Η ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΤΕ ΣΙΔΗΡΟΥ ΔΙΕΛΕΥΣΙΣ!!!
ΧΑΙΡΕ ΠΑΤΕΡ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΕ !
ΣΥ ΕΙ Ο ΑΦΘΙΤΟΣ ΑΧΡΑΝΤΟΣ ΑΙΘΗΡ Ο ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΝ!!!
Είς Ζεύς, είς Αΐδης, είς Ηλιος, είς Διόνυσος, είς Θεός εν πάντεσι, τί σοι δίχα ταύτ' αγορεύω;
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ενας ο Ζεύς, Ενας ο Αδης, Ενας ο Ηλιος (Απόλλων), Ενας ο Διόνυσος, Ενας ο Θεός εις τά Πάντα, Διατί σού τά αναφέρω αυτά χωριστά; {ΟΡΦΕΩΣ, Αποσπασμάτια Αρ. 4}
----------------------
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑ (ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ηλιάδες)
Ζεύς ἐστιν Αἰθήρ͵ Ζεὺς δὲ Γῆ͵ Ζεὺς δ΄ Οὐρανός͵
Ζεύς τοι τὰ Πάντα χὤ τι τῶνδ΄ ὑπέρτερον
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ο Δίας είναι ο Αιθέρας, ο Δίας είναι η Γη, ο Δίας είναι ο Ουρανός.
Ο Δίας είναι το Παν, μα κι ό,τι πέρα από το Παν υπάρχει.
{ΑΙΣΧΥΛΟΣ (525-455 π.Χ.) Απόσπ. 70 R - Από Ηλιάδες ( Χαμένη Τραγωδία του Αισχύλου )}
------------------------
ὦ Ζεῦ, πάτερ Ζεῦ, σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτος,
σὺ δ᾽ ἔργ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπων ὁρᾶις
λεωργὰ καὶ θεμιστά, σοὶ δὲ θηρίων
ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Δία, πατέρα Δία, η εξουσία του ουρανού είναι δική σου.
Συ βλέπεις τις πράξεις των ανθρώπων,
τόσο τις βίαιες όσο και τις νόμιμες. Αλλά και η αλαζονεία
και η δικαιοσύνη ανάμεσα στα ζώα σ᾽ ενδιαφέρει.
{ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ: απ. 177 West}
------------------------
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ενας ο Ζεύς, Ενας ο Αδης, Ενας ο Ηλιος (Απόλλων), Ενας ο Διόνυσος, Ενας ο Θεός εις τά Πάντα, Διατί σού τά αναφέρω αυτά χωριστά; {ΟΡΦΕΩΣ, Αποσπασμάτια Αρ. 4}
----------------------
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑ (ΑΙΣΧΥΛΟΣ: Ηλιάδες)
Ζεύς ἐστιν Αἰθήρ͵ Ζεὺς δὲ Γῆ͵ Ζεὺς δ΄ Οὐρανός͵
Ζεύς τοι τὰ Πάντα χὤ τι τῶνδ΄ ὑπέρτερον
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Ο Δίας είναι ο Αιθέρας, ο Δίας είναι η Γη, ο Δίας είναι ο Ουρανός.
Ο Δίας είναι το Παν, μα κι ό,τι πέρα από το Παν υπάρχει.
{ΑΙΣΧΥΛΟΣ (525-455 π.Χ.) Απόσπ. 70 R - Από Ηλιάδες ( Χαμένη Τραγωδία του Αισχύλου )}
------------------------
ὦ Ζεῦ, πάτερ Ζεῦ, σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτος,
σὺ δ᾽ ἔργ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπων ὁρᾶις
λεωργὰ καὶ θεμιστά, σοὶ δὲ θηρίων
ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
Δία, πατέρα Δία, η εξουσία του ουρανού είναι δική σου.
Συ βλέπεις τις πράξεις των ανθρώπων,
τόσο τις βίαιες όσο και τις νόμιμες. Αλλά και η αλαζονεία
και η δικαιοσύνη ανάμεσα στα ζώα σ᾽ ενδιαφέρει.
{ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ: απ. 177 West}
------------------------
Τον δε Δία πολλώ πρότερον , και μάλιστα τον ' Ιδαίον, μάρτυρα καλεί και αυτόν , ώς του Ζήν Αίτιον. Ζωογόνος γάρ ο Ζεύς αήρ ,
ου στερηθήναι θέλει [10] τους επιορκήσοντας , ότι Ζεύς και ο αήρ δεδήλωται πολλαχού · εξ ου και η ευδία, ό έστιν η ευαερία. {Eustathii commentarii ad Homeri Iliadem Ραψωδία Γ΄}
----------------------
Ως δε ΖΕΥΣ ου μόνον ο κατά μύθον ΠΑΤΗΡ ΑΝΔΡΩΝ τε ΘΕΩΝ τε, ουδε μόνο ο καθ' ιστορίαν Κρητικός ΒΑΣΙΛΕΥΣ, αλλά και ο κατά αναγωγή ΑΗΡ και ΑΙΘΗΡ, και ΗΛΙΟΣ και ΟΥΡΑΝΟΣ και ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ, και η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ, ή και ΠΡΟΝΟΙΑ, και ο ΝΟΥΣ δε ο κατά ανθρώπων, καθωμίληται τοις παλαιοίς. Ε. {(ίδ. στ. 544.)ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΣ ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ}
"πῶς καί νιν, Δικταῖον ἀείσομεν ἠὲ Λυκαῖον;
[5]ἐν δοιῇ μάλα θυμός, ἐπεὶ γένος ἀμφήριστον.
Ζεῦ, σὲ μὲν Ἰδαίοισιν ἐν οὔρεσί φασι γενέσθαι,
Ζεῦ, σὲ δ᾽ ἐν Ἀρκαδίῃ· πότεροι, πάτερ, ἐψεύσαντο;
Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται· καὶ γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο
Κρῆτες ἐτεκτήναντο· σὺ δ᾽ οὐ θάνες, ἐσσὶ γὰρ αἰεί.
[10]ἐν δέ σε Παρρασίῃ Ῥείη τέκεν, ἧχι μάλιστα
ἔσκεν ὄρος θάμνοισι περισκεπές· ἔνθεν ὁ χῶρος
ἱερός, οὐδέ τί μιν κεχρημένον Εἰλειθυίης
ἑρπετὸν οὐδὲ γυνὴ ἐπιμίσγεται, ἀλλά ἑ Ῥείης
ὠγύγιον καλέουσι λεχώϊον Ἀπιδανῆες.
[15]ἔνθα σ᾽ ἐπεὶ μήτηρ μεγάλων ἀπεθήκατο κόλπων,
αὐτίκα δίζητο ῥόον ὕδατος, ᾧ κε τόκοιο
λύματα χυτλώσαιτο, τεὸν δ᾽ ἐνὶ χρῶτα λοέσσαι.
Λάδων ἀλλ᾽ οὔπω μέγας ἔρρεεν οὐδ᾽ Ἐρύμανθος,
λευκότατος ποταμῶν, ἔτι δ᾽ ἄβροχος ἦεν ἅπασα
[20]Ἀρκαδίη· μέλλεν δὲ μάλ᾽ εὔυδρος καλέεσθαι
αὖτις·....."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"Και πώς θα τον υμνήσουμε; Δικταίον ή Λυκαίο;
Διχάζεται η ψυχή μου που ᾽ναι αμφιλεγόμενα όσα για τη γενιά του διηγούνται.Δία, στης Ίδης λένε πως γεννήθηκες τα όρη,
κι άλλοι στην Αρκαδία· ψέματα απ᾽ τους δυο ποιοί είπανε, πατέρα;
Οι Κρήτες πάντα ψεύτες. Άνακτα, για σένανε και τάφο
οι Κρήτες εμαστόρεψαν. Μα εσύ όμως δεν πέθανες, αφού για πάντα υπάρχεις.
Στην Παρρασία σε γέννησεν η Ρέα, εκεί που ήτανε πολύ
θαμνόσκεπο το όρος. Και γι᾽ αυτό εκεί ο χώρος είναι ιερός.
Κι ούτε κανένα που να έχει την ανάγκη της Ειλείθυιας ζωντανό,
κι ούτε γυναίκα τον σιμώνει, αλλά τόπο λεχωνιάς της Ρέας
από παλιά τον ονομάζουν οι Απιδανήες.
Αφού η μητέρα σου σ᾽ απίθωσεν εκεί απ᾽ τον μεγάλο κόλπο της,
αμέσως πάσχισε να βρει τρεχούμενο νερό, της λεχωνιάς
τους ρύπους να ξεπλύνει, και το δέρμα σου μ᾽ αυτό να λούσει.
Μα τότε ο Λάδωνας δεν έτρεχε μεγάλος, ούτε κι ο Ερύμανθος
ο πιο καθάριος απ᾽ τους ποταμούς, κι άβροχη ήταν όλη ακόμα
η Αρκαδία που έμελλε να την ειπούν πολύνερη..."
"εὖτε Θενὰς ἀπέλειπεν ἐπὶ Κνωσοῖο φέρουσα,
Ζεῦ πάτερ, ἡ Νύμφη σε —Θεναὶ δ᾽ ἔσαν ἐγγύθι Κνωσοῦ—
τουτάκι τοι πέσε, δαῖμον, ἄπ᾽ ὀμφαλός· ἔνθεν ἐκεῖνο
[45]Ὀμφάλιον μετέπειτα πέδον καλέουσι Κύδωνες.
Ζεῦ, σὲ δὲ Κυρβάντων ἑτάραι προσεπηχύναντο
Δικταῖαι Μελίαι, σὲ δ᾽ ἐκοίμισεν Ἀδρήστεια
λίκνῳ ἐνὶ χρυσέῳ, σὺ δ᾽ ἐθήσαο πίονα μαζόν
αἰγὸς Ἀμαλθείης, ἐπὶ δὲ γλυκὺ κηρίον ἔβρως·
[50]γέντο γὰρ ἐξαπιναῖα Πανακρίδος ἔργα μελίσσης
Ἰδαίοις ἐν ὄρεσσι, τά τε κλείουσι Πάνακρα.
οὖλα δὲ Κούρητές σε περὶ πρύλιν ὠρχήσαντο
τεύχεα πεπλήγοντες, ἵνα Κρόνος οὔασιν ἠχήν
ἀσπίδος εἰσαΐοι καὶ μή σεο κουρίζοντος."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"Σαν βγήκεν η Νύμφη από τις Θενές πηγαίνοντάς σε
στην Κνωσό, Δία πατέρα, (οι Θενές κοντά ᾽ναι στην Κνωσό),
ο αφαλός σου έπεσεν εκεί, Θεέ, και έτσι εκείνο
[45]Ομφάλιο Πεδίο αργότερα ονόμασαν οι Κύδωνες.
Κι ω Δία, οι συντρόφισσες, σε πήρανε στα χέρια, των Κορύβαντων, της Δίκτης οι Μελίες και σε κοίμισε η Αδράστεια
σε λίκνο χρυσό και θήλασες τον πολυγάλακτο μαστό
της γίδας της Αμάλθειας κι έφαγες τη γλυκιά κηρήθρα,
[50]που η Πανακρίδα μέλισσα γοργά την είχε δέσει
πάνω στη Ίδης τα βουνά που Πάνακρα τα λένε.
Και χόρεψαν τριγύρω σου τον πρύλιν οι Κουρήτες
καθώς βαρούσαν τ᾽ άρματα, ώστε ν᾽ ακούει ο Κρόνος
ήχον ασπίδων μοναχά κι όχι το παιδικό σου κλάμα."{ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ: ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑ}
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
----------------------
----------------------------
ΖΕὺΣ πρῶτος γένετο, ΖΕὺΣ ὕστατος ἀργικέραυνος·
ΖΕὺΣ κεφαλή, ΖΕὺΣ μέσσα· ΔΙὸΣ δ’ ἐκ πάντα τέτυκται.
ΖΕὺΣ πυθμὴν γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
ΖΕὺΣ ἄρσην γένετο, ΖΕὺΣ ἄμβροτος ἔπλετο νύμφη.
ΖΕὺΣ πνοιὴ πάντων, ΖΕὺΣ ἀκαμάτου πυρὸς ὁρμή.
ΖΕὺΣ πόντοῦ ῥίζα, ΖΕὺΣ ἥΛΙΟΣ ἠδὲ ΣΕΛήΝΗ.
ΖΕὺΣ Βασιλεύς, ΖΕὺΣ αυτός απάντων αρχιγένεθλος,
Εν κράτος, Είς δαίμων γένετο, μέγας αρχος απάντων,
Εν δε δέμας βασίλειον, ενώ τάδε κυκλείται πύρ και ύδωρ
και γαία και αιθήρ, νυξ τε και ήμαρ, Και Μήτις,
πρώτος γενέτωρ και Έρως πολυτερπής.
Πάντα γάρ εν μεγάλω Ζηνός τάδε σώματι κείται.
{ΟΡΦΙΚΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΟΝ 6}
ΖΕὺΣ πρῶτος γένετο, ΖΕὺΣ ὕστατος ἀργικέραυνος·
ΖΕὺΣ κεφαλή, ΖΕὺΣ μέσσα· ΔΙὸΣ δ’ ἐκ πάντα τέτυκται.
ΖΕὺΣ πυθμὴν γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
ΖΕὺΣ ἄρσην γένετο, ΖΕὺΣ ἄμβροτος ἔπλετο νύμφη.
ΖΕὺΣ πνοιὴ πάντων, ΖΕὺΣ ἀκαμάτου πυρὸς ὁρμή.
ΖΕὺΣ πόντοῦ ῥίζα, ΖΕὺΣ ἥΛΙΟΣ ἠδὲ ΣΕΛήΝΗ.
ΖΕὺΣ Βασιλεύς, ΖΕὺΣ αυτός απάντων αρχιγένεθλος,
Εν κράτος, Είς δαίμων γένετο, μέγας αρχος απάντων,
Εν δε δέμας βασίλειον, ενώ τάδε κυκλείται πύρ και ύδωρ
και γαία και αιθήρ, νυξ τε και ήμαρ, Και Μήτις,
πρώτος γενέτωρ και Έρως πολυτερπής.
Πάντα γάρ εν μεγάλω Ζηνός τάδε σώματι κείται.
{ΟΡΦΙΚΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΟΝ 6}
--------------------------
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
"πῶς καί νιν, Δικταῖον ἀείσομεν ἠὲ Λυκαῖον;
[5]ἐν δοιῇ μάλα θυμός, ἐπεὶ γένος ἀμφήριστον.
Ζεῦ, σὲ μὲν Ἰδαίοισιν ἐν οὔρεσί φασι γενέσθαι,
Ζεῦ, σὲ δ᾽ ἐν Ἀρκαδίῃ· πότεροι, πάτερ, ἐψεύσαντο;
Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται· καὶ γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο
Κρῆτες ἐτεκτήναντο· σὺ δ᾽ οὐ θάνες, ἐσσὶ γὰρ αἰεί.
[10]ἐν δέ σε Παρρασίῃ Ῥείη τέκεν, ἧχι μάλιστα
ἔσκεν ὄρος θάμνοισι περισκεπές· ἔνθεν ὁ χῶρος
ἱερός, οὐδέ τί μιν κεχρημένον Εἰλειθυίης
ἑρπετὸν οὐδὲ γυνὴ ἐπιμίσγεται, ἀλλά ἑ Ῥείης
ὠγύγιον καλέουσι λεχώϊον Ἀπιδανῆες.
[15]ἔνθα σ᾽ ἐπεὶ μήτηρ μεγάλων ἀπεθήκατο κόλπων,
αὐτίκα δίζητο ῥόον ὕδατος, ᾧ κε τόκοιο
λύματα χυτλώσαιτο, τεὸν δ᾽ ἐνὶ χρῶτα λοέσσαι.
Λάδων ἀλλ᾽ οὔπω μέγας ἔρρεεν οὐδ᾽ Ἐρύμανθος,
λευκότατος ποταμῶν, ἔτι δ᾽ ἄβροχος ἦεν ἅπασα
[20]Ἀρκαδίη· μέλλεν δὲ μάλ᾽ εὔυδρος καλέεσθαι
αὖτις·....."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"Και πώς θα τον υμνήσουμε; Δικταίον ή Λυκαίο;
Διχάζεται η ψυχή μου που ᾽ναι αμφιλεγόμενα όσα για τη γενιά του διηγούνται.Δία, στης Ίδης λένε πως γεννήθηκες τα όρη,
κι άλλοι στην Αρκαδία· ψέματα απ᾽ τους δυο ποιοί είπανε, πατέρα;
Οι Κρήτες πάντα ψεύτες. Άνακτα, για σένανε και τάφο
οι Κρήτες εμαστόρεψαν. Μα εσύ όμως δεν πέθανες, αφού για πάντα υπάρχεις.
Στην Παρρασία σε γέννησεν η Ρέα, εκεί που ήτανε πολύ
θαμνόσκεπο το όρος. Και γι᾽ αυτό εκεί ο χώρος είναι ιερός.
Κι ούτε κανένα που να έχει την ανάγκη της Ειλείθυιας ζωντανό,
κι ούτε γυναίκα τον σιμώνει, αλλά τόπο λεχωνιάς της Ρέας
από παλιά τον ονομάζουν οι Απιδανήες.
Αφού η μητέρα σου σ᾽ απίθωσεν εκεί απ᾽ τον μεγάλο κόλπο της,
αμέσως πάσχισε να βρει τρεχούμενο νερό, της λεχωνιάς
τους ρύπους να ξεπλύνει, και το δέρμα σου μ᾽ αυτό να λούσει.
Μα τότε ο Λάδωνας δεν έτρεχε μεγάλος, ούτε κι ο Ερύμανθος
ο πιο καθάριος απ᾽ τους ποταμούς, κι άβροχη ήταν όλη ακόμα
η Αρκαδία που έμελλε να την ειπούν πολύνερη..."
{ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ: ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑ}"
ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Ο ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑΝ, ΜΕΤΕΦΕΡΘΗ ΟΜΩΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗΝ, ΟΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΡΥΨΑΝ ΕΙΣ ΤΟ ΙΔΑΙΟΝ ΑΝΤΡΟΝ :
"εὖτε Θενὰς ἀπέλειπεν ἐπὶ Κνωσοῖο φέρουσα,
Ζεῦ πάτερ, ἡ Νύμφη σε —Θεναὶ δ᾽ ἔσαν ἐγγύθι Κνωσοῦ—
τουτάκι τοι πέσε, δαῖμον, ἄπ᾽ ὀμφαλός· ἔνθεν ἐκεῖνο
[45]Ὀμφάλιον μετέπειτα πέδον καλέουσι Κύδωνες.
Ζεῦ, σὲ δὲ Κυρβάντων ἑτάραι προσεπηχύναντο
Δικταῖαι Μελίαι, σὲ δ᾽ ἐκοίμισεν Ἀδρήστεια
λίκνῳ ἐνὶ χρυσέῳ, σὺ δ᾽ ἐθήσαο πίονα μαζόν
αἰγὸς Ἀμαλθείης, ἐπὶ δὲ γλυκὺ κηρίον ἔβρως·
[50]γέντο γὰρ ἐξαπιναῖα Πανακρίδος ἔργα μελίσσης
Ἰδαίοις ἐν ὄρεσσι, τά τε κλείουσι Πάνακρα.
οὖλα δὲ Κούρητές σε περὶ πρύλιν ὠρχήσαντο
τεύχεα πεπλήγοντες, ἵνα Κρόνος οὔασιν ἠχήν
ἀσπίδος εἰσαΐοι καὶ μή σεο κουρίζοντος."
ΕΡΜΗΝΕΙΑ:
"Σαν βγήκεν η Νύμφη από τις Θενές πηγαίνοντάς σε
στην Κνωσό, Δία πατέρα, (οι Θενές κοντά ᾽ναι στην Κνωσό),
ο αφαλός σου έπεσεν εκεί, Θεέ, και έτσι εκείνο
[45]Ομφάλιο Πεδίο αργότερα ονόμασαν οι Κύδωνες.
Κι ω Δία, οι συντρόφισσες, σε πήρανε στα χέρια, των Κορύβαντων, της Δίκτης οι Μελίες και σε κοίμισε η Αδράστεια
σε λίκνο χρυσό και θήλασες τον πολυγάλακτο μαστό
της γίδας της Αμάλθειας κι έφαγες τη γλυκιά κηρήθρα,
[50]που η Πανακρίδα μέλισσα γοργά την είχε δέσει
πάνω στη Ίδης τα βουνά που Πάνακρα τα λένε.
Και χόρεψαν τριγύρω σου τον πρύλιν οι Κουρήτες
καθώς βαρούσαν τ᾽ άρματα, ώστε ν᾽ ακούει ο Κρόνος
ήχον ασπίδων μοναχά κι όχι το παιδικό σου κλάμα."{ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ: ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΑ}
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
