ΕΣΤΕ ΟΙ ΑΔΑΜΑΣΤΟΙ ΗΝΙΟΧΟΙ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ!!!
ΕΣΤΕ ΟΙ ΠΥΡΑΚΤΙΝΟΙ ΦΑΡΟΙ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ!!!
ΕΣΤΕ ΕΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΕΙ ΙΝΑ ΤΕΛΕΣΕΤΕ ΤΟ ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΠΗΔΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΩΣΙΝ!!!
ΕΣΤΕ ΕΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΕΙ ΙΝΑ ΤΕΛΕΣΕΤΕ ΤΟ ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΠΗΔΗΜΑ ΤΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΩΣΙΝ!!!
ΤΕΛΕΣΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΙΝ!!!
«ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΝΙΟΧΟΙ ΚΑΘΕ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟΣΟ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΝΙΟΧΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΥΤΟΙ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΜΕ ΑΧΙΛΛΕΙΟ ΠΗΔΗΜΑ»(Φρειδερίκος Νίτσε)
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
Φρειδερίκος Νίτσε:Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο "Η Γέννηση της Τραγωδίας" (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απʼ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
Φρειδερίκος Νίτσε, Γερμανός διανοούμενος, ποιητής,(1844 – 1900).
Απόσπασμα από το έργο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας» κεφ 15 σελ.106. Το έγραψε σε ηλικία 26 ετών, ενώ ήταν καθηγητής κλασσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας.
«Σε κάθε εποχή, οι εκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν με οργή και αγανάκτηση, να πετάξουν από πάνω τους το ζυγό της εξάρτησης από τους Έλληνες. Οι δημιουργίες τους όμως φαίνονται αδέξια αντίγραφα και μιμήσεις της Ελληνικής τέχνης και σοφίας. Έτσι από καιρό σε καιρό, ξεσπάνε με κακία εναντίον αυτού του λαού, γιατί τόλμησε να χαρακτηρίσει «βάρβαρο», ότι δεν είχε την ευαισθησία του(ήταν ξένο). Ποιοι είναι όμως αυτοί οι άνθρωποι και οι λαοί, που ενώ έχουν μικρή και εφήμερη ιστορική σημασία, κωμικούς θεσμούς, αμφίβολα ήθη, κακές έξεις, διεκδικούν την εξέχουσα θέση; Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, για να απαλλαγούμε από αυτό το σύνδρομο. Γιατί όλο το δηλητήριο, ο φθόνος, η συκοφαντία και το μίσος δεν στάθηκαν αρκετά για να αγγίξουν την μεγαλόπρεπη λάμψη της Ελλάδας. Και έτσι γεμάτοι ντροπή και φοβισμένοι – όσοι τιμάμε την αλήθεια – στεκόμαστε απέναντι στους Έλληνες. Αυτούς τους Έλληνες που κρατούν σταθερά τα χαλινάρια του Ηνίοχου στα χέρια τους και κατευθύνουν την Τέχνη και τη Σοφία του κόσμου. Αυτή την Τέχνη, τη Γνώση και τη Σοφία, που μπορούν κάθε στιγμή να γκρεμίζουν στην άβυσσο σαν παιχνίδι, ενώ αυτοί (οι Έλληνες) ανάλαφρα πηδούν από το άρμα, όμοια μα το άρμα του Αχιλλέα χωρίς να τραυματισθούν».
«Ο Έλληνας ως Τιτάνας κερδίζει τον πολιτισμό του και αναγκάζει τους θεούς να συμμαχήσουν μαζί του, γιατί τους κρατάει στα χέρια του».
«Άλλοι λαοί έχουν αγίους – οι Έλληνες έχουν σοφούς».
«Οι αρχαίοι Έλληνες είναι οι αθάνατοι δάσκαλοι της ανθρωπότητας».
FS 16 ιστορία Νεώτερης Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας
https://eclass.uoa.gr/modules/link/?course=SPANLL139
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
«ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΝΙΟΧΟΙ ΚΑΘΕ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟΣΟ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΩΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΝΙΟΧΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΘΛΟΥΝΤΑΙ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΜΑ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΥΤΟΙ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΜΕ ΑΧΙΛΛΕΙΟ ΠΗΔΗΜΑ»(Φρειδερίκος Νίτσε)
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΖΕΥΓΑΡΑ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
Φρειδερίκος Νίτσε:Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο "Η Γέννηση της Τραγωδίας" (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απʼ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
Φρειδερίκος Νίτσε, Γερμανός διανοούμενος, ποιητής,(1844 – 1900).
Απόσπασμα από το έργο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας» κεφ 15 σελ.106. Το έγραψε σε ηλικία 26 ετών, ενώ ήταν καθηγητής κλασσικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας.
«Σε κάθε εποχή, οι εκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν με οργή και αγανάκτηση, να πετάξουν από πάνω τους το ζυγό της εξάρτησης από τους Έλληνες. Οι δημιουργίες τους όμως φαίνονται αδέξια αντίγραφα και μιμήσεις της Ελληνικής τέχνης και σοφίας. Έτσι από καιρό σε καιρό, ξεσπάνε με κακία εναντίον αυτού του λαού, γιατί τόλμησε να χαρακτηρίσει «βάρβαρο», ότι δεν είχε την ευαισθησία του(ήταν ξένο). Ποιοι είναι όμως αυτοί οι άνθρωποι και οι λαοί, που ενώ έχουν μικρή και εφήμερη ιστορική σημασία, κωμικούς θεσμούς, αμφίβολα ήθη, κακές έξεις, διεκδικούν την εξέχουσα θέση; Δυστυχώς δεν είχαμε την τόλμη να ανακαλύψουμε το κώνειο, για να απαλλαγούμε από αυτό το σύνδρομο. Γιατί όλο το δηλητήριο, ο φθόνος, η συκοφαντία και το μίσος δεν στάθηκαν αρκετά για να αγγίξουν την μεγαλόπρεπη λάμψη της Ελλάδας. Και έτσι γεμάτοι ντροπή και φοβισμένοι – όσοι τιμάμε την αλήθεια – στεκόμαστε απέναντι στους Έλληνες. Αυτούς τους Έλληνες που κρατούν σταθερά τα χαλινάρια του Ηνίοχου στα χέρια τους και κατευθύνουν την Τέχνη και τη Σοφία του κόσμου. Αυτή την Τέχνη, τη Γνώση και τη Σοφία, που μπορούν κάθε στιγμή να γκρεμίζουν στην άβυσσο σαν παιχνίδι, ενώ αυτοί (οι Έλληνες) ανάλαφρα πηδούν από το άρμα, όμοια μα το άρμα του Αχιλλέα χωρίς να τραυματισθούν».
«Ο Έλληνας ως Τιτάνας κερδίζει τον πολιτισμό του και αναγκάζει τους θεούς να συμμαχήσουν μαζί του, γιατί τους κρατάει στα χέρια του».
«Άλλοι λαοί έχουν αγίους – οι Έλληνες έχουν σοφούς».
«Οι αρχαίοι Έλληνες είναι οι αθάνατοι δάσκαλοι της ανθρωπότητας».
FS 16 ιστορία Νεώτερης Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας
https://eclass.uoa.gr/modules/link/?course=SPANLL139
Πηγή:
Βασιλική Ζευγαρά
ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
