 |
| Θησέας εναντίον Σίνη του Πιτυοκάμπη ή πως η εξουσία "κόβει" τον Άνθρωπο στα δύο |
Οι Κινέζοι αναφέρονται στην αρχαία ελληνική γραμματεία ως Σίνες. Το αρχαίο ελληνικό όνομά τους διατήρησαν έως σήμερα (China). Κι αυτό φαίνεται όταν όλος ο κόσμος γνωρίζει το σπουδαιότερο μνημείο τους ως Σινικό Τείχος. Ακόμα λέμε «σινο-ιαπωνικές σχέσεις»... κλπ. Οι Σίνες ήταν ληστές και εξολοθρευτές. Εξολόθρευσαν τους Ίωνες Έλληνες, που κατοίκησαν στα ΝΑ. της σημερινής εκτάσεως της αχανούς χώρας. Οι Ίωνες αφανίσθηκαν απ' εκεί, αλλά όχι το τοπωνύμιο. Ακόμη η περιοχή αυτή λέγεται Γιουνάν (δηλ. Ιωνία)...
(Ελληνικοί ουδέτεροι Μαίανδροι "ΩΜΕΓΑΤΡΟΝ" σε μαυσωλείο-λάρνακα-λειψανοθήκη στο Βουνό του Δράκου Τζέηντ 888 στο Γιουναν – πρώην Ιωνία Νότιας Κίνας.)
(Άγαλμα του Jade-Jude ή αλλιώς σεληνιακού δράκοντος SIN"στολισμένο" με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους σαν σημάδι πολιτιστικής προσάρτησης και επιβολής. Λατρεία του ήταν καθιερωμένη στην Ουρ ή Ούργκα, (όπως εξάλλου ονομαζόταν και η τότε πρωτεύουσα της Μογγολίας) Χαλδαίας όπου γεννήθηκε και διαβίωσε ο προπάτορας των Ιουδαιο-χριστιανών Αβραάμ, παραφθορά του Χάβρα-Καν - δλδ. Βασιλέας της Χάβρας των μογγολεγενών εξ ανατολής εισέλθεντες ορδών. Οι ορδές των Υξώς με μογγολογενή ονοματολογία και κουλτούρα, αποτελούν μερικώς προγόνους και των σημερινών Ιουδαίων. Παραδόξως και μη Ιουδαίοι (Judeans)-Χριστιανοί και Κινέζοι λατρεύουν επί της ουσίας την ίδια θεότητα με μανιχαϊστική μυστικιστική αντίληψη του κόσμου.)
Προτομή του "Άνθρωπου του Πεκίνου", του παλαιότερου άνθρωπου στη γη κατά τη συμβατική επιστήμη της ανθρωπολογίας στο μουσείο του Zhukoudian
Τα αρχαιότερα ευρήματα που έχουν βρεθεί έως τώρα στην Κίνα, ευρέθησαν σε αυτήν την επαρχία, την Γιουνάν, και είναι κουμπιά και λίθινα εργαλεία, 600-500.000 χρονών, που έχουν κάνει κάποιους παλαιοανθρωπολόγους να μιλούν πια για τον «άνθρωπο του Yuanmou», είδος του erectus. Ευρέθησαν δύο κοπτήρες του, στο Danawu στην επαρχία Yuanmou, στα ΝΔ. της Γιουνάν. Ανακαλύφθηκαν στις 1.5.1965, από τον γεωλόγο Fang Qian, ο οποίος εργαζόταν για το Γεωλογικό Ινστιτούτο Ερευνών Μηχανικής. Τα απολιθώματα εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο της Κίνας, στο Πεκίνο. (Αργότερα, στην ίδια περιοχή ευρέθησαν λίθινα αντικείμενα, κομμάτια οστών ζώων κλπ. σημάδια ανθρώπινης εργασίας και τέφρας από φωτιές). Υπάρχουν επίσης και τα ευρήματα 50 σκελετών, που συμβατικώς ονομάσθηκαν «Άνθρωπος του Πεκίνου», και που βρέθηκαν στο σπήλαιο του Τσουκουτιέν, την δεκαετία του 1920, μαζί με 17.000 εργαλεία.
Είναι ο παλαιότερος κάτοικος της περιοχής, αφού αυτός ανάγεται στα 750-500.000 χρόνια πριν από σήμερα. Παρ' όλ' αυτά, η συμβατική επιστήμη, εξακολουθεί να λέει και να διδάσκει πως ο πολιτισμός, στην μακρινή Κίνα, ξεκινά την... 3η χιλιετία π.Χ.!
Υπάρχουν ευρήματα και από
μούμιες (και μάλιστα 200!), που δείχνουν πως οι κάτοικοί της, την 2η-3η
χιλιετία π.Χ. δεν είχαν... κινεζικά χαρακτηριστικά, αλλά «ευρωπαϊκά»
(καστανά ή ξανθά μαλλιά, μεγάλη μύτη, κλπ.). Βρέθηκαν σε ένα μοναδικό
έως τώρα νεκροταφείο, Β. του Θιβέτ, το οποίο ήταν γεμάτο με φαλλικά
σύμβολα, που ανήκει - λένε - σε έναν «άγνωστο έως τώρα πολιτισμό». Οι
τάφοι είναι... βάρκες αναποδογυρισμένες και θαμμένες στην άμμο. Προφανώς
οι δημιουργοί του ήθελαν να αφήσουν στην ιστορία την ναυτική καταγωγή
των προγόνων τους... Από κάθε βάρκα «ξεφυτρώνει» ένας στύλος ύψους 4 μ.
Έχει σχήμα του αιδοίου στους ανδρικούς τάφους και φαλλού στους
γυναικείους.[3] Και δεν είναι οι μόνες αρχαίες μούμιες που βρίσκονται
στην Άπω Ανατολή, με μη «κίτρινα» χαρακτηριστικά.
Η κοιλάδα της περιοχής Ταρίμ στην επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνεζικής χώρας. Εντός της έρημου Τάκλαμακαν εντός της κοιλάδας βρέθηκαν οι καλοδιατηρημένες λόγω της ξηρότητας της ερήμου (και της αποξύρανσης που προκλήθηκε σε αυτές), Ευρωπαϊκές Μούμιες νεολιθικής προελεύσεως. Πιθανότατα άνοικαν στους Τοχαρικούς (σχετίζοντων των σημερινών Κέλτικων) και άλλους γηγενής και μη, λευκούς πληθυσμούς της Άπω Ανατολής ανατρέποντας το μέχρι τότε επιστημονικό κατεστημένο. Η Ευρωπαϊκή παρουσία πλέον χρονολογείται πάλι συμβατικά 1.000 χρόνια προ της Κινεζικής.
Τα αρχαιότερα ευρήματα που έχουν βρεθεί έως τώρα στην Κίνα, ευρέθησαν σε αυτήν την επαρχία, την Γιουνάν, και είναι κουμπιά και λίθινα εργαλεία, 600-500.000 χρονών, που έχουν κάνει κάποιους παλαιοανθρωπολόγους να μιλούν πια για τον «άνθρωπο του Yuanmou», είδος του erectus. Ευρέθησαν δύο κοπτήρες του, στο Danawu στην επαρχία Yuanmou, στα ΝΔ. της Γιουνάν. Ανακαλύφθηκαν στις 1.5.1965, από τον γεωλόγο Fang Qian, ο οποίος εργαζόταν για το Γεωλογικό Ινστιτούτο Ερευνών Μηχανικής. Τα απολιθώματα εκτίθενται στο Εθνικό Μουσείο της Κίνας, στο Πεκίνο. (Αργότερα, στην ίδια περιοχή ευρέθησαν λίθινα αντικείμενα, κομμάτια οστών ζώων κλπ. σημάδια ανθρώπινης εργασίας και τέφρας από φωτιές). Υπάρχουν επίσης και τα ευρήματα 50 σκελετών, που συμβατικώς ονομάσθηκαν «Άνθρωπος του Πεκίνου», και που βρέθηκαν στο σπήλαιο του Τσουκουτιέν, την δεκαετία του 1920, μαζί με 17.000 εργαλεία.
Είναι ο παλαιότερος κάτοικος της περιοχής, αφού αυτός ανάγεται στα 750-500.000 χρόνια πριν από σήμερα. Παρ' όλ' αυτά, η συμβατική επιστήμη, εξακολουθεί να λέει και να διδάσκει πως ο πολιτισμός, στην μακρινή Κίνα, ξεκινά την... 3η χιλιετία π.Χ.!
Υπάρχουν ευρήματα και από
μούμιες (και μάλιστα 200!), που δείχνουν πως οι κάτοικοί της, την 2η-3η
χιλιετία π.Χ. δεν είχαν... κινεζικά χαρακτηριστικά, αλλά «ευρωπαϊκά»
(καστανά ή ξανθά μαλλιά, μεγάλη μύτη, κλπ.). Βρέθηκαν σε ένα μοναδικό
έως τώρα νεκροταφείο, Β. του Θιβέτ, το οποίο ήταν γεμάτο με φαλλικά
σύμβολα, που ανήκει - λένε - σε έναν «άγνωστο έως τώρα πολιτισμό». Οι
τάφοι είναι... βάρκες αναποδογυρισμένες και θαμμένες στην άμμο. Προφανώς
οι δημιουργοί του ήθελαν να αφήσουν στην ιστορία την ναυτική καταγωγή
των προγόνων τους... Από κάθε βάρκα «ξεφυτρώνει» ένας στύλος ύψους 4 μ.
Έχει σχήμα του αιδοίου στους ανδρικούς τάφους και φαλλού στους
γυναικείους.[3] Και δεν είναι οι μόνες αρχαίες μούμιες που βρίσκονται
στην Άπω Ανατολή, με μη «κίτρινα» χαρακτηριστικά.
Η κοιλάδα της περιοχής Ταρίμ στην επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνεζικής χώρας. Εντός της έρημου Τάκλαμακαν εντός της κοιλάδας βρέθηκαν οι καλοδιατηρημένες λόγω της ξηρότητας της ερήμου (και της αποξύρανσης που προκλήθηκε σε αυτές), Ευρωπαϊκές Μούμιες νεολιθικής προελεύσεως. Πιθανότατα άνοικαν στους Τοχαρικούς (σχετίζοντων των σημερινών Κέλτικων) και άλλους γηγενής και μη, λευκούς πληθυσμούς της Άπω Ανατολής ανατρέποντας το μέχρι τότε επιστημονικό κατεστημένο. Η Ευρωπαϊκή παρουσία πλέον χρονολογείται πάλι συμβατικά 1.000 χρόνια προ της Κινεζικής.
Υπάρχουν
και σύμβολα γραφής του 3000 π.Χ. Πάλι προσφάτως αρχαιολόγοι ανακάλυψαν
(στον νεολιθικό χώρο του Λιανγκζού, Ν. της Σαγκάη, στην Α. Κίνα), 200
κομμάτια θρυμματισμένων λίθινων τσεκουριών, με σύμβολα που παραπέμπουν
σε γραφή της εποχής. Σαν κι αυτά έχουμε πολλά στην Θεσσαλία. Οι αρχαίοι
Έλληνες συνήθιζαν να χαράσσουν λέξεις σε αστρολίθους (τα λεγόμενα
αστροπελέκια). Αν είναι έτσι, τότε οι Κινέζοι είχαν γραφή συγχρόνως με
τους Μεσοποταμίους, 2.000 χρόνια αργότερα από τους Έλληνες και 1.400
χρόνια παλαιότερα, σε σχέση με αυτό που πίστευαν έως τώρα οι αρχαιολόγοι
για την κινεζική γραφή. Μαζί με αυτά στον ίδιο τόπο ευρέθησαν χιλιάδες
ευρήματα κεραμικής, ξυλουργείας, νεφρίτη, ελεφαντόδοντου και πέτρας.Υπάρχουν και ζωγραφιές Ελλήνων στρατιωτών (3ου-2ου αι. π.Χ.). Έχουν βρεθεί σε μαλλινα υφάσματα. Εκτίθενται στο Μουσείο Sampul, στην Urumqi Xinjiang της Κίνας.
Η φωτογραφία πάρθηκε το 1947 από υπερπτήση αεροσκάφους των Αμερικανών πάνω από την Κίνα. Για πολλά χρόνια η δυτική επιστημονική κοινότητα αρνούνταν πεισματικά να παραδεχτεί την ύπαρξη πυραμίδων στην Κίνα και θεωρούσε αυτή τη φωτογραφία ως προϊόν φωτομοντάζ!)
Χάλκινο ειδώλιο Έλληνα πολεμιστή με Ελληνικό Φρυγικό κράνος η οποία ανακαλύφθηκε σε ταφικό μνήμα στα βόρεια των όρεων Τιάν-Σαν. 3ος-4ος αι. π.χ.
Υπάρχουν και αγάλματα Ελλήνων στρατιωτών του 3ου αι. π.Χ. Αρκετά ειδώλια και αναπαραστάσεις Ελλήνων στρατιωτών ευρέθησαν Β. του Tien Shan. Εκτίθενται στο μουσείο στο Xinjiang Urumqi (Boardman).
Υπάρχει ολόκληρος κατάλογος με ευρήματα μαιάνδρων στην Κίνα...
Υπάρχουν δεκάδες πυραμίδες, κάτω από τυμβόσχημους λόφους στην Κίνα - μόνο στην επαρχία Shaanxi στην «απαγορευμένη ζώνη», ευρέθησαν άλλες 37! Πρώτος γι' αυτές έγραψε ο Victor Segalen, που επισκέφθηκε την Κίνα το 1913. Στο «Mission Archeologique en Chine» έγραψε άρθρο με τίτλο «L'art funeraire a l'epoque des Han" (1914), όπου έγραφε για τον τάφο του πρώτου αυτοκράτορα (και ότι υπάρχουν κ.ά. τάφοι στην περιοχή). Αλλά η πρώτη πυραμίδα ανακαλύφθηκε στις 28.3.1947, εν πτήσει, ΝΔ. του Ξιάν, από τον Αμερικανό σμήναρχο Maurice Sheahan, ο οποίος εντόπισε έναν τέτοιο μυστηριώδη γιγαντιαίο λόφο στην πεδιάδα Τσιν Τσουάν. Αργότερα οι «NY Times» (30.3.1947) ασχολήθηκαν με την ανακάλυψή του! Εάν είναι πυραμίδα, είπαν, μπροστά της η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου θα μοιάζει... νάνος! Και απεδείχθη πως η πυραμίδα αυτή ήταν ένα Maoling Μαυσωλείο του αυτοκράτορος Γου Χαν. Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας τρομοκρατημένη ενώπιον μιας τέτοιας ανακαλύψεως, κάνει μια εγκληματική κίνηση: Φυτεύει δένδρα πάνω στους «ύποπτους» λόφους, έτσι ώστε να μην είναι διακριτό πλέον το τυμβοειδές σχήμα τους... Οι υποστηρικτές της αιγυπτο-αφρο-κεντρικής ιστορίας τα έχασαν! Το «Science News Letter» (νυν «Science News»)[4] έσπευσε να πει ότι «οι κινεζικές πυραμίδες είναι... αναχώματα»... Σήμερα γνωρίζουμε πως οι κινεζικές πυραμίδες είναι τύμβοι-μαυσωλεία. Έτσι τις λένε και διεθνώς: tumulus mound!
Όμως, τύμβους για τάφους των βασιλιάδων τους έκτιζαν μόνον οι αρχαίοι Μακεδόνες! Αυτή η πυραμίδα υπό τον λόφο, ίσως είναι κλιμακωτή, όπως συνηθίζεται στην περιοχή της ΝΑ. Ασίας (και της Κ. και Ν. Αμερικής). Τέτοια ακριβώς έχουμε και κάτω από τον Αμφίο λόφο στην πόλη των Θηβών Βοιωτίας! Η ύπαρξη τέτοιων ιερών μνημείων στην «απαγορευμένη ζώνη» σημαίνει πως και οι μετέπειτα τοπικοί αυτοκράτορες ακολούθησαν ως ιερό τόπο αυτόν που επέλεξαν ή υπέδειξαν οι Μακεδόνες - προφανώς στρατιώτες του Μεγ. Αλεξάνδρου, που δεν θέλησαν να γυρίσουν πίσω, και τράβηξαν κι άλλο προς ανατολικά
Η αρχαία μακεδονική πόλη
Υπάρχουν τουλάχιστον 12 αρχαίες ελληνικές πόλεις στην Κίνα, βάσει ανασκαφών των πανταχού παρόντων Γερμανών αρχαιολόγων! Η κινεζική κυβέρνηση - επειδή δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκαν... βούδες - απέλασε όλες αυτές τις αρχαιολογικές αποστολές...
Οι αρχαιολόγοι έφυγαν, το καζάνι όμως έβραζε... Από τη δεκαετία του 1980, και μετά, αναζωπυρώθηκε το αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην Κίνα, και μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών, άρχισε να ψάχνει για την φημολογούμενη χαμένη αρχαία πόλη ΝΑ. της Kashgar. Την Kashgar, που ο αρχαίος Έλλην γεωγράφος, Κλ. Πτολεμαίος (1ος αι. μ.Χ.), την αναφέρει ως Κασία (στα Κάσια όρη, στην Κασία χώρα, ορμητήριο των Σκυθών, ενώ άλλοι μιλούσαν για τις Κάσιες Πύλες. Άρα την εγνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες!
Ενώ οι επιστήμονες
έλεγαν έως τώρα, πως η παλαιότερη αναφορά της Kashgar καταγράφεται
από... κινεζική αποστολή της Δυναστείας Χαν - κάπου μεταξύ 206 π.Χ. και
220 μ.Χ. - για τα περιβόητα ταξείδια του «Δρόμου του Μεταξιού»... Μια
αρχαιολογική ανακοίνωση τάραξε τα κοιμισμένα ιστορικά ύδατα, το 1993: Ένας
αρχαίος ελληνικός πολιτισμός βρέθηκε στην Niya - περίπου 640 χλμ. ΝΑ.
της Κασίας, στην έρημο Τακλαμακάν! Εκεί όπου είχε «σηκώσει» την αρχαία
πόλη ο Stein! Και πράγματι, «κάτω από κάτι μεγάλους αμμόλοφους», όπως
είχε σημειώσει ο Stein, από διηγήσεις εντοπίων, ανακαλύφθηκαν και τα
ερείπια της αρχαίας πόλεως... Μέσα στα ερείπια ευρέθησαν ένας αρχαίος
ελληνικός αμφορέας, έπιπλα αρχαιο-ελληνικού στυλ, ανάγλυφες παραστάσεις
με μαιάνδρους, ελληνικοί αμφορείς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη,
κλπ. Όλα αλεξανδρινής εποχής...
Στον δε «τάφο 3» ήταν θαμμένοι ένας άνδρας και μια γυναίκα, υπέροχα ενδεδυμένοι με μεταξένια ρούχα (κουκκούλες, πολύχρωμες ρόμπες, παντελόνια, υποκάμισα, και κεντημένη δερματινη σόλα υποδημάτων!). Ο άνδρας είχε μαζί του την φαρέτρα, το τόξο, και τα βέλη του. Δεν θα πήγαινε στον άλλο κόσμο χωρίς τα όπλα του! Φορούσε επενδύτη (ένα κινεζικό σακκάκι). Η γυναίκα φορούσε χρυσά ενώτια και είχε ένα κύπελλο με σφαιρίδια από το περιδέραιό της. Σε ένα άλλο κουτί υπήρχε η χτένα, το μακιγιάζ της, και ένα σετ ραπτικής! Απεριποίητη θα πήγαινε; Προφανώς θα ήταν πλούσιοι. Αλλού βρέθηκε επιγραφή σε πρώιμη κινεζική, που είχε αστρολογική πρόβλεψη: «Η εμφάνιση των πέντε αστέρων στα Α. είναι ευνοϊκή για την Κίνα».. Οι κάτοικοι της Niya διατρέφονταν με κρέας, αχλάδια και σταφύλια. Λέτε η Niya να αποδειχθεί πως ήταν η αρχαία Νήσσα, μια από τις αινιγματικές γενέτειρες του Διονύσου;
Επίσης, αφού επισήμως και συμβατικώς, ο Μ. Αλέξανδρος έφθασε μέχρι τον Γάγγη ποταμό, πώς υπήρχαν ελληνικές πόλεις πέραν αυτού, στην Κίνα; Μήπως πρέπει να ξαναγραφτεί η ιστορία;
Το πλήρες κείμενο βρίσκεται στο http://lithosfotos.blogspot.gr/2013/08/blog-post_5266.html
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
(ΠΗΓΗ: amphiktyon.blogspot.gr)
Υπάρχουν και αγάλματα Ελλήνων στρατιωτών του 3ου αι. π.Χ. Αρκετά ειδώλια και αναπαραστάσεις Ελλήνων στρατιωτών ευρέθησαν Β. του Tien Shan. Εκτίθενται στο μουσείο στο Xinjiang Urumqi (Boardman).
Υπάρχει ολόκληρος κατάλογος με ευρήματα μαιάνδρων στην Κίνα...
Υπάρχουν δεκάδες πυραμίδες, κάτω από τυμβόσχημους λόφους στην Κίνα - μόνο στην επαρχία Shaanxi στην «απαγορευμένη ζώνη», ευρέθησαν άλλες 37! Πρώτος γι' αυτές έγραψε ο Victor Segalen, που επισκέφθηκε την Κίνα το 1913. Στο «Mission Archeologique en Chine» έγραψε άρθρο με τίτλο «L'art funeraire a l'epoque des Han" (1914), όπου έγραφε για τον τάφο του πρώτου αυτοκράτορα (και ότι υπάρχουν κ.ά. τάφοι στην περιοχή). Αλλά η πρώτη πυραμίδα ανακαλύφθηκε στις 28.3.1947, εν πτήσει, ΝΔ. του Ξιάν, από τον Αμερικανό σμήναρχο Maurice Sheahan, ο οποίος εντόπισε έναν τέτοιο μυστηριώδη γιγαντιαίο λόφο στην πεδιάδα Τσιν Τσουάν. Αργότερα οι «NY Times» (30.3.1947) ασχολήθηκαν με την ανακάλυψή του! Εάν είναι πυραμίδα, είπαν, μπροστά της η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου θα μοιάζει... νάνος! Και απεδείχθη πως η πυραμίδα αυτή ήταν ένα Maoling Μαυσωλείο του αυτοκράτορος Γου Χαν. Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας τρομοκρατημένη ενώπιον μιας τέτοιας ανακαλύψεως, κάνει μια εγκληματική κίνηση: Φυτεύει δένδρα πάνω στους «ύποπτους» λόφους, έτσι ώστε να μην είναι διακριτό πλέον το τυμβοειδές σχήμα τους... Οι υποστηρικτές της αιγυπτο-αφρο-κεντρικής ιστορίας τα έχασαν! Το «Science News Letter» (νυν «Science News»)[4] έσπευσε να πει ότι «οι κινεζικές πυραμίδες είναι... αναχώματα»... Σήμερα γνωρίζουμε πως οι κινεζικές πυραμίδες είναι τύμβοι-μαυσωλεία. Έτσι τις λένε και διεθνώς: tumulus mound!
Όμως, τύμβους για τάφους των βασιλιάδων τους έκτιζαν μόνον οι αρχαίοι Μακεδόνες! Αυτή η πυραμίδα υπό τον λόφο, ίσως είναι κλιμακωτή, όπως συνηθίζεται στην περιοχή της ΝΑ. Ασίας (και της Κ. και Ν. Αμερικής). Τέτοια ακριβώς έχουμε και κάτω από τον Αμφίο λόφο στην πόλη των Θηβών Βοιωτίας! Η ύπαρξη τέτοιων ιερών μνημείων στην «απαγορευμένη ζώνη» σημαίνει πως και οι μετέπειτα τοπικοί αυτοκράτορες ακολούθησαν ως ιερό τόπο αυτόν που επέλεξαν ή υπέδειξαν οι Μακεδόνες - προφανώς στρατιώτες του Μεγ. Αλεξάνδρου, που δεν θέλησαν να γυρίσουν πίσω, και τράβηξαν κι άλλο προς ανατολικά
Η αρχαία μακεδονική πόληΥπάρχουν τουλάχιστον 12 αρχαίες ελληνικές πόλεις στην Κίνα, βάσει ανασκαφών των πανταχού παρόντων Γερμανών αρχαιολόγων! Η κινεζική κυβέρνηση - επειδή δυσαρεστήθηκε που δεν βρήκαν... βούδες - απέλασε όλες αυτές τις αρχαιολογικές αποστολές...
Οι αρχαιολόγοι έφυγαν, το καζάνι όμως έβραζε... Από τη δεκαετία του 1980, και μετά, αναζωπυρώθηκε το αρχαιολογικό ενδιαφέρον στην Κίνα, και μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών, άρχισε να ψάχνει για την φημολογούμενη χαμένη αρχαία πόλη ΝΑ. της Kashgar. Την Kashgar, που ο αρχαίος Έλλην γεωγράφος, Κλ. Πτολεμαίος (1ος αι. μ.Χ.), την αναφέρει ως Κασία (στα Κάσια όρη, στην Κασία χώρα, ορμητήριο των Σκυθών, ενώ άλλοι μιλούσαν για τις Κάσιες Πύλες. Άρα την εγνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες!
Ενώ οι επιστήμονες
έλεγαν έως τώρα, πως η παλαιότερη αναφορά της Kashgar καταγράφεται
από... κινεζική αποστολή της Δυναστείας Χαν - κάπου μεταξύ 206 π.Χ. και
220 μ.Χ. - για τα περιβόητα ταξείδια του «Δρόμου του Μεταξιού»... Μια
αρχαιολογική ανακοίνωση τάραξε τα κοιμισμένα ιστορικά ύδατα, το 1993: Ένας
αρχαίος ελληνικός πολιτισμός βρέθηκε στην Niya - περίπου 640 χλμ. ΝΑ.
της Κασίας, στην έρημο Τακλαμακάν! Εκεί όπου είχε «σηκώσει» την αρχαία
πόλη ο Stein! Και πράγματι, «κάτω από κάτι μεγάλους αμμόλοφους», όπως
είχε σημειώσει ο Stein, από διηγήσεις εντοπίων, ανακαλύφθηκαν και τα
ερείπια της αρχαίας πόλεως... Μέσα στα ερείπια ευρέθησαν ένας αρχαίος
ελληνικός αμφορέας, έπιπλα αρχαιο-ελληνικού στυλ, ανάγλυφες παραστάσεις
με μαιάνδρους, ελληνικοί αμφορείς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη,
κλπ. Όλα αλεξανδρινής εποχής... Στον δε «τάφο 3» ήταν θαμμένοι ένας άνδρας και μια γυναίκα, υπέροχα ενδεδυμένοι με μεταξένια ρούχα (κουκκούλες, πολύχρωμες ρόμπες, παντελόνια, υποκάμισα, και κεντημένη δερματινη σόλα υποδημάτων!). Ο άνδρας είχε μαζί του την φαρέτρα, το τόξο, και τα βέλη του. Δεν θα πήγαινε στον άλλο κόσμο χωρίς τα όπλα του! Φορούσε επενδύτη (ένα κινεζικό σακκάκι). Η γυναίκα φορούσε χρυσά ενώτια και είχε ένα κύπελλο με σφαιρίδια από το περιδέραιό της. Σε ένα άλλο κουτί υπήρχε η χτένα, το μακιγιάζ της, και ένα σετ ραπτικής! Απεριποίητη θα πήγαινε; Προφανώς θα ήταν πλούσιοι. Αλλού βρέθηκε επιγραφή σε πρώιμη κινεζική, που είχε αστρολογική πρόβλεψη: «Η εμφάνιση των πέντε αστέρων στα Α. είναι ευνοϊκή για την Κίνα».. Οι κάτοικοι της Niya διατρέφονταν με κρέας, αχλάδια και σταφύλια. Λέτε η Niya να αποδειχθεί πως ήταν η αρχαία Νήσσα, μια από τις αινιγματικές γενέτειρες του Διονύσου;
Επίσης, αφού επισήμως και συμβατικώς, ο Μ. Αλέξανδρος έφθασε μέχρι τον Γάγγη ποταμό, πώς υπήρχαν ελληνικές πόλεις πέραν αυτού, στην Κίνα; Μήπως πρέπει να ξαναγραφτεί η ιστορία;
Το πλήρες κείμενο βρίσκεται στο http://lithosfotos.blogspot.gr/2013/08/blog-post_5266.html
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
(ΠΗΓΗ: amphiktyon.blogspot.gr)
| Αϊνού
ονομάζονται οι ιθαγενείς κάτοικοι των βόρειων ιαπωνικών νησιών Χοκάιντο
(Ιαπωνία) και Σαχαλίνης (Ρωσία). Τα αρχαιολογικά ευρήματα του
πολιτισμού τους φτάνουν μέχρι και 18000 π.Χ. Γενετικά είναι περισσότερο
συγγενείς με τους Ευρω-σιβηρικούς λαούς παρά με τους Ιάπωνες. Δεν έχουν
σχιστά μάτια και τα άλλα χαρακτηριστικά των μογγολικών φυλών. Σήμερα
όμως έχουν επιμειχθεί πολύ με τους Ιάπωνες. Μετά τον δέκατο έκτο αιώνα
το κομμάτι των Αΐνού που ζούσαν στα ιαπωνικά νησιά πιέστηκε να
αφομοιωθεί από το ιαπωνικό στοιχείο. Με αποτέλεσμα να καταστραφεί ο
πολιτισμός τους σχεδόν ολοκληρωτικά. Όσοι ζούσαν στη ρωσική Σαχαλίνη
ήταν πιο ελεύθεροι και οι κοινότητές τους στην περίοδο πριν τη ρωσική
επανάσταση ήταν ορθόδοξες χριστιανικές με δικές τους εκκλησίες. Μετά τον
Β' Παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι όταν ο σοβιετικός στρατός κατέλαβε
τα νησιά τους, έφυγαν στην Ιαπωνία. Σήμερα είναι αναγνωρισμένη η
μειονότητα από το Ιαπωνικό Κοινοβούλιο. Παραδοσιακά η αρχαία θρησκεία
τους είναι πολυθεϊστική και λάτρευαν τα πνεύματα της φύσης. Η κοινωνία
τους ήταν μητριαρχική, δηλαδή οι γυναίκες είχαν στα χέρια τους την
οργάνωση της κοινότητας, ενώ οι άντρες ήταν απλά κυνηγοί.
Δείτε επίσης:
"Μυστηριώδης Αρχαίος Κόσμος είναι θαμμένος κάτω από τη έρημο Τάκλα Μακάν"
Πηγή:
|
