868, ο Γάλλος επιστήμονας Πιερ Γιάνσεν ταξίδεψε μέχρι την Ινδία για να παρακολουθήσει την ολική έκλειψη Ηλίου μέσα από ένα φασματοσκόπιο και κατέληξε ότι οι μεγάλοι πίδακες που εμφανίζονταν στην επιφάνεια του Ηλίου ήταν από θερμό αέριο υδρογόνο.
Οι ιδέες του Αϊνστάιν δημιούργησαν τη σκηνή για το διασημότερο πείραμα με έκλειψη όλων των εποχών, το 1919, κατά τη διάρκεια του οποίου ο σερ Άρθουρ Εντιγκτον παρατήρησε την κάμψη του αστρικού φωτός γύρω από τον Ήλιο.
Το 1930 οι ειδικοί συνειδητοποίησαν ότι μια αχνή πράσινη γραμμή που είχε παρατηρηθεί το 1896 ήταν σίδηρος που είχε τα μισά από τα 26 του ηλεκτρόνια. Η ανακάλυψη αυτή υπέδειξε και τις υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην επιφάνεια του Ηλίου, όπου η μέση θερμοκρασία φτάνει τους 10.000 βαθμούς Φαρενάιτ. Μετρήσεις που έγιναν στη στεφάνη κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης του 1932 έδειξαν ότι οι θερμοκρασίες εκεί πέρα είναι πολύ υψηλότερες. Από τότε οι ερευνητές αναζητούν απάντηση στο γιατί τελικά η στεφάνη γίνεται τόσο θερμή.
Πηγή:
Το 1930 οι ειδικοί συνειδητοποίησαν ότι μια αχνή πράσινη γραμμή που είχε παρατηρηθεί το 1896 ήταν σίδηρος που είχε τα μισά από τα 26 του ηλεκτρόνια. Η ανακάλυψη αυτή υπέδειξε και τις υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην επιφάνεια του Ηλίου, όπου η μέση θερμοκρασία φτάνει τους 10.000 βαθμούς Φαρενάιτ. Μετρήσεις που έγιναν στη στεφάνη κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης του 1932 έδειξαν ότι οι θερμοκρασίες εκεί πέρα είναι πολύ υψηλότερες. Από τότε οι ερευνητές αναζητούν απάντηση στο γιατί τελικά η στεφάνη γίνεται τόσο θερμή.
Πηγή:
The New York Times
Μετάφραση : ΜΦ
Μετάφραση : ΜΦ