"ἥλιος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα· εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν."
(ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ 544 Π.Χ.- 484 Π.Χ. - ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ)
Ο ΗΛΙΟΣ, Ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΦΟΡΕΥΣ ΕΝΟΣ ΝΟΗΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Η ΧΡΥΣΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΙΣ ΕΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΤΩΝ, ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΗΝ ΔΡΑΣΙΝ ΤΩΝ ΕΡΙΝΥΩΝ, ΕΑΝ ΠΑΡΕΚΛΙΝΕΙ ΤΗΣ ΚΕΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ!
ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΜΙΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΝ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΠΑΜΦΩΤΕΙΝΟΣ ΑΣΤΗΡ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑΣ ΔΟΜΑΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ Ε Ι Μ Α Ρ Μ Ε Ν Η ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΝ ΤΗΡΕΙΤΑΙ, ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΙΚΟΥΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ, ΑΙ ΟΠΟΙΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΤΩΘΙ :
ΑΝΑΓΚΗ, ΜΟΙΡΑΙ, ΕΡΙΝΥΕΣ(ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ), ΘΕΜΙΣ, ΝΕΜΕΣΙΣ!!!
ΕΡΙΝΥΕΣ:
"Αμείλικτες θεότητες της εκδίκησης, ιδιαίτερα για εγκλήματα που ξεφεύγουν από τα ανθρώπινα όρια.
ΟΠΟΥ Δίκη: προσωποποίηση της δικαιοσύνης. Το νόημα του αποσπάσματος: ακόμη και ο Ήλιος (θεός, προσωποποίηση ενός φυσικού φαινομένου με χαρακτηριστική κανονικότητα ως προς την εμφάνισή του στους ανθρώπους) υπόκειται στους νόμους της κοσμικής τάξης· έστω και αν προς στιγμήν (π.χ. σε μια έκλειψη ηλίου) τους παραβαίνει, οι Ερινύες αποκαθιστούν την κοσμική τάξη." Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία
ΕΡΙΝΥΣ-ΕΡΙΝΥΟΣ(H.G. Liddell & R. Scott):
Ἐρίνῡς (όχι Ἐριννύς), γεν. -ύος, ἡ, πληθ. Ἐρινύες, Αττ. Ἐρινῦς· Αττ. γεν. Ἐρινῦν· I. Ερινύα ή Μαινάδα, εκδικητική θεότητα, θεότητα που τιμωρεί τις κακές πράξεις, στον ενικ. και πληθ., σε Όμηρ., Τραγ.· αρχικά τρεις στον αριθμό, πρώτα στον Ευρ.· ονόματα Τισιφόνη, Μέγαιρα, Αληκτώ, μόνο στους μεταγεν. συγγραφείς· στην Αθήνα αποκαλούνταν Εὐμενίδες, Σεμναί. II. ως προσηγορικό, μητρὸς Ἐρινύες, μητρικές κατάρες, σε Όμηρ.· αλλά, Ἐρινῦς πατρός, η φονική ενοχή της γενιάς του, του πατέρα του, σε Ησίοδ.· φρενῶν Ἐρινύς, ψυχική αναστάτωση, διαταραχή, σε Σοφ.· στους Τραγ., οι Ἐρινύες ήταν πρόσωπα που αποστέλλονταν από τους θεούς για να επιφέρουν συμφορές στην ανθρωπότητα.
(Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας των H.G. Liddell & R. Scott)
Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ :
"..ὅσσαι γὰρ ῥαθάμιγγες ἀπέσσυθεν αἱματόεσσαι,
πάσας δέξατο Γαῖα· περιπλομένων δ᾽ ἐνιαυτῶν
185γείνατ᾽ Ἐρινῦς τε κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας,
τεύχεσι λαμπομένους, δολίχ᾽ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας,
Νύμφας θ᾽ ἃς Μελίας καλέουσ᾽ ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν."
"..όσες σταγόνες ματωμένες έσταξαν,
όλες τις δέχτηκε η Γη. Κι όταν παρήλθε ο χρόνος
τις Ερινύες γέννησε τις δυνατές και τους μεγάλους Γίγαντες,
που έλαμπαν στα όπλα τους και δόρατα μακρά στα χέρια τους κρατούσαν,
μα και τις Νύμφες που τις λεν Μελίες επάνω στην απέραντη γη." {ΗΣΙΟΔΟΣ Θεογονία}
Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΠΡΟΣ ΑΧΑΙΟΥΣ!
“εγώ δ' ούκ αιτιός ειμί, αλλά ΖΕΥΣ και ΜΟΙΡΑ και ηεροφοίτις ΕΡΙΝΥΣ, οι τε μοι είν' αγορή γρεσίν έμβαλον άγριον ΑΤΗΝ ήματι τω ότ' Αχιλλήος γέρας αυτός απηύρων”.
“εγώ δεν έφταιξα στ' αλήθεια, αλλά ο ΖΕΥΣ και η ΜΟΙΡΑ κι η νυχτοπερπατούσα ΕΡΙΝΥΣ, αυτοί είναι που στην σύναξη μου θόλωσαν τον νού (ΑΤΗΝ) την ημέρα που ο ίδιος, άρπαξα το δώρο του Αχιλλέως.(ΙΛΛΙΑΔΑ Τ 85-90)
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΑΓΑΜΕΜΩΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΧΑΙΟΥΣ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΒΡΙΝ (ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΝ) ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΡΥΣΗΙΔΑ.
"..ὅσσαι γὰρ ῥαθάμιγγες ἀπέσσυθεν αἱματόεσσαι,
πάσας δέξατο Γαῖα· περιπλομένων δ᾽ ἐνιαυτῶν
185γείνατ᾽ Ἐρινῦς τε κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας,
τεύχεσι λαμπομένους, δολίχ᾽ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας,
Νύμφας θ᾽ ἃς Μελίας καλέουσ᾽ ἐπ᾽ ἀπείρονα γαῖαν."
"..όσες σταγόνες ματωμένες έσταξαν,
όλες τις δέχτηκε η Γη. Κι όταν παρήλθε ο χρόνος
τις Ερινύες γέννησε τις δυνατές και τους μεγάλους Γίγαντες,
που έλαμπαν στα όπλα τους και δόρατα μακρά στα χέρια τους κρατούσαν,
μα και τις Νύμφες που τις λεν Μελίες επάνω στην απέραντη γη." {ΗΣΙΟΔΟΣ Θεογονία}
Ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΠΡΟΣ ΑΧΑΙΟΥΣ!
“εγώ δ' ούκ αιτιός ειμί, αλλά ΖΕΥΣ και ΜΟΙΡΑ και ηεροφοίτις ΕΡΙΝΥΣ, οι τε μοι είν' αγορή γρεσίν έμβαλον άγριον ΑΤΗΝ ήματι τω ότ' Αχιλλήος γέρας αυτός απηύρων”.
“εγώ δεν έφταιξα στ' αλήθεια, αλλά ο ΖΕΥΣ και η ΜΟΙΡΑ κι η νυχτοπερπατούσα ΕΡΙΝΥΣ, αυτοί είναι που στην σύναξη μου θόλωσαν τον νού (ΑΤΗΝ) την ημέρα που ο ίδιος, άρπαξα το δώρο του Αχιλλέως.(ΙΛΛΙΑΔΑ Τ 85-90)
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΑΓΑΜΕΜΩΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΧΑΙΟΥΣ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΒΡΙΝ (ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΝ) ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΒΡΥΣΗΙΔΑ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
