Το «μνημείο», όπως το αποκαλούν, ανακαλύφθηκε το 1986 από ένα δύτη, ενώ τις τελευταίες δύο δεκαετίες αποτελεί αντικείμενο επισταμένης έρευνας από τον θαλάσσιο γεωλόγο Μασαάκι Κιμούρα, ο οποίος υποστηρίζει πως ο λίθινος όγκος λαξεύτηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, όταν βρισκόταν ακόμη πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Μελετώντας τη δομή και τη φυσιολογία του, ο Κιμούρα έχει μέχρι στιγμής αναγνωρίσει πάνω σε αυτό ίχνη προγενέστερης ύπαρξης μίας πυραμίδας, κάστρων, δρόμων και μνημείων, πράγμα που τον οδηγεί στην εικασία ότι ενδεχομένως να πρόκειται για απομεινάρι της χαμένης ηπείρου των Μου, που αποτελεί την αντίστοιχη Ιαπωνική εκδοχή της Ατλαντίδας.