Την παρουσία στο βυθό της πανάρχαιας ηπείρου, φαίνεται να
προδίδει η ανεύρεση πετρωμάτων από γρανίτη σε απόσταση περίπου 1500
χιλιομέτρων από την παράκτια ζώνη του Ρίο ντε Τζανέιρο.
Μέλη της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Βραζιλίας χρησιμοποίησαν
μηχανήματα βυθοκόρησης και έσκαψαν τον πυθμένα κατά μήκος της ωκεάνειας
ράχης που είναι μία σεισμογενής οροσειρά η οποία διατρέχει κάθετα τον
Ατλαντικό.
Κατά την άποψη τους, τα πετρώματα που εντόπισαν ανήκουν σε μία
ήπειρο η οποία βυθίστηκε στη θάλασσα όταν διαχωρίστηκαν μεταξύ τους η
Αφρική και η Νότιος Αμερική.
Οι βραζιλιάνοι ειδικοί που συνεργάστηκαν με ιάπωνες στην εκσκαφή
και τη μελέτη του πυθμένα, λένε πως οι γρανίτες είναι πετρώματα που
σχηματίζονται στην ηπειρωτική ενδοχώρα και δεν έχουν θέση στον πυθμένα
του ωκεανού.
Κατά τον Ρομπέρτο Βεντούρα Σάντος, που είναι διευθυντής στη Γεωλογική Υπηρεσία, «η
ύπαρξη του γρανίτη ενδυναμώνει την άποψη μας για την ύπαρξη της χαμένης
ηπείρου, είμαστε σχεδόν βέβαιοι, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα στοιχεία
για να στηρίξουμε την άποψη αυτή».
Νωρίτερα, η συγκεκριμένη περιοχή είχε ερευνηθεί και με το
επανδρωμένο ιαπωνικό βαθυσκάφος Shinkai το οποίο κατέγραψε σχηματισμούς
γρανίτη στον πυθμένα. Πρόκειται για ένα εξελιγμένο τεχνολογικά
ερευνητικό βαθυσκάφος που κοστίζει σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια.
«Η συγκεκριμένη περιοχή είναι μία από τις ελάχιστα εξερευνημένες παγκοσμίως»,
ανέφερε ο Χιρόσι Κιταζάτο που μετείχε στην έρευνα για λογαριασμό της
Ιαπωνικής Υπηρεσίας Θαλασσίων – Χερσαίων Επιστημών και τεχνολογίας.
Εντός του έτους, οι ειδικοί θα προχωρήσουν στη λήψη περισσότερων δειγμάτων από την περιοχή.
«Λέμε με μεταφορικό τρόπο ότι έχουμε να κάνουμε με την
Ατλαντίδα. Προφανώς και δεν αναμένουμε να βρούμε μία χαμένη πόλη στη
μέση του Ατλαντικού. Όμως αν όντως πρόκειται για μία νέα ήπειρο τότε η
ανακάλυψη θα είναι πολύ σπουδαία και θα έχει σημαντικές προεκτάσεις ως
προς την κατανόηση της συμπεριφοράς του φλοιού της Γης».
Εφημερίδα Τα Νέα