Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία = (πανάρχαια ιστορία) η Λήμνος είναι το νησί του Ηφαίστου, επειδή ο Ζεύς θύμωσε μαζί του διότι πήρε το μέρος της Ήρας σε έναν από τους καβγάδες τους, τον έπιασε από το πόδι και τον πέταξε στο ΆΠΕΙΡΟ.
Σε διάστημα μιας μέρας ο Ήφαιστος έπεσε στην Λήμνο και γι'αυτόν τον λόγω ονομάστηκε "Νήσος ιερά του Ηφαίστου"!!! Από τότε ο Ήφαιστος έμεινε κουτσός.
Επίσης στο νησί λατρευόταν και η Λήμνια ΑΘΗΝΑ, που την παρίσταναν ειρηνική και με ακάλυπτο κεφάλι.
Σύμφωνα με τις διάφορες περιγραφές, η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ δεν φορούσε κράνος, είχε δηλαδή το κεφάλι ακάλυπτο και εμφανιζόταν ως ΘΕΑ ειρηνική.
Απο την περιγραφή του Λουκιανού το άγαλμα της θεάς Αθηνάς ήταν χάλκινο και ήταν ένα από τα καλύτερα έργα του Φειδία. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του αγάλματος αυτού. Το καλύτερο βρίσκεται στο Μουσείο της Δρέσδης και το κεφάλι του στο Μουσείο της Βολωνίας.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, οι πρώτοι κάτοικοι της Λήμνου ονομάζονταν Σίντιες και ήταν σιδηρουργοί, Θεράποντες του Ηφαίστου και των Καβείρων.
Αργότερα επικράτησαν οι Μινύαι, που ήταν από τους πιό αρχαίους λαούς της ηπειρωτικής Ελλάδος. Η εγκατάσταση τους συμπίπτει με τον πλού των Αργοναυτών, γι'αυτό μυθολογείται πως ήταν απόγονοι ενώσεως των Αργοναυτών με τις γυναίκες του νησιού. (Υπάρχει και αναφορά του Ηροδότου για Πελασγική καταγωγή).
Επειδή όμως οι γυναίκες της Λήμνου (Λημνιάδες) έδειξαν ασέβεια προς την Θεά Αφροδίτη και την λατρεία της (και η Αφροδίτη λατρευόταν στο νησί της Λήμνου), η θεά έκανε το σώμα τους να αναδίδει μία φοβερή δυσοσμία. Οι άντρες τους, μη μπορώντας να τις υποφέρουν, έπιασαν σχέσεις με γυναίκες που είχαν φέρει απο την Θράκη. Οι Λημνιάδες τότε, για να εκδικηθούν, σκότωσαν όλους τους άνδρες της Λήμνου, εκτός από τον Θόαντα που τον έσωσε η κόρη του Υψιπύλη, βασίλισσα του νησιού. Ο φόνος αυτός ονομάστηκε "Λήμνου κακόν" και έτσι λεγόταν από τότε κάθε ανάλογο έγκλημα.
Στην πόλη Μύρινα της Λήμνου (στην οποία έκανα επιτόπια έρευνα) η οποία είναι συνδεδεμένη ιστορικά από τα πανάρχαια χρόνια με τον "λόφο του Μονοπετρου"(βλέπε φωτογραφία) όπως λέγεται σήμερα, στον "Ρωμέικο γιαλό" όπου υπήρχε ο Ναός της Αφροδίτης !!!
Σήμερα τα θεμέλια του Ναού της Αφροδίτης είναι σε πλήρη εγκατάλειψη, ξεχασμένα, μέσα στα σκουπίδια και με την βλάστηση να έχει καλύψει τα πάντα.
Θεωρώ πως το μέρος αυτό (με την πλούσια ιστορία του) πρέπει να προστατεύει και να αναδειχθεί μέσα από την ευαισθητοποίηση όλων μας, αλλά κυρίως και πολύ περισσότερο από την ίδια την πολιτεία.
Τμήμα απο τα θεμέλια του Ναού της Αφροδίτης.
Κάτω από αυτές τις λαμαρίνες και τα χόρτα βρίσκεται ο Ναός της Αφροδίτης.
Ο "λόφος Μονοπετρου" όπως λέγεται σήμερα (στην περιοχή "Ρωμέικος γιαλός"), όπου βρίσκεται ο Ναός της Αφροδίτης στην πόλη Μύρινα της Λήμνου.
Σύμφωνα με τις διάφορες περιγραφές, η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ δεν φορούσε κράνος, είχε δηλαδή το κεφάλι ακάλυπτο και εμφανιζόταν ως ΘΕΑ ειρηνική.
Απο την περιγραφή του Λουκιανού το άγαλμα της θεάς Αθηνάς ήταν χάλκινο και ήταν ένα από τα καλύτερα έργα του Φειδία. Υπάρχουν πολλά αντίγραφα του αγάλματος αυτού. Το καλύτερο βρίσκεται στο Μουσείο της Δρέσδης και το κεφάλι του στο Μουσείο της Βολωνίας.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, οι πρώτοι κάτοικοι της Λήμνου ονομάζονταν Σίντιες και ήταν σιδηρουργοί, Θεράποντες του Ηφαίστου και των Καβείρων.
Αργότερα επικράτησαν οι Μινύαι, που ήταν από τους πιό αρχαίους λαούς της ηπειρωτικής Ελλάδος. Η εγκατάσταση τους συμπίπτει με τον πλού των Αργοναυτών, γι'αυτό μυθολογείται πως ήταν απόγονοι ενώσεως των Αργοναυτών με τις γυναίκες του νησιού. (Υπάρχει και αναφορά του Ηροδότου για Πελασγική καταγωγή).
Επειδή όμως οι γυναίκες της Λήμνου (Λημνιάδες) έδειξαν ασέβεια προς την Θεά Αφροδίτη και την λατρεία της (και η Αφροδίτη λατρευόταν στο νησί της Λήμνου), η θεά έκανε το σώμα τους να αναδίδει μία φοβερή δυσοσμία. Οι άντρες τους, μη μπορώντας να τις υποφέρουν, έπιασαν σχέσεις με γυναίκες που είχαν φέρει απο την Θράκη. Οι Λημνιάδες τότε, για να εκδικηθούν, σκότωσαν όλους τους άνδρες της Λήμνου, εκτός από τον Θόαντα που τον έσωσε η κόρη του Υψιπύλη, βασίλισσα του νησιού. Ο φόνος αυτός ονομάστηκε "Λήμνου κακόν" και έτσι λεγόταν από τότε κάθε ανάλογο έγκλημα.
Στην πόλη Μύρινα της Λήμνου (στην οποία έκανα επιτόπια έρευνα) η οποία είναι συνδεδεμένη ιστορικά από τα πανάρχαια χρόνια με τον "λόφο του Μονοπετρου"(βλέπε φωτογραφία) όπως λέγεται σήμερα, στον "Ρωμέικο γιαλό" όπου υπήρχε ο Ναός της Αφροδίτης !!!
Σήμερα τα θεμέλια του Ναού της Αφροδίτης είναι σε πλήρη εγκατάλειψη, ξεχασμένα, μέσα στα σκουπίδια και με την βλάστηση να έχει καλύψει τα πάντα.
Θεωρώ πως το μέρος αυτό (με την πλούσια ιστορία του) πρέπει να προστατεύει και να αναδειχθεί μέσα από την ευαισθητοποίηση όλων μας, αλλά κυρίως και πολύ περισσότερο από την ίδια την πολιτεία.
Τμήμα απο τα θεμέλια του Ναού της Αφροδίτης.
Κάτω από αυτές τις λαμαρίνες και τα χόρτα βρίσκεται ο Ναός της Αφροδίτης.
Ο "λόφος Μονοπετρου" όπως λέγεται σήμερα (στην περιοχή "Ρωμέικος γιαλός"), όπου βρίσκεται ο Ναός της Αφροδίτης στην πόλη Μύρινα της Λήμνου.
Με ΦΙΛΟΤΗΤΑ και ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΧΟ'Ι'ΛΟΥΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ
Πηγή:
